Alþýðublaðið - 19.12.1953, Page 6

ALÞVÐUBLAÐIÐ
Laugardagur 19. des. 1953.
Moa Martínsson
HAHMA GIFTIST
fyrir karhiténn, mjög
smekkleg. — Tilvalin
jólagjöf.
sL. H. MULLER

L. H. MULLER
frakkar
s
) útlendh- nýkomnir. )
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
i L. H. MÖLLER 5
Fyrirgefðu mér fyrir Krists
skuld, Hedvig. Það var ósköp
ljótt af mér að segja það, sem
ég sagði.
Ég get fyrirgefið þér,. þótt
Kristur komi þar hvergi nærri,
amma; ef þá annars er nokxuð
að fyrirgefa af minni hálfu. En
þú verður að skilja það, amma,
að ég á enga sök á því, þótt
börnin mín deyi. Svo lengi,
sem ég get hréyft mig, þá læt
ég engan deyja í návist minni
af hungri og óhreinindum.
:Ég passa það, sem mitt er,
sagði mamma meö áherzlu.
Ég fann, að mamma var allt
of hörð og ströng við ömmu.
Svo þagnaði marnma. Amma
hélt áfram að grá'a
Og þá skal ég bara leggja
fyrir þig þá spurningu. amma
mín. hvort þú vilt gefa eitt-
hvað fyrir þessi klútateppi
mín, sem ég hef verið að fást
við í allan vetur; mér veitir
svo sannarlega ekki aí því að
fá eitthvað fyrir þau, þótt ekki
væru nema nokkrar krónur.'
Þú veizt hversu mikið við höf
um í kaup hérna úti í sveit, og ;
Aibert sparar svo sannarlega
aldrei neitt; hann skal svo
sannarlega alltaf vilja fá sitt, j
hvaðan í ósköpunu.m sem mað-
ur á að taka það handa honum,
sem hann vill hafa. Ef þú ekki
hefur þörf fyrir teppin, þá hef
ég að þeim annan kaupanda.
Ég ,hef ekki ráð á að eiga þau,'
enda þótt ég fegin vildi og
þyrfti þess- með, sagði mamma
án þess að gefa því hinn
minnsta gaum, að amma var
ekki enn þá farin að huggast.
Kona? sagðirðu. Hakan henn
ar ömmu titraði, þegar hún
endurtók þetta eina orð eftir
80. DAGUR:
mömmu. Er það kona, sem vill
kaupa þau? Já, en góða Hedda.
Hún sagði alltaf Hedda, þeg
ar hún var í æstu skapi; stjúpi
sagði líka Hedda, þegar ein-
hver kona var nærstödd, sem
hann vildi gar.ga í augun hjá.
Þá hét konan hans ekki Hedvig,
heldur bara Hedda. Svona eins
og hann væri að tala við hverja
aðfa vinnustúlku, telpukjána,
sem væri nógu góður til þess
eins að þræla og púla undir
heldra fólki og eiga krakka í
lausaleik svona við og við. Hins
vegar var ástæðan til þess að
amma kallaði mömmu þessu
gælunafni alveg þveröfug;
henni fannst nafnið bara miklu
virðulegra með því að stytta
það. En samt mundi hún al_
drei eftir því að halla hana
Heddu, og gerði það ekki nema
rétt þegar hún talaði af sér.
Mömmu f annst það óþolandi.
Kæra Hedda. — Önnur kona?
Var það ekki ég, sem átti að
fá klútana?
Já; ef þú vilt kaupa þá, sagði
mamma fastmælt og ákveðin.
Amma gamla lauk upp tösk-
unni sinni, opnaði hana og tók
’fram spánnýjan tíukrónaseðil.
Taktu þetta, Hedda, sagði
hún og teygði hendina frá sér
einhverjum Viðbjóði, þar sem
seðilinn var. Taktu þetta,
Hedda. — Gæfi guð að Jésús
vildi bráðum fara að koma svo
að maður losnaði við syndarinn
ar peninga og hefði ekki hug
á öðru frekar en að hjálpa
bræorum sínum og systrum í
drottni, — og taktu hann nú.
Þetta er nú of mikið, amma;
en ég hef svo. sem þörf fyrir
hann, sagði mamma' og tók við
peningnum og þakkaði ömmu
Joíðgjafir við allra

verð kr. 85
fryir. Víst var maður til neydd
ur að afla sér peninga, amma,
og myndi vera það, enda þótt
ástandið batnaði eitthvað dá-
lítið hérna á jörður.ni; og víst
er maður til þess neyddur í öllu
falli meðan maður bíður eftir
því að kjör manns batni með
batnandi mannlífi. Það er ekki
nóg, að maður komi í verzlun-
ina til kaupmannsms í guðs
nafni; það skal melra til.
Ég var alveg hissa, hva$
mamma var enn þá þung 'í orð
um við hana ömmu.
Þegar Olga kom til kaup-
mannsins, þá hafði hún heilan
tíu króna seðil meðferðis. Og
hún fé'kk þar að auki lán, nátt
úrlega í krafti þessa sama seð-
ils. Og hún Olga varð sann-
spá í því, að að leið ekki á
löngu, þar til það barst kaffi
ilmur um stofurnar okkar eftir
að hún kom heim. En það var
eitthvað, sem kom í veg fyrír
að mamma væri reglulega glöð.
Ég held að það hafi v erið
vegna þess, að hún hafði sam-
vizkubit af hvernig hún eign-
aðist seðilinn.
Amma sat á rúminu mína og
klippti strimla með stóru uli-
arsaxi, sem stjúpi fékk lár.að
heima á bænum. Þumalfingur
inn á ömmu var svo krepptur,
að hann komst ekki í venjuleg
skæri. Mamma var nýbúin að
sendá mig niður í hlöðu, þar
sem þeir voru að vinna, Karl-
berg og stjúpi, með rjúkandi
heitt, nýlagað haunakaffi. Þeir
voru að snúa korni, og það kom
sér í kuldanum að fá gotc kaffi
vantar í Fávitahælið í Kópavogi frá 1. jan. næstkom-
andi. Laun samkvæmt launalögum.
Upplýsingar um stöðuna veitir yíh*hjúkrutnarkona
Kópavogshælis, sími 3098.
Skrifstofa ríkisspítalánna.
Amma var hjá okkur bang-
að til viku eftir nýár. A hverju
kvöldi söng hún sálma og bað
bænir.
Helzt vildi amma liggja á
hnjánum, þegar hún baðst fyr-
ir, en hún gerði það ógjarnan
vegna þess að hún átti svo
bágt með að beygja sig, og
þó enn verra með að komast:á
fætur aftur hjálparlaust.
jStjúpi- minn varð alltaf að
| hjálpa. henni á fætur; hún
baðst aldrei fyrir á hnjánum,
nema þegar hann var heima og
hann vogaði aldrei áð neita
henni um þann greiða.
Beyg ké þín fyrir Herran-
um, Alhert, sagði hún oft.
En það sagði 'hún aldrei,
hvorki við mömmu né stjúpa,
eftir að ég bað hana um að
hætta að biðjast fyrir upphátt,
og það var einmitt sama dag-
inn og mamma ráðlagði henni
í fullri alvöru að hætta að kalk
sig Heddu.
Því síður varð stjúpi minn
við þeirri bón hennar að
beygja kné sín fyrir Herran-
um. Ég va.rð þess mér meðvit-
andi, að nærvera mín og
mömmu var ömmu alls ekki að
skapi, þegar hún var að á-
málga það við Albert að
beygja sín kné. Það var eins
og hún með augnaráðinu
,væri að sárbæna. okkur um
að ganga fram fyrir, í þeirri
trú, að stjúpi myndi láta að
vilja hennar orðalaust, bara ef
við værum ekki nálægar. —
Mamma var sömu skoðunar og
ég í þessu efni.
Það er víst bezt, að við 'höld
um okkui' í hæfilegri fjarlægð
Ora-viðgerðir. 5
Fljót og góð afgreiðsla. S
GUÐI, GÍSLASON. |
Lúugavegi 63, s
sínd 81218. S
Samúðarhorf \
Slysavamafé’ags IslanSs-
kaupa flestir. Fást hjá ^
slysavarnadeildum um ^
land allt í Rvík í hann*s
yrðaverzluninni, Banka-s
stræti 6, Verzl. Gunnþór-s
unnar Halldórsd. og skrif-S
stofu félagsins, Grófm l. S
Afgreidd í síma 4897. — S
Heitið á slysavarnafélagið S
Það bregst ekki.' b
Nýja sendi-
bílastöSin h.f.
s
s
s
s
hefur afgreiðslu í Bæjar- S
bílastöðinni í Aðalstræti.S
16. Opið 7.50—22. Á b
sunnudogum 10—18. —^
Sími 1395. ■
Mmningarspíöld \
Barnaspftalasjóðs HringsinsS
eru afgreidd í Hannyrða- S
verzl. Refill, Aðalstræti 12^
(áður verzl. Aug. Svend--
sen), í Verzluninni Vjctor, ^
Laugavegi 33, Holts-Apó-^
teki, Langholtsvegi 84, ^
Verzl. Álfabrekku við Suð-ý
urlandsbraut, og Þorsteins-S
búð, Snorrabraut 61. S
S
S
Hús og íbúðir
s
s
s
af ýmsum stærðum fS
bænum, útverfum : ðj~)
arins og fyrir utan bæ-)
íhn til sölu.
til
Höfum
■ S
einnig til sölu jarðir, ^
vélbáta, bifraiðir og ^
verðbréf. :
Nýja fasteiguasalaa.
Baiokastræíi 7.
Sími 1518.
Smurt brauð
og snittur.
Nestispakkor.
Ódýras'. og bezt.
samlegasr pantið
fynrvara.
MATBARINN
Lækjargötu 6.
Sími 80340.
BVALARHEIMILI
ALDRAÐRA
SJÓÓMANNA.
j-f-- S
s
s
s
s
S
s
S
s
Vin-S
meðS
)
S
S
s
s
-----s
S
s
s
s
s
s
s
s
s Minnmgarspjöld
^ fást hjá:
) Veiðarf æraverzl. Verðandi,!
Jsími 3786; SjómannafélagiS
• Reykjavíkur, sími 1915; Tá-)
? baksverzl Boston, Laugav. 8,S
? sími 3383; Bókaverzl. Fróði#)
^Leifsg. 4, sími 2037; Verzl.^
(, Laugateigur, Laugateig 24, ^
Ssími 81666; Ölafur Jóhanns-^
Sson, Sogabletti 15, sími^
S3Ö96; Nesbúð, Nesveg 39. S
Sl HAFN ARFIRÐI: Bóka-S
Sverzl. V. Long, sími 9288. S
/