Alþýðublaðið - 16.01.1955, Blaðsíða 7

Sunnudagur 18. janúa? 1985.
alpY&ubuði«»
1
Framhald af 4. síða
Þetta þarfnaðist athugunar,
og ég spurði Attlee um það.
Hann þverneitaði, að hann eða
nokkur af félögum hans úr Al-
þýðfuflokknum hefðu verið
gegn skipun minni í stöðuna.
Nokkrum vikum síðar hitt-
ums't við forsfetisráðherrann í
forsalnum. Hann sagði, að sér
þætti það le'tt, að ég væri ekki
í st.jóminni.
„Það er eklri mér að kenna“,
sagði hann. .Fg vildj fá þig,
en félagar þínir neituðu."
Ég gerðí ekki mikið með
þessi orð. Ég tók bau sem vin-
gjarnlega gullhamra.
Mei ra en tnm árum siðar
sagði Beaverhnook lávarður
mér. að hefði viliað
fá mig í stinmina, en hefði
ekki viliað taMa málinu t'.l
streitu. þar eð hann viidi forð
ast deilur' við réðherra Alþýðu
flokksins.
Þeir höfðn fi'kynnt, að þeir
litu á neítujo un áð taka
sæti 1940 sem móðarun við
sig, og þe4’r> var tll a við hað,
sem þeir meiðandi um-
mælí um «5«-. o« sragnrýni mína
á stjórnipo 'ma t’rá því.
SIOURINN.
Er sigur vopna okkar, en
ekkj takmárks, varð öruggari,
minntist ég hinnar hlægilegu
eftirlíkineu af „landi fyrir
■hetjur“, sem ég hafði þekkt á
árunum 1920—50.
Ég aetlaði mér, að eiga hvem
þann þátt. er ég gæti, í því,
að þeir kaHar og konur, sem
unnið hefðu '■’gurinn, skyldu
ekki komast að rau-n um, að
sagan endurtækj sjg.
Ég vissi af bréfum þeim, er
ég fekk, 0.7 fundagestum, sem
ég ávarpað', að sigurinn þýddi
ekki aðeins síimr yfir nazisma
og fasisma erlendis, héldur
sigur yfir hirmm illu gömlu
dögum í hejfT-s eigin landi.
Það vorn evvt eingöngu msð
limir. AíT''vðu£!.okksins, sem
höfðu áhyggjur af ástandinu
við lok styrjaldarinnar.
HEIÐAPwLEGUR MAÐHR.
Ég veit. að eftir stríðið gerðu
fáir þeirra, er voru íhalds-
menn, mikið til hjálpar, en ef
til vill var ekki við því að bú-
ast, þar eð AlþýSuflokkurinn
var við stjóm.
Af þeim öllum geðjaðist mér
bezt að Winterton lávarði,
vegna heiðarleika hans.
Svo mjög, sem ég hef verið
honum ósammála, hef ég þá
dáðst að hreinskilni hans.
Samskipti okka.r vöktu
mikla kátínu, og við vorum
uppnefndir „Blúnda og blá-
sýra“. eftir leikritinu.
Pólitískir spádómar geta
verið hættulegir. Mér hefur
skiátlazt oftar einu sinni. En
veturinn 1944 var ég svo ör-
uggur. a.ð ég skrifaði;
„A'lhýðuflokkurinn mun
stióma. Flokkurina er að búa
sig undir næstu kosningahríð-
Þær kosningar munu í fvrsta
skipti leiða af sér Alþýðu-
flokksstjórn rneð hreinan
me'riihluta að baki“.
í það skipti hafði ég rétt
fyrir mér.
NÆSTA GREIN:
Þegar ég sag’öi í þin-gmu, að
mér væri skítsama.
Guðbjörg Guðbrandsdóttir
Framhald af 1. slðu.
VERKEFNIN
Verkefn; iljandssmiðjunnar
eru; Viðgerðir og viðhald
skipa, véla og tækja á sjó og
landi svo og ýmis konar smíði-
Af nýsmíði má nefna nokkur
stærri verkfeni svo sem: Jám
brýr, lýsis- og olíugeyma víða
um land, breytingar og endur-
nýjanir á nokkmm skipum, t.
d. Súðinni, Þyrli, Ægi o. fl.,
le'ksviðsútbúnaður Þjóðleik-
hússins, fiskibátar úr tré, vetn
irgevmir (12 000 m:>) og stál-
grindur fyrir Áburðarverk-
smiðjuna, nótabáta úr stáli.
Ingólfscaie.
Ingólfscafé.
í kvöld kl. 9,30.
Aðgöngumiðasala frá kl. 8. — Sími 2826.
rr
Þórscafé.
Þórscafé.
, 8
nyju oansarmr
■ftmr J? Vfr
Á ÞÓÍÍSCAFÉ í KVÖLB KLUKKAN 9.
Sími 6497.
Kvennadeiid Slysavarnafélagsins
í Reykjavik
heldur fund í Sjálfstæðishúsinu mánudaginn 17.
þessa mánaðar klukkan 8,30 e. h.
Til skemmlunar:
Kvennakórinn syngur.
Upplestiar: Bcnedikt Árnason leikarj.
Kvikmyud.
Dans til klukkan 1.
Fjölmennið!
Stjórnin.
FramhaUf nr r> nöu
15, að hún þekkti alltaf mann
gerðina af orðfæri hennar. En
svo reyndist ekki. Þegar Guð-
bjorg var orðin þunguð, sveik
snikkarinn hana. Svo ól hún
barn sitt og barð.st fyrir því,
bar það milli bæja, vann því
allt. æm hún mátti. Það var
gullfalleg dóttir, sem skirð var
Helga. „Þá var ég eins og Mýr
arkotsstelpan“ sagði Guðbiörg
við mig e'tt sinn, „alveg eins
og Mýrarkotsstelpan! “ — Svo
varð hún að koma telpunni
sinni fyrir upþi i Kjós. Um
líkt leyti gift'.st hún góðum
manni. Guðlaugi Jóhanne«-
syní, Han vnar 'góður smiður
o? fvrst og fremst smiður, en
hafði ekki lært, og bau fluttu
norður 11 Sauöárkróks, o? bar
stundaði Guðlaugur ýmsa
• V’nn'u, en bó fvrs.t o<? fremst,
smiðar. Ekki gat Guðbiörtr há
teVið telouna með sér. en hún
'«=•41 að? að sækia hana. hegar
'hau hióþin væm húin að knma
• o,4r fyrir. En eitt s'nn kom
-Tónas í Bárurri rwftv oc
capðs henni bau tíðindi, að
c-niVkarinn v«s«i'í atokkinn til
AmeriVn og hefði tekið teln-
una með sér. Þetta var ? rs.un
ty& veni b-arbs’én hv.í að ekk
<xrt hafði' C’.’ðbiörcr ^
snurð Ocr pvo liðu jnnro' ár. o<*
ha.i.i, Gnðbi'T'g og Ouðlaueur
há.ðu sina haróttu. Ra*>n yar
w.e>fur maður 02 s,no frið.eam
vr, að'hann hrökk Slitfeaf und-
an! ef hann mætti hörVu eða
vÉrð'ángi'. en ekki Guðhfeörg
hvert á móti. Hitv, gerSí «111
"em í hénnar valdi stóð t.il að
frétt.ir * af telnu nr»i sin nl en
tékst. eVVi. en að lokum tók«t
kj öcthind að hafa upo á
v>e'mi1i'sfa.nði HeléU. 02 pendi
Wn fruiSbiörðu bað. Hún skrif
dóttur cinni, en fekk pvv.
»ri; svar Eift. sjnn sendi h 1’)n
henni Nvia Testamentið 02
-t-r'f,*i á bað. tpo,VV
oVVftrf. pvar að heldur. I-ok"
Áétti Gu^hiörð. a* fJA++ir VftTvn
w værj ðift Oa ái-ið 10HO íoVV
W,n bréf frá détur =<nni. EkVi
h,»>fði dótt'rin fem+'ð hn°fin frá
méður Si'nn}. mftðnn hún V9*
ung. Oð pVki fftncrið Núia tpo+.a
vnon+.ið. Ocr ftVVi V: C'.' i T-Tolrfq.
oð h'iri «rit-: jnóðiir á fslpndi
vó oð hún hefði óliósan grun
nm hoð.
CT ii*1 ctt or 1 v- lon+i í. VIAnum á
r, ó rri n a cm. nn 7 m tf.m' — nnnð_
on TTonn fran ftWí nóðij hr»n*_
im +11 oð o+.anrla { Vo-rri. 02 horr
or Ouðhíörg kom fíl. var ho*
"ri' ð um jcjftinonv Tro'-r jflvðn
<»11s1aus t:l Bftvkiavíknr, 02
har vann Guð1an»ur alla al-
2ftn2a vérkamannayinnu. sa-m
v-riVucamur nmrium úr hófi
fram, nærgætinn við alla 02
liúfmannlegur. Og hún varð
s. ð hiálpa til með því að taka
að sér stórþvotta og hreingern
inoar. Þ'au leigðu á nokkrum
riöðum. Og bað var ekk-i bét-ra
að leigia í Revkiavík í bá daea
en nú. Það varð óíriður í h-ús j
iuu. Húæigandinn sótti á hión!
in, svo að hann. gæti leigt öðr-
um 02 fenðl'ð ipeira í \að|ra
hönd. Það gekk svo langt. að
Guðlaugur vildi heldur flytia
í einhvern skúrræfíl en að
sit.m við betta á-stand. En ekki
Guðbiörg. En svo fluttu bau
{ kiallara. Þau voru alltaf blá-
fátmk 02 á brakníngi. Ár'5
1937 dó Guðlaueur. Þau höfðu
eignazt eina dóttur. Hún g:ft-
ist og eignaðist tvö börn. en er
bún átti se'nna barnið. veikt-
ist hún svo miög. að síðan hef-
ur hún verið í sjúkrahúsi.
j inn. Ég hef ekki látið hazm
jbuga mig. Ég kveð hann eins
. hnarreist og ég var, þegar ég
igekk með telpuna mína í sjali
Helga, dóttir Guðbjargar, kom milli bæja e'ns og Mýrarfeots-
hingað til lands 1949, og voru stelpan. Þá litu mig margir
þær mæðgur alltaf saman, hornauga, og einmitt þess
meðan hún dvaldi hér, Það vegna varð ég ,svona hnar-
voru miklir sólskinsdagar fyr reist“.
ir gömlu konuna. Þá var hún Hún ^ vel kverju iram
komin 1 Elliheimdið, og þar fór að
morgni 10 þossa mán-
var hun alls 1 14 ar. aðar Hún hafði háð iátlaust
Guðbjörg hélt fullri and- stríð við heiminn og aldrei lát
legri hellsu fram í andlátið. ið hann uga slg. Hún fagnaðii
Hún var alltaf jafn skörp og því, fullkomlega vi.tandi vits,
háleit. Eitt það síðasta, sem að fá að kveð.ia hann, án þess
hún sagði við mig. var þetta þó, að hún hataðist við hann.
„Hann missir nú bráðum tak — Það ei gott að deyja þann-
.5 á mér, bannsettur heimur- ig. VSV.
Menningartengsl íslands og Ráðstjómarríkja
Fundur
og
kvikntyndasýning
í Stjömubíói í dag kl. 2,30
Dr. Guðni Jónsson:
Ferðaþættir frá Sovétríkjunum
Frumsýndd rússnesk
Kvikmynd frá ferðalagi íslenzku
menntamannanefndarinnar
um Sovétríkin síðastþðið sumar
•— íslenzkar skýringar við myndina. —
Þorvaldur Þórarinsson
segir frá þingi fransik-sovézka menn.
ingarfélagsins í París.
FRÉTTAMYND
Stjórn MIR
Þvottam og efnalaugiíi
hefur opnað að
HJARÐARHAGA 10
Telcið á móti fatnaði í kemiska hreinsun
og pressun.
Einnig frágangsþvotti og blautþvotti.
Fljót afgreiðsla. - Vönduð vinna.
Reynið viðskiptin.
Þvotia. og efnalaugin
Hjarðarhaga 10 — sími 81350.