Alþýðublaðið - 13.08.1948, Qupperneq 4

IPöstudagur 13. ágústi. 1S48
Komið á gamían slysstað. — Hvers vegna er hann
ekki hreinsaður? — Sjómaður skrifar um kvik-
myndatöku, sem honum lízt ekki á.
tJtgefaudl; Alþýðuílokknrlan.
Ritstjóri: Stefán Fjeturssoa.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal
Þingfréttir: Helgi Sæxnundsscn.
Ritstjórnarsknar: 4901, 4903.
Auglýsingar: Ernilía Möller.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
ASsetur: AlþýðukúsiS.
'Alþýð^nrentsmiðjajni k.f.
Vínber oo mefénnr
- eSa grænmetli
SÍÐUSTU DAGANA hef-
ur mátt sjá í búðaxgLuggurn
í Reykjavík litla gegnsæja
bréfpoka, sem haft hafa inni
að halda nokkur vínber úr
gróðurhúsum nærsveitanna.
Er inn hefur verið komið og
að hefur verið spurt, hafa
menn fengið að vita, að vín-
berin í hverjum bréfpoka
vega 100 grömm og kosta 8
krónur; með öðrum orðum:
Kílógrammið af þessum ís-
lenzku vínberium kostar 80
króníur. Fvrir nokkru síðan
var í búðum höfuðstaðarins
einnig hægt að fá íslenzkar
melónur, ræktaðar í gróður-
húsum. En þæ.r voru heldur
ekki gefnar: Kílógrammið aí
þeim kostaði í fyrsíu 50
krónur, en var síðan eitt-
hvað lækkað. Þá hefur og
áhugasömum mönnum hug-
kvæmst að rækta banana hér
í gróðurhúsum, cg hafa þeir
verið seldir í verzlunum í
Reykjavík fyrir 5 krónur
stykkið.
*
Það er sjálfsagt gaman, að
gera sér það til dægrastytt-
ingar að rækta vínber, mel-
ónur og annað bví líkt í ís-
lenzkum gróðurhúsum, ekki
sízt meðan til eru menn,
sem vaða í peningum og eru
jafnframt svo vitlausir, að
kaupa slíka framleiðslu við
því okurverði, sem frá hefur
verið skýrt og er ekki aðeins
t margfalt, heldur tugfalt það
verð, sem. fyrir slíka ávexti
fæst í nágrannalöndum okk
i iar. En íslenzka. þjóðin í
heild befiur hvorki efni á bví
að eyða yinniukrafti í slíka
framleiðslu, né efni rti.l þess
að kaupa hana.
Okkur vantar á hverju ári
tilfinnanlega kaitöflur, gul-
rófur, tómata og hvers konar
grænmeti, þrátt fyr'ir vax-
andi garðrækt og gróðuihúsa
rækt; og verð á þessum nauð
synlegu matjurtum er allt of
hátt, miðað við verðlag á
þeim erlendis. M.eðan svo er,
ættu áhugamenn okkar um
garðrækt og gróðurhúsarækt
að láta framleioslu á vín-
berjum, melónum og banön-
um bíða. Þeir ættu að ein-
heita sér að framleiðslu þess,
sem nauðsynlegra er, svo að
þjóðin geiti orðið sjálfri sér
nóg á sviði garðræktarinnar
og þurfi ekkj eð kaupa ís-
lenzkar kaxtöflur og íslenzkt
grænmeti við verði, sem er
langt fyrir ofan eða jafnvel
margfalt heimsmarkaðsverð-
❖
Það hefur á síðari árum
mikið verið státað af gróður
húsarækt okkar cg því ó-
spart verið á lofíi haldið við
útlendinga, víst í landkynn-
ingarskyni, hvernig hér væri
FJALLAMAÐUR skrifar mér
á þessa leiö: „Fyrir nokkru
gekk ég um Hellisheiði og kom
meðal annars á Skálafell og í
greimd þess. Mig furðaði mjög,
er ég kom á slysstaðinn þar seni
flugvélin fórst í fyrra. Þav er
ekki aðeins ennþá hrak ur flug
vélinni, heldur ýmislegt, sem
telja verður að hafi tilheyrí
þeim, sem fórust með henni.
Þar eru tií dæmis sokkar og
bindi og ýmislegt annað.
MÉR ÞYKIR það undrum
sæta að svona staðir skuli ekki
vera hreinsaðir strax og vitað
hefur verið um að slys hafi átt
sér stað þar. Þetta lýsir svo
megnu hirðuleysi að fátítt mun
vera, og er þó víst ástæðulaust
sð telja að við íslendingar sé-
um mjög hirðusamir um hlut-
ina. Ég veit ekki hverjum ber
skylda til að sjá um svona lag-
að, en vel vseri ef Slysavarnafé-
lag íslands hefði að minnsta
kosti éftiriit með því að svona
staðir séu hreinsaðir.
SJÓMAÐUR skrifar mér á
þessa leið: „Það er nú víst ekki
alveg áreiðanlegt, að þú viljir
taka þetta bréf af mér í pistil-
inn þinn núna einhvern dag-
inn. Slysavarnafélag íslands er
svo vinsælt félag, og ég tek það
fram, að það tel ég ekki ástæðu-
laust, að það má varla gagnrýna
það. En ég ætla mér nú samt að
leyfa mér að gera það. Fyrir
nokkru fréttist það, að Slysa-
varnaíélagið væri að láta búa
til einhvers konar kvikmynd af
björgun mannanna við Látra-
bjarg, úr togaranum Dhoon.
SAGT VAR, að allir þeir
sömu, sem þátt tóku í björgun-
inni, væru látnir endurtaka at-
hafnir sínar, að þeir væru að
labba á slysstaðinn, klifra upp
og niður bjargið og athafna sig
á nefinu þar sem þeir stóðu
þegar þeir skutu línunni. Sagt
var og að Ijósmyndarinn, kvik-
myndatökumaðurinn, eða hvað
þið viljið nú kalla hann, væri
að baksa við að klifrast þetta,
en hann gæti svo sem ekki tek-
ið kvikmynd af því öllu saman.
Strandaða skipið vantaði og
skipbrotsmennina vantaði. —
Mundi hann verða að bíða eftir
strönduðu skipi og þá líkast tit
líka eftir skipbroísmönnum.
MÉR HEFUR verið 'sagt, að
þetta baks væri allt gert íyrir
atbeina Slysavarnafélagsins. —
farið að rækta suðræn aldin,
norður við íshaf.
Það er að sjálfsögðu ekki
nema rétt og skvlt að reyna,
hvað hægt er að framleiða
í gróðurhúsum hér. En ætli
íhugulúm útlendingum þyki
bað ekki vafasöm landkynn
ing, að hér séu ræktuð suð-
ræn aldin og seld við tug-
földu því verði, sem hægt e.r
að fá þau fyrir erlendis, en
þjóðina vanti hins vegar til-
finnanlega kartöflur, kál og
aðrar nauðsynlegustu mat-
jurtir?
Gróðurhúsaræktin getur
vafalaust orðið nýr og þýð-
Og ef svo er, finnst mér sem fé-
lagið sé nú heldur farið að
bregða á leik og það sé komið
alllangt frá hlutverki sínu.
Jaínframt tapar það virðuleik
sínum gagnvart okkur sjó-
mönnum að minnsta kosti. Og
mér er spurn. Hvers vegna er
verið að þessu? Hvað á þetta
eiginlega að þýða? Hverjum
gerir þetta gagn? Og fyrir
hvern er þetta gert?
MÉR ER að minnsta kosti
kunnugt um það, að þetta er
ekki gert fyrir mennina, sem
unnu að björguninni af svo
annáluðum glæsibrag. Þeir
telja allir, að nóg sé búið að
skrifa um þetta, nóg sé búið að
tala um þetta og nóg sé búið að
gera veður út af þessari dáð
þeirra, sem þeir telja að vísu
ekki dáð, en það gerum við hin
ir og ekki sízt við sjómennirn-
ir, sem þekkjum allar aðstæður.
Það var ekki aðeins dáð, heldur
var það kraftaverk.
MÉR FINNST satt að segja,
að allt þetta brölt sé mjög hvim
leitt og mér þykir leitt að Slysa
varnafélagið skuli hafa ráðizt i
þessa fásinnu. Ég spái því, að
úr þessu verði afdrei nein kvik
mynd —'og þó svo að hægt
verði að koma einhverju nafni
á það, þá verði sú kvikmynd
sízt Slysavarnafélaginu til
sóma.“
ÞANNIG SEGIR í bréfi sjó-
mannsins. Ef Slysavarnafélagið
vill gefa einhverja skýringu af
tilefni bréfsins, þá er sjálfsagt
að birta bréf frá því hér á þess-
um stað.
8 togarar se(ja rnmar
2060 smálestir
í Þýzkalandi.
FRÁ ÞVÍ á laaigardaginn
var hafa átta íslenzkir tog-
arar selt afla sinn í Þýzka-
landi, samtals um 2013 smá-
lestir.
Togararnir eru þessir:
Karlsefni með 284 smálestir,
Garðar Þorsteinsson 300 smá
lestir, Geir 274, Keflvikingur
273, ísólfur 238. Fylkir 306,
Ingólfur Arnarson 258 og
Kaldbakur 280 smálestir.
Sáralítið af afla togaranna
var skemmt að þessu sinni.
ingarmikill þáttur í allt of
einhæfri matvælaframleiðslu
þjóðarinnar; en hún á eftir
að verða það. Hún er nú að
ýmsu leyti á villugötum og
framleiðsla hennar yfirleitt
allt of dýr, svo dýr, að það
mjög vafasamt, hve lengi er
réttlætanilegt að neita þjóð-
inni um innflutning sams
konar framleiðslu erlendrar,
ef ekki verður breyting á til
batnaðar, — þó að það sé að
sjálfsögðu mál, sem ekki er
tímabært að ræða í bili, með
an þióðin á í bökbum að
berjast sökum skcrts á ler-
lendum gjaldeyri.
Sprengifrcimboð gegn Truman ý
Hópur demóikrafa í Súðiprríkjum Bandaiiilkijamia, sem er óá-
nægður með jafnrétti'skröfur Tnumahs tiil hianda svertingjun-
um, ákvað fyrir nofckru iað hafa mann í 'kjöri á móti honum
við tfors'etákosniiingarnair í 'haust. Vailkm var ttóil' friamboSsins
siem fors'eita'efni Strorn Thurm'onid, riká'sstjóri í Suður-Caro-
liniui (til ivinstri á myndmnd), en varaforHetaefni verður Field-
ing Wri'gtih, rikisstjóri í Mississippi, og sést ihann' til hægri.
Leyfi fil kaupa á
herpinofum og öðr-
um neíum innkölluð
VIÐSKIPTANEFNDIN hef
ur innkallað öll gildandi
gjaldeyris- og innflutnings-
leyfi' fyrir herpinótum og
öðnim netum og efnum til
þeirra, svo og tómum pokum.
Allir, sem slík leyfi hafa í
höndum. eiga að skila þeim
rtil skrifstofu nefndarinnar
fyrir 20. þessa mánaðar, og
skulu fylgja þeim nákvæmar
upplýsingar ram, hvaða ráð-
stafanir hafa verið gerðar til
innkaupa samkvæmt þeim.
Leyfi fyrir þessum vörum,
sem ekki hafa borizt skrif-
stofu viðskiptanefndar fyrir
hinn tilskylda tíma, verða
íelld úr gildi.
4 hindurdufl
gerð óvlrk.
SAMKVÆMT upplýsing-
um frá Skipaútgerð ríkisins
gerþi Árni Sigurjónsson frá
Vík í Mýrdal óvirkt eitt tund
urdufl á Ásláksstaðafjöru á
Vatns'leysusitrönd hinn 18.
júlí cg þrjú tundurdufl á
Þykkvabæjarfjönu í Rangár-
vallasýslu hinn 6. þ. m.
Ný roffuherferð
í hausf
í HAUST mun verða hafin
ný herferð gegn, rottugangin-
um í bænum, en hann hefur
farið mikið í vöxt síðast lið-
inn vetur og sumar. Er þess
vænzt, að þessi rottueyðing
verði ekki eins kostnaðarsöm
og sú fyrri. er hingað voru
fengnir brezkir sérfræðingar
á þessu sviði til þess að eitra
fyrir rotíuna.
Wilson skáfhöfðíngi
heldur fyrirlesfra
fyrir skáfa.
Ákveðið hefur verið, að
Wilson, æðsti maður skáta-
hreyfingarinnar í heiminum,
haldi tvo fyrirlestra fyrir
skátaforingja á föstudags-
kvöld í skátaheimilinu í
Reykjavík.
Fyxst talar hann við flokks
foringja (það eru yngstu for-
ingiarnir) um mikilvægi
flokkskerfisins og ábyrgð
flokksfornigjans- Baden Po-
well lagði alltaf aðaláherzl-
una á flokksstarfið og þau
þroskandi áhrif, sem það
hefur. Hann talaði alltaf um
flokkakerfð sem eina starfs-
kerfi skátanna. Wilson var
nánasti samverkamaður Ba-
den Powell í tugi ára og er
kunnugastur allra hugmynd-
um stofnanda skátahreyfing-
arinnar. — Enginn flokksfor-
ingi má missa af þesum fyrir-
lestri, sem hefst kl. 8 á föstu-
dagskvöld. Fyrirlesturinn
verður þýddur á íslenzku
jafnóðum. í lok fundarins
verður sýnd skátamynd frá
Jamboree í Frakklandi 1947.
Síðar eða kl. 9 um kvöldið
ræðir Wilson við æðri skáta-
fornigja op fu'llorðna skáta
um aiþjóðaskátamótin. Eng-
inn mað'Ur ve’t meira um þau
núna og verða þeir því sjálf-
sagt margiir, eldri skátafor-
ingjarnir, sem vilja hlýða á
WiÍson. Enn framur verða á
þesum fundi sýndar skáta-
kvikmyndir.
Það skal tekið fram, að fyr-
irlestrarnir eru jafnt fyrir
kvenskáta og aðra skáta.
Skátar eru beðnir að mæta
í skátabúningi.
v Lesið
Alþýðublaðið!