Alþýðublaðið - 17.04.1952, Blaðsíða 5
i
f '©ftEjH, ier bntist í Þjóð-
viljanum á skírdag, 10. þ. m.,
er sagt -frá því, að Óskar A.rn-
grímssoii, húseigandi á 1 Öldu-
götu 24, Hafnarfirði, hafi rofið
þakið af íbúð.-.er hann le.igði
Elíasi Guðmundssyni, og flæmt
þannig leigjandann úr íbúð-
inni, og var í því sambandi
veizt mjög að Guðihundi Giss-
urarsyni.
Út af þessu viljum við und-
irritaðir húsnæðisnefndarmenn
taka það fram, að leigjandi sá,
er hér v,m ræðir, var ekki að |
neinu. leyti á.. vegum bæjarins
né kominn í umrætt húsnæði
fyrir atbeina húsnæðisnefndar.
Var okkur því með öllú ókunn
ngt u,m viðskipti leigjanda og
Irúseiganda, og höfðum við
enga hugmynd um þetta mál
fvrr en umrædd viðgerð á hús
ínu var hafin og leigjandinn
íarinn úr íbúðinni.
í greininni er þess getið, að
leigjandinn, Elías Guðmu.nds-
son, hafi verið fjarverandi; en
það sanna er, að hann kom
heim af sjónum daginn áður,
og hefur \erið heima síðan, en
var hins vegar fjarstaddur, er
þessi atburður gerðist. Við-
skipti leigjandans og húseig-
andans teljum við að sé mál-
efni þeirra í milli fyrst og
fremst, enda hafði leigjandinn
ekki óskað eftir afskiptum okk
ar, hvað þetta atriði snertir;
þvert á móti vildi hann ekki
kæra yfir þessu. Leigjandinn
óskaði eingöngu eftir því v:ð
okkur, að við útveguðum hon-
um og fjölskylduí hans hús-
næði.
Hins vegar höfum við végna
Til að rýma fyrir sumarvörum, verða allar vetra.
íþróttavörur seldar með miklum afslætti meðan bi.rgðu
ehdast. — Til dæmis:
Hickoryskíði ........ áður kr. 425.00
Gormabindingar .... — — 160.00
Hálfgormabindingar — — 85.00
Ólabindingar ............ — — 60.00
Göngubindingar .... —- — 75.00
Stálstafir .......... -— — 155.00
Bambusstafir ...... — — 55:00
Tonkinstafir ............ — —' '75.00
Kandahargormar .... — — 58.00
Stálkantar ........'. . — — 75.00
Skíðaáburður (Bratlie) -— — 7.00
Skíðaspennur ...... . — — 25.00
Stálskautar (enskir) . . — — 155.00
Stálskautar (þýzkir) . . -— -— 185.00
Hockeyskautar ........... — ■— 120.00
Badmintonspaðar .... -—- — 125.00
Badmintonboltar .... — — 10.00
og márgt fleifa með svipuðum afslætti.
nu ar.
-350,00
130.00
70.00
48.00
60.00
125.00
45.00
60.00
48.00
60 00
5.00
20.00
125.00
150.00
100.00
100 00
8.00
C?Ol
iitqr» -v Minningapðf8*^$<$
41 „ <{
Þetta eru allt nýjar fyrsta flokks vörur
og er því hér um einstakt tækifæri að ræða.
Notið íþróttavörur til fermingargjafa.
HELLAS
Iiafnarstræti 22.
Sími 5196.
SÚ SORGARFREGN barst
27. marz s, 1., að Friðrik Hansen
kennari væri látinn. Hann
hafði verið vanheill í allan vet
ur og farið tvær ferðir til
Reykjavíkur að leita sér lækn
inga og dv@.ldist þar, þegar
| hann lézt.
Vinir hans og vandamenn
vonuðu, í lengstu lög að sjá
hann aftur glaðan og reifan,
en sú ,von brást með .helfregn
hans.
Friðrik var rúmlega 61 árs,
þegar hann, lézt. Hann átti nær
allan aldur sinn heima á Sauð-
árkróki og. var í rúmlega 301
ár kennari við barnaskólann.
Var kennslan aðalstarf hans, en
á sumrin var hann verkstjóri.
Þau eru því orðin mörg ung
mennin, sem hann íiefur kennt,
því áður en hann varð kenn-
ari á Sauðárkróki, var hann
búinn að kenna. í 10 ár annars
staðar.
Ég á margar góðar minning
ar frá þeim tíma. er Friðrik
kenndi mér. og það sama munu
margir segja, enda var Friðrik
vinsæll maður, bæði meðal sam
borgara sinna og nemenda.
Hann var gáfaður og glæsi-
menni, ísíenzkumaður ágætur
og sögufróður svo að af bar.
Friðrik Hansen.
þess aðkasts, sem ýmsir hafa
orðið fyrir út af þessu máli,
krafizt, að. leigjapdinn kærði
yfir hátterni húseigandáns, og
ætti þá að fást það sanna fram
í þessu máli; meðal annars
fengizt úr því skorið, hvort við
sem húsnæðisnefndarmem-
værum brotlegir eða hefðum
sýnt' vanrækslu í málinm
Hafnarfirði, 15. apríl 1952.
Guðjón Magnússon
Gu,8m. Gissurarson.
yrkja nógu mikið, en önn dags
ins . og dagleg störf gáfu ekíi
tóm til þess.
Friðrik var vandvirkur í
j' vísnagerð sinni, hann fágaoi
ljóð sín og lét þau ekki frá sér
fara, nema þau, væru góð. Land
fleyg eru mörg Ijóð hans og
lausavsur. Ég átti oft tal vio
Friðrik um það, að hann ætti
að láta gefa út Ijóð sín, en hann
eyddi því jafnan. Fullvíst má
þó telja, að fengið hafa þeir
Félagslyndur var hann og tók margir skáldalaun,. sem Ihinni
mikinn þátt í félagsmálum, | verðleika höfðu.
Pétur Pétursson;
ÞANN 19. marz s. 1. skrifar
Vigfús Jónsson harða grein í
blaðið ,,íslending“ á Akureyri,
og spyr: „Hvað meina þeir?“
Já, það má nú segja — „bragð
er að, þá barnið finnur“. Vig-
fúsi ofbýður, að bæði lands-
fundur sjálfstæðismanna og
fulltrúaráðsfundur framsóknar-
manna skuli hafa gert sam-
hljóða tillögur til þess að bæta
úr neyð iðnaðarins, o| að samt
skuli ekkert vera gert. Það er
auðséð, að Vigfús þekkir ekk-
ert til sinna heimamanna.
dettur honu.m í hug, að íhaldið-
hafi ætlað að gera eitthvað?
Nú, þeir komast ekki yfir
meira, heldur en að aðstoða út-
gerðarmenn og heildsala á
kostnað almennings. Er ekki
bátalistinn og frílistinn af-
kvæmi íhaldsins? Varla eru
þeir settir til að bjarga iðnað-
inum!
í afburða snjallri yfirlits-
grein hefur Páll S. Pálsson tal
ið uþp níuj veigamikil atriði,
sem eru afleiðing frílistans til
tjóns fyrir iðnaðinn. Páll birt-
ír í grein sinni bréf eins iðn-
rekanda sem svar við áhrifum
frílistans, en þar segir svo m,
„Áhrif frílistans eru fyrir
iðnaðinn lík og hjá útgerð-
inni, ef afnuminn yrði svo-
nefndur bátagjaldeyrir; öU-
um þjóðum, er fiskveiðar
stunda, yrði landið frjálst til
allra afnota og athafna, og í
ýmsum tilfellum með betri
kjörum en landsmenn sjálfir
hafa (t. d. tollar), og að bank
ar og aðrar lánsstofnanir
neituðu um reks,trarlán‘‘.
Það yrði líklega svipur á
íhaldinu, ef einhver legði til,
að eins Væri farið með útgerð-
armenn óg iðnrekendur. Og þó
væri það í rauninni alls ekki
óeðlilegt. Hvernig geta nú iðn
rekendur tekið mark á öðrum
eins skrípalátum? fhaldið sam
þykkir á landsfundi að gera alit
mögulegt fyrir iðnaðinn. Fram
kvæmdin: Allt gert, sem hægt
er, til tjóns fyrir iðnaðinn. Og
svo ætlast þessir furstar auð-
vitað til, að þeim sé treyst til
að leysa örðugleika iðnaðarins!
En snúum okkur nú að Fram
sókn. Þeir eru líka að reyna að
rembast. Bjóða yfir íhaldið. Þó
vita þeir vel, að þeir eru „vasa
pelar íhaldsins“ í þessum mál
um, eins og svo mörgum öðr-
um. Auk þess geta þeir engu.
ráðið, þar sem þeir hafa alls
ekki iðnaðarmálaráðherra. Og
sá maður lætur ekki segja sér
fyrir verkum. Þ&ð fcina, sem
Framsókn' kannske gæti gert,
vau’i að afnema söluskattinn,
þrefaldan eða fjórfaldan, sem
hvílir á iðnaðinum, Það dettur
þeim þó alls ekki í hug. Heldur
gera þeir alls konar samþykkt
ir, sem enginn tekur alvarlega.
og sízt af öllum þeir sjálfir.
Annars bjóst aldrei neinn iðn-
rekandi við neinu jákvæðu frá
Bramsókn. Hins vegar bjugg-
ust ýmsir við aðstoð frá íhald-
inu, og þess vegna er þess
skömm stærri. Er furða þótt
Vigfús Jónsson spyrji: „Hvað
meina þeir?“ Svari.þeir, sem
geta gefið svör, forráðamenn
íhaids og Framsóknar.
.4 sama tíma og allt er gert,
sem hægt :er, til að „haida út-
gerðinni gangandi" vegna þess
að annars er öflun gjaldeyris.í
voða, þá er iðnaðurinn drep-
inn enda þótt hann spari gjald
eyri svo tugum milljóna skipt
ir. Slíkt öfu.gstreymi er öld-
ungis óskiljanlegt.
Ég vildi gjarna fá að vita
hjá stjórnarvöldunum, , hvað
margt fólk væri nú atvinnu-
laust í þessu landi —
ef ekkert gjafafé hefði feng-
izt til að reisa tvö orkuvef
og áburðarverksmiðju, engin
vinna væri hjá ameríska
hernum og togararnir sigldu
með afIa sinn.
Þá væri hér ríkjandi stór-
kostlegt atvinnuleysi. Fólkið,
sem þannig væri atvinnulaust,
eða er atvinnulaust, þrátt fyr-
ir ófannefnda aívinnuaukn-
ingu, hlýtur að bafa áður unn
ið við iðnáðinn að langmestu
leyti.
Við landbúnað vinnur ekki
færra fólk en áður, nema síðu.r
sé. Við sjávarútveg og sigling-
ar vinnur líklega talsvert
fleira fólk en áður, vegha aukn
ingar á flotanum. Við verzlun
og viðskipti fæst álíka margt
fólk og áður. Iðnaðu.rinn einn
hefur dregizt saman ög það
verulega. Þetta er ekki einung
is fjárhagslegt tjón fyrir þá,
sem ráku iðnað og höfðu afiað
sér dýrmætra véla. Hér er um
að ræða stórkostlegt tjón fyrir
ailt það fólk, sem tapað hefur
atvinnu. Auk þess er svo þjóð
hagslegt tjón, þegar náuðsyn-
legt reynist að kaupa tilbúnar
vörur fyrir miklu meiri gjald-
eyri. heldur en hráefnin mynduj
Framhald á 7 síðu.
.einlægur samvinnumaður og
verkalýðssinni og var mörg ár
í stjórn verkamannafélagsins
Fram.
Friðrik tók mikinn þátt í‘
bæjarmálum, var kosinn í
hreppsnefnd árið 1931, varð
oddviti 1934 óg gegndi því
starfi í 12 ár.
Á þessum árum var fjárhag-
ur almennings mjög lélegur,
kaupgeta lítil og mikið atvinnu
ieysi. Það var því érfitt að
vera oddviti. Margir þurftu að
leita hjálpar hreppsins í 'nauð-
um sínúm, en geta hreppsins
lítil til að sinna öllum hjálpar-
beiðnunum. Friðrik var hjálp
fús maður og gerði allt, sem
hann gat til að liðsinna mönn-
um. Var vinnudagur hans oft.
langur og erfiður.
En það tókst að rétta við hag
hreppsfélagsins, og á þessum
árum var hafnargarðurinn
byggður, og vann Friðrik ötui-
lega að þeirri framkvæmd.
Allan þann tíma, sem Friðrik
var oddviti, var hann í nánu
samstarfi við Alþýðuflokkinn
um bæjarmálefnin, enda var
Friðrik frjálslyndasti Fram-
sóknarmaðurinn, sem hafði
glöggan skilning á því, að flokk
ar hinna vinnandi stétta eiga
að vinna saman.
Kosinn var Friðrik í bæjar-
stjórn árið 1950.
Friðrik var gleðimaður eins
og margir Skagfirðingar. Hann
var manna gestrisnastur og
skemmtilegastur heim að sækja
og var því jafnan gestkvæmt á
heimili hans. Var þá oft látið
fjúka í kviðlingum, því að
Friðrik var skáld gott. Okkur
vinum hans fannst hann ekki
snyrtivörur
hafa á fáum árum
unnið sér lýðhylli
um land allt.
Falleg er. þessi vísa. og endur
ómar þrá íslendingsins eftir sól ,
og vori og lausn undan veldi
vetrarins: ..
„Sendið hingað sólskin irn
sumardagár ljpsir.
Vetur gróf á glúggann miiin
gráar hélurósir.
Fáir hafa ort íegurri ástar-
kvæði en Friðrik, enda var
hann mikill tilfinningamaður.
Mun Ijóð hans Ætti ég hörpu
hljóma þýða, vera þekktast. af
■kvæðum hans; Síðasta vísán í
þýf kvæði er þannig:
Innsta þrá í óskahöllum á svo
margt í skauti sínu.
Vildi. ég geta vafið öllum vor-
ylnum að hjarta þínu.
Kvæðið Vor er hásiuðlað og
hressandi. Fýrsta vísan er
svona:
Ljómar heimur logafagur, -lííið
fossar hlær og grær.
Nú er sól og sumardagur,
söngvar óma fjær og nær.
Vorsins englar vængjum blaka,
vakir lífsins heilög þrá.
Sumarglaðir svanir kvaka, su,ð-
ur um heiðarvötnin blá.
Ljóðið Þjóðveldisdagur Js-
’ands 17. júní 1944 byrjar þann
ig:
ísland. Nú áttu þann dýrðlega
dag, .er dreýmdi þig
aldirnar sjö.
Hann var trú þín og ijóð, hann
var tign þín og lag
— frá tóif hundruð sextíúi og
tvö.
Hann er bjartari mjöll og hærri'
en f jöll.
Hann er þjóðstofnsins helgasta
mái.
Hann er aldanna tár — 1.11
eilífðar hár,
hann'er óskín í barnsíns sál,
Margir mikilhæfir menn
hafa ort um mæðor sínar og
það gerði Friðrik einnig, því
að honum þótti innilega vænt
um móður sína. Kallar han».
þetta kvæði Mamma og andar
frá því ástúð og hlýju.
Framhald á 7. síðu. J
AB 5