Alþýðublaðið - 07.02.1928, Síða 4

4
'AKfeSÐUBllAÐiIÐ
skiadi Ae'íií.
Bjarni: Nú er ég búinn aö lesa
„Vörð“. I>að var strembiö, lax-
maðu.r — jjað voru ekki minna
en fimm dálkar af alpingisum-
.ræöuiii um Jón AuÖun og at-
kvæðaseðlana jrarna að vestan,
sem Sigurður Eggerz segir, að
Jón hafi ekki falsað sjálfur.
Gísli: Það hefir verið nokkuð
verk að skrifa upp allar j>ær
Hímræður.
Bjarni: Það segir þú satt. Það
hefir verjö íullkomið vinnukonu-
dagsverk.
Gísli: Hvað stóð annars í
„Ve,rði“?
Bjarni: Það stóð svo margt. Til
dæmis ■ segist ritstjórinn ekkert
hiafa skilið af því, sem Jónas ráð-
berra sagði uim ameriská lánið.
Gísli: Skildi hann J>að ekki?
Bjarni: Nei; hann viðhefur jrau
orð, að engin tök hafi verið að
Ibotna í neinu.
Gísli: Það er varla von að Árni
jbotni neitt í ameriskum íárium
hann komst aldrei alla leið.
Bjarni: Nei, jrað fvlgdi honirm
ekki neitt ameriskt lán.
Gísli: Ónei, frað mætti frekar
kalla jrað ameriskt ólán. En skildi
hann ekke.rt af jiví, sem Jónas
sagði?'
Bjarni: Jú, sumt skildi hann,
jrvi hann tilfær /ijnokkrar setn-.
ingar' eftir honum.
Gísli: Nú, Jraó hefir verið eift-
hvað, sem hann kannaðist betu.r
við, eða hafði mei.ri reynslu í.
Bjarni: Já, [>að er víst.
Gísli: Hvað var {>að ])á, sem
A;rni skildi? Hvað er það, sem
hann hefur upp eftir Jónasi?
B'jarni: Aö Ölafur Thors væri
ömentaöur dóni, sem befði látiö
togara srna fara í landpelgi í
kjördæmi sínu til j>ess að stela
fiski frá kjósendunum.
Gísli: Nú, [>að skildi Árni! Ja,
hvaða fjandi!
llm daglxsra fs'efglmæ.
Næturíæknir
í nótt er Niels P. Dungal,
Sóleyjargötu 3. Sími 1518.
Hjónaefni.
Opiriberað hafa trúlofun sína í
Hafnarfirði Sigrún Sigurðardóttir
frá Ási við Hafnarfjörð og' Dan-
iel Vigfússon trésmiður.
Togararnir.
„Gylf i“ kom frá Englandi í
morgun.
„Borniioln“
heitir fisktökuskip, seíri kom að
vestan í morgun og tekur fisk
fyrir Copland.
Tungunni tainast
Sá maöur erlendur, er „Mghl.“
segir oftást frá, er Mussolini. Á
sunnudaginn voru tvær greinir 1
lesbókinni um dásemdir hans. Er
vandalaust að sjá, að sá rnaðu'r
stendur har!a nærri hjarta [reirra
Jóns Þorlákssonar og danskfæddu
Dananna, er eiga „Mogga“-útgerð-
ina.
'
Fnlltrúaráðið
heldur fund kl. 8 í kKliifd í Bár-
unni uppi.
Veðrið.
Heitast í Vestmannaeyjuin, 2
stiga shiti. Kaldast á Grímsstöðum,
5 stiga frost. Horfur: Breytiieg
átt í diag á Suðvesturlandi. I nótt
vaxandi austan. Austan við Faxa-
flóa og Breiðafjörð. Hvass norðan
á Vestíjöírðum og norðaustan á
Norðurlandi. Breytileg átt á Aust-
ur’- og Suðaustur-landi. Meiri og
minni snjókoma um land alt.
Fimtug
verður á morgun frú Guðný
Guðmundsdóttir, Grettisgötu 1.
Fyigirit
Arbókár háskólans árið 1927
hefir veriö sent Al[>bl. Er ]>að Die
Suffixe im lslándischen eftir dr.
phil. Aiexander Jóhannesson. Er
ritið 120 síður i fjögurra blaða
broti. Hefir j>að nú j>egar komið
út á þýzku bjá Niemeyer í Halle.
Hefir nú dr. Alexander á fám
árurn gefiö út ínörg og merk mál-
fræðirit. Er jretta ]>riðja bökin
á jrýzku. Frumnorræn málfræði
hans er nú -notuð sem handfoók
meðal germanskra málfræðinga í
ýmsuni löndum, og ha'.a mál-
fræðibækur hans hiófið lofiega
dórna ýmsra vísindamanna og um
]>ær veriö ritað bæði í Evrópu og
Ameríku, nreðal annars á jrýzku,
hollénzku, ensku og frönsku.
Féiag ungra jaírnaðarmanna.
FundUr í kvöld kl. 8Va i Gocld-
templarahúsinu uppi. Umræðu-
• efni: 21 árs kosningarréttur o. fl.
Drengskapur ihaldsíns.
Ritstjóri Varðar slettir ensku i
síðastá blaði og slær um sig um
leið með énskum drengskap. Seg-
ir hann, aö sá hnefaleikamaöur,
sem slœr eöa spwk:(r andstæðing-
inn fyrir neðáai beltisstað, ]>yki
ajhrak og hvers manns níðingur.
Má af j>essu sjá, að Varðarrit-
stjörinn heklur. áð j>a'ö jtyki eng-
inn ódretngskápur í Ejnglandi, að
sppu'ka í menn, bara ef j>að er
fyrir ofnji beitisstáð, t. d. í and-
liitið. Þetta sýnir, að hanrt veit
ekki irokaj' bvað er drengskap-
ur á Englandi en drengskapur í
biaðainensku á 'islandi. Þarna bef-
ir ihaldið j>ví loks f'engið vinnu-
konu, sem get-ur tekið að sér skít-
vetrkin.
Jón Þorláksson lofar.
Á aljmtgi má hver jtingmaöur
ta a tvisvar og gera eina stutta
athugasemd við hveirja uinræðu
h vers rnáls. Það er lcallað., að j>ei'r
jtingnienn séu „dauðir", sem búnir
etru að taka þrisvar til máis í
sama málinu. Nú talair Jón Þo.r-
láksson sig „dauðari' í bverju
máli og lofaði stjóirniimi jjví í
gær, að j>að skyldi ekki standa á
Honum að „gefa henni góð iráð“
í hverju máli. Meðan íhaídsstjórn-
in sat, kölluðu íhaldsblöðin ræð-
usr andófsniannatnna „máiæði“. En
nú er ekki „málæði“ hjá andstöðu-
.flokki stjórnarinnar. Nú eru [>að
„ræður“!
NI.
Hermennirnir í tuminum hróp-
uðu einum munni:
„Skjóú'ö ekki!“
„Skjótiö!“ skipaði Giljarowsky.
„Skjótið ekki á bræður ykkar!“
var hrópað frá turninum,
Refsiliðið lét riffiana síga.
Undk’ forustu Matsjuschenko
ruddust hennennirnir inn í voþra-
búrið og [>rifu alls kónar vopn
„Til vopna!"
„Niður með harðstjórana
„Lifi frelsið!“
Golikow skipaöi Matsjuschen-
ko aó leggja niður vopn.in, en
fékk svarið:
„Skipið er á okkar valdi. Var-
i.ð yður!“
Fallbyssuvörð'urinn Neupoko-
jew, sem hótaði að skjóta j>á alia,
var skotinn og kastað fyrir borð.
Þannig fóru ]>eir einnig: Giljar-
owsky, Lewentschpm, Smirnoiu
skipslæknir og Ton undirforingi.
Golikow og Alexejew fánavörð-
ur voru lokaöir inni í yfirforingja-
kieíanum, og Goiikow, sem engin
svipbrigði sáust á, þegar hann
fyrirskipaði að skjóta 30 hermenn-
ina, grét nú eins og barn.
„Hengfð hann upp í siglutopp-
inn!“ brópuöu hennennirníi.r. Hann
var skotinn og honusm var kastað
í sjóinn.
Fánavörðurin'n bað um náð. Og
vegna þess, að hann va,r ekkii .illa
iiðinn af skij)shöfninn.i, var ,hon-
u:m geíiö lif með því skilyröi, a'ð
bann stýrði skipmu til Odessa.
Forjngjuinum Lessovvoi og Bird-
jukow var einnig gefið líf og
noklcrum fleirum.
Hermennirnir glöddust yfir sigr-
inum, og vonin um, að allur
Svartahafs-fiotinn myndi fara að
dæmi j>eirra, kveikti nýjan bar-
áttueld í brjóstuni þeirra.
„L-ifi frelsið! Við skulum fara
til Odessa og hjálpa félögum okk-
iar j baráttu þeirra."
GJaðir og fullir af glæsilegri
tdltrú til framtíðarjnnar brunuðu
þeix á herskipinu „Pótemkin" á-
fram til Odessa.
í vélarúminu sungu sjómennirn-
ir frelsissöngva, og á þilfarimi
suiijgu aðrir. Þeir sungu frelsis-
sirirgva sína á ineöati j>eir lágu á
hnjánum og þyoðu b.löðið af þil-
íarinu.
„Er „Potemkin" á vpru valdi?“
hvisJaði hinn deyjandi Vakulint-
schruk njðri í sjúkrastpfurmi.
beztur og drígstur.
Húe jafnan til sðla. Hús tekin
í axnboðssðiu. Kaupendur að hús-
am oft til taks. Helgi Sveinsson,
Aðaistr. 11. Heima 10—12 og 5—7,
Hólapreutsmiðjan, Haínarstrail
18, prentar smekklegast og ódýr-
aat kranzaborða, erfiljóð og alla
sméprentau, simi 2170.
Vörusalinn, Hverfisgötu 42, tek-
ur ávalt til sölu alls konar notaða
rnuni. Fljót saia.
Miiíiiö eftir hinu fjölbreytta
úrvali af veggmyradlum is-
lenzkum og útlendum. Skipu«
myndlir og fl. Sporöskjurammar
Freyjugötu 11, simi 2105. Myndir
innrammaðar á sama stað.
Otsala á brauðum og kökum
frá Alþýðubrauðgerðinni er á
Framnesvegi 23.
„Og Golikow, Giljarowsky ?“
„Dauð:ir.“
„Þá get ég dáið glaður. Syíkið
ekki málefni vor, félagar!“
He.rskipiö „Pótemkin félagl“
hélt áfram. Rauði fáninn blakti
við hún.
„Pótemkin félagi“ vai- eina
frjálsa skipið í öllum Svartaárafs-
flotajmm. — Eina herskipið, einu
henmeimirnir móti keisaranum,
yfirhershöfðingj uamm, aðalsinömi-
unum, hernúm, lögreglunni og Kó-
sökkunum. — Aleitt á móti öll-
inii heimi!
„Eram þjáðir merrn i jiúsund
löndum . . .“ sungu hermenn-
irnir.
(Úr bókirmi ,,Pótemkin“.)
Ritstjóri og ábyrgðarmaðm
Haraldur GuðmundsseH,
Aiþýðupre»ts*niðj«n. ■