Alþýðublaðið - 24.12.1948, Qupperneq 10

... j - . .. , .ý f
jóldblað Alþýdublaðsins '
CCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCSCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCC^^
Afgreiðslur:
Borgartúni 3
Grettisgötu 31
Laugaveg 20 B
Austurgptu 28
Hafnarfirði
Símar:
7260
7263
' 4263
■ ÞVOTTAMIÐ S T O Ð I N
ÞVOTTAHÚS KEMISK HREINSUN FATAVIÐGERÐ
tCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCC >CCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCx>CCCCCCCCCCC^
um áður neytt, lenti saman í maga;
hljóp ólga mikil í allt saman. Rop-
arnir drundu án afláts og gestirnir
stundu, „nabeira, nabeira" hver í
kapp við annan, en það þýðir ,;tungan
í mér stendur upp á endann", eða
með öðitum orðum, að viðkomandi
hafi etið sig mettan. Og mett vorum
við. Við húktum í sessi og létum mag-
ann hvíla á lærunum; við áttum
næsta örðugt með að þvo hendur
okkar úr mundlauginni og, svitinn
rann í striðum straumum um bak og
brjóst. Eflaust hefur gerjunin unnið
sitt starf í innyflunum; ég fann til
nokkurs konar ölvunaráhrifa og þjáð-
ist um hríð af æðisgengnum hiksta,
sem vakti mikinn fögnuð allra við-
staddra, er litu á hiksta minn sem
skemmtiatriði.
Og nú reis Jósúa nokkur á fætur
og hugðist einnig skemmta gestum
og heimamönnum. Hann hóf trumbu-
dansinn, sem ég að vísu hafði séð
nokkrum sinnum áður; en alltaf var
jafn furðulegur í mínum augum.
Trumban er ekki annað en þunnt
eltiskinn, strengt á viðarhring iítinn
og er stutt skefti á hringnum. Sá,
sem dansar, hefur trumbustautinn í
annarri hendi og trumbuna í hinni,
og afmarkar hljómfall söngsins með
því að slá á trunfbuhringinn. Hann
stígur ekki dansinn, heldur hreyfir
líkamann með ýmsu móti eftir hljóð-
fallinu, en söngúrinn er æði til-
breytingasnauður að tónavali og læt-
ur manni kynlega í eyrum. Jósúa
reyndi af fremsta megni að gera dans
sinn sem tilkomumestan og sparaði
ekki tilþrifin.
.,,A-aj-a-ja . . .“
Þannig hljóðar viðlag flestra dans-
kvæðanna, en sjálft kvæðið var ort
af tilefni dagsins um leið og það var
sungið. Það var langloka mikil og
lýsti dyggðum og dáðum afmælis-
barnsins; var sagt frá því, að það
hefði fellt hvítabirni og rostunga og
veitt mergð sela, eignazt marga syni
og tekið þátt í svaðilförum og leið-
angursferðum með kravdlunökkum.
Jósúa söng, knúði trumbuna. fetti sig;
sveigði og beygði og var erfiði mik-
ið, enda gljáði því sem næst nakinn
skrokkur hans af svita, hann blós og
hvæsti af mæði og brauzt ólgan í
sál hans og innyflum út í margvísleg-
um hljómum og hljóðum, sem ekki
gátu beinlínis talizt til söngs, en juku
mjög á skemmtunina. Hófst nú gleði
mikil, hver trumbudansarinn tók við
af öðrum og gekk svo lengi nætur,
unz við að síðustu hnigum út af og
héldum áfram dansgleðinni í ríki
draumanna.
,S
S
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
Þú verður að koma heim undir
eins, góði! Annars fer allur
grauturinn upp úr pottinum. —
Ég er nefnilega vant við látin.
S
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
•S
s
s
s