Alþýðublaðið - 04.05.1956, Blaðsíða 6

Föstuclagur 4. maí
1950.
A ! þýð u b laSiS
&AMLA
Sími 1475
Strfcus nætur
ÍCarrtíval Story)
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BönmtS foörnum innan 12 ára.
Sala hefst kl. 2.
AUSTUR-
BÆIAR B!0
Sjea'semBiíjarn ir
(Abbott aml Ccstello
meet Captain Kidd.)
\ SprenghlægiLeg og ge.rsi-
í sperm&ndi ný amerísk sjó-
[raeningjainj’nd í. litum. Aðal-
? rituK'erkin leika hinir vin-
jsælw ga.manleikarar:
BsmI Abbo-tt og
Boa CosteHo,
ásaUtt:
Ctea-rles La-ugh-tcm.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sa>la hefst kl. 2.
TRiFOLieSð
_ 1182 _
HrætMur viS Ijón
('Keinen Angst Fut G'’os-aen
Tíeroíi)
SpFen.gklae:gtieg, ný, þýzk
gT'iosatíiiiysié. AðalMutverkið
eý íefeíð Sf Beinz Eiihmann,
foeata garr?an-le.íkara Þjöð-
verja, sem aBir kannast við
v£r kvílanyBdinni „Græna
J£ýfteJr‘. Þétta er mynd, sem
aöglEn. ætvi að missa af.
Sýod kl. 5, 7 og 9.
Sala foefst kl. 4.
Au’kamynd:
[ Gu'Kfsí'.leg íi'tmyn-d frá Kaup-
maönahö'fn.
I Síðasta sinn.
HTJA RIO
— 1544 —
Vörður laganna
(POWÐEB KIVER)
Mjög spennandi og viðburða-
hxöð ný amerísk litmynd. —
Aðalhlutverk:
Rory Calhoun
Corinne Calvet
Cameron Mitehell
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð fyrir böm.
STJÖRNUBíÓ
Allir í land
(ÁJl ashore)
Bráðfjörug og sprenghlæileg
ný söngva- og gamanmynd í
íitum, ein af þeim allra beztu,
sem hér hafa verið sýndar.
Aðalhluíverk:
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Síðasía sinn.
t
Hefnd slöngunnar
CULT OF THE COPEA
Spennandi og dularfull ný
amerísk kvikmynd.
Faith Poaiergue
Richard Uoag
Kathleen Kuges
Bönnuð 14 ára
Sýnd kl. 5 7 og 9.
'Vi
LAUGARÁSS-
BÍÓ
82075.
E lí I C B A U M E
WÓDLEIKHtíStD ^ Eiturbyrlarinn ^
’ { í dýragarðinum s
j Spennandi þýzk urvalsmynd.
^rekin í hinum heimsfræga^
^ Sýning í kvöld klukkan 20. ^ \ Hagenbecks dýragarði £ Ham- S
ALLTAF HJÁ ÞÉR
t
96. DAGUR
fSLANDSIELUKKAK
VeSrarlerö
S Sýning Iaugardag kl. 20..
S Aðeins þrjár sýningar eftir.)
£ DJÚPI9 BLÁTTS
S Sýning sunnudag kl. 20.''
' Aðgöngumiðasalan opin frá S
kl. 13.15—20.00. Tekið á móti
pöntunum. — Sírni 8—2345, S
tvær linu-r. s
S
Pantanir sækist da-ginn fyrir (
S sýningardag, annars seidar
i öffruiEu
Sborg. — Aðallilutverk: S
S Karl Eaddatz S
S Irene von Meyendorff S
SSýnd fel. 7 og 9. S
SþEGAR MAMMA VAR UNGS
V Amerísk dans- og songva- ^
Jmynd með Betty Grable og.
'Dan Ðaiiv.
Sýnd kl. 5. ^
Dularfulla flugvélín
FLIGHT TO TANGIER
/ far spennandi og viðburða-
ri't ný amerísk litmyncl, er
fjallar um njósnir og gagn-
njósnir í Tangier. Aðalhlutv.
Joan Fontaine
Jack Palance
Corinne Calvet
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
PENINGAR AÐ HEI.MAN
Gamanmyndin sprenghlsegi-1
tega.
f
________________________í
HAFNAR-
FJARÐARBIÓ
— 8249 —
TÖFRAMÁTTUR TÓNANNA
Stórbrotin og töfrandi ný
amerísk tónlistarmynd í lit-
um.
Sýnd kl. 9.
{Síðasta sinn.
ÍVAR HLÚJÁRN
Sýnd kl. 5.
Vinnubuxur
Verð frá kr. 93.00.
iVinnuskyrtur
Verð frá kr. 75.00
Toledo
Ödxr
til sölu
Urðarstíg IÖ
>
!
s.
U V/D APHAPUÓL

í
t
-■»
Sendibílastöð
Bafnarfjaxðar
Vesturgöta 6,
Sími 9941.
Heímasímar:
»192 og 9921.

LAND6MÐSLU
5JÓÐUR
SamúSarknrt s
Slysavarnafélags íslaisds ^
kaupa fiestir. Fást hjá •
slynavarnadeildum tun ?
land allt. í Reykjavík ! (
Hannyrðaverzluninni í ^
Bankastr. 6, Verzl. Gunn- (
þórunnar Halldórsd. og i\
skrifstofu félagsins, Gróf- S
in 1. Afgreidd í síma 4897. S
Heitið á Slysavamafélag- S
ið. — l*að bregst ekki. —J
hún á annað borð vill ekki skilja víð þig, heldur koma til þín
aftur“.
,.Það er mér ljóst“, svaraði Wade. ,,Og það er einmitt
það, sem ég óttast“.
„Já, einmitt“, hélt lögfræöíngurinn áfram. „í þriðja lagi
er það nokkurn veginn víst, að ef hún kýs ekki að koma til þm
aftur, vill hún fá skilnað. í fjórða lagi höfum við engar sann-
anir gegn henni, eins og ég hef áður bent þér á, — ekkert ann-
að hefur komið fram í málinu en hennar eigin frásögn ,og húa
er ekki lagalega gild sem sönnun. Þess vegna var það, að ég
taldi þig á að skrifa þessum Myron Ames“.
,,Ég elska hann takmarkalaust, og það eitt er víst, að ég
elska þig ekki“, tautaði John.
„Hvað segirðu?" spurði málafærslumaðurinn undrandi.
„Ekki neit't, sem máli skiptir“, svaraði Wade. „Mér varð
það bara á að hugsa upphátt“.
„Það er nú það“, sagði málafærslumaðurinn. '„Rétturinn
mundi dæma ailt, sem hún sagði þér, blátt áfram bull og kjarf'
æði og ekkert annað. O" það, sem hann segir, mundi hver ein-
asti dómari líka úrskurða bull og kjaftæði og ekkert annað, cf
skilnaðarmálið færi fyrir rétt. Hlustaðu nú bara á hvað þí-:ssi
málafærslumaður segir í bréfinu: „Skjólstæðingur minn vio-
urkennir að hann þekki bæði herra og frú Wade, én skilur í
sannleika sagt ekki hvernig sú staðreynd heíur getað orðið til
þess, að þér snúið vður til hans þeirra erinda, sem rætt er um
í háttvirtu bréfi yðar“. Þarna sérðu það, að þessi læknir laug
að þér, og bersýnilega hefur hann einnig logið að henni. Hlust
aðu nú á: „Skjólstæðingur minn kvæntist fyrir hálfum mán-
uði síðan dóttur vel metins læknis í San Francisco. Verði frain
ar á þetta minnst verður litið á það sem persónulega árás og
róg, og svarið við það miðað“. Rætin bréf, sem þeir láta frá
sór fára þessír bandarísku málafærslumenn, það verð ég að
segja.“ Lögfræðingurinn kveikti sér í vindlingi. ,,í stuttu máli
sagt, John, þá höfum við engar sannanir. Og við höfum ekki
hugmynd um hvað af Merciu hefur orðið. En ef til vill skrifr
ar hún áður en langt um líður, eins og þú sagðir, og skýrir frá
fyrirætlunum sínum. Ef til vill að hún hafi yfirgefið þig, og þao
seinkar skilnaðinum í þriú ár. Það er undir henni einni komið
hvernig okkur tekzt að ráða fram úr þessu öllu saman“.
„Ég vona að hún sé ekki í neinum vandræðum. Hún hefur
að minnsta kosti nægilegt fé meðferðis“, sagði John.
„Hún á ekki í neinum vandræðum umfram þau, sem hún
veldur sér siálf“, sagði málafærslumaðurinn. „En um það ajlt
fáum við nánari vitneskiu þegar hún skrifar. Nú er þér hyggi
íegast að senda silfurmuni hennar, og annað, sem telzt hennar
einkaeign, heim til foreldra hennar, gegn móttökuviðurkenn-
ingu. Hvernig sem fer, verður þú að reyna að halda sambandi
við þau“.
Og nú, þegar þessar nauðsynlegu ákvarðanir höfðu veríð
teknar, drukku þeir kveðjuskál. Síðan hélt John Wade til
klúbbs síns og snæddi þar miðdegisverð, en málafærslumaður-
inn snæddi miðdegisverð með konu sinni í veitingahúsi.
í Jordan sat tékkneski læknirinn snöggklæddur við sjúkrá ’
beð Merciu, sem lá fyrir dauðanum í lungnabólgu.
5.
Mína Zora-myan hafði sjálf borið Merciu upp í gestaher-
bergið. Hún var sterk; hafði fengið þiálfunina við starf sitt sejrt
myndhöggvari. „Það er ekkert að óttast, kiáninn þinn“, sagði.
hún við eiginmann sinn, sem stóð í neðsta stigaþrepinu við .
hlið læknisins, staraúdi stórum augum, og minnti mest á apa',
sem er að reyna að hugsa sig um. „Ég kalla á ykkur, þegaj’ ég'
er búin að afldæða hana og koma henni í rúmið“, sagði hun..
„Þið getið fyllt hitapokan á meðan heldur en að gera ekki
neitt“.
„Stúlkan er fárveik", sagðí Zoramyan við læknirinn. „A3
sjálfsögðu er það ekki mitt að ðsegia um hve veik hún er;
sumt af samferðafólkinu hélt að hún væri ofurölvi, en ef hún
er full, þá máttu kalla mig Hundtyrkia. Það er bara þetta, að ;
þessi brezki málhreinur hennar lætur hálfvegis kjánalega í evr
um fyrst í stað, en maður venst honum undir eins“.
„Við heirna -í Tékkóslóvakíu kunnum líka vel við þann .
málhreim, — þangað til Bretarnir sviku okkur í Munchen“, •
varð lækninum að orði. „Nú er brezkan olckur eins og hvert ann!