Alþýðublaðið - 07.01.1928, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
íslenzkar kartöflur,
Gúlrófur,
Hrísgrjón,
Haframjöl,
Hestahafrar.
Þá eignar QuÖxnttodur jatnaðar-
mönnum ranglega framkvæmdim-
ar við rafveitubygginguna • —
ffeijn . til lítils sóma.
Þvi er þannig varið á Eyrar-
bakka, eins og aanars staðar, a’ð
verkamenn eru i yfirgnæfandi
meirihluta i hópi jafnaðarmanna.
En á Evrarbakka verða flestir að
fiara burtu á sumrum til að leita
sér atvinnu, og svo var það sutrir
ar, sem rafveitan var bygð. Enda
sannast það bezt af því, að bygg-
ingin var samþykt á almennum
hreppsfundi með 32 atkvæðum af
rúmum 400 á kjiörskrá. Var sam-
þykt að taka lán til byggingarinn-
ar, að fengnu leyfi sýslunefndar,
að upphæð kr. 65 000,00, sem á-
eetlað var að rafveitan kostaði
með öllu saman. í framkvæmda-
nefnd voru kosnir eingöngu í-
haldsmenn, enda engir jafnaðar-
menn heima eins og áð'ur var
sagt. Þá var auðvitað hrepps-
nefndinni falið að útvega féð og
ábyrgjast lánið fyrir hreppsins
hönd. 1 nefndinni var ^þá ekki
nema einn jafnaðarmaður. Svo
fór þetta þannig, að leyíi sýslu-
nefndar fékst fyrir kr. 65 000,00.
Lánið var tekið, en varð ekki
alveg nóg, en áfram var haldið,
án leyfis sýslunefndar þar til
kostnaðarupphæðm nam 114 000
lcróna. Var þá líka rafveitan komí-
in upp. Geta má þess, að seinustu
tíu þúsundimalr ’ voru teknar að
láni hjó „prívat“-manni, með
10% vöxtum.
Alt voru þetta verk íhalds-
manna; jafnaðarmenn komu þar
hvergi nærri. Einar Jónsson, for-
maður verkamannafélagsins hér,
heíir sagt mér, að hann hafi ekk-
ert um þetta fyrirtæki vitað, fyr
en byrjað var að byggja rafveit-
una (var ekki heima).
Að ilta hafi verið farið þarna
með fé, get ég ekki fullyrt; það
mun vera greinarhöfundi, Guð-
muncli Guðmundssyni, kunnara,
því eitthvað var hann riðinn við
fjármálin. F.ða hver var það, sem
galt Jensen raffræðángi um lir.
6 000,00 úr sjóði rafveitunhar fyrir
að skreppa austur?
flver her ábyrgðina á þessari
eyðslu? Vill G. G. skýra frá þvi
næst, þegar hann tekur sér penna
i hönd?
Síðar gefst ef til vill tækifæri
til að fara nokkru nátjiar út i af-
reksverk Guðmundar Guðmunds-
sonar á siðari dvalarárum hans
hér.
Eyrarbakka. 2. dag jóla 1927.
Jafnadarma&w.
Deilurnar á Akranesi.
Alþbl. átti í gær tal við mann
af Akranesi, sem er kaupdeiiunni
þar mjög kunnugur, og sagðist
honum svo frá:
Otgerðarmenn vildu í upphafi
fjölga hlutunum. VUdu þeir láta
skifta í 21 n« stað, en áður hafði
verið skift í 20 staði. Þeir vUdu
ennfreiwu' láta vélamenn fá tvo
ómerkta strengL Þeir buðu í
fyrstu ' að greiða 20 aura fyrir
lifrarlíter, en hækkuðu það síð-
ar upp i 25 aura, miðað við, að
söluverð hvers lifrarkg. væri kr.
1,10. Verklýðsféiagið gat ekki
gengið að þessum boðum útgerð-
armanna. Vildi það ekki að hlut-
um fjölgaði ,og hólt sömu hluta-
skiftum fmm og áður höfðu ver-
ið. Það krafðist þess einnig að
strengir vélamanna væru merktir,
og vildi fá 25 aura fyr]r |ifr-
arlíter, miðað við, að söluverð
hvers kg. lifrar væri kr. 1,05.
Otaf þessum inismun hafa svo
deilumar risið, og eru þær ekki
enn útkljáðar. Otgerðarmenn iétu
í fyrstu sem þeir myndu ganga
að kröfum sjómannanna, en þeir
fengu vist einhvem andlegan
styrk héðan úr Rvík, og urðu
hinir verstu viðureignar.
Verkamenn og sjómenn hafa
staðið óskiftir í þessum deilum
og félag þeirra hefir sýnt festu
og einurð. Frásögn „MgbJ.“ um
verkamaninafundinn var ósönn í
'öllum atriðum.
H„ C. Andersen:
Æflntýri og sögur.
Nýtt úrval I. Bókaverzlun Ar-
inbjamar Sveinbjarnarsonar
Reykjavik. Prentsm. Gutenberg
1927.
Ytri frágangur bókar þessarar
er mjög sæmilegur, og í henni
eru ætintýri og sögur, sem eru
Jæsitegar á írummálinu, en þó
miklu lakari en flest þau ævin-
týrx Andersens, sem Steingrímur
Thorste'insson þýd'di. En hinn ís-
íenzki búningur sagnanna og
ævintýranna er fxámunalega fá-
ránlegur. Minnlst ég vart að hafa
séð bók, sem morar svo af mál-
villum, stafsetningarvillum og
lestrarmerkjavillum sem þessi.
Þfiim, sem vti hafa á máli, er
hún hneykslunarhella hinum er
hún hættuleg.
Sk’U'lu .nú tekin nokkur dæmi til
sönnunar þ\1, sem ég segi.
Á siðu 24 stenóur: „Hún minf-
ist þess dags, þegar hún fór niðt-
ur til dyravarðarkonunnar, sem
lá á banasænginni, án þess að
pabbi og mantnm vissu“. Á síðu
25: „Hershöfðingjafrúin var ma-
dama Rubens, búin svörtu flau-
ell, hálsiöng, afar heit, með millíu-
stein um hálsinn og með því
meina ég, auðvitað mál, pipu-
kraga.“ Á sömu siðu: „Það var
fevo margt. sem að fyrir augað
bar.“ Á siðu 27: „Hershöfðdn0-
inn bar upp einkar virðutegt boð
urn k\Tmingu." . . . „Hershöfðing-
inn iækkaðá víst imi þumJung,
látbragðið varð ákveðnara, tók
tvö skref afturábak og svo eitt
fraim eins og í menuetdansi, og
hann setti upp eins nxikinn al-
vörusvip og hershöfðinginn gat
sett upp á netta hershöfðingja-
and:litið.“ Á síðustu síðu bókar-
innar stendur: „Hana á ég eins og
maðurinh, get ég safnað hreina,
~kýra gulli, bezla gullinu, því,
sem glóir i barnsaugunum, því
sem hljómiar í barnsmunninum og
einnig munni pabba og mömmu."
Þetta ætti að vera nægilegt til
að sýna, að bókin er með öllu
óboðleg. Ætti aigerlega að vera
bannað að gefa bækur út á siíku
hrognamáli. Og merkilegt má það
heita, að nokkurt blað skuli hafa
gerst svo ósvifið að mæla ineð
hienni.
Gnomundur Gislason Hagalin.
Iisnlend tíðindl.
Akureyri, FB., 6. jan.
Framhalds þingmálafundur á
Akureyri.
Þingmaður kaupstaðarins hélt
framhalds þingmálafund í gær-
kvefdi kl. 8V2—1V2.
Samþykt, að komið verði upp
loftskeytastöð í Grímsey, Flatey
og á landi, að hljóðdufl verði
sett á Hellubona við Siglufjörð.
Áskorun til þings að heimila ríjr
isstjórninni aö ábyrgjast verðbréf
alt að tveimur miljónum fyrir
séldri vöru til Rússiands, sérstak-
Jega síld. Verðtollur af síld eins
og öðruim íslenzkum útflutnings-
vörum. Rannsóknarnefhd á þjóð-
nýting togara og ýmissa annara
fyrirtækja. Afnám vinsölustaöa
utan Reykjavíkur, sérstakiega á
Sigfufirði. Einkasala handa ri gis-
sjóði á tilbúnum áburðli, þingiö
samþykkir heimildarlög handa
ríkinu og bæjarfélöguin til rekst-
urs á kvikmynclahúsuin.
Peld tiliaga Brynleifs Tobías-
sonar um flutnigg Mentaskólans i
Reykjavík austur yfir heiði og
Hin árlega útsala.
Útsala
stendur yfir 5. til 13. þ. m.
Hér er sérstaklega gott tæki-
færi til að gera góð innkaup.
Ég leyfi mér að vekja athygli
viðskiftavina minna á því, að ég
hefi að eins h ift eina útsðlu á
ári og þess vegna hefir útsaia
min alt af háft margt og gott að
bjóða, og má hér nefna:
Kjólatau (köflótt) fyrir börn og
fullorðna, áður 3,50, nú 2 kr. mtr.
Mislitt ullar-svuntuefni, rönd-
ótt, á að eins 12 kr. i svuntuna,
að eins litið eftir.
Baðmuliargarn, það sem eftir
er, á að eins 5 kr. pundið.
Kjólpils, áður 13,50, nú að eins
6 kr.
Crep de chine, bieikt og ijós-
blátt, áður 12 kr., nú 8 kr. meter,
100 Te/gjusokkabandabelti,
áður 6,50, nú 4 kr.
55 cm. breiðar Bróderingar,
áður 4,85, nú 2,50 meter.
Ullarteppi, áður 15, nú 10 kr.
Ullarteppi, áður 18, nú 12 kr.
Nokkrar Kápur, fyrir 7 til 8
ára telpur, seljast þessa dagana
fyrir að eins 10 krónur.
Ennfremur stórt númer af
Dömu-vetrarkápum, áður 150,00,
nú 75 kr.
Dömu-vetrarkápur, áður 85,00,
nú 25 kr.
Dömu-vetrarkápur, áður 135,
00, nú 70 kr.
Extra prima gott Vetrarkápu-
tau, áður 18 kr„ nú 12 og 14 kr.
meterinn.
Hér er um veruleg kjarakaup
aö ræða.
Dömu-siikiblússur, alsilki, 6,
8 og 10 kr.
Drengjahúfui 0,75.
Puntusvuntur, misl., á að eins
Z kr.
Harðir flibbar nr. 38, það sem
eftir er, á að eins 50 aura.
Gúmmífiibbar, tvöfaidir, á 1
krónu.
Náttkjóiar, með heilum eniuim,
ágætir, áður 12,00, nú 8 kr.
Ágætt svart Alullarklæði kr.
12,50.
Það sem eftir er af hvítum
Smekksvnntum, sem hafa ó-
hreinkast, selst fyrir hálfvirði.
Allar aðrar vörur seldar þessa
daga tneð 10"/« afsiætti.
Sv. Jnel aenningsen,
Austurstræti 7. — Sírni 623.
Akureyrarskólans . vestur. aö Hól-
um í HjaltacLal. Samþykt var tii-
laga uim aö fella stjórnarslcrllr-
breytiitgu síðasta þings og a'ð
koma á fót efnarannsóknarstofu
NóröanLands.. Til þingmálafundai'-
ins var hoöað á venjulegan hátt.