Alþýðublaðið - 18.01.1955, Blaðsíða 6

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Þriðjudagur 18. janúar 1955
UTYÁRPIÐ
20.30 Erlndi: Eyjan Kýpur. •—
Högni Torfason fréttam.
20.55 Tónleikar (plötur): Píanó
konsert í d-moll eftir Mozart
(Bruno Walter og Fílharm-
oníska hljómsv í Vín).
21.35 Upplestur: Kvæði eftir
.Sigurð Einarsson (Steingerð
ur Guðmundsd. le'kkona).
2.2.10 Úr heimi myndlistarinn-
ar. — Björn Th. Björnsson
listfræðingur sér um þáttínn.
22.30 Daglegt mál (Árni Böðv-
arsson cand. mag.).
22.35 Léttir tónar. — Jónas
Jónasson sér um þáttinn.
23.15 Dagskrárlok.
,S
S
s
s
%
s
%
s
s
s
S
S
$
$
s
.5
*
S
s
s
s
S
S
s
s
S
s
s
A
,s
S
S
i
s
,N
s
S
I
s
s
s
svart frá 14“—3“
galv. frá 1/á“—114“
Fittings
Handdælur
Eldhúsvaskar, einf. og i
tvöf. úr ryðfríu stáli. >
Blöndunarhanar f. eld. ^
húsvaska, 2 teg. >
Blöndunarhanar fyrir ^
bað, 3 teg. ^
Handlaugar, margar ^
stærðir. s
W.C. skálar S
W.C. setur, 3 tegundir •
Anbórhana %“—2“ s
Vatnskranar alls konar S
Ofnkranar og loftskrúfur^
Vatnshæðar og hitamæl-^
ar S
Linoleum og filtpappi ^
Þakpappi, 4 teg. ^
Veggflfsar og veggflísa. s
lím S
Hurðarskrár og Iiandföng •
Hurðapumpur, 3 stærðir^
Saumur, allar stærðir S
Pappasaumur, 2 stærðir.1)
Körsnitti, margar teg.
Múrboltar
Rörhaldarar
Rörskerar
Rörtengur og m. ö.
verkfæri.
JUNO kolaeldavélar
og m. m. a.
Á. Einarsson & FunkS
Tryggvagötu 28 b
Sími 3982 ^
I>
JON P EMILS ml
lngólfsstræti 4 - Simi 7776
focUfríirínLnýúh
ifcLsfeUfnCLsúla.

ÚSbreiðið Alþýðublaðið
GRAHAM GREENEs
NJO SN ARIN N
78
sGóða mafráðskonuí
• vantar á hótel út á land nú ^
Sþegar. Upplýsingar í síma^
S3218 í dag fcL 2—7. ^
S . s
\ Samband veitinga og s
gistihúseigenda.

Hann öfundaði fuglinn enn meira, því hungrið
svarf æ fastar að. Hann hugleiddi að fara út
úr skýlinu og reka hann á brott. Það var mjög
farið að rökkva.
Hann hafði stórar áhyggjur af að hafa látið
af hendi byssuna. Hann átti ekki að treysta
drengjunum. Sennilega var saga þeirra um
sprengiefnið inntómur uppspuni, til þess upp
fundin að hafa út úr honum byssuna, sem þeir
svo myndu hafa fyrir leikfang. Og í óvinahönd
um var byssa voðalegt verkfæri. Hver gat vitað
nema þeir ynnu með henni voðaverk, þessir
vesalingar, illa upplýstir og sennilega hneigðir
til glæpa. Allt í einu hrökk hann við. Honum
fannst hann heyra skothvell. Hann var sann-
færður um að það væri skothvellur, en svo kom
það aftur, og þá heyrði hann að það var ekki
skothvellur, heldur sprengingar í bíl, sem ver
ið var að setja í gang. Sennilega umboðsmaður
lávarðarins. Það voru víst ekki margir bílar
hérna. Loksins var komið svarta myrkur. Hann
beið þangað til svo dimmt var orðið, að hann
sá ekki lengur kókoshnetuna. Þá áræddi hann
að fara út. Tilhugsunin ein saman um að mega
nú neyta þess, sem fuglinn kynni að hafa skilið
eftir, kom vatninu til þess að streyma fram í
munninn á honum. Hann var orðinn stirður af
setunni, riðaði á fótunum og það marraði ó-
parflega hátt í harðri mölinni á frosnum gang
stígnum í kvöldkyrrðinni. Afleiðingarnar kómu
fljótt í Ijós: Honum varð litið upp í gluggana
hjá frú Bennett, og í því sá hann að glugga
tjaldið á einum þeirra var dregið frá. Það var
frú Bennett sjálf, sem starði út í mykrið í átt
ina til hans. Hann sá hana svo greinilega. Hún
var búin að skipta um föt, sennilega undir það
búin að fara út og hitta kunningjakonur sínar.
Hún þrýsti andlitinu upp að gluggarúðunni,
svo þétt, að nefið á henni flattist út. Hann sá
vel inn í tldhúsið. Hann stóð grafkyrr í sömu
sporum, gat ekki trúað því að hún sæi ekki tíl
hans. En það gerði hún samt ekki. Það er erfið
ara að sjá úr birtu út í myrkur heldur en öfugt,
og það reið baggamuninn. Hún dró glugga-
tjaldið fyrir á ný. Hann sá þess engin merki að
hún hefði orðið hans vör.
Hann stóð góða stund og beið. Svo varð
freistingin varkráninni yfirsterkari og hann
hélt af stað í áttina til kókoshnetunnar.
Það varð svo sem engin veizla, þegar til kom.
Hún var hörð og þurr og stóð í honum. Hann
muldi hana milli fingranna. Hann hafði ekki á
sér neinn hníf, heldur klóraði hart, hvítt kjötið
upp með nöglunum. Og allra daga kemur
kvöld, hversu vonlaust sem það virtist. Hann
var búinn að leggja það allt niður fyrir sér,
hugsa um allt: Um ungfrú Rose, um framtíð-
ina, um hið liðna, um drengina og byssuna, og
að lokum var ekkert til að hugsa um lengur.
Hann reyndi meira að segja að rifja upp fyrir
sér kvæðið, sem hann hafði ort og ritað í vasa
bókina, sem L. lét stela af honum ásamt skjöl
unum. Hann mundi bara fyrstu hendingarnar.
Svo gafst hann upp. Skaði, eins og það hafði
verið gott kvæði. Glatað að fullu og öllu, og
þeim mun yerðmætara í minningunni, af því
að það er óbætanlegt og að eilífu týnt. Hon
um varð hugsað til fyrri konu sinnar. Var
ekki taugin að styrkjast, sem að lokum drægi
hann að gröfinni? ... . fólk ætti að deyja saih.
an, ekki aðskilið....Klukkan sló sjö.
Sjö nýir ráðherrar
Framhald af 1. síðu.
arinnar um le.ð. Verður Um-
ræðum þessmn a-ð Ijúka fyrir
28. janúar, áður en í'áðherrar
og þingmenn halda á fund
Norðurlandaráðsins í Stokk-
hólmi.
TORP FORSETI
STÓRÞINGSINS.
Einar Gerhardsen lælur nú
af störfum sem forseti Stór-
þingsins og er talið að Oscar
Torp taki við. Oscar Torp hef
ur verið forsætisráðherra s.l.
3 ár. en heita má að hann hafi
átt sæti stöðugt í ríkisstjórn
Noregs s.l. 20 ár. Auk þess var
hann formaður norska Alþýðu
flokksins frá 1923— 1940.
Hann læddist út úr skýlinu. í vasa hans voru
leifarnar af kókoshnetunni, sem hann hafði
ekki komið niður. Hann minntist þess skyndi
lega, að hann hafði ekki minnzt á það við strák
ana, hvernig hann ætti að komast yfir garðinn.
Þarna kom það í ljós, hvernig fer, þegar ung.
lingar hyggjast skipuleggja hlutina: Stóru at-
riðin þaulhugsuð en smámunirnir vanræktir,
þótt engu síður áríðandi séu. Heimska að'
að sleppa þeim með byssuna. Hann gat ekki
fyrirgefið sér þann fíflaskap, að treysta þeim
í einu eða neinu. Sjálfir hlutu þeir þó að hafa
farið yfir garðinn hérna, pað var um enga leið
aðra að ræða. En hann var ekki eins lipur og
þeir, svo fullorðinn sem hann var orðinn og
auk þess illa haldinn. Hann teygði sig á tá,
náði rétt aðeins með fingurgómana upp á
veggbrúnina. En hann hafði ekki mátt tíl þess
að teygja sig upp. Hann reyndi, en féll niður
aftur. Reydi aftur, en komst enn skemmra.
Hann heyrði unglingsrödd hvísla utan úr
myrkrinu: Ert það þú, herra minn?
Svo þeir höfðu þá ekki heldur gleymt smá-
atriðunum.
Já, hvíslaði hann á móti.
Það er laus steinn hérna og hægt að stíga
í farið, ef maður tekur steininn burt Hérna.
Hann þreifaði fyrir sér með hendinni. Jú,
það var þarna. 1 ! j
Hann var eldfljótur yfir. Kom niður á samá
staðinn og hann hafði staðið á, þegar þeir
gripu hann og svo gott sem hentu honum yf-
ir. Nú fyrst gaf hann sér tíma til þess að líta
á drenginn. Hann var smávaxinn en þéttur á
velli. Eg er á verði, sagði hann, eins og til að
taka af ailan vafa um að hann tílheyrði ekki
flokknum.
Hvar eru hinir?
Drengurinn hnykkti tíl höfðinu í áttina upp
fyrir þorpið. Þar gat að líta heilt fjall af kola
salla og uppmokstri. Námugöngin voru þar
rétt fyrir ofan. Þeir eru hjá námuopinu, ítrek.
aði drengurinn. En hann hefði ekki þurft að
segja það. D. sfciidi hann. Það myndi standa
heima hjá þeim eins og allt annað.
Bráðum myndi sprengingin ógurlega ríða
af. Hann þekkti það, hvað það var að bíða
eftir henni seinustu fimm mínúturnar. Það
var eins og þegar maður vissi, að sprengju-
flugvélarnar væru búnar að sleppa sprengj-
unum, og einungis eftir að vita, hvem þeir
dræpu, þegar niður kæmi.
Farðu upp og bíddu eftir Crikey, skipaði
unglingurinn. Það var auðséð að pað var
hann, sem valdið hafði.
Hann hlýddi. Hvað gat hann annað gert?
Gatan var löng, grá og skítug og illa lýst.
Flokkurinn hafði valið tímann vel. Það var
ekki nokkur sál úti við alla leiðina. Þetta gat
eins verið auð og yfirgefin borg, húsin forn-

ÓSKUDU AÐ LÁTA AF
EMBÆTTI.
Er Arbeiderbladet spurði
Torp um orsakir þess, að hann
léti nú af embætti forsætis-
ráðherra og ríkisstjórnin færi,
þá svaraði hann að nokkrir
ráðherranna hefðu óskað eftir
því að láta af embættí og hann
hefði talið rétt úr því að end-
urskipuleggja þurfti ríkisstjórn
ina á annað borð, að láta þá
einnig af embætti, svo að
flokkurinn gæti rætt myndun
nýrrar ríkisstjórnar í heild.
Kvaðs hann álíta sig hafa gert
sína skyldu við flokkinn og
þjóðina með svo löngu starfi
í flokknum og ríkisstjóm.
- ■ ..... ♦ ■ -
Voru dæmdir
Farmhald af 1. síðu.
voru 150 jafnaðarmenn hand-
teknir 1948, og -eru meðal
þeirra allir stjórnarmenn ó-
háða jafnaðarmannaflokksins,
sem stofnaður var 1946 undir
forustu C. T.tel-Petrescu. Yið
leynileg réttarhöld var hann
ög fjöldi leiðtoga rúmjenskra
jafnaðarmanna dæmdur tíl
margra ára þvingunarvinnu.
Segir svo í mótmælum al-
þjóðasamlbands jafnaðarmanna:
„Hinn leynilegu réttarhöld
sýna, að jafnaðarmennirnir
félagar okkar' í Rúmeníu
hafa ekki gert isig seka um
glæpsamleg afbrot, heldur
hafa þeir, ásamt sltoðana-
bræðrum sínrnn í Tékkósló-
vakíu og öðrum kommúnist-
ískum löndum', verið dæmd-
ir eingöngu fyrir irú sína á
lýðræðisjafnaðárstefnuna.
Við mótmælum harðlega
þessari opinberu árás á eitt a£
helgustu réttindum manna,
réttinn til að hugsa og tala
frj’álst”.
25 nemendur í Iðnskóla
Sauðárkróks.
IÐNSKÓLI Sauðárkróks
starfar nú og eru nemendur
25, flestír frá Sauðárkróki og
Húnavatnssýslu, en þar er eng
inn iðnskóli starfandi, og
sækja iðnnemar því hingað.
Nokkrir eru einnig framan úr
Skagafirði. Skólinn starfar í
fyrstu og briðju deild. Skóla-
stjóri er Friðrik Margeirsson.
Rektor háskólans
í Miinster í Westfaíen hefur
tilkynmt Háskóla íslands. að
ungum íslenzkum lækni standi
til boða námsstyrkur til fram
haldsnáms í eitt ár þar við
háskólann, helzt við barna-
delld háskólaspítalans. Styrk-
urinn er 3000 RM.
Umsóknir um styrk þenna
skal senda skrifstoíu Háskóla
íslands fyrir lok febrúarmán.