Alþýðublaðið - 17.04.1952, Blaðsíða 5

Alþýðublaðið - 17.04.1952, Blaðsíða 5
 i f '©ftEjH, ier bntist í Þjóð- viljanum á skírdag, 10. þ. m., er sagt -frá því, að Óskar A.rn- grímssoii, húseigandi á 1 Öldu- götu 24, Hafnarfirði, hafi rofið þakið af íbúð.-.er hann le.igði Elíasi Guðmundssyni, og flæmt þannig leigjandann úr íbúð- inni, og var í því sambandi veizt mjög að Guðihundi Giss- urarsyni. Út af þessu viljum við und- irritaðir húsnæðisnefndarmenn taka það fram, að leigjandi sá, er hér v,m ræðir, var ekki að | neinu. leyti á.. vegum bæjarins né kominn í umrætt húsnæði fyrir atbeina húsnæðisnefndar. Var okkur því með öllú ókunn ngt u,m viðskipti leigjanda og Irúseiganda, og höfðum við enga hugmynd um þetta mál fvrr en umrædd viðgerð á hús ínu var hafin og leigjandinn íarinn úr íbúðinni. í greininni er þess getið, að leigjandinn, Elías Guðmu.nds- son, hafi verið fjarverandi; en það sanna er, að hann kom heim af sjónum daginn áður, og hefur \erið heima síðan, en var hins vegar fjarstaddur, er þessi atburður gerðist. Við- skipti leigjandans og húseig- andans teljum við að sé mál- efni þeirra í milli fyrst og fremst, enda hafði leigjandinn ekki óskað eftir afskiptum okk ar, hvað þetta atriði snertir; þvert á móti vildi hann ekki kæra yfir þessu. Leigjandinn óskaði eingöngu eftir því v:ð okkur, að við útveguðum hon- um og fjölskylduí hans hús- næði. Hins vegar höfum við végna Til að rýma fyrir sumarvörum, verða allar vetra. íþróttavörur seldar með miklum afslætti meðan bi.rgðu ehdast. — Til dæmis: Hickoryskíði ........ áður kr. 425.00 Gormabindingar .... — — 160.00 Hálfgormabindingar — — 85.00 Ólabindingar ............ — — 60.00 Göngubindingar .... —- — 75.00 Stálstafir .......... -— — 155.00 Bambusstafir ...... — — 55:00 Tonkinstafir ............ — —' '75.00 Kandahargormar .... — — 58.00 Stálkantar ........'. . — — 75.00 Skíðaáburður (Bratlie) -— — 7.00 Skíðaspennur ...... . — — 25.00 Stálskautar (enskir) . . — — 155.00 Stálskautar (þýzkir) . . -— -— 185.00 Hockeyskautar ........... — ■— 120.00 Badmintonspaðar .... -—- — 125.00 Badmintonboltar .... — — 10.00 og márgt fleifa með svipuðum afslætti. nu ar. -350,00 130.00 70.00 48.00 60.00 125.00 45.00 60.00 48.00 60 00 5.00 20.00 125.00 150.00 100.00 100 00 8.00 C?Ol iitqr» -v Minningapðf8*^$<$ 41 „ <{ Þetta eru allt nýjar fyrsta flokks vörur og er því hér um einstakt tækifæri að ræða. Notið íþróttavörur til fermingargjafa. HELLAS Iiafnarstræti 22. Sími 5196. SÚ SORGARFREGN barst 27. marz s, 1., að Friðrik Hansen kennari væri látinn. Hann hafði verið vanheill í allan vet ur og farið tvær ferðir til Reykjavíkur að leita sér lækn inga og dv@.ldist þar, þegar | hann lézt. Vinir hans og vandamenn vonuðu, í lengstu lög að sjá hann aftur glaðan og reifan, en sú ,von brást með .helfregn hans. Friðrik var rúmlega 61 árs, þegar hann, lézt. Hann átti nær allan aldur sinn heima á Sauð- árkróki og. var í rúmlega 301 ár kennari við barnaskólann. Var kennslan aðalstarf hans, en á sumrin var hann verkstjóri. Þau eru því orðin mörg ung mennin, sem hann íiefur kennt, því áður en hann varð kenn- ari á Sauðárkróki, var hann búinn að kenna. í 10 ár annars staðar. Ég á margar góðar minning ar frá þeim tíma. er Friðrik kenndi mér. og það sama munu margir segja, enda var Friðrik vinsæll maður, bæði meðal sam borgara sinna og nemenda. Hann var gáfaður og glæsi- menni, ísíenzkumaður ágætur og sögufróður svo að af bar. Friðrik Hansen. þess aðkasts, sem ýmsir hafa orðið fyrir út af þessu máli, krafizt, að. leigjapdinn kærði yfir hátterni húseigandáns, og ætti þá að fást það sanna fram í þessu máli; meðal annars fengizt úr því skorið, hvort við sem húsnæðisnefndarmem- værum brotlegir eða hefðum sýnt' vanrækslu í málinm Hafnarfirði, 15. apríl 1952. Guðjón Magnússon Gu,8m. Gissurarson. yrkja nógu mikið, en önn dags ins . og dagleg störf gáfu ekíi tóm til þess. Friðrik var vandvirkur í j' vísnagerð sinni, hann fágaoi ljóð sín og lét þau ekki frá sér fara, nema þau, væru góð. Land fleyg eru mörg Ijóð hans og lausavsur. Ég átti oft tal vio Friðrik um það, að hann ætti að láta gefa út Ijóð sín, en hann eyddi því jafnan. Fullvíst má þó telja, að fengið hafa þeir Félagslyndur var hann og tók margir skáldalaun,. sem Ihinni mikinn þátt í félagsmálum, | verðleika höfðu. Pétur Pétursson; ÞANN 19. marz s. 1. skrifar Vigfús Jónsson harða grein í blaðið ,,íslending“ á Akureyri, og spyr: „Hvað meina þeir?“ Já, það má nú segja — „bragð er að, þá barnið finnur“. Vig- fúsi ofbýður, að bæði lands- fundur sjálfstæðismanna og fulltrúaráðsfundur framsóknar- manna skuli hafa gert sam- hljóða tillögur til þess að bæta úr neyð iðnaðarins, o| að samt skuli ekkert vera gert. Það er auðséð, að Vigfús þekkir ekk- ert til sinna heimamanna. dettur honu.m í hug, að íhaldið- hafi ætlað að gera eitthvað? Nú, þeir komast ekki yfir meira, heldur en að aðstoða út- gerðarmenn og heildsala á kostnað almennings. Er ekki bátalistinn og frílistinn af- kvæmi íhaldsins? Varla eru þeir settir til að bjarga iðnað- inum! í afburða snjallri yfirlits- grein hefur Páll S. Pálsson tal ið uþp níuj veigamikil atriði, sem eru afleiðing frílistans til tjóns fyrir iðnaðinn. Páll birt- ír í grein sinni bréf eins iðn- rekanda sem svar við áhrifum frílistans, en þar segir svo m, „Áhrif frílistans eru fyrir iðnaðinn lík og hjá útgerð- inni, ef afnuminn yrði svo- nefndur bátagjaldeyrir; öU- um þjóðum, er fiskveiðar stunda, yrði landið frjálst til allra afnota og athafna, og í ýmsum tilfellum með betri kjörum en landsmenn sjálfir hafa (t. d. tollar), og að bank ar og aðrar lánsstofnanir neituðu um reks,trarlán‘‘. Það yrði líklega svipur á íhaldinu, ef einhver legði til, að eins Væri farið með útgerð- armenn óg iðnrekendur. Og þó væri það í rauninni alls ekki óeðlilegt. Hvernig geta nú iðn rekendur tekið mark á öðrum eins skrípalátum? fhaldið sam þykkir á landsfundi að gera alit mögulegt fyrir iðnaðinn. Fram kvæmdin: Allt gert, sem hægt er, til tjóns fyrir iðnaðinn. Og svo ætlast þessir furstar auð- vitað til, að þeim sé treyst til að leysa örðugleika iðnaðarins! En snúum okkur nú að Fram sókn. Þeir eru líka að reyna að rembast. Bjóða yfir íhaldið. Þó vita þeir vel, að þeir eru „vasa pelar íhaldsins“ í þessum mál um, eins og svo mörgum öðr- um. Auk þess geta þeir engu. ráðið, þar sem þeir hafa alls ekki iðnaðarmálaráðherra. Og sá maður lætur ekki segja sér fyrir verkum. Þ&ð fcina, sem Framsókn' kannske gæti gert, vau’i að afnema söluskattinn, þrefaldan eða fjórfaldan, sem hvílir á iðnaðinum, Það dettur þeim þó alls ekki í hug. Heldur gera þeir alls konar samþykkt ir, sem enginn tekur alvarlega. og sízt af öllum þeir sjálfir. Annars bjóst aldrei neinn iðn- rekandi við neinu jákvæðu frá Bramsókn. Hins vegar bjugg- ust ýmsir við aðstoð frá íhald- inu, og þess vegna er þess skömm stærri. Er furða þótt Vigfús Jónsson spyrji: „Hvað meina þeir?“ Svari.þeir, sem geta gefið svör, forráðamenn íhaids og Framsóknar. .4 sama tíma og allt er gert, sem hægt :er, til að „haida út- gerðinni gangandi" vegna þess að annars er öflun gjaldeyris.í voða, þá er iðnaðurinn drep- inn enda þótt hann spari gjald eyri svo tugum milljóna skipt ir. Slíkt öfu.gstreymi er öld- ungis óskiljanlegt. Ég vildi gjarna fá að vita hjá stjórnarvöldunum, , hvað margt fólk væri nú atvinnu- laust í þessu landi — ef ekkert gjafafé hefði feng- izt til að reisa tvö orkuvef og áburðarverksmiðju, engin vinna væri hjá ameríska hernum og togararnir sigldu með afIa sinn. Þá væri hér ríkjandi stór- kostlegt atvinnuleysi. Fólkið, sem þannig væri atvinnulaust, eða er atvinnulaust, þrátt fyr- ir ófannefnda aívinnuaukn- ingu, hlýtur að bafa áður unn ið við iðnáðinn að langmestu leyti. Við landbúnað vinnur ekki færra fólk en áður, nema síðu.r sé. Við sjávarútveg og sigling- ar vinnur líklega talsvert fleira fólk en áður, vegha aukn ingar á flotanum. Við verzlun og viðskipti fæst álíka margt fólk og áður. Iðnaðu.rinn einn hefur dregizt saman ög það verulega. Þetta er ekki einung is fjárhagslegt tjón fyrir þá, sem ráku iðnað og höfðu afiað sér dýrmætra véla. Hér er um að ræða stórkostlegt tjón fyrir ailt það fólk, sem tapað hefur atvinnu. Auk þess er svo þjóð hagslegt tjón, þegar náuðsyn- legt reynist að kaupa tilbúnar vörur fyrir miklu meiri gjald- eyri. heldur en hráefnin mynduj Framhald á 7 síðu. .einlægur samvinnumaður og verkalýðssinni og var mörg ár í stjórn verkamannafélagsins Fram. Friðrik tók mikinn þátt í‘ bæjarmálum, var kosinn í hreppsnefnd árið 1931, varð oddviti 1934 óg gegndi því starfi í 12 ár. Á þessum árum var fjárhag- ur almennings mjög lélegur, kaupgeta lítil og mikið atvinnu ieysi. Það var því érfitt að vera oddviti. Margir þurftu að leita hjálpar hreppsins í 'nauð- um sínúm, en geta hreppsins lítil til að sinna öllum hjálpar- beiðnunum. Friðrik var hjálp fús maður og gerði allt, sem hann gat til að liðsinna mönn- um. Var vinnudagur hans oft. langur og erfiður. En það tókst að rétta við hag hreppsfélagsins, og á þessum árum var hafnargarðurinn byggður, og vann Friðrik ötui- lega að þeirri framkvæmd. Allan þann tíma, sem Friðrik var oddviti, var hann í nánu samstarfi við Alþýðuflokkinn um bæjarmálefnin, enda var Friðrik frjálslyndasti Fram- sóknarmaðurinn, sem hafði glöggan skilning á því, að flokk ar hinna vinnandi stétta eiga að vinna saman. Kosinn var Friðrik í bæjar- stjórn árið 1950. Friðrik var gleðimaður eins og margir Skagfirðingar. Hann var manna gestrisnastur og skemmtilegastur heim að sækja og var því jafnan gestkvæmt á heimili hans. Var þá oft látið fjúka í kviðlingum, því að Friðrik var skáld gott. Okkur vinum hans fannst hann ekki snyrtivörur hafa á fáum árum unnið sér lýðhylli um land allt. Falleg er. þessi vísa. og endur ómar þrá íslendingsins eftir sól , og vori og lausn undan veldi vetrarins: .. „Sendið hingað sólskin irn sumardagár ljpsir. Vetur gróf á glúggann miiin gráar hélurósir. Fáir hafa ort íegurri ástar- kvæði en Friðrik, enda var hann mikill tilfinningamaður. Mun Ijóð hans Ætti ég hörpu hljóma þýða, vera þekktast. af ■kvæðum hans; Síðasta vísán í þýf kvæði er þannig: Innsta þrá í óskahöllum á svo margt í skauti sínu. Vildi. ég geta vafið öllum vor- ylnum að hjarta þínu. Kvæðið Vor er hásiuðlað og hressandi. Fýrsta vísan er svona: Ljómar heimur logafagur, -lííið fossar hlær og grær. Nú er sól og sumardagur, söngvar óma fjær og nær. Vorsins englar vængjum blaka, vakir lífsins heilög þrá. Sumarglaðir svanir kvaka, su,ð- ur um heiðarvötnin blá. Ljóðið Þjóðveldisdagur Js- ’ands 17. júní 1944 byrjar þann ig: ísland. Nú áttu þann dýrðlega dag, .er dreýmdi þig aldirnar sjö. Hann var trú þín og ijóð, hann var tign þín og lag — frá tóif hundruð sextíúi og tvö. Hann er bjartari mjöll og hærri' en f jöll. Hann er þjóðstofnsins helgasta mái. Hann er aldanna tár — 1.11 eilífðar hár, hann'er óskín í barnsíns sál, Margir mikilhæfir menn hafa ort um mæðor sínar og það gerði Friðrik einnig, því að honum þótti innilega vænt um móður sína. Kallar han». þetta kvæði Mamma og andar frá því ástúð og hlýju. Framhald á 7. síðu. J AB 5

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.