Alþýðublaðið - 01.05.1949, Blaðsíða 1

XXX. árgangur.
Sunnudaginn 1. maí 1949.
95. tbl.
Yið borðið, talið frá vinstri: Þorsteinn Guðjónsson (Verkamannafélagið Fram, Seyðisfirði),
Þórður Jónsson (Verkalýðs- og sjómannafélag Fáskrúðsfjarðar), Ingimundur Gestsson (Bif-
reiðastjórafélagið Hreyfill, Reykjavík), Magnús Ástmarsson (Hið ísl. prentarafélag, Rvík),
Helgi Hannesson (Verkalýðsfélagið Baldur, ísafirði), Jón Sigurðsson (Sjómannafélag Reykja-
víkur), Ólafur Friðbjarnarson (Verkamannafélag Húsavíkur), Sigurrós Sveinsdóttir (Verka-
kvennafélagið Framtíðin, -Hafnarfirði), Sæmundur Ólafsson (Sjómannafélag Reykjavíkur),
Sigurjón Jónsson (Félag járniðnaðarmanna, Reykjavík). Standandi, talið frá vinstri: Sigurður
Sólonsson (Múrarafélag Reykjavíkur), Páll Scheving (Vélstjórafélag Vestmannaeyja), Guð-
mundur Sigtryggsson (Verkamannafélagið Dagsbrún, Reykjavík), Hafliði Hafliðason (Verka-
lýðsfélag Bolungarvíkur), Fritz Magnússon (Verkalýðsfélag Skagastrandar) og Þórarinn
Kristjánsson (Verkamannafélag Patreksfjarðar). Á myndina vantar Borgþór Sigfússon (Sjó-
mannafélag Hafnarfjarðar) og Gísla Gíslason (Verkal,- og sjóm.félagið Bjarmi, Stokkseyri).
Síjórn Alþýðusanibands íslands.
% JwSa
-
Fimm mánaða stjórn lýðræðissinna í Alþyðusambandinu:
Stjórn ASþýðusambandsins hefur
haldið skelegglega á hagsmuna-
málurn alþýðunnar.
——~——*——-—-—-
LÝÐRÆÐISSINNAR hafa nú stjórnað Alþýðusambandi
íslands í fimm mánuði, síðan stjórn kommúnista' í samband-
inu var steypt. Á þessum tíma liefur mikið áunnizt fyrir verka-
lýð landsins, unnið hefur verið að samræmingu kaupgjalds og
nýir samningar gerðir fyrir nítján félög, sem öll’fengu kjara-
bætur; sjö verkalýðsfélög með 1163 meðlimum hafa gengið
í sambandið. Þá hefur sambandsstjórnin haft vakandi augá
á hagsmunum verkalýðsins og til dæmis mótmælt harðlega
að fleiri erlendir verkamenn fái atvmnuleyfi í landinu; og
síðast en ekki sízt hefur sambandgstjórnin átt viðræður við>
ríkisstjórnina um dýrtíðarmálin. Vill sambanclsstjórnin eiga
fulla samvinnu við ríkisstjórnina um lækkun dýrtíðarinnar,.
en takizt ekld að lækka hana, mun Alþýðusambandið fara
fram á grunnkaupshækkun, sem r.emur dýrtíðarhækkuninni.
Það er mönnum í fersku
minr.i, hvernig kommúnistar
biðu hinn herfiíegasta ósigur
í kosningum fulltrúa á Al-
þýðusambandsiþing í ' haust
sem leið. Þótt þeir létu einskis
ófreistað og neyttu allra
bragða, tókst þeim ekki að
halda stjórn sambandsins í
sínum höndum. Meirihluti
lýðræðissinna tók. stjórn sam-
bandsþings og kaus nýja
stjórn fyrir sambandið.
Kommúnistar skildu við
sambandið eins og þeirra var
von og vísa: Þeir dréifðu fé
til gæðinga sinna fyrir sögu- ]
ritun, sem vanrækt hafði ver-1
samband
j Nýít alþjóðasam-
! band verkalýðsins
j stofnað í sumar.
■ "■■■"
; MIÐSTJÓRN BREZKA
■ ALÞÝÐUSÁMBANDSINS1-
* ákvað síðastliðinn miðviku-
; dag að eiga frumkvæði um
; stofnun nýs alþjóðasam-
; bands- verlcalýðsins á kom-
■ aiidi sumri. Mun það starfa
| á lýðræðisgj-undvelli í mót-
; setningu við alþjóðasam-
* bandið, sem stofnað var í
j sj^íðslok og kommúnisíar
: ráða nú yfir.
; Aiþýðusambönd Hol-
■ Iands og Bandaríkjaima
: hafa þegar ákveðið að vera
; með í hinu nýja alþjóða-
* sambandi.
ið- árum saman; þeir höfðu með
sér „Vinnuna11, tímarit Al-
þýðusambandsins, og mörg
önnur merki um sukk og ó-
stjórn komu í ljós.
Hin nýja sambandsstjórn
(Frh; á 3. síðu.)
til baráttu 1. mai!
♦ r r
Avarp írá Alþýðusambandi Islands
og Bandalagi síarfsmanna ríkis og
allrar alþýðu í
—.——$-------------
í DAG er hinn alþjóðlegi baráttudagur verkalýðsms, 1.
maí. Alþýða íslands fylkir liði tii þess að sýna samtakamátt
sinn. bera fram kröfur sínar um bætt lífskjör og standa vörð
um þau mannréttindi, sem unnizt hafa.
I tuttugasta og sjöunda sinn heídur alþýða Reykjavíkur
1. maí hátíðlegan, hún fagnar bvi, að á þessum árum hafa
samtök íslenzkra launþega vaxið og eílzt að mætti og áhrifum,
verndað hagsmuni launastéttanna. bætt kjör þeirra og komið
fram alhliða þjóðfélagsumbótum. Barátta verkalýðsins hefur
á bessum árum verið harðsótt, hann hefur löngum átt við að
búa atvinnuleysi, dýrtíð, kreppur og öryggisleysi, sem hrjáð
hafa alþýðuheimilin.
Alþýðan hefur þó á þessum áratug kynnzt sæmilegum
lífsskilyrðum vegna vaxandi styrkleika samtaka sinna og
nægrar vinnu. En hinum bættu lífsmöguleikum íslenzkrar al-
þýðu er nú ógnað vegna sívaxandi dýrtíðar, húsaleiguokurs
og spilltra verzlunarhátta. Jafnframt eru helgustu réttindi
hennar í hættu vegna kröfu afturhaldsins um afnám orlofs-
laganna, skerðingu almannatrygginganna o. s. frv. En alþýða
íslands er ákveðin í að verja bau lífskjör og bau mannrétt-
indi, sem hún hefur með baráttu sinni aflað sér, og sækja
fram fyrir auknum jöfnuði og gegn hvers konar efnahags-
legu misrétti.
Alþýðan hefur fengið nóg af atvinnuleysi og fátækt á
umliðnum árum, og hún er ákveðin í því, að bægja þessum
vágestum frá dyrum sínum. Fyrir því krefst alþýðan þess,
að dýrtíðin verði þegar stöðvuð, vöruverð lækkað og kaup-
máttur launanna þannig aukinn. Að öðrum kosti krefst hún
kauphækkunar vegna aukinnar dýrtíðar. Hún krefst skjótra
aðgerða í húsnæðismálunum, afnám húsaleiguokurs, svo að
allt leiguhúsnæði verði selt á réttu verði, stóraukins fjármagns
og byggingarefnis til byggingarfélaga verkamanna og bygg-
ingarsamvinnufélaga. Hún krefst þess, að létt verði af því
öngþveiti, er ríkir í verzlunarmálunum, verðlagseftirlitið verði
skerpt, komið í veg fyrir syartamarkaðsbrask og að tryggt
verði, að ávallt séu til í landinu nægar vörur fyrir útgefnum
skömmtunarseðlum. Hún krefst einnig réttlátrar vörudreif-
ingar.
Alþýðan krefst þess, að víðtækar ráðstafanir verði gerðar
til þess, að efla atvinnulífið og auka atvinnuöryggið. Hún
fagnar þeirri aukningu togaraflotans, sem þegar hefur verið
samið um, og krefst þess, að þeirri aukningu verði haldið
áfram án tafar. Hún krefst þess, að keppt verði að því að efla
heilbrigðan íslenzkan iðnað og þess gætt, að hann skorti ekki
hráefni til framleiðslu.
Hún lýsir fylgi sínu við þá áætlun, sem gerð hefur verið
um byggingu stórvirkra verksmiðja, svo sem áburðarverk-
smiðju, sementsverksmiðju, lýsisherzluverksmiðju, kornmyliu
o. fl. Jafnframt leggur alþýðan áherzlu á, að þessum stórfelldu
framkvæmdum verði hraðað sem mest má verða.
Alþýðan krefst þess, að hvert skip, hver vél og verk-
smiðja verði rekin með hag albjóðar fyrir augum. Hún krefst
þess að gætt sé'til þess ýtrasta, að fjármagn framléiðslunnar
sé notað í þágu atvinnureksturs og samtökum fólksins' sé
tryggð jafnréttisaðs.taða til atvinnurekstrar. Alþýðan mótmælir
harðlega, ónauðsynlegum innflutningi erlends vinnuafls; hún
krefst þess, að fá sjálf að leysa af höndum þau störf, sem
vinna þarf í landinu.
Alþýðan krefst aukins ör,yggis gegn slysum og skoraí á
alþingi að samþykkja fram komið frumvarp um „öryggisráð-
stafanir á vinnustöðvum“. Hún krefst aukins hvíldartíma sjó-
Frh. á 3. síðu.