Alþýðublaðið - 29.04.1954, Blaðsíða 6
ALÞYÐUBLAÐSB
Fimmíudaguií 29. apxul 1954
s. uronmng
Álexandrine
fer frá Kaupmannahöfn 15.
Júní til Færeyja og ReykjaTfk
(en ekki 4. júní til Grænlands).
Ennfremur mun m.s. Dronning
Alexandrine koma í staö áður
auglýstrar ferðar s.s. Fredriks-
havn frá Kaupmannahöfn 1.
júní.
Skipaafgreiðsla Jes Zimsen
-— Erlendur Pétursson —
j: Bílaskoðun
| nálgast
L
j:Nýkomnar bflavörur, m. a
j: Bremsuborðar 'og ' hnoð
t fjaðrir í margar teg. bíla
: toppgrindur, mottugúmmí
J: framluktir, afturluktir, inn
| luktir, bakkluktir og park
j luktir, margar gerðir, sam
j Iakur, öryggi, ljósarofar
■ einfaldir og tvöfaldir, stopp
jljósarofar, úti- og innispegl
: ar og öskubakkar.
í Höfum fengið smévegi
»af viðgerðarlyklum með
: millimétramáli.
m
'm
• Haraldur Sveinbjarnarson
: Snorrabraut 22. Sími 1909
Kaupið Aiþýðubiaðið
S TIL SOLU :
,10 ■
iBorðsfofuborðog stóiari
»Klæðaskápur, bókahillur, 5
»eldhúskollar, allt ódýrt. «
■ íEinnig teknar pantam • á •
* nýjum húsgögnum og gert ■
•við gömul. »
m m
» m
; Húsgagnasmíðastofan ;
•Laugaveg 34 B. Sími 81461.;
s
ÍEídbúsgardínuefni
s
s
S I
i^Með pífu á 13,45 meterinn. (
ý Hvítt flúnel á 11,10 meter. s
S Ræon-gaberdine, margir S
S litir, á 25,50 meterinn. b
S S
$ s
s ÞORSTEINSBÚÐ S
/» Sími 81954. £
^Bfómsfurpoffar $
.$ s
\ 5 stærðir. Gler í hitabnisa. \
) Hitabrúsar. Skálasett $
^ á kr. 37,25 settið. (
S S
\ ÞORSTEINSBÚÐ - \
^ Snorrabraut 61. b
S S
Alexander Urnef-Hoíenia:
ar, herra vcm Neumann, reykja
hverja sígarettuna á fætur
annarri.
Honum datt allt. í einu í hug
hvort hann ætti að láta raka sig.
Hann hafði að vdsu aldrei látið
raka sig ennþá, en að því hlvti
að koma innan skamms, hugs-
aði hann. Hann snéri til baka
til herbúðar sinnar og leit i
spegi! svo lítið bar á. Neí, hann
gat ekki séð að hann þyrfíi enn
þá að láta raka sig. Hann fékk
ekki séð, hvernig hann slyppi
við bitrasta háð og spé, ef
hann sæist framkvæma slíka
athöfn og pá að raka á sér
skegglausa vanga.
Hann lagaði á sér liðsforingja
beltið. Honum sveið sárt, hvað
honum gekk illa að fylla út í
einkennisbúninginn. Hann leit
alls ekki út eins og liðsforingi
ennþá. Til hverra bragða ætti
hann að grípa, til þess að gera
'Sig svolítið virðulegan?
Hann fór að hugleiða, hvort
hann ætti að gefa sér tíma til
þess að heimsækja vinkonu
sína, þjónustustúlkuna Kössju.
Hann leit inn í hesthúsið.
Þarna voru hestarnir bans
tveir, báðir brúnír; og þarna
var líka hesturinn skósveinsins
hans. Sér til mikillar undrun-
ar sá hann, að hestarnir voru
allir söðlaðir, þó söðulgjörðin
væri að vísu ekki fast girt. Rétt
í því sá hann hestasveininn og
ætlaði að fara að spyrja' hann,
hverju þetta sætti, kom hann
auga á Kössju sína og vék sér
á tal við hana.
En í dag virtist hún ekki
hafa neinn áhuga á að tala við
hann. Hún var önnum kafin
við að moka skft í hjólbörur.
Faðir hennar stóð rétt hjá
henni. Honum fannst hún
horfa svo kæruleysislega á
hann, rétt eins og hún þekkti
hann varla. Eða vissi hún má-
ske, að það væri til einskis að
þekkja hann, fyrst herdeildin
væri í þann veginn að hverfa
á burt úr porpinu. Honum
fannst hún ósköp óhrein.
í sama bili gullu við her-
lúðrar, hestasveinninn rauk til
og teymdi alla hestana þrjá út
úr hesthúsinu og nú girti hann
söðulgjarðirnar fastar. K.eller
veitti því athygli um leið, að
hestasveinninn var lagður af
srtað með hestana út áður en
blásið var í lúðrana, hann
íór að brjóta heilann um hvers
vegna drengurinn gat. fundið
það á sér að stundin væri kom-
in. En honum gafst ekki lang-
ur tími til sltíkra bollalegginga,
því rétt í þessu sá hann þjón-
inn sinn rogast út úr braggan-
um með stærðar koffort og
koma þeim fyrir á flutnings-
vagni. Þetta fannftt Keller því
undarlegra, að þjónninn hafði
enga tilburði verið farinn að
hafa í þessa átt, þegar Keller
3. DAGUR
gekk út fyrir skammri stund.
Hver hafði sagt honum að láta
farangurinn hans í þessi koff-
ort? Yfirleitt fannst Keller lios
foringja ýmislegt vera á seiði
og hlutirnir gerast óvænt og
eins og samkvæmt löngu
gerðri áætlun.
Hestasveiraninn stóð þarna
kross, gaf fyrirskipun um að
þeir yrðu látnir snúa gegn
erni syndugra manna að þeir
vissu af að til væri almáttugur
guð; aúk þess væri það í alla
staði óviðeigandi að ákalla guð
þegar engin hætta væri á ferð-
utn, en á hinn bógfnn blátt á-
fraffii óþolandi, þegar ekkert
væú að óttast.
í?rátt fyrir þetta gleymdi
, » haftn sér nú, þegar hann litlu
hja hestmum og helt i istaðrð, , hélt töiu fyrir hermönn
þjónninn hans kom hlaupandi j súmm> því þar kom orðið
með liðsforingjahúfuna hans tóguð ag mimlsta kosti eínu
og setti á höfuð honum, spennti fyrirj Qg það ofan j kaun.
Ó1 um mitti hans og festi þar í| .ð , orðasambandinu: Guð,
riffil ei-nn ferlegan og gamal-og, föðurlandi3.
dags. Svo leysti hann storm-| f því birtist sendiboði nokk-
bandið úr pelshúfunni hans og|ur Qg fékk honum innsigiað
brá henni undir hökuna og |þréf
allt þetta af slíkum hraða, Ör-J Hann las boðskapinn f flýti.
yggi og nákvæmni, að undrum| Hermönnunum hafði veriö
sætti, fannst hinum unga liðs- ] sagt að fylkja gér gegn vestri.
foringja. Þaðvareinsogþjónn| NÚ venti hann sínu kvæði {
inn hans og hestasveinninnív,.
ihefðu það fram yfir hann, aðj:
þeir hefðu fyrir löngu fengið| austri
nákvæm fyrirmæli um, hvern-| ^^f'þessu leiddi, að austur-
ig þeir skyldu haga sér á Þessu| ríkismennirnir) sem áður stóðu
augnabliki, æft- viðbrögðín* , aftari fylkingunnÍ! voru nu
margoft og ítrekað, enda faí-} { þeirri fremri> og þeir þýzku
aðist þeim í engu, hvorki smáuj f skjóli þeirra. Þannig urðu
ne storu. | þeir síðustu fyrstir og hinir
—o— I.fyrstu síðastir.
Dagskipunin til hersveitar-l: En yfirhershöfðingi barón
innar hljóðaði á þá lund, aðf'ýon Kríchbám gaf hermönn-
hún skyldi taka sér stöðu í| úm sínum ekki tíma til pess áð
nánd við óðalið Slossja og skipaj gera neinar athugasemdir og
sér í tvær vígfyl'kingar gegntl yfirleiit ekki tíma til neinna
vestri. Það fylgdu fyrirmælij fyrirspurna um það, hvað yjli
um það, hvernig vígfylkingarn-l. þessu háttalagi, sem sagt, hvort
ar hvor um sig skyldi skipuð: | ástæðan væri fremur sú, að
í hinni fremri skyldu vera hin austurríkismenmrnir væru
ar tvær þýzku riddaraliðsher- j hraustari en' Þjóðverjarnir, eða
deildir, HúsarasVeitin, „Kon-|.þá hitt, hvort Þjóðverjavnir
ungur Hannover“ og hin létt-| vmru of góðir til þess að vera
vopnaða „Styrum greifi.<£ í|brytjaðir niður í fyrstu atlögu,
hinni aftari sveit þær hinar| svo gem hann sýnilega ætlað-
austurrísku, sem kenndar voruList nú til að gert yrði við Aust-
við Maríu Theresíu erkihér-| umíkismennina. En hershöfð-
togafrú Ferdinand erkiher-ií, inginn var þegar búinn að fyrir
toga.
í því er yfirhershöfðinginnj
herra von Kríchbám gekk yfirj
götuna fyrir framan tjaldbúðirj;
sínar og áleiðis til liðskönnun-;
ar, hljóp svartur köttur þvertj
yfir veginn fyrir framan. fætur:
hans. Hershöf ði'ngi n n hafðL
grun um hvað þetta væri talið
boða og taldi viðeigandi að
gera fyrir sér krossmark í til-
efni atburðarins. Fulltrúi hínn.
ar kristnu kirkju, sem af til-
viljun var í fylgd með hers-
, höfðingjanum, tók eftir þessu;'
lét .á sér skilja að tími væri
kominn til þess að leggja nið-
ur slíka hjáírú, sem spröttixi1
væri af engu öðru en skorti á
trúnaðartrausti til þess eina ai-
vaJda. Hershöfðinginn bar tak-
markaða virðingu fyrir hinni
andlegu stétt manna; var ekki
seinn til svars, og kvaðst í
fyrsta lagi ekki hafa spurt um
s'koðun hins heilaga mánns á
málinu, og í öðru lagi sæti sízt
á þeim heilögu að finna að því
þótt það yrði merkt af hátt-
ií skipa, að her.jveitirnar skyldu
S S
S Iíra«vlðgerSfr. £
\ Fljót og góð afgreiðsla. S
\ GUÐLAUGUR GÍSLASON,^
S Laugavegi 65 S
S Sími 81218. S
s s
SN
) Samúðarkort
51 Slysavarsiaié.'ags Islar.ós )
( kaupa flestir. Fást hfá)
• slysavamadeildum xtm\
t land allt. í Rvík í bamt-^
( yrðaverzluninni, Banka- (
( stræti 6, Verzl. Gunnþór- ^
( unnar Halldórsd. og gkrii- s
( stofu félagsins, Grófin 1. s
S Afgreidd í síma 4887. — S
S Heitið á slysavarnafélagið |
{ Það bregst ekld.
I DVALARHEIMILI
\ ALDRAÐEA
f SJÓMANNA
\ Minningarsplðid
5 fást hjá:
halda í áttina til hæðadvaganna
milli þorpanna Koníússi og Sví-
nússí.
Sem sgt: beint í eldlínuna.
Það glampaði á verjur og
vopn riddaranna, sem mjökuð-
ust í áttina til hæðádraganna.
Fylkingarnar voru svo sem
tólf hundruð skreí á lengd og
sirka hundrað skref á milli
þeirrar áftari og þeirrar
fremri. Og brátt var gefin skip-
un um að herða ferðina. Rykið
undan hestahófunum þyrlaðist
upp í feíknmikil ský sem vind-
urinn bar fljótt burtu, en sól-
in endurspeglaðist í gljáfægð-
um stálverjunum tvo að það
var eins og skráþurr sléttan
stæði í Ijósum logum.
i Veiðarfæraverzl. Verðandl, ^
(sírni 3786; Sjómannafélagi f
{Reykjavíkur, sími 1915; Tó- ^
• haksverzl Boston, Laugav. S, ^
)sími 3383; Bókaverzl. Fróðí,^
fLeifsg. 4, sími 2037; Verzl. \
) Laugateigur, Laugateig 24, (
rsími 81666; Óláfur Jóhanns-S
íson, Sogabletti 15, símiS
(3096; Nesbúð, Nesveg 39. S
^Guðm. Andrésson gúl’smið-)
Í ur Lugav. 50. Sími 3769.
jí HAFNARFIRÐI: Bóka.^
(verzl. V. Long, símí $288,^
J Nýjasendl- ^
s
s
hefur afgreiðslu í Bæjar- ^
bílastöðinni x Aðalsfraeti S
10. Opið 7.50—22. ÁS
sunnudögum 10—18.
Sími 1395.
) bílastöðín h.f.
)
Minnlngarspjöld £
i Barnaspítalasjóðs HrlngsinaS
l eru afgreidd í Hannyrða-S
i verzl. Refill, Aðalstrætl 12 S
i (áður verzl. Aug. Sventí-)
! sen), í Verzlunánni Victor,)
1 Laugavegi 33, Holts-Apó-)
í teki, Langholtsvegi 84,)
■ Verzl. Álfabrekku við Suð-)
■ urlandsbraut, og Þorsteinz-?
■búð, Snorrabraut 61. ^
Smurt brauð'
og snittur.
Nestispakkár.
s
*
s
s
S
s
_,s
Cdýrast og bezt. Vin-^
samlegasr pantið raeö s
fyrirvara. |
MATBARINN
Lækjargota * (
Sími mut*, s
s
Hús og íhúðir l
■ ö s
ttí fmsum atserðim «\
bænum, útverúxm . s
arins og fyrir utan bæ- S
inn til sölu. — HðfumS
einnig til söln jaröú,S
vélbáta, bifríiðir
verðbréf. )
S
Nýja fastelgnasalaie. s
Bankastræti 7. S
Síœi 1518.
4 a-
s