Alþýðublaðið - 27.01.1955, Blaðsíða 6

6
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Fimmtudagur 27. janúar 1955
ÚTVARPIÐ
20.30 Daglegt mál (Árni Böðv-
arsson cand. mag.).
20.35 Kvöldvaka: a) Baldur
Bjarnason magister talar um
íinnska stríðið 1808 og töfra
Runebergskvæða og Ingibj.
Stephensen les Ijóð eftir
Runeberg í þýðingu Matthí-
asar Jochumssonar. b) Islezk
tónlist: Lög eftir Sigvalda
Kaldalóns (plötur). c) Ævar
Kvaran leika'ri ílyftu^ efni
úr ýmsom áttum.
22.10 Upplestur: ,Aðmírállinn£
smásaga eftir Agnar Þórðar
son (Helgi Skúlason leikari).
22.25 Sinfónískir tónleikar
(plötur).
23.10 Dagskrárlok.
KROSSGÁTA NR. 790.
Tfo
12 19
lí
15
l s
IZ
'■n-
Lárétt: 1 viljug að læi*a, 5
spil, 8 í húsi, 9 greinir, 10 líf-
færi, 13 beygingarendmg, 15
mæla, 16 tímabil, 18 rannsaka.
Lóðrétt: 1 nopi, 2 blóðstill-
andi efni, 3 eydd, 4 utanhúss,
6 umbúðir, 7 ilmur, 11 hrund-
ið, 12 lengdareining, 14 vind-
ur, 17 á reikningum.
LAUSN Á KROSSGÁTU
NR. 789.
Lárétt: 1 mælgin, 5 Etna, 8
saga, 9 gg, 10 ropi. 13 um, 15
rann, 16 nögl, 18 rolan.
Lóðrétt: 1 miskunn, 2 æðar,
3 leg, 4 ing, 6 tapa, 7 aginn,
11 org, 12 inna, 14 mör, 17 11.
Tómstundakvöld
kvenna
verður í Café Höll kl. _
8,30 í kvöld. $
Skemmtiatriði. \
Allar konur velkomnar.^
SAMTÖK KVENNA. s

GRAHAM GREENEí
NJOSNARINN
86
LINOLEUM
C-þykkt
fyrirliggjandi.
$0. Y. ióhannson & Co.ss
^ Sími 2363.
itfLPJLMJUI
ífljÓN PEMILShdiflj
11 lagólfsstræti 4 - ,Simi 1776 6;
JvjcU{rlitiningun
iJástL’iýyuLsúUi
Mér liggur ekkert á honum. Ég geri ekki ráð
fyrir að maður þurfi að skipta um föt til kvöld
verðar.
O, sei, sei, nei. Alls ekki, herra Davis. Hér
mega allir koma til dyranna eins og þeir eru
klæddir. Fullkomið frjálsræði, skal ég segja
yður. Á ég að láta sækja handa yður fulltrúa
af íþróttamálaskrifstofunni, til þess að tjá yð
Ur nýjustu fréttir utan af landinu? Við gerum
það, ef þess er óskað. Fyrir alla nýja gesti.
Ég ætla að leggja mig fyrst. Ég kem þá til
yðar seinna.
Gott og vel.
Það var heitt í herberginu, númer 105C.
Hann opnaði glugga og litaðist um. Á her-
berginu við hliðina var líka opinn gluggi.
Ungur maður teygði höfuðið út um hann.
Halló. — Þú parna — kallaði hann glaðhlakka
lega, þegar hann sá höfuðið á D. gægjast út
um gluggann.
D. vissi ekki hvort hann ætti að taka undir
eða ekki. Já? varð honum á að segja. Hvað
viltu mér?
Fyrirgefðu. Ég hélt að þetta væri hann
Chubby. Hanrt ætlaði að koma í dag og sagðist
vera búinn að panta herbergi nálægt mér.
Hver er þetta, Pig? heyrði hann stúlkurödd
spyrja. Hún var inni hjá þessum náunga.
Ungi maðurinn hvarf úr glugganum. D.
heyrði hann segja: Þetta er víst útlendingur.
Lof mér að sjá hann.
Vertu ekki að þessari vitleysu. Láttu ekki
eins og kjáni.
Ég vil víst fá að sjá hann — Hálslöng, renglu
leg stúlka með flaksandi hár teygði hálsinn út
um gluggann og mændi á D. eins og naut á ný
virki, flissaði og hvarf aftur.
Svo sagði rödd:: Þarna kemur Chubby. Hvar
hefurðu verið, gamla rotta?
D. hætti að hlusta. Hann lagðist aftur á bak
á mjúkann legubekkinn. Hugur hans reikaði
til herra Forbes, sem nú væri á leið til fundar
við hana. Já, hana, — Hvort myndi hann held
ur leita á fund Sally eða ungfrú Cullen? Hann
heyrði klukku slá einhvers staðar. Nú vaæ
þessu að verða lokið. Því fyrr, því betra. Hann
gat þá farið að gefa sér tíma til þess að gleyma
þessu æfintýri, sem hófst með því að ópekkt
stúlka rétti honum kökubita í þoku, einmana
eins og hann. Hann sofnaði og vaknaði aftur
og aftur. Hann sá það á klukkunni sjnni að
hann hafði sofið svo sem hálftíma. Hversu
lengi myndi hann þurfa að bíða til viðbót-
ar? Hann dró gluggatjöldin frá og svipaðist
um eftir skipaferðum. Á sundinu var hvergi
ljós að sjá.
Hann opnaði dyrnar og fór út á svalir.
Himininn var alþakinn dökkum skýjabólstr-
um. Það hafði hvesst talsvert og máninn óð
í skýjum. Það var skammt til sjávar. Úndár-
leg tilfinning gagntók hann: í fyrsta skipti
í langan, langan tíma var hann ekki ofsóttur.
Það var ekki lengur neinn, sem elti hann! Því
lík undur!
Hann fór út og gekk meðfram byggingunni.
Gluggar voru víða opnir og það lagði óm af
hljómlist út um þá: Luxemburg, Stuttgart,
Kaupmannahöfn, Varsjá. Sitt á hvað, eftir
margvíslegum smekk íbúanna, sem létu sér
líða vél í heitum herbergjunum. Þarna var
gríðarstór glersalur. Hann sá að það átti að
vera eins konar setustofa. Hann gekk inn.
Þarna voru blöð til sölu. Þarna var bar. Á
afviknum stað var hópur manna við borð. Þar
var mikill gleðskapur. Þeir voru vel við skál.
Annars var ekki mannmargt þarna. Ekki kom
inn sá tími. Myndi hýrna yfir, þegar kæmi
fram á nóttina og fram undir morguninn.
Þarna var líka mjólkurbar. Hann preifaði
í vasa sína. Þá fyrst tók hann eftir því, að
hann var gersamlega auralaus. Herra Forbes
hafði ekki gefið honum tíma til þess að hirða
það litla af peningum, sem lögreglan hafði
tekið í sínar vörzlur. En ef hann yrði nú
ekki sóttur. Þá væri hann laglega settur.
Hann leit í kvöldblöðin, þar sem þau lágu
í búnkum á afgreiðsluborðinu. Forhertur
glæpamaður eins og ég er talinn vera, getur
víst bætt á sig smáþjófnaði, hugsaði hann og
greip eit't blaðið. Það sá enginn til hans.
Hann heyrði rödd nokkra: Bara djöfull góð
skemmtun, ha!
Hann-þekkti þessa rödd. Mjnntist þess, sem
herra Forbes hafði sagt um manninn, sem
réði hér húsum í umboði eigandans, mann,
sem hefði reynslu af reksri veitingahúsa utan
af landi. Já, hafði hann ekki sagt að sá hinn
sami hefði fyrir skemmstu rekið veitingahús
á Doverleiðinni? Hann varð þess var, að kap-
teinn Currie, því sá var maðurinn, gekk að
afgreiðsluborðinu, úr hópi náunganna, sem
sátu parna úti í horni og drukku. Hann skýldi
sér bak við blaðið og þóttist lesa af kappi.
Vildi fyrir alla muni komast hjá því að láta
hann sjá sig. En þess var enginn kostur. Kap-
teinn Currie ýtti við öxl hans og sagði: Þú
gleymdir að borga blaðið, kunningi.
Eg hef því miður ekki neitt smátt á mér.
Allt í lagi, herra minn. Eg skal gefa1 þér
fyrir einu blaði. Það var naumast að þeir
voru nákvæmir á aurana í þessu milljóna-
fyrirtæki.
D. snéri baki við náunganum þarna úti í
horni, en hann heyrði að þeir voru hættir að
vera með hávaða. Sennilega voru þeir farnir
að hlusta á hvað þeim kaptein Currie færi í
milli. Hann stakk hendinni í vasa sinn og
sagði: Nei, pví miður hef ég ekkert á mér.
Eg hef skilið allt eftir í hinum fötunum. Eg
skal borga blaðið seinna í kvöld.
Hvaða herbergi, herra minn? spurði kap-
teinn Currie.
Númer 105C.
Hann heyrði kapteininn áegja: Ja, hver
þremillinn!
Hvað var nú? Þekkti- ha-nn hann? Það
þýddi þá ekkert að leynast lengur. Og hvað
gat hann svo sem gert honum? Hann var
frjáls ferða sinna. Hafði ekki verið sett feiki-
leg fjárhæð til tryggingar því, að hánn hlyp-
ist ekki á brott úr borginni? Ekkert kom það
kaptein Currie við, þótt lögreglan ætti í úti-
Skipsfaparnir.
Framhald af 1. síðu.
Neyðarskeyti og síðan
ekkert frá Lorella.
Það var kl. 3.48 e. h. í
gær, að enski togarinn Con-
an Doyle, sem var þarna
vestur á miðunum, heyrði
neýðarskeyti frá enska tog-
aranum Lorella frá Hull,
smíðaður 1947. Skeytið var
ekkert annað en:
Erum að fara á hliðina.
Frá togaranum heyrðist
ekki eftir það. ,Conan DoyIe‘
kom skeyíinu til loftskeyta-
stöðvarinnar á Tsafirði.
Skip og flugvélar til
hjálpar.
Loftskeytastöðin á ísafirði
kom svo kallinu ófram til
Slysavarnafélags ' Islands, og
fyrir atbeina þess fór björgun
arflugvél af Keflavíkurflug-
velli norður fyrir Yestfirði, því
að vitað var á hvaða slóðum
Lorella var, þótt hann gæfi
ekki upp neina staðarákvörð-
un. Einnig fóru til aðstoðar
mörg skip, enski togarinn Lan
cella frá Fleetwood, og Conan
Doyle, Kingston Onyx og Ro-
derigo, allir frá Hull.
Neyðarskeyti frá Ro-
dergio og síðan þögn.
Togarinn Rodcrigo er
smíðaður 1950, jafnstór og
Þorkell máni, stærsíi togari
íslenzka flotans. Kl. 4.12,
tæpum hálfum þriðja klt.
eftir að neyðarskeytið heyrð
ist frá Lorella,, lieyrði svo
björgunarflugvélin, er kom-
in var milli kl. 3 og 4 á vett
vang, að Roderigo sendi
neyðarskeyti og kvaðst vera
90 sjómílur norðaustur a£
Horni. Skeytið var nálega
alveg eins og frá fyrri togar
anum:
Erum alveg að fara á
hliðina — W
og svo aftur:
Erum að fara yfir um.
Síðan heyrðist ekki meira
til hans.
Skipin fundust ekki.
Hinir togararnir héldu nú á-
fram leitinni að báðum togur
unum og nú bættust varðskip-
ið Ægir og Mariner, enska eft
irlitsskipið, í hópinn. En ekk-
ert hefur til skipanna spurzt
síðan. Óttast menn, að þau
hafi bæði sokkið með allri á-
höfn. Munu að minnsta kosti
40—50 sjómenn vera á báðum
togurunum.
Flugvélar leita í dag.
Ákveðið var í gærkveldi, að
þrjár flugvélar úr björgunar-
sveitinni á Keflavíkurflugvelli
færu norður fyrir Vestfirði að
leita að ensku togurnum, þar
sem lalið er, að slyrin hafi orð
ið, og síðan í rekstefnuna. Get-
ur leit þó orðið vandkvæðum
bundin, ef mjög lágskýjað
verður. Þær verða komnar á
vettvang um kl. 9.45.
Drá*v!ðger?5!r.
Fljót og góð afgreiðslt.
GUÐLAUGUR GÍSLASON,
Laugavegi 65
Siml 81218.
MiniiiiiiMiiiiyiuimiininiMHiii