Alþýðublaðið - 11.01.1928, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Byltingln í Rússlcmcli eftir Sle-
Ján Pétursson dr. phil.
Fást í afgreiðslu Alþýðublaðs^-
ins.
En Ása fékk síðustu kveðju
hans. Hann hafði með vasahníín-
um sínum rist í plankánn orðin:
„Ása, min, drertguröm okkar.“
Lengra hafði hann ekki komisf,
hvort sem pað nú hefir varið af
því, að hann hafi 'mist hnífinn,
eða það hefir varið svo af hon-
um dregið.
Ása tók fisk tii verkunar um
vorið. Hún hafði unnið það verk
áður en hún giftist, og fáar verið
Töskari en hún. En nú var lík-
iegast engin henni fremri við það
verk, því henni leið bezt, þeg-
ar hún vann mest.
Ari. ólst upp hjá móður. sinni.
Hún lét hann snemtna fara að
vinna, og kom fljótt i Ijós að
hann var kappsamur, við hvað
sem ,hann vann. Þau höfðu ver-
ið svo lík, foretdrarnir, að erfitt
var að segja hverju þeirra hann
var líkari. En vinum isleifs þótti
gaman að sjá, hvernig líf færð-
ist í strákahóp, undir eins og
Ari bættist í hann, alveg eins og
í gamla daga, þegar ísleifur kom.
Þeir þóttust [mkkja sama fjörió,
sömu lífsgieðina, sömu góðmensk-
una, sern þó gat brsyzt i ofsa-
teiðí, þegar honum fanst farið
með ólög.
Ari fór sendiferðir, sótti h-es a,
bar út blöð, ferjaði fölk úr skip-
um og fékk borgun fyrir. Og
rnóöir hans var ekkert hrædd, þó
hún sæi hann ekki hálfan eða
heiian daginn, því hann var á-
gætlega syndur; hafði sex ára
ganrali lært að synda inni í
Laugum hjá Páli.
Frh.
óhafw ‘frfflriksson.
Frá sjómöiinunum.
FB. 10. jan.
Eruin á Breiðubugt. Góð liðan.
Kærar kveðjur.
Skipshöfnin á „Otri“.
ö sss ci.iigfIia.Ba. ®ff w'egirais.
Næturiæknir
er i nótt Daníel Fjeldsted, Lækj-
argötu 2, sírhi 272.
\Togararnir.
»Jón forseti« kom frá Englandi
í gær. »Ari" kom frá Englandi i
inorgun. »Ólafur« kom inn með
650 kassa ísfiskjar og fer til Eng-
lands i dag. Ranghermi var það
í blaðinu i gær, 'að >»Gy]fi« hefði
farið til Englands með ísfisk. Hann
hafði veitt í salt, en fer nú að
veiða í ís.
„Dagsbrún“
heldur fund i Goodtemplarahús-
inu annað kvöld ki. 8. Jón Baid-
vinsson alþingismaður 'taiar um
landsmál, og Felix Guðmundsson
flytur erindi um kirkjugarða.
Skuggamyndir.
V. K. F. „Framsókn"
heidur fund annað kvöld kl.
8’á í kaupþingssainum. Fimdar-
efni kaupgjaldsmálið. Öllum stúlk-
um, sern stunda fiskvinnu, er
boðið á fundinn og félagar ámintir
um að fjölmenna.
íslenzk giima
er þjóðaríþrótt íslendinga, eða
svo segjum við að minsta kosti
Ekki ber þó mikið á glimukunn-
áttu yngri Reykvikinga, og allir,
sem fylgjast með þessari göfugu
íþrótt, vita, að í þessum efnum
eru Reykvikingar algerðir eftir-
bátar manna utan af landi. En
þetta á að breytast. Vestur-íslend-
ingar munu koma hingað 1930
og taka þátt i íslenzkri kappglímu.
Þurfa Reykvikingar þá að geta
staðið sig sem bezt og varið
heiður höfuðstaðarins. Þá mun
hver sýsla og hver kaupstaður á
landinu senda sína beztu menn á
leikvang, jafnt í glímu sem í öór-
unr íþróttum. Þorgeir Jónsson,
hinn ágæti glimumaður fráVárma-
dai, er nú nýbyrjaður að kenna
íslenzka glímu hjá einu atorku-
samasta íþróttafélaginu hér„Knatt-
spyrnufélagi Reykjavíkur“. Mó
gera sér beztu vonir um, að hon-
um verði mikið ágengt, er fram i
sækir, því væntanlega íjöigar þeim
Réykvíkingum með degi hverjum,
sem vilja sýna íslenzku glimunni
þá ræktarsemi að æfa liana og
njóta þeirrar ánægju sem því er
samfara. H. B.
Hjónaeíni.
Ungfrú Sigurbjörg Ólafsdóttir,
Bergsst. 60, og Ásgeir Magnússon
kennarí, Laugavegi 32.
ísfisksala.
Þessir togarar geldu afla sinn í
Englandi: »Hafstein« 1020 kassa
fyrir 1238 stpd., »Draupnir« um
700 kassa fyrir 934 stpd., »Há-
varður* 552 kassa fyrir 423 stpd.
og »Kári« 700 kassa fyrir 887
stpci.
„Lyra“
kom hingað lini niuleýtiö í
morgun. Meðal farþega voru Ól-
afur Ólafsson trúboði og Matthias
Mowinckel ræðismaður íslendinga
og Dana i Snntander. »Lyra« fer
annað kvökl kl. 10.
/
Seldir Togarar.
Ágúst Flygenring hefur keypt
Togarann »Ými« og h f. »Kári«
hefur keypt «Ara«.
Súfiir, Siaííar, ! i
fllbbar, man-
chettslíyifur,
skólaíaaður og I
vetrarf-akkar. |
Mlkiö úrval
Notaðir k rlmannsfrakkar ósk-
ast. — Vörusaiinn Hverfisgötu 42,
(húsið upp í lóöinni).
Rjómi íæst allan ciaginn í Al-
þ ý öubra uðger ð in n i.
Sokkae* — Sokfeair-— Sokkstr
frá prjónastofunni Malin ern i»
lenzlrir, endingarbeztir. hlýjasti?
Veðrið.
Hifi 0—8 stiga frost. Hægviðri
um land alt. Djúp lægð um 1500
km. suður af Revkjarnesi, hreyfist
til norðausturs og fer vaxandi.
Horfur: Á Suðvesturlandi: í dag
hægur norðan. 1 nótt vaxandi suð-
austansnjókoma og síðan hláka-
Faxaflói, Breiðarfjarðar og Vest-
firði: í nótt vaxandi austan. Senni-
lega hvass með úrkomu á nrorgun.
Hægur austan á Noröurlandi, sum-
staöar snjóél. Hægnr austan og
hjart veður á Norðdustaniandi og
Austfjörðum, Á kuðausturlandi
sömu horfur og á suðvesturlandi.
Ritstjóri og ábyrgtóarmaðui
Flaraldur Guðmundsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
William le Queux: Njósnarinn mikli.
héldi áfram að tala urn þetta. Það átti ekki
við, að ég færi ótilkvaddur að ráðleggja
þessum frábæra stjórnspekingi, hvað til
hragös ætti að taka. Hefði ég gert það,
hefði ég misboðið virðingu og trausti mesta
hrekikjasnillings hinnar stjórnkænu ensku
þjóðar.
„Þú sérð, i hvaða súpu við erum,“ hélt
hann áfram, og rödd hans var dimm og hol.
„Hingað tif höfum vér ekki í neinúm illdeil-
nm átt við ítalíu; þvert á móti hefir
samkomulagið verið hið liezta þangað til
nú. Nú er alí öfugt við það, sem áður var.
Frakkland hefir flaðrað upp á ítalíu og er
nú um það bil að vinna hana á sitt mál.
Það líiur svo út, sem þessar tvær latnesku
þjóðir séu stöðugt aö hafa meiri og meiri
mök sarnan. Ef Frakklandi tekst að bindast
við jtálíu sterkum vináttuböndum, |jú er
úti um áhrif vor við Miðjarðárhafið,
áhrif, sem hingað til hofir svo mikið verið
gumað af.“
„Þetta <r víst afieiðingin af þvi, hve ít-
alíu var rnjög misboðið fyrjr ári síðan, geri
ég ráö íyriry' sagði ég.
„Auðvitað!" hrópaói hami ö|rolinmóður.
„Þú veizt svo sém, hvað þá vildi til, ~
það versta, sem hugsast gat! Rómversk-ka-
tólskur Englendingur hregður sér til Róm
itndir handleiðslu ensks aðalsmaans, sem er
i fararbroddi. .Þeim er sýnd mikil virðíng,
og þeir skemta sér og una sér Mð bezta í
höll páfans, og til [>ess að geðjast enn hetur
Hans Heilagleik, páfanum, láta þeir sér sæma
aö gleyma sjálfum sér og sökkva sér í
hrifning trúaræsingaima. Hann — þessi mað-
ur, sem vér rekjum vrandræði vor til,
flytur ræðu i |>áfahöllinn:i af mikilli mælsku,
og í einum kafLa ræðunnar gætir hann. sín
ekki, því að honum fara !>au orð um nrunn,
að hann óski og voni, að páfinn fái aftur
jhaö pólitíska vald, sem hann áður liafði i
Róm, og j>au ítök, sem hann,hafði beinlinis í
pólitík sunira annara landa. Hann vill hvorki
meira né minna en aö páfinn verði aftur
drottnari eða konungur Italíu. Þvílfk fásinna
frá sjónarmiði voru, sem erum rétttrúaðijr
og trúum því eina og sanna, sem til er, og
erutrt' )>ví óírávíkjanLega inótmælenda-trúar!
Ekkert andlegt er gott. nemá jjjóðtrú vor og
enska kirkjan! En svo að vér töTum aftur
um hina hroðalegu ratðu katólska Englen-d-
ingsins, þá hleypti hún allri Evrópu í upp>-
nám. Hver veit nema ' alt fari í bál og
brand? Arwiars viljum vér stríð — og þurf-
um stríð og blóðsúthellingar en ekki með
jæssu fyrirkomulagi og ekki rétt núna sem
stendur. ítölsk blöð telja það einum rónri
móðgun við ítalíu-konung, og i einfeldni
sinni og fáfræði halda þau, að enskur lá-
varður og fyrr verandi ráðherra hafi heimild
i nafni ensku stjómarinnar til þess að gefa
svona lagaðar yfiriýsingar. Claurare fór und-
ir eins tll ítalska utanríkisráðherrans, Vizar-
delii, samkvæmt skipun vorri, og Jétum vér
j>að ótvírætt í ljós við hann, að sú skoðun,
sem enski lávarðurinn og félagi hans, hinn
fyrr verandi ráðherra í Englandi, predikuðu
í lofræðu sinni um Hans Helgidóm, páfann,
í höll lians, hefði að eins verið þeirra eigin
hjártfólgna skoðun, en áð skoðun ensku
stjórnarinnar sjálfrar væri vissulega þver-
öfug. En samt hefir alt komist í uppnám út
af j>essu á ítalíu, og blöðin þar og viðáir í
FJvrópu láta nú hverja skammar- og fordæm-
ingar-greinjna atmari verri dynja á Eng-
landi og spara ekki aö sverta oss méð því
að segja, að vinátta vor hafi verið fölsk,
og að vér beitum svikurn og undirferli gegn
ítölska þjóð&nni og þá úm leið ileiri. þjóðum.
Ekki vantar dylgjurnar'. Nei, eldri vantar
{>ær! —- Hérna er þaö. Sjáíhr nú bara til.“
Og hann blaðaði í íeikna fjölda af blaða-úr-