Alþýðublaðið - 07.02.1953, Blaðsíða 6

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Laugardagur 7. febrúar 1953
FRANK YERBY
MHIjónahöllin

Dr: Álfur
Orðhengila:
MÁLHREINSUN
Al'þi-ngi vort hefur fengið
virðingarvreðan áhuga á mál-
hreinsun. B*era lagaákvæði þau,
er það hefur samþykkt varð-
andi nafnabreytingar, þeim á-
huga ljóst vitni, en það mál er
óþarft að rekja nánar.
Hins vegar væri ekki úr
vegi að athuga, hvort ekki só
jafnbrýn eða jafnvel brýnni
þörf slíkra nfhabr&ytinga á
fleiri sviðum.
Þar sem nefnd lagaákvæðí
bjóða, að þeir m-enn, er hér um
ræðir, skuli þegar taka upp ís-
lenzk heiti, varður það að skilj
ast sem varnarráðstofun við
því, að íslenzkir þurfi að nefna
hin erlendu heiti, og spilli bar
með tungutaki sínu, — og er
það því hið erlenda nafn, sem
verið er að útiloka. Nú er það
svo, að fólk tekur sér í munn
nöfn erlendra manna, þótt ekki
séu þeir búsettir nér og stafar
því engu minni málspjöllunar-
hætta af þeim nöfnum, nema
meiri sé. Nægir í því sambandi
að minna á nöfn erlendra leik-
ara, bæði kvikmyndaleikara og
stjórnmálamanna. Vilji alþingi
því vera sjálfu sér samkvæmt
cg einlægt í málhreinsunarvið-
Ie:'tninni, ber því tafarlaust að
setja ákvæði um að breytt skuli
nöfnum slíkra manna og
kvenna, bæði í aúglýsingum og
fréttum. Þar næst ksemi svo
rcðin að öðrum frægum útlend
ir.gum, lífs og liðnum, svo sem
íbróttagö’rpum, rithöfundum *5g
tónskáldum. Tek ég sem dæmi.
hvort oftar muni nefnt nafn
Beethovens og Bachs eða er-
Iends pípublásara, seni gerzt
hefur íslenzkur borgari. Á
sama hátt ætti svo að „leið-
rétta“ alla mannkynssöguna.
Hvernig er það til dæmis
með bifr.eiðirnar? IJm Ieið og
þæ.r eru fluftar inn verða þær
„íslenzkir ríiíisborgarar:l. Samt
sem áður halda þær sínum upp-
runalegu, erlendu nöfnum,
Pord, Mercury, Bu’.c'i, Chcvro-
let, Hudson og svo framvegis.
Er hvorttveggja, að þessi nöfn
eru erlend og fara illa í ís-
lenzkri tungu, ákki síður cn er-
lend mannaöfn, og eins hitt að
þau munu jafn tíðhefiid þeim,
eð.a jafnvel tíðnefndari, og því
engu síður líkleg til að valda
málspjöllum. Er því engu
minni ástæða til þess að þessir
,,innflytjendur“ séu látmr
skipfa um nafn, áður en heim
er veittur þegnréttur hér á
landi. Eða hvort halda menn að
ísilenzktr unglingar taki sér
ekki oftar í rnunn nafnið
„Ford“ en nafn nokkurs er-
lends manns, sem hér er bú-
settur?
Dr. Álfur Orðhengils.
æsa sig upp. Ef hún endilega
vill hafa það svo. . . En honum
tókst ekki að beita sig neinni
sjálfsblekkingu í þessu efni.
Þannig vildi Sharon ekki að
kunningsskap þeirra lyki. Hún
varð bara ósköp einfaldlega að
beygja sig fyrir því óhjákvæmi
lega, og á sinn hátt, svo blíð
og góð: Vertu sæl, Pride,
Vertu sæl, mín svikna ást.
Vertu sæl.
Honum kom varla dúr á
auga um nóttina. Allan næsta
dag braut hann stöðugt heil-
ann um þetta sama. Að kvöldi
þoldi hann ekki lengur við fyr
ir hugarangri og taugaæsingi.
Þetta verður að taka ein-
‘hvern enda, hugsaði hann. Nú
læt ég til skarar skríða. Eg fer
til Esther og segi henni, að ég
fari til Sharon, og svo fer ég
til Sharon, og .. Hann klæddi
sig vandlega, fór út og náði
sér í vagn.
Tfi.1 Thomas Stillworth,
fimmta gata og þrítugasta og
áttunda stræti.
Yfirþjónninn hneigði sig
virðulega. Pride fékk honum
frakka sinn og hatt.
Hann gekk inn í stóru stof-
una, átti von á að Esther værí
þar, ef hún væri heima á ann-
að borð. Það stóð heima. Hún
sat við píanóið og rýndi í nót-
urnar án þess þó að vera að
leika á það. Hún heyrði um-
ganginn og leit upp. Það var
fögnuður í svipnum, óblandin
gleði. Blá augun urðu stór og
djúp.
Ó, Pride, en hvað þú ert
vænn. Og dásamlega fallegur.
í næsta vetfangi hvíldi hún í
faðmi hans.
Hversu lengi gamali Thomas
Stillworth stóð og ‘horfði á þau
í faðmlögum, orðlaus af undr-
un og xauður og þrútinn a£
skelfingu og reiði, vissi hvor-
agt þeirra nokkru sinni. Loks
kom þó þar, að þau heyrðu i
aonum hryglukenndan hóstann
og litu upp bæði í senn.
Esther lagði vanga sinn blíð-
Lega að vanga Pride og horfði
brosandi á föður sinn.
Við Pride ætlum að fara að
gifta okkur, pabbi, sagði hún og
horfði eins blíðlega og henm
var unnt. Eg vona að þú hafi.r
ekkert á móti því.
Ekkert á móti því, skrækti
;varti Tom. Ekki nema það þó.
Ekkert á móti því. Fyrst myndi
íg nú kannske mega óska mér
að sjá þig dauða og grafna nið-
ur fyrir allar hellur.
Pabbi.
Eg; meina það, sem ég segi.
Þú veizt kannske ekki, hvers
konar fugl þetta er?
Esther varð glettnisleg og í-
byggin á svipinn.
Jú, pabbi, ég veit það vel.
Hann hefur táldregið margar
ungar stúlkur, en ég elska hann
nú samt.
Thomas Stillworth var nóg
boðið. Hann lét fallast þung-
lega ofan í stól.
Esther, andvarpaði hann. Þú
hefur þó ekki .... hann hef-
ur þó ekki .... ?
Nei, pabbi, sagði Esther
blíðlega. Eg hef ekki og hann
j hefur ekki. En annað mál
27. DAGUR
værji, ef þú gæfir til „,þess“
samþykki þitt.
Aldrei, aldrei að eilífu. Og
ef |þú Iheldur -fast við :slí:ka
fjarstæðu, þá skal ég gera þig
arflausa. Ekki einn einasta
grænan skilding skaltu fá frá
mér. Sjáðu þá bara til hvern-
ig honum verður við. Ætli að
renni ekki á hann tvær grím-
ur?
Pride er ekkert að 'hugsa um
peningana, sagði Esther sann-
færandi. Er bað elskan?
Pride svaraði engu. í þess
stað leit hann á hana. náfölur
í. andliti. Þarna sat hann fast-
hr í snörunni. Peningagræðg'n
orðin honum að falli, látið
'hvenmannsvæflu leika hat-
rammlega á sig, veginn og létt
vægur fundinn og peningarnir
foknir út í veður og vind.
Pride, kveinaði Esther og
togaði í frakkalafið hans. Svar
aðu mér, Pride.
Eg 'held, muldraði í honum,
að bezt sé fyrir mig að hypja
mig héðan.
Þú, þú, skepnan þín, öskraði
Esther hás af reiði. Andstyggi
iega, viðbjóðslega skepnan bín.
Og hún ?tók að lemja* jhann
sinn undir hvorn með kreppt-
um hnefa, fyrst á vinstri vanga
síðan á 'hægri og svo á þann
vinstri á ný. Það small í kjálk-
jj.m hans, brakaði í kjálkaliðun-
um og upp þutu rauðir blettir
undan barsmíðinni.
Pride þoldi henni þetta ekkí
til lengdar. Hann greip utan
«m úlnlið hennar og hélt hand
leggnum eins og í skrúfstykki.
Láttu þetta vera nóg, sagði
hann með 'hægð.
Þú 'hefðir getað logið, sagði
hún grátandi. Þú veizt að mig
gildir einu hvers vegna þú vilt
haífa míg, hara að þú viljir
mig. Þú þurfir ekki að gera
mér þessa smán. Mér er djöf-
ulsins sama um alla peninga
hans pabba. Eg skal gefa þér
allt, sem ég á. Ef ég þarf að
greiða þér fyrir til þess að fá
þig til þess að segja að þú elsk-
ir mig, þá skal ekki standa á
því. Þú áttir bara að hafa hugs
un á að Ijúga mér til hjálpar,
elsku vinur minn, þú áttir að
hafa vit á að ljúga fyrir mig.
Hún þoldi ekki þessa á-
reynslu alla, heldur hné niður
í stól og náði varla andanum
fyrir ekkasogum.
Svona, svona, vina mín, suss
aði Pride. Uss-s-s, ekki svona.
Nú var það Thomas Still-
worth, sem tók til má'ls.
Snautaðu héðan út, og komdu
aldrei fyrir mín augu héðan i
frá, sagði hann hásri röddu.
Yertu öldungis óhræddur.
Ekki langar mig mikið til þess
að troða þig um tær. Það get-
urðu hengt þig upp á, svárti
Tom.
Hann gekk ekki rakleiðis
heim til sín. í þess stað reikaði
hann fram og aftur um göt-
urnar. Hugur hans var allur í
uppnámi. Hann hafði ekki enn
áttað sig á því, sem gerzt haíði.
Þvílíkt ástand. Kominn i
magnaða ósátt við Thomas Still
worth, búinn að koma mér al-
gerlega út úr húsi hjá Est'h-
er Stillworth og búinn að særa
vesalings Sharon, og þetta allt
á einum tveim dögum. Aldrei
framar myndi 'hann geta leitað
ráða og tilsagnar svarta Tom
um viðskiptamál, sem honum
höfðö þó reynzt svo vel til
þessa. Og svo voru það fimmtíu
og tvær mi'lljónirnar. Dálaglega
voru þær komnar nú. Bezt
væri líklega að fara til Shar-
on. Þag var einmitt það. AUar
þessar sálarkvalir leið harm
bara fyrir að hafa verið svo
óákveðinn gagnvart henni.
Eina bótin að þótt hann væri
ekki mikils megnugur lengur,
þá gæti hann að minnsta kosti
gert eina mannveru á jarðríki
hamingjusama.
En þótt hann hugsaði þann-
ig, þá var hann enn ekki stað-
ráðinn j hvað gera skyldi. Hann
var ekki í því skapi í kvöld
að (hvísla ástarorðum jí eyru
Sharon né láta vel að henru.
Það gat allt beðið til morguns.
Hann brá sér inn á knæpu og
settist við barinn.
Eitthvað að drekka, kallað'i
. hann til veitingamannsins.
Eg kem, ég kem.
Hann drakk viðstöðulaust í
tvo tíma. En það var engu lík-
ara en að hann hefði þambað
tært vatn allan tímann, Þegar
hann var í þessu skapi gat hann
hvolft í sig mörgum lítrum án
þess að á honum sæi hið allra
minnsta. Plann greiddi fyrir
sig, gekk á ný út á götuna og
veifaði í vagn. Alla leiðina
heim til sín sat hann í þungum
þönkum. Hann var fyrir nokkr
mn mánuðum hættur að búa
hjá svarta Tom.
Vagninn nam staðar fyrir
utan íbúðina hans og hann
steig út úr. Honum varð iitið
upp í gluggann og hnykkti við.
Það var ljós í gluggunum hans.
Ráðskonan hlaut að hafa
gleymt að slökkva, þgear hún
bjó um rúmið hans. Ilann gekk
greitt upp stigana og tók í
hurðarhúninn. Hurðin var
ekki læst. Hann hrinti hurð-
inni upp og gekk inn fyrir.
Það fyrsta, sem hann sá, var
Esther. Hún sat í djúpum stól
ag horfði beint framan í hann.
Hann skipti litum af reiði og
gremju.
Esher stóð upp.
I
UTSALA
UTSALA
Seljum tilbúinn faínað, stórlega ni’ðursett.
inetravara með ágætisverði.
Verzlunin Fram
Klapparstíg 37,
Ýmis
Smiirt brauð. \
Snlttur. :
Til í búðinni allan daginn. *
Komið og veljið eða símið.»
Sííd & Fiskur.í
Úra-vlSáerðlr. . :
Fljót og góð afgreiðsla. *
GUÐL. GfSLASON,
Laugavegi 83, *
sími 81218. *
Smurt brauð \
snlttur. j
Nestlsnakkar. jj
Ódýrast og bezt. VIn-[
samlegast pantið me8“
fyrirvara. • ■
MATBARINN , \
Lækjargötu 8. ■
Sími 80340. i
KÖId bor<S oá
heitur veizlu-
matur.
Síld & Fiskur.
Samúðarkort I
»
m
K
Slysavarnafélags fslands;
kaupa flestir. Fást hjá *
slysavarnadeildum um:
Iand allt. 1 Rvík f hann-:
■
yrðaverzluninni, Banka- ■
Stræti 6, Verzl. Gunnþór-*
unnaT Halldórsd. og skrif-;
stofu félagsins, Grófin 1.:
Afgreidd f síma 4897. —i
Heitið á slysavarnafélagið. ■
Það bregst ekki. •
Ný|a sendf- f
bííastöðin h.f. i
hefur afgreiðslu í Bæjar-;
bílastöðinni í Aðalsfræti:
16. — Sími 1395. :
Minnlngarspföld |
Barnaspítalasjóðs Hringsinf:;
eru afgreidd í Hannyrða-;
verzl. Refill, Aðalstræti 12»
(áður verzl. Aug. Svencl-:
sen), í Verzluninni Victor,;
Laugavegi 33, Holts-Apó-5
teki,! Langholtsvegi 84,:
Verzl. Alfabrekku við Su3-|
urlandsbraut, og Þorsteins- *,
búð, Snorrabraut 61. 5;
Hús og íhúöir
m
af ýmsum stærðum í ■
bænum, útverfum bæ}«:
arins og fyrir utan bas-*
ínn til sölu. — Hðfuin*
einnig til sölu jarðir,:
vélbáta, bifreiðir og *
verðbréf. ;
Nýja fasteignasalan. :
Bankastræti 7. jj
Sími 1518 og kl. 7,30—j
8,30 e. h. 81546. :
Álþýðublaðinu
> r • ■•■uijuujmnnu