Alþýðublaðið - 24.01.1950, Síða 7

Þriðjudagur 24. janúar 1950.
ALÞYBUBLAÐiÐ
T
í gærkvalds
(Frh. af 1. síðu.)
Alþýðuflokksmenn inn í bæjar-
stjórn.
Listamannaskálinn var óðum
að fyllast milli kl'. 8,30 og 9,
meðan KK-sextettinn lék létt
lög. Um níuleytið var skálinn
orðinn troðfullur, hvert einasta
sæti skipað og mikill f jöldi stóð.
Setti Jón P. Emils þá fundinn
og kynnti ræðumenn.
Hinir ungu jafnaðarmenn,
sem töluðu, voru Pétur Pét-
ursson, fulltrúi, Eggert Þor-
steinsson, múrari, Lúðvík
Gissurarson, menntaskóla-
nemi, frú Guðbjörg Arndal,
Kristinn Gunnarsson, hag-
fræðingur, Helgi Sæmunds-
son, blaðamaður, og Bene-
dikt Gröndal, blaðamaður.
Að ræðunum loknum las
Klemens Jónsson leikari upp
og loks söng Guðmundur Jóns-
son með undirleik Fritz Weis-
shappel.
RÆÐURNAR
Það vakti athygli fundar-
manna, hversu ágætar og jafn-
góðar ræður hinna ungu jafn-
aðarmanna voru. Skein út úr
þeim trú á stefnu og markmið
Alþýðuflokksins og örugg vissa
um það, að flokkurinn sé hér í
öruggum vexti og eigi fyrir sér
mikla framtíð. Hinir ungu
ræðumenn deildu hart á íhald-
ið og' stjórn þess á bænum, og
hver af öðrum enduðu þeir
ræður sínar á markmiði ungra
jafnaðarmanna í þessum kosn-
ingum:
BENÉDIKT SKAL í
BÆJARSTJÓRN!
og var tekið undir það af mann
fjöldanum í salnum með dynj-
andi lófaklappi.
Félagslíf
Fundur. verður haldin í mál
fundadeild Farfugla þriðjud.
24. jan. kl. 9 að V.R.
Skíðadeild K.R.
Aðalfundur
Skíðadeildar K.R.
fer fram í Breið-
firðingabúð (uppi) í kvöld kl.
8,30.
Dagskrá samkvæmt félags-
lögum.
Stjórn Skíðadeildar K.R.
IP*
S.s. A.P. Bernstorff
fer áleiðis til Færeyja og
Kaupmannahafnar, laugar-
daginn 28. þ. m. Farþegar
sæki farmiða í dag. Tilkynning
ar um flutning óskast sem
fyrst.
SKIPAAFGREIÐSLA
JES ZIMSEN.
(Erlendur Pétursson)
Framhald af 3. síðu.
aðist til þess, að þeir flótta-
menn þýzkir, sem stöðugir
voru í trúnni, hengdu þá rnynd
á vegg í híbýlum sínuni. Þess-
ar myndir, fyrirrennarar F’ieck
brjóstlíkana þeh'ra, sem nú
getur að líta hvarvetna á aust-
ur-hernámssvæðinu, báru því
auðsæ merki Rússadekursins og
ættu Þjóðverjar að minnast
þess.
Á árinu 1937 hjuggu „hreins
anirnar“ hvert skarðið öðru
ctærra í hóp flóttamannanna í
Moskvu. Þá sat ég dag eftir
dag í viðbyggingu Luxgisti-
ins, en þar hafði mér verið
fenginn staður, þegar maður-
inn minn var hnepptur í varð-
hald. Sá ég þá oft til ferða
Pieck. Honum varð tíðförult í
trésmíðavinnustofu þá, er sá
Kominternhúsinu fyrir hús-
gögnum, en þau voru þá
Gama. sem ófáanleg á frjálsum
markaði í Rússlandi. Á meðan
gamlir og tryggir þýzkir verka
iýðssinnar, sem leitað höfðu
hælis í Paradís öreiganna, voru
hver á eftir öðrum sviptir
frelsi eða lífi, var ritari þýzka
kommúnistaflokksins önnum
kafinn við að búa íbúð sína sem
vönduðustum húsgögnum. og
velja í þau sem beztan efnivið.
Það var því sízt að furða þótt
honum ynnist ekki tími til að
eýna minnstu viðleitni löndum
BÍnum til bjargar. Og það voru
ekki aðeins þessi varnarlausu
fórnardýr, sem hann lét sig
engu skipta. Hann varðaði að
sjálfsögðu ekki nokkurn skap-
aðan hlut um örlög aðstand-
enda þeirra, sem hvergi áttu
sér athvarf né vinnuvon og
liðu óumræðilegan skort og
hungur.
„Ég heiti því að vernda
stjórnarskrá lýðveldisins og
hafa lög þess í heiðri, rækja
allar mínar skyldur með sam-
vizkusemi og sýna öllum rétt-
læti.“ Þannig hljóðaði ein setn-
ingin í heitstaf Pieck forseta.
Réttlæti? Skyldi hann aldrei
minnast' Önnu Remmele, eigin-
konu hins kunna þýzka komm-
únista, Hermanns Remmele?
Eftir að maður hennar hafði
verið hnepptur í varðhald í
Moskvu, sat hún tvö ár sam-
fleytt í gæzluvarðhaldi í Bu-
tirkifangelsinu, án þess að hún
væri leidd fyrir rétt eða yfir-
heyrð, yar síðan send í útlegð
til Síberíu, og þar lézt hún úr
hungri. ,Og hefur Pieck gleymt
Gertrud Taube, sem eitt sinn
var einkaritari Ernst Thál-
mann. Hún hengdi sig í Mosk-
vu, þegar barn hennar fraus í
hel, sökurn þess, að hún gat
hvergi náð í eldsneyti, — það
var um sama leyti og Pieck
sjálfur leið mestar áhyggjur
vegna nýju húsgagnanna. Pieck
hefur margra að minnast. Ó-
trúlegt er að honum hafi tekizt
að gleyma Bloch, ungverska
Gyðingnum, sem áður fyrr
meir var ritstjóri kommúnista-
| málgagnsins „Ruhr Echo“.
Hann vann fyrir Pieck í Mosk-
vu og var nábýlingur hans í
Luxgistihúsinu. Og hver urðu
evo örlög hans? Rússneska rík-
islögreglan tók hann höndum
og framseldi hann síðan Þjóð-
verjum á dögum þýzk-rúss-
neska griðasáttmálans. Skyldi
Pieck vera búinn að gleyma
mér og þeim fimm hundruð fé-
lögum mínum, er sættu þeim
sömu örlögum? Það er óheppi-
legt fyrir hann og samleppa
hans, að nokkur okkar skuli
vera enn á lífi. Fyrir nokkru
riðan var Pieck að því spurður
af vestur-þýzku blaði, hvori sú
væri raunin, að þýzkir flótta-
menn, er dvöldust í Moskvu,
hefðu verið seldir í hendur
Gestapomanna. Og hverju
Bvaraði Pieck? Hann reit blað-
inu „opið bréf“ og sór og sárt
við lagði, að hann væri með
öllu sýkn af þeim svívirðilega
rógi. Dýrkeyptur hlýtur for-
cetastóllinn að reynast manni,
er hefur slíks að minnast.
Meðal okkar, flóttrnannanna
í Stokkhólmi, sem kunnugust
erum fortíð Piecks, er það einn
þátturinn í dýrlingssögu hans,
sem okkur finnst sér í lagi kát-
broslegur. Pieck mun sjálfur
bezt vita hvers vegna. Á ég þar
við þjóðsöguna um skilnað
hans við social-demokrata. Seg-
ir svo í þjóðsögunni, að Pieck
liafi orðið ósáttur við flokkinn
BÖkum stefnu hans í hernaðar-
málum, sagt sig úr lögum við
hann af þeirri orsök og gengið í
kommúnistaflokkinn. — Þetta
kemur okkur spánskt fyrir
Bjónir. Við, sem þekkjum póli-
tískan feril hans, höfum hevrt
aðra sögu sagða. Óhætt mun að
fullyrða, að sagan sé sönn, enda
hefur hún lengi verið kunn sem
staðreynd, bæði í jafnaðar-
manna- og kommúnistaflokkn-
um. Að minnsta kosti var hún
á kreiki löngu áður en Pieck
hófst til þeirra valda, sem hann
fer með nú, og þá var ekkert
heimulega með hana farið. Að-
alpersónan í þeirri sögu er
starfsmaður einn í fagsambandi
trésmiða; honum var sagt upp
starfinu, eftir að sjóðþurrð
hafði orðið hjá honum, og nam
hún verulegri fjárupphæð.
Þessu átti að halda vandlega
ieyndu, en tókst ekki. Pieck er
eflaust maður til þess að gera
grein fyrir uppruna sögunnar.
Og nú situr hann í Berlín sem
leppur Rússa og þræll Stalins
í forsetastóli austur-þýzka gervi
ríkisins. Hann hefur lengi stýrt
milli skers og boða, lengur en
flestum öðrum hefur tekizt það
af þeim samtíðarmönnum hans,
eem svipuð erindi hafa rekið.
Gaman þætti mér að vita, hvort
honum hefur ekki komið nafn
Dimitroffs í hug, þegar hann
lét mannfjöldan hylla sig á
Unter den Linden, með skrúð-
göngu, er minnti helzt á það, er
höfðingjar nazista töldu sig
þurfa á slíkri múghylli að
halda. Skyldi hann ekki hafa
minnzt hinna mörgu verkþýja
Stalins, sem voru honum jafn
snúningaliprir og hann hefur
reynzt, og sem steypt var í glöt-
un, þegar miskunnarlaus ein-
ræðisherra taldi sig ekki hafa
þeirra lengur not? Sic transit
gloria mundi, Wilhelm Pieck!
Minnztu þess, að leiðir stór-
kansins í Moskvu. eru ekki síð-
ur órannsakanlegar en vegir
hins almáttuga. Hvorki tryggð
þín né þjónustulund getur
bjargað þér, þegar þar að kem-
ur. Einn góðan veðurdag fyrr
eða síðar, gerist það, að þú verð-
ur sömu örlögum að bráð og
þeir, sem þú hefur séð tor-
tímast þúsundum saman, án
þess að þér kæmi til hugar að
láta þig það neinu skipta, jafn-
vel þótt um þína gömlu baráttu-
félaga væri að ræða. Við mun-
um kveðja þig með hugheilum
óskum---------
Jarðarför mannsins míns og föður okkar.
Ferdinands Hansen
kaupmanns
fer fram viðkudaginn 25. janúar og hefst með hús-
kveðju frá Vesturgötu 4, kl. 1,30, Hafnarfirði.
Hafnarfirði 23. janúar 1950.
Matthildur Hansen og synir.
Jarðarför móður okkar elskulegrar, tengdamóð-
ur og ömmu
fftósy IVSarinar ÞórSardéttur,
fer fram á morgun, miðvikudag, frá Dómkirkjunni og
hefst með húskveðju á Bergþórugötu 27 kl. 1,30.
Jarðsett verður í gamla kirkjugarðinum.
Börn, tengdabörn og harnahörn.
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og
jarðarför
Karels Gfislasonar
rakara.
Aðstandendur.
A u g I ý s i ð í
Alþýðublaðinu!
Kaup á dieselsföð
Framh. af 1. síðu.
um ýmsu bæjarhverfum ennþá
neðar, eða allt niður í kringum
185, en það fer eftir álagi á
hverja spennistöð.
Ástandið er svo slæmt í raf-
magnsmálunum, að Rafveitan
sendi í vetur út prentuð spjöld,
þar sem menn voru hvattir til
sparsemi á rafmagni á þeim
tíma, sem álag er mest. En af
einhverjum ástæðum hefur
Rafveitan ekki sagt neitt um
þetta mál opinberlega, og
stærsta blað bæjarins, Morgun-
blaðið, hefur vandlega þagað
um þetta og jafnvel reynt að
gefa mönnum það í skyn í á-
róðri, að allt sé í bezta lagi í
rafmagnsmálunum.
Sannleikurinn er sá, a'ð Topp-
stöðin fræga olli því, að fram-
kvæmdir við nýju Sogsstöðina
drógust árum saman, og þessi
dráttur hefur orsakað það, að
Sogsstöðin verður að öllum lík-
indum 20 milljónum dýrari en
hún hefði orðið, ef byrjað hefði
verið á henni 1947, eins og í-
haldið lofaði við síðustu kosn-
ingar.
Eru Rússar að sölsa
undir sig yfirráð í
fimm norðurhéruð-
um Kínaveidis?
ÞAÐ VAR TILKYNNT í
Peking í gær, að fimm norður-
héruð Kína yrðu skilin frá
Kínaveldi og sett undir sér-
Btaka stjórn, óháða stjórninni í
Peking.
Þessi tilkynning vekur mikla
athygli. Hún kemur rétt eftir
að Rússland og Kína hafa gert
með sér vináttusamning í
Morskvu, þar sem Mao-Tse-
tung, forseti kínversku komm-
únistastjórnarinnar, og Chou-
En-lai, utanríkismálaráðherra
hennar dvelja nú. En sterkur
orðrómur hefur gengið um það
undanfarið, að Rússland væri
raunverulega að sölsa undir
Eig öll yfirráð í norðurhéruðu.m
Kína, og var því meðal annars
haldið fram af Dean Acheson,
utanríkismálaráðherra Banda-.
ríkjanna, ekki alls fyrir löngu,
og vakti það mikla athygli.
’ I
S. K. T.
i
KABARETT S.K.T. hélt
skemmtikvöld í Góðtemplara-
húsinu síðastliðinn laugardag
og sunnudag. Komu þar fram
ýmsir af beztu skcmmtikröft-
um, sem bæjarbúar eiga nú völ
á, en skemmtiatriðin voru
Etuttir leikþættir, söngur, gam-
anvísnaflutningur, upplestur,
hljómsveitarleikur og dans.
Skemmtu áheyrendur sér með
afbrigðum vel, og var troðfullt
hús bæði kvöldin.
Þau Nína Sveinsdóttir, Eme-
lía Jónasdóttir, Edda Skagfield,
Sólveig Jóhannsdóttir, Klem-
enz Jónsson og Valdemar Lár-
usson sáu um flutning skemmti
atriða, en kynnir var Friðfinn-
ur Guðjónsson. Klemenz Jóns-
son hafði og umsjón með æfing-
um.
Kabarettkvöld þetta verður
endurtekið, og benda allar lík-
ur til þess, að oft verði troð-
fullt hús clnn, þar sem svo góð
skemmtun er í boði. }
----------♦------------
HANNES Á HORNINU
Framh. af 4. síðu.
var í viku. Væri nú ekki nægi-
legt að hafa leikfimi einu sinnf
í viku þangað til þau geta klætt
sig hjálparlaust — og mættu þá
ekki hinn tímann, sem ætlaður
er fyrir þessa margnefndu leík-
fimi. Lofa þessum litlu kútum
að leika sér og hlaupa inni í leik
fimissalnum og þá að sjálfsögðu
f fötunum. Ég veit, að ég tala
hér fyrir munni flestra kvenna,
sem hafa smábörn í sinni um-
sjá, og vona að þessu verði
einhver gaumur gefinn, og fróð
legt væri að vita hvað skóla-
læknar, og barnaverndarnefrxi
hefur um þetta að segja“. ;