Alþýðublaðið - 27.04.1920, Page 1
1920
frá Hássnm.
Khöfn 2p. apríl.
Rússnesk verzlunarsendinefnd
ræðir við menn frá öllurn löndum
Evrópu, sem' hagsmuna hafa að
gæta í Rússlaádi, í maílok.
Bent hefir verið á Kaupmanna-
höfn sem miðstöð rússneskrar
verzlunar.
Khöfn, 26. apríl.
Símað er frá Kristjaníu, að að-
iflutningsbannið á ö!i, sem inni-
heidur meira en 4.75% alkóhól,
hsfi í gær verið numið úr gildi.
[Þetta viðkemur ekki banninu
gegn aðflutningi sterkra drykkjaj.
Saa Hemo /uhriu.
Khöfn 26. apríl.
Símað frá San Remo, að Eng-
landi séu falm meðráð með Me-
sopotamfu og Gyðingalandi og
Frakklandi með Syrlandi.
Wilson beðinn um að vera
gerðardómari f Armeníumálinu.
Framvegis verður Gyðingaland
þjóðarheimkynni Gyðinga.
Allsherjarverkfall í Frakklandi?
Khöfn 26. apríl.
Símað er frá París, að búist sé
við allsherjarverkfalli 1. maí.
Mikill viðbúnaður er hafður, til
þess að koma í veg fyrir það.
Þriðjudaginn 27. apríl
93, tölubl.
+
Okkar hjartkæri sonur og fóstursonur, Viktor F. Múller, and-
aðist á Landakotsspftala 25. þ. m. Jarðarförin ákveðin sfðar.
Reykjavík 26. aprfl 1920.
Ragnheiður Ólafsdóttir, Sigríður Einarsdóttir, Andres Jónsson.
I
Hássar og Jinnar.
Khöfn 26. apríl.
Fregn frá Helsingfors hermir,
að Rússar hafi í bráðina bætt
vopnahléssamningunum við Finna.
Sýning á básáhðlinm.
Bunaðarfélag íslands hefir gefið
út sérprentun úr Búnaðarritinu,
af grein með þessari fyrirsögn.
Er þar skýrt frá því, að félagið
hafi ákveðið »að halda sýningu
vorið 1921, á allskonar verkfær-
um og vinnutækjum, sem hafa
verið notuð, og iíklegt er, að séu
nothæf hér, við búnaðarstörf*.
Er sízt vanþörf á slíkri sýningu,
og líklegt, að hlutaðeigandi menn,
og þeir, sem eitthvað geta lagt
til málanna, geri sitt til þess, að
gagn verði að henni.
Það, hve lítið hefir verið gert
að því, að kynna menn ýmsum
verkfærum og reyna að samræma
notkun þeirra, — kasta burtu því,
sem óhæft var, en bæta það not-
hæfa, — á ekki Iitla sök á því,
hve skamt íslendingar eru komn-
ir í öllum verklegum framkvæmd-
um. Að láta alt drasla,.af því að
faðir, afi og langafi og langalang-
afi, komust svöna af, hefir verið
alt of víðtekin regla. En sýning-
ar, slfkar sem þessi, ættu að hafa
stórkostlegt framfara- og menn-
ingargildi, ekki sfzt, ef aimenn
þátttaka yrði. Samanburður á verk-
færunum er bráðnauðsynlegur, og
hann fæst bezt á þennan hátt.
Skrá yfir það, sem ætlast er
til, að verði til sýnis, fylgir rit-
gerðinni og eru hér sett flokka-
nöfnin: Jarðyrkjuáhöld, heyvinnu-
áhöld, flutningatæki, reiðskapur,
girðingaefni, mjólkuráhöld, mat-
reiðsluáhöld, áhöld við hirðingu
og meðferð búfjár, rafmagnsáhöld,
ýmisleg áhöld. Geta menn af þessu
heildaryfirliti séð, að sýningin get-
ur, með almennri þátttöku orðið
allfjölbreytt og yfirgripsmikil, Má
enginn, hvar sem er á laudinu,
liggja á liði sínu, svo að sem
mestur árangur geti orðið af sýn-
ingunni.
í niðurlagi greinarinnar segir:
„Seinna verðá skipaðir menn, eða
nefndir, til að sjá um undirbúning
á hinum ýmsu deildum, og höf-
um vér loforð um aðstoð ýmsra
ágætra manna, til þeirra hluta.
Útlend verzlunarhús hafa boðist
til, að senda verkfæri á sýning-
una. En íslendingar sjálfir mega
eigi vera eltirbátar.
Margt er hægt að búa til hér,
og laga eftir staðháttum. Sýnið
nú, hvað hægt er að gera, einnig
á þessu sviði. Vér þurfum betri
verkfæri, og — sýningin á að
vekja menn tii umhugsunar, og
benda á nýjar leiðir. Látum ná
sjá, hvað vér getuin í þeim efn-
um.« I. J.