Alþýðublaðið - 11.11.1954, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 11. nóv. 1954
ALÞTÐUBLAÐIÐ
7
Framhald af 4. siðu.
unnustu sinni að gjöf hreði.
€r hann hefur skorið af fÖll
um fj.andm.anni. Gn því má
heldur ekki glevma. að
gr'mmd' oq hrottaskapur er
enn við Ivði víðar e.n í Afríku.
KITFRELSI ÓÞEKKT.
Þegar ég dvaldist í Etioniu
’komu út aðeins tvó blöð í öllu
ríkinu; annað á ensku og am-
harisku, hitt á frönsku c<> am- '
harisku. Þau komu ekki út
nema einu sirni í viku og voru
bæði gersamlega háð eftirliti
og ritskoðun af hálfu stjómar-
innar. Brezki ritstjórinn kvað
útgáfu blaðs sins miklum örð-
ugleikum háða; hann hafði til
dæmis athugað möguleika tii
þess að breyta blaðjnu í dag-
blað, en hað reyndist ógarlest,
þár eð ritskoðunarmenn stjórn
arinnar urðu að fá allt. það
efni. sem birtast .átti í blaðinu,
til athusunar f.jórum eða fimm
dcgpm á'ður en það skyidi birt-
ast.
Þess utan er bess krafizt. ða
í hvert skipti. sem ininnzt er á
keisarann í þessum biöðurn.
skuli greinin eða fréttin hefj-
ast á r.afni 'hans, og má þá ekki
nefna neinn fvrr í blaðinu. Og
ekki verður aðsins nafn hans
að stand.a þar með upphafsstöf
um. í hvert sk'pti, sem á hanu
er minnzt, heldur og' persónu-
fornafn, ef bað er notað í stað
nafnsins. Sé birt mynd af látn
um marni, má ekki birta mynd
af liíandi manni á sömu blað-
eíðu. bar eð slíkt er lalið feigð-
arboSi bar í landi. Ekki má
heldur birta hópmyndir, ef ein
hver í hópnum er dáinn.
LXDRÆÐI?
Kosningar hafa eiginiega
aidxei farið fram í iandinu, og
va’dbafarnir eru vís.t einir um
,bá skoðun. að þar sé lýðræðis-
legt stjórr.arfar. Þar fyrirfinn-
a-t engir stjórnmálaflokkar,
angin tæ-ki eða tækifæri til að
ræða mál eða málefpi, og í
rauninni eng n borgaraleg rétt
' indi. Að vísu ,er þar ,,þinghald“
að nafninu til. Keisarinn velur
sjáifur fulltrúa til "éfri deildar,
og stjórnar r.íki sínu á allan
hátt eins og skólastjóri smá-
, barnaskóla.
j Etiopar telja sig kristna, en
■sú fuliyrðing fær þó varla stað
izt, því að meira en helmlngur-
þjóðarinnar er annaðhvort
heiðinn eða Múha.meðstrúar.
En valdastétt landsins er krist-
in að nafninu til, það er að
segja „kqptisk", að telja má, að
prestaveldi megi si.n þar mest.
Sjálfur er keisarinn mjög trú-
hneigður, og óbein.lmis er hann
æðsti maður kirkjunnar. I af-
skekktum héruðum fyrirfinn-
ast klaustur, sem bafa starfað
samfellt í fimmtán aldir, og
prestastéttin er svo fjölmenn,
að sumir telja, að fimmti hver
karlmaður í landinu sé í klerka
stétt.
i -------------i----------
ÞjéSur Þórðarson
Framhald af 5. síðu.
þess heíur hann faiið nokkrum
sinnum utan í knit tspvrnuvík-
ing. Fyrst fór hann með ís-
lenzku landshði til Noregs
1951. Voru leiknir þar þrír leik
ir. Næsta surnar. 1952, fer
hann aftur til Noregs með
knattspyrnuiiðl ÍA. Þá voru
leiknir sex leikir í Noregi og
einn í Kaupmannuböfn. 1953
fór Þórður með Jandsliði til
Danmerkur, en síöan með
Fram til Þýzkalands, Rínar-
landanna. Loks fór hann s.l.
sumar með ÍA til Þýzkalands,
og er sú ferð mönnum í fersku
minni.
Minnisstæðasta af þassum
ferðum telur Þórður sjálfur
vera ferðina t'.l Ri'iarlandanna
í fyrra. Var það bæði, að þetta
var í fyrsta skipti, sem hann
kom til Þýzkalands, og eins
hitt. að fegurð Rinarlandanna
hreif hann. Hins vegar talu"
Þórður sér minnisstæðastan
kapp’e'kinr, við úrvalið úr Rín
arlöndunum í Revkjavik 1952.
en þeim ie k töpuðu Þjóðverj-
I ar, 5 : 0. Kveður Þórður þann
j sigur ihafa koniið fcarla miög á
■ óvart, því að býzka iiðið var
talið mjög sterkt.
SAMVISTIK OG KYNNING.
Sigursæld Aku.rnes'.nga :
knattspyrnu undanfarin ár
þakkar Þórður mikið því, hve
nánar samvistir og kynning
piltanna er. Áhuginn vaknar
snemma 'og þ-eir eldri giæða
hann og æfir^ar eru -tundaðar
með kostgæfr.i. Knattmvrnu-
menn ÍA bvria æfingar í fébrú;
ar á vetri hyerjum, þá mest.
leikf'miæfinsfar. Þó æfa þeir
I úti á hverhim sun-nudegi, ann-
> aöhvort á íþróttavciiinum eða
. Langasandi.
Þórður Þórðarson er hár
maður og grannur. dökkhærð-
ur og fríður sýnum. Svipurinn
er dreng legur og tlvaiipgur
cg brosið fallegt. ilann hefur
yfirbragð og framgöngu hin^*t
góða íþróttamanns.
R.TÓH.
X>
iÍT
Ms. Lagarfoss.
fer frá Reykjavík mánudaginn
15. nóvember tii vestur og norð
urlands, í stað m. s Fjállfoss.
tn
V iðkomustaðir:
Patreksfjörður
ísafjörður
Siglufjörður
Húsavík
Akureyri
H.f. Eimskipafélag íslands.
v ' •íjV'V';
iisSiis
imiws
. .
^$0 v m
Þjóðldkhiísið. . . Ný Nonnabók:
eftir Jónas Jó'nsson frá Hrifiu. í bókinni rek Yfir holt og hæðir. Níunda bindið í Ritsafni
ur Jónas sögu Þjqðleikhússbygging'arinnar, og Jóns Sveinssonar, Ferðaminning'ar frá íslandi
segir m_ a. í formálsorðum: „í þessari bók er sumarið 1894, Þýðing Haraldar Ha'nnessonar
með myndum og rituðu máli leitast við að lýsa Þessi ferðasaga er fyrsta ritverk Jóns Sveins
í megindráttum því furðulega ævintýri, par sonar, og kom hún fyrst út í tímaritinu Muse
sem tiltölulega fáir hugsjónamen'n unnu að um, Tidsskrift for Historie Og Geqgrafi í
lokum. fulinaðarsigur í leikiistarmálinu yfir Kaupmannahöfn árið 1895. Um sama leyti eða
hinum þunga, seinfára og éigingjarna liðsafla, litlu síðar kom hún sem framhaldsritgerð i
sem lagði stund á að granda og eyðileggja tímaritinu Nordisk Ugeblad. Vakti hún þar
þessa frámkvæmd. — í bókinni eru yfh- 100 mikla athygli vegna hins létta og fjöruga stíls.
myndir af leikhússbyggingunni og þeim mönn Til merkis um það, er að kaupendum tímarits
um, sem þar koma við sögu. ins fjölgaði ört hennar vegna.
Tvær nýjar bækur eftir Þóri Bergsson:
Á veraldar vegum cg Frá morgni til kvölds. Þessar bækur Þóris Bergssonar eru báðar sam
tals röskar 500 blaðsíður og flytja 22 nýjar sögur. „Allt eru þetta skáldsögur“, eins og
höfundur segir .í formálsorðum, „sem þó að ýmsu ieyti byggjast á sönnum viðburðum og
gerast á fy.rstu tugum þessarar aldar “
Tvær ævisögur:
Ævisaga Helga Einarssonar frá Neðra Nesi og
Æskustöftvar, ævisaga Jósefs Björnssonar frá
■Svarfhóli. Báðir eru þessir menn Borgfirðingj)
ar. fæddir nokkru fyrir síðustu aldamót. —•
Annar þeirra, Jósef Bjcrnsscm, hefur alið aldui-
sinn allan i heimahögum, en hinn, Helgi Eíti
arsson, fór ungur að heiman og hefur dvalizt
í Vesturheimi, brotist í .ýmsu og yerið mikiil
athaínamaður.
Blær í laufi,
Ijóð eftir Jón Jónsson frá Hvoli. Lítil bók en
snotur I henni eru aðallega ferskeytlur og
lausavísur. Jón var Árnesingur, ættaður frá
Hvoli í Ölfusi, en er nú fyrir nokkru fallinn
frá. „Allt sem eftir hann liggur í bundnu máli,
ber vitni um samvizkusemi og vandvirkni, og
beztu stökur hans eru skemmtileg leiftur á
lífsins vegi og laundrjúgur skáldskapur.11
íslenzkir sagnaþætíir •
og Þjóðsögm*
Guðna Jónssonar. Þetta er 10. heftið og flytuiri
eins og fyrr margar sagnir og sögur. Veigamesl’
í þessu hefti er báttur af Barna-—Arndísi (1743*
—1806), þættir af Ólafi í Selsundi og ófeigi
í Næfurholti, og Saguir úr „Fimbuiþul“ síra
Lárusar Halldórsscnar.
íslenzk fyndni,
18. hefti. — í heftinu er eins og fyrr mar.gt
skemmtilegt, og má óhætt segja, að engum
leiðist meðan liann les íslenzka fyndni.