Alþýðublaðið - 24.12.1948, Qupperneq 5

JÓLABLAÐ ALÞÝÐUBLAÐSim
,,Sjá, Mannsins sonur \cmiiv!" Kallid ómar,
að kpnungurinn jccdduv sé á jöt'ð,
og yfiv mönnum heyvast eiiglahljómav
um helga náð og bcen og þtiJ{{argjörð.
í fátœkj \cmuv liann, sem hcimi öllum
af 'himins auðlegð gcfuv dývust hnoss.
Hann þeþktist cþþi í háum dývðarhöllum,
— í hreysi borinn var til fvclsis oss.
Vév minnumst bavnsins blessaða og hvcina,
í Betlchcm sem fyvv í jötu lá.
En allva bavna minnumst, — mcyja og svcina,
cn mcst samt þcivva, er böl og svrgir þjá.
„Það, scm þcr mínum minnstu brœðrum gcfið,
að mér cr rétf, svo kvað hatin sjálfur fyr.
Ef ic við syngjum sama barlómsstcfið,
vév sjáum aldvci lífsins fögru dyr.
Hann \om að boða réttlœtisins ríkj, —
það riþi er fjarlagt enn i dag sem þá.
En garium þess, að ei oss sjálfa svíki
það síngirninnar víl, er aldrei má
úr fjarsþa beina qð %íon augum sínum
og sjá þann Ijómq, er yfiy henni skfn,
þay fýnrhsít í henúctt l]6svt línum,
sem tðfq fyilihg 'os^tfm þín o'g mln.
„Guðsriki cv náltcgt!" Afbragðsmcnn það eygja
um alda höf í bjartri dýrðarsýn.
„Guðs ríkj er f jarlœgt!" frœði heimsins segja,
„og fullkpmntmin 'dráumalöhgun þ'uf, —
En hcldur látum oss mcð drpttni drcyma,
að draumsins frum\vœind:vinna í starfi og þrá,
cn ccðri sjón í glaumi hcimsins glcyma
og 'glata því, scm fcgurst vcrða iná. —
Já, fögnum allir drottins dýru hcitum,
þótt dveljist cnn um lirið s'ú uppfylling,
scm mcgtun vœnta.— Ofar ölltim svcitum
fcr óljós von um þöglan fjallahring.
Guðs ríki I{cmur yfir alla jörðu.
og andans hcimar birtast mönnutn sþjótt;
hið blíða vinnur bt/g á öllu hörðu,
og bráðum dagar eftir langa nótt.
fakob fóh. Smári.