Alþýðublaðið - 13.09.1949, Side 4

Alþýðublaðið - 13.09.1949, Side 4
ALÞVÐURIAfím ð Þriðjudaffur ,■ 13. sept.- 1949 Útgefandl: Alþýðuflokknrims. Ritstjóri: Stefán Pjetursson. Fréttastjóri: Benedikt Gröndal. Þingfréttir: Helgi Sæmundsson. Ritstjórnarsímar: 4901, 4902. Auglýsingar: Emilía^ Möller. Auglýsingasími: 4906. Afgreiðslusími: 4900. Aðsetur: Alþýðuhúsið. Alþýðuprentsmiðjan hX Vinstri skrif og hægri stefna FRAMSÓKNARFLOKKUR. INN þykist vera róttækur vinstri flokkur og svarinn ó- vinur íhaldsins. En þessi skil- greining Framsóknarflokksins á sjálfum sér er hræsnin ein. Verk hans bera því vitni. a.ð hann er þröngsýnn íhaldsflokk- ur og berst fyrir þeim málum. sem íhaldið hlýtur að hafa vei- þóknun á, en allir frjálslyndir menn að fordæma. í þeirri kosningabaráttu, sem nú stendur yfir, kemur Fram- sóknarflokkurinn þannig til dyranna, að landsmenn þurfa ekki að vera í neinum vafa um, hvað fyrir honum vakir eftir kosningar. Hann hefur tekizt á hendur forustu aftur- haldsins í landinu og flytur mál íhaldsins í báðum borgara- flokkunum af slíkri ákefð, að ekki verður um villzt, hvert, stefnir. Kjósendur landsins þurfa ekki frekari vitna við en kynna sér stefnumál Fram- sóknarflokksins, sem leiddu til stjórnarslitanna og í hönd far- andi kosninga. Þar eru for- sendur dómsins, sem kveðinn verður upp yfir Framsóknar- flokknum við kjörborðið í haust. Það verður þungur, en verðskuldaður dómur. ❖ Gengislækkunarkrafan er aðalstefnumál Framsóknar- flokksins. Hana hefur hann ritað efst á skjöldinn, sem hann ber fyrir sig, þegar hann gengur út í orrahríð kosninga- baráttunnar. Næst henni er tilboðið til Sjálfstæðisflokks- ins um sérstakt stjórnlagaþing er þannig verði til kosið, að honum verði tryggt þar algert einræðisvald um öll atriði stjórnarskrár íslenzka lýðveld- isins. Þessi tvö mál mat Fram- sóknarflokkurinn mest, þegar hann riftaði stjórnarsamvinn- unni og knúði fram kosningar í haust. Síðan hefur hann bætt við einu stefnumálinu enn, þar eð málgagn hans berst nú gegn því í blindu æði, að aukinn verði innflutningur á þeim neyzluvörum, sem al- menning í landinu skortir, en sú ráðstöfun myndi leiða til þess, að braskararnir fengju því ekki við komið að okra á þeim á svörtum markaði fram vegis eins og hingað til. Þetta er sannleikurinn um stefnumál Framsóknarflokks- ins við í hönd farandi kosn- ingar. Hann hefur kveðið upp úr um það, sem Sjálfstæðis- flokkurinn telur sér ráðlegast að þegja um fyrir kosningar, þó að hann hugsi sér að sjálf- sögðu að taka þátt í þessum pólitísku óhæfuverkum — eftir kosningar. En svo er Tíminn látinn halda því fram, að Framsóknarflokkurinn sé eini flokkurinn, sem hafi hreinan skjöld og kjósendur landsins, þar á meðal alþý-ðu- stéttirnar og launþegarnir, geti trúað og treyst! Slíkt reg- indjúp er staðfest milli orða Tímans og stefnu Framsóknar- flokksins. Með tilliti til þessa er sann- arlega lítið mark á því tak- andi, þó að Tíminn fordæmi Sjálfstæðisflokkinn og biðji honum pólitískra bölbæna. Það er lítils virði að látast vera rót- tækur og frjálslyndur í orði, en reka erindi afturhaldsins jafn augljóslega í verki og raun hefur orðið á um Framsóknar- flokkinn, sem heitir á íhaldið til fulltingis við sig um fram- kvæmd stórfelldrar gengjs- lækkunar og býður því til endurgjalds upp á einræðis- vald á fyrirhuguðu stjórnlaga- þingi. Framsóknarflokkurinn þarf ekki að halda það, að hann blekki þjóðina með fag- urgala um róttækni og frjáls- lyndi eftir að hann hefur tek- izt á hendur forustu íhaldsins og gengur feti framar í barátt- unni gegn hagsmunum alþýðu- stéttanna og launþeganna til sjávar og sveita 'en Sjálfstæð- isflokkurinn þorir. Hann hefur kastað grímunni og kallað yfir sig refsidóm kjósendanna. Það er hlægilegt, þegar að- alblað þessa flokks, Tíminn, er að svara Alþýðuflokknum um það, að hann sé Sjálfstæðis- flokknum leiðitamur um of og endurprentar í því sambandi dag eftir dag blekkingar og iygar Þjóðviljans, sem alþjóð veit að hafa ekki við minnstu rök að styðjast. Tíminn hefur til dæmis sakað Alþýðuflokk- inn um það, að hann beri á- byrgð á öngþveiti verzlr.nar- málanna. En sannleikur þess tnáls liggur ljóst fyrir. Al- þýðuflokkurinn hefur mótað Jónassön'‘ög Páll Zóphóníasson hafa á alþingi samfylkt Gísla Jónssyni, Birni Ólafssyni og Hallgrími Benediktssyni við að prédika þá fjarstæðu, að lausn þessa mikla vandamáls sé fólg in í því að afnema húsaleigu- lögin. Ráðið til að verjast flóð- inu er með öðrum orðum það að brjóta niður stíflugarðinn! Þessi dæmi eru aðeins fá ax þá stefnu, að innflutningur á nauðsynjavörum sé aukmn, svo að alltaf séu fyrir í landinu nægar birgðir út á skömmtun- armiða landsmanna. Sjálfstæð- isflokkurinn þegir þunnu hljóði við þessari kröfu Al- þýðuflokksins, enda veit hann að -sjálfsögðu, að með- þessu væri verið að raska grundvelli. svarta markaðarins, og það finnst mörgum máttarstólpum flokksins síður en svo eftir- sóknarvert af skiljanlegum á- stæðum. Hins vegar ræðst Tím inn með stóryrðum að Alþýðu- flokknum fyrir að beita sér fyrir þessu mikla naúðsynja- máli og heldur því fram, að það sé hagur braskaranna að hafizt sé handa um að útrýma svarta markaðinum! Barátta Framsóknarflokksins fyrir bættri skipun verzlunarmál- anna'er því álíka fyrirbæri og áhugi hans fyrir lausn húsnæð- ismálanna, er hefur birzt í þeirri mynd einni, að Hermann mörgum. En þau nægja áreið- anlega til þess að færa þjóð- inni heim sanninn um, hver er hin raunverulega stefna Framsóknarflokksins. Hún er í hrópandi mótsögn við orð Tím- ans, sem er blaður lélegra blekkingameistara. Sjálfstæð- isflokkurinn og Framsóknar- flokkurinn eru vaxnir af einni og sömu íhaldsrótinni, og það er sams konar fúi í lífstré þeirra beggja. Verð á eplum hér — og í Danmörku. — Hvers vegna voru ekki keypt epli í Danmörku? — Um Þorfinn karlsefni o** fleira. EPLIN ERU enn á vörum fólksins, en sáralítið í munni þess. Verðið, kr. 9.50 kg., er eitt hið ósvífnasfa, sem almenningi hefur verið bcðið upp á og er maður þó farinn að venjast ýmsu misjöfnu. Þessi epli voru ítölsk, eins og áður hefur ver- íð skýrt frá. Mér hafa borizt í hendur „Gartner tidende“ frá Ðanmörku. Þar er, í nr. 35, blað inu, sem kom út 31. ágúst síð- astliðinn, birt verðlag á eplum í Banmörku og framleiddum þar — og munu margir reka upp stór augu. VERÐIÐ á eplunum var, vik- una 20. — 26. ágúst, eins og hér segir: Fyrsti flokkur 80 til 150 aurar. Annar flokkur 5’0 til 80 aurar. Annar flokkur 50 til 80 sams konar epli og hingað voru flutt og seld hér fyrir kr. 9.50 kg.: 25 til 50 aurar, Vitanlega er hér um að ræða danskar krón ur, en dönsk króna stendur nú í 135 aurum íslenzkum, svo að menn geta sjálfir reiknað út mismuninn á eplaverðinu þar og hér. SKYLÐU EKKI EPLIN okk- ar hafa komið við í Danmörku á leið sinni frá Ítalíu? Og ef svo er, þá lsyfist manni kannske Hvað segja ophiberir starfsmenn? SJÁLFSTÆÐISFLOKKUR- URINN hefur tekið upp þá stefnu að reyna að þóknast öllum og öllu. Hann hefur því margar skoðanir á hverju máli. Þess vegna stangast all- ar síður Morgunblaðsins hver við aðra. Litlu blöð Sjálfstæð isflokksins úti á landinu stangast svo við Morgunblað- ið og allt stangast á við fram- komu flokksins og við stað- reyndirnar. Þetta kemur fram svo að segja í hverju máli. Þessi ó- samstæði flokkur gerir sér að leik að láta ritstjóra sína skrifa eins og hver vill heyra í öllum innanlandsmálum í því skyni að blekkja sern flesta til fylgis við sig. Fjögur ár .eru venjulega milli kosn- inga. Það hefur verið svo mikið sagt og mörgu haldið fram fyrir kosningarnar, að treyst er á að kjósendur gleymi öllu glamrinu að kosn ingunum loknum. í SAMRÆMI við þetta þroska- leysi og skort á siðferði í stjórnmálum eru flokksblöð Sjálfstæðisflokksins á sífelld- um flótta frá staðreyndum, eftir því hvaða lesendahópi, eða kjósendahópi, eru ætluð skrif þeirra hverju sinni. Þegar skrifað er fyrir bænd- ur landsins er óskapazt yfir hinum háu launum og miklu vellíðan starfsmanna ríkisins og annarra launþega, en þeg- ar við þessar stéttir er talað ætlar Sjálfstæðisflokkurinn að rifna af umhyggju fyrir þeim. HINN mikli ákafi Sjálfstæðis- blaðanna í að firra flokk sinn allri ábyrgð, ef þeir telja það eiga vel við kjósendur, verð- ur stundum næsta broslegur, einkum þegar hinar taum- lausu atkvæðaveiðar Sjálf- stæðisflokksins á þessum sömu kjósendum eru athug- aðar. Leiðarahöfundur Morgun- blaðsins hefur blaðið Vest- urland á ísafirði fyrir útibú og er ábyrgðarmaður að því. Þar birtist svohljóðandi um launalögin 26. f. m.: „Alþýðuflokkurinn hafði forustu um setningu vit- Iausustu launalaga, sem nokkur þjóð í Evrópu býr við og krafðist þess í þokka bót á s. 1. ári (það var nú á þessu ári) að alþingi sam- þykkti að afgreiða fjórar millj. \r. í uppbót á þessi Jaunalög á þessu ári“. ENGINN ALÞÝÐUFLOKKS- MAÐUR neitar því, að Al- þýðuflokkurinn hafði forustu um setningu launalaganna, á sama hátt og um nýsköpun- ina og almannatryggingarn- ar og um þá fjögurra millj. uppbót, sem greinarhöfundur ræðir um. Hins vegar naut Alþýðuflokkurinn stuðnings nokkurs hluta Sjálfstæðis- flokkins um framkvæmdir á þessu og víða mun Sjálfstæð m isflokkurinn vilja eigna sér forustuna, þó það sé skki rétt. LEIÐARAHÖFUNDUR MORGUNBLAÐSINS temur sér þá list að hafa að minnsta kosti tungur tvær í hverju máli og tala sitt með hvorri. En nú væri gaman að vita hvað þessi stóri karl ætlar að að segja við starfsmenn rík- isins, fyrir hönd húsbænda sinna hér í Reykjavík, eftir þessa illkvittnislegu árás hans á kjör þeirra. Vill hann segja þetta sama í Morgun- blaðinu? Eða koma fram- bjóðendur Sjálfstæðisflokks- ins fram hér í Reykjavík, fal- andi atkvæði opinberra starfs manna talandi um ..vitlaus- ustu launalög Evrópu“ og teljandi þau og uppbótina, sem samþykkt var í vetur dauðasök Alþýðuflokksins? Þess ætti ekki að þurfa lengi að bíða að þetta komi í ljós og ekki væri ólíklegt að það yrði nokkuð erfitt til frambúðar fyrir Sjálfstæðis- flokkinn að láta ljúga opin- berlega í hverju máli á víxl að kjósendum sér til kjör- fylgis. Því þó unnt sé að blekkja fjölda fólks um skámman’ tíma, þá hefur ís- lenzka þjóðin svo mikla dómgreind, að ekki er unnt að blekkja hana alla til fram- búðar. En hvað segja opinberir starfsmenn um slík skrif leið- arahöfundar Morgunblaðsins. að spyrja. Hvers vegna voru eplin eltki keypt í Danmörku Eyrst á annað borð var verið að kaupa þau? Annars vill fólk ekki að leyft sé að flytja til iandsins epli eða ávexti upp á þessi býti. Við vitum að við eigum í gjaldeyriserfiðleikum. Við vitum líka að öll viðskipti við Ítalíu er næstum ófær — og mun verðlagið á útflutnings- verðmætum okkaý sjálfra ekki valda minnstu um það. EN ÞAÐ ER ALVEG eins gott að hætta öllum viðskiptum við það land, eins og að taka fyrir vörur okkar handónýtan varning eins og raun er á i þessu tileflli. VIÐSKIPTI ERU erfið á svona tímum. Að líkindum hafa Danir ýmsar vörutegundir á boðstólum, sem okkur vanhag ár miklu frekar um en epli, en við megum hins vegar ekki eyða þeim danska gjaldeyri, sem við öflum með innflutningi til Dan merkur í annað en það sem nauðsynlegt er. Þess vegna get- um við víst ekki keypt epli þar. En'þá er bara að láta það vera. S. SKRIFAR: „Þorfinnur karlsefni er illa kominn niðri í starhólma í fúamýri, jafnvel þótt umhverfis sé fagur listi- garður kendur við hljómskála. Svanir hafa fallegt nafn og góða sögnrödd, en eru grimmir og lágkúrulegir; og enginn tign fylgir uppliti þeirra til hetjunn ar í hólmanum í litlu tjörninni þeirra, því síður virðing í við- mótinu. Einhvern tíma mundi slíku karlmenni, sem Þorfinni karlsefni hafa þótt hæfa hærra sæti, og fremur ljón en fuglar af gæsaættum til fylginauta. Særok og brimgnýr ættu að gnauða við fætur líkneskju fcans, en ekki buslhljóð fitja- lappa. Færum það út að Gróttu, þetta líkan afreksmannsins. Á SAMA HÁTT er mannsand anum boðið lægra sæti hér í Reykjavík en honum hæfir, eft- ir framkomu bókaútgefenda og bóksala að dæma. Ruslið og reifaramir byrgja alla útsýn yf- ir undralönd vizkudásemdanna og fegurðarinnar í geimi and- ans. Kviður Hómers týnast við hliðina á sögum úr Heptameron og öðru þvílíku dóti. Flytjum meistaraverkin inn í prentsmiðj urnar og úr þeim í búðarglugg- ana, án þess að velja þeim rusl- ið að fylginautum, — hauga- skran, sem enginn hefur neitt með að gera. Bull og vitleysa, sem ekki einu sinni útgefsndur telja nokkurs virði að kaupa aftur í fornsölur sínar, né held- ur hljóta nokkurrar umönnunar þeirra, sem lesa og kaupa, nema nokkrar sekúndur. Og umboðs- salinn nennir ekki að snerta á, nema meðan hann gómar aur- ana fyrir það. ÞAÐ ER EINS OG að biðja um innflutningsleyfi fyrir há- karli, að fara fram á það við þá kynslóð, sem nú er ráðandi, að bæta smekkinn og þroskann.

x

Alþýðublaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.