Alþýðublaðið - 15.05.1956, Blaðsíða 5

Þriðjudagur 15. maí 1S56.
AtþýðublaSlð
llunda furðuv
ALÞINGISKOSNIN GARN -
AR í sumar marka að því leyti
tímamót, að nú eigast við í
fyrsta sinn um tugi ára tvær (
meginfylkingar: Kosninga-
ibandalag Alþýðuflokksins og ,
Framsóknarflokksins annars (
vegar og Sjálfstæðisflokkurinn |
iiins vegar. Og í öðru lagi ligg
nr nú ljóst fyrir samkv'æmt
ikosningastefnuskrám þessara
meginfylkinga — en þær hafa ■
aiú verið birtar — að nú er kos
ið um það fyrst og fremst;
livort halda skuli svo fram
sem horfir niður fyrir bakk-
ann, hvað efnahagslíf þjóðar-
ínnar snertir, undir forystu
Sjálfstæðisins, eða hvort snú-
ið skuli við til heilbrigðara
efnahagslíf, farsælli umbóta og
sjálfstæðara þjóðlífs undir for-
ystu umbótaflokkanna, Alþfl
<og Framsóknarfl.
Það liggur þannig óvcnju-
Ijóst fyrir kjósendum, uir.
livaðð kosið er og hvernig
Ikjósa ber til þess að öðlast það,
er þeir girnast: þ. e. þeir sem
'vilja sams konar ástand og nú
ríkir í atvinnu-, efnahags- og
Ibankamálum — og þeir, sem
vílja áframhaldandi hersetu á
friðartímum, kjósa Sjálfstæðis-
flokkinn. Hinir, sem vilja láta
breyta, til koma festu á efna-
hágskerfi landsins, vilja jafn-
vægi í atvinnulífi þjóðarinnar,
heilbrigðari lánastarfsemi, að
herinn fari og þjóðin lifi á eig-
in gögnum og gæðum, 'peir
kjósa Alþýðuflokkinn og Fram
SÓknarflokkinn.
Meðreiðarsveinar
íhaídsins
Ef kosningaátökin í sumar
stæðu aðeins milli þessara
tveggja meginfylkinga, þyrfti
enga spádóma um það, hvern-
íg þeim lyktaði. Sjálfstæðið
mundi auðvitað tapa. Af þess-
um sökum setur það nú vonir
sínar á það, að Þjóðvarnarflokk
urinn og Alþýðubandalagið
geti höggvið svo frá kosninga-
bandalagi Alþýðuflokksins og
Framsóknarflokksins, að það
nái ekki meirihluta á albingi,
hugsandi sem svo, að þegar til
stjórnarmyndunar komi, þar
sem enginn samstæður meiri-
hluti finnist fyrir, þá komi tím
ar og þá komi ráð.
Það er þannig augljóst mál,
að framtíðarvonir íhaldsins
byggjast allar á því, að Þjóð-
vörn geti eyðilagt sem flest at
kvæði vinstri kjósenda, ]>ar
sem fæstir virðast nú gera ráð
fyrir, að sá flokkur komi nc.kk
urs staðar að manni, heidur
falli öll atkvæði flokksins dauð.
Og svo vonar Ihaldið, að Al-
þýðubandalaginu takizt að
halda nægilega stórum hópi
vinstri kjósenda áfram í íanga
búðum kommúnistaflokksins,
gera þá uíangarðsmenn í ís-
lenzkum stjórnmálum, í sreö
þess að vera virka þátttakcnd
ur í lífrænni umbótastjóra.
Þetta er sem sagt lífsvoii I-
haldsins nú, og getur það varla
talizt ánægjulegt hlutverk,
sem Þjóðvörn og Alþýðubanda
lagið hafa valið sér að vera með
reiðarsveinar Ihaldsins.
Sigurhorfur
bandaiagsins.
En meðreiðarsveinarnir geta
þó ekki sefað ótta Ihaldsins
nándar nærri til fulls. Geti þeir
Sögulegar kosningar 2.
sem sé ekki fengið fleiri til
fylgdis við sig en í kosningun-
um 1953, heldur standi Alþýðu
flokks- og Framsóknarflokks-
kjósendur þá saman sem órofe
heild nú, eru horfurnar þessar:
Bandalagiðð á að vinna Borg
arfjörð með 22 atkv. mun yfir
íhaldið, Barðastrandasýslu
með 141 atkv. mun, Sigluíjörð
með 68 atkv. mun, 2. stætiö í
Eyjafjarðarsýslu með 20 atkv.
mun, Hafnarfjörð með 41 atkv
mun og 1 sæti á að vinnast til
viðbótar í Reykiavík. Hins
vegar er ekki að reikna með að
nokkurt sæti tapist, sem fyrir
er, þannig að bandalagið á að
geta fengið 28 þingmenn
kjörna, þegar uppbótarþing-
sæti eru talin með. Þegar svo
ennfremur er haft í hvggju. ao
samkvæmt bæjarstjórnarlcosn-
ingunum 1954 ættu Akureyri
og ísafjörður að vinnast, þá er
skiljanlegur sá feikna ótti sem
lýsir sér úr öllum kosnhiga-
skrifum íhaldsins.
Faísvonir íhaldsins
F.yrst setti íhaldið von sína
á það, að þá nokkur hluti Al-
þýðuflokks- og Framsóknar-
flokkskjósenda felldu sig ekki
við kosningabandalagið. Ilægt
mundi að telja þeim trú um, aö
verið væri að „yerzla“ með þá
atkvæðalega séð. Þetta heíur
reynzt falsvon ein hjá Ihald-
inu. Hvarvetna af landinu ber-
ast fréttir af mikilli ánægju
kjósenda beggja flokkanna mcö
þessa samstarfstilraun, lifð
eina nýja og áhrifavænlega,
sem komið hefur frani viö
kosningar lengi.
Kjósendur vita, að í lýð-
fræðslu landi er kjósandi aílt-
af frjáls að atkvæði sínu. Fiokk
ar geta þar enga skipun gefið.
Hér er hins vegar kjósendum
Alþýðuflokksins og Framsókn
arflokksins gert kleift að hag-
nýta sér kosningarétt sinn bet-
ur í umbótaátt en oftast eða
nokkru sinni áður, og það inun
áreíðanlega reynast fal.svon
hjá íhaldinu, að þeir noti sér
ekki tækifærið og verði ekki
þakklátir fyrir, að það gaist.
I
I
Nýr liðstyrkur
En einmitt þetta tækifæri
mun og leiða nýjan liðskost til
þessa samstarfs, liðskost, sem
hingað til hefur verið óvirkur
í vinstra samstarfi, vegna þess
að hann hefur ekki eygt hér
sérstakan möguleika til þess
fyr. Þessi nýi liðskostur gæti
auðveldlega . velt íhaldsþing-
manni úr 2. sæti Árnessýsln og
2. sæti Skagafjarðarsýslu, þar
sem sáralítlu munar sámkvæmt
síðustu kosningum, að sameig
inlegt atkvæðamagn Framsokn
ar og Alþýðuflokksins ætU að
ná báðum sætunum. Sama gild
ir í Vestur-Skaftafellssýslu. Það
er þannig von, að Sjálfstæðið
sé mjög órólegt vegna þessora
nýju viðhorfa í íslenzkum
stjórnmálum, og nú er það
verkefni allra urnbótasinnaðr;:
kjósenda að sjá um, að þessi
óróleiki Sjálfstæðisins verði
því ekki ástæðulaus, heldur
raunveruleikínn skýr og skil-
merkilegur að loknum kosn-
ingum.
(Alþýðumaðurinn)
HÍN STORKOSTLEGA stífla,
sem gert er riú ráð fyrir að
reisa við Assuan á Suöur-
(Egyptalandi, verður í sérflokki
með piramidunurn, sem áttunda
furðuverk veraldar. Stífla þessi
verður að nokkru leyti stækk-
un á minni stíflu, sem er þar
fyrir, og er fyrirhugað að þarna
myndist uppistöðuvatn, að
magni allt að 130 þúsund ten-
ingsmetrar. Verður vatnsþró
þessi alit að 65 mílur á lengd,
þar af 20 mílur á lanclsvæði
S.udan. Áætlað er að raforku-
ver þau, sem byggð verða í sam
bandi við stífluna, muni geta
framleitt tífalda þá orku, sem
jEgyptar hafa tii umráða í dag,
! auk þess sem auka mégi rækt-
'aða jorð um allt að 30c! með
tilstyrk ,,vatnsforðabúrsins“.
En þess verður að vísu nokkra
stund að bíða, því að gert er ráð
fvrir að það muni alltaf líða
12—15 ár áður en verkinu verð
ur lokið.
1 Raforkuaukningin mun gera
Egyptum kleift að auka iðnfram
leiðslu sína svo stórkostlega að
það kemur til að gerbreyta þjóð
arbúskap þeirra frá því. sem nú
er. Sern stendur er Egyptaland
eitt þeirira landa, sem dregizt
hafa aftur úr, en þegar Austan-
stífiugerðinni er lokið, verður
allt annað uppi á teningnum.
Stjórnmálalega hlýtur þetta að
hafa við.tækar, afleiðingar, bæði
hvað sambúðina við nágranna-
rikin snertir og stöðu Egypta
meðal þjóða heims. Engar olíu-
lindir fyrirfinnast í landinu, og
fyrir þá sök hafa Egvptar dreg-
izt aítur úr þeirri hröðu þróun,
sem orðið hefur í nágrannaríkj-
unum. Hins vegar verða hinar
nýju stífluframkvæmdir meiri
orkugjafi en margar olíulindir.
Að nokkru leyti verður Assu-
anstíflan reist fyrir lán og fram
lög úr alþjóðabankanum en að
nokkru ieyti með fjárhagslegri
aðstoð Breta og Bandaríkja-
manna, auk þess sem Egyptar
sjálfir leggja fram nokkurt fé.
Þjóðin hefur orðið að sætta sig
við það lánaskilyrði alþjóða-
bankans, að hann hefði nokkurt
eftirlit með þjóðarbúskap þeirra
og efnahagsrnálum. Egyptarnir
vildu-þó fyrst í stað.ekki hlýta
þessu skilyrði og gáfu hvað eft-
ir annað í skyn að þeim væri þá
innan handar að þiggja aðstoð
Sovétveldanna. En þegar þeir
komust að raun um að þaö
mundi verða til þess að draga
úr áhuga vesturveldanna fyrir
framkvæmdunum, samþykkti
egj'pzka ríkisstjórnin að taka
þeim kjörum, er vesturveldin
buðu.
Bretar og Bandaríkjamenn
hafa boðið fram lán, er nema.
samtals 70 milljónum dollara
til að byrja með, en aðstoð Al-
þjöðabankans nemur 200 mill-
jónum dollara. Allur kostnað-
ur er áætlaður um 1,6 milljarða
dollara. Aðstoð Vesturveldanria
er fyrsta dæmið um „kapphlaup
ið í sambúðinni“, sem nú er að
hefjast með Sovétveldunum og
þeim vestrænu, og munu sumir
telja þetta dæmi sigur fyrir
Vesturveldin í ,,undanrásinni“.
Hins vegar er athugandi fyrir
þau, hvort þau geta ekki af sinni
hálfu, hagað þátttöku sinni í
þessu kapphlaupi þannig, að all
ar þjóðir njóti góðs af keppn-
inni. Það er ekki ólíklegt, að
það hefði reynst krókS- á móti
bragði Sovétveldanna, hefðu
Vesturveldin boðið þeim að
taka þátt í hinni efnahagslegu
aðstoð við Egypta vegna þessa
jmannvirkis, og mundi þá hafa
Framhald á 7. KÍðu.
4 /
KVENNAÞÁTTUR
S | é ¥ i n it u n á m s k e I ð
Yinnuskéla Reykjavíkur
Eins og undanfarið sumar er ráðgert að stór véibat-
ur á vegum Vinnuskólans fari með unglinga til fiski-
veiða.
Kaup: hálfur hlutur og fæði. Aldur: 13 ára og eldri.
Umsóknareyðublöð fást í Ráðningastofu Reykjavíkurbæj
ar, Hafnarstræti 20, II. hæð, og sé unlsóknum sfrilað
þangað fyrir 24. maí n.k.
Ráðningastofa Reykjavíkurbæjar.
BAST A HEIMILINU
Það má nota bast til margra
annárra hluta en að búa til úr
því körfur og töskur. Það má
nota það til að gera gamalt sem
nýtt og til að setja skemmtileg-
an svip á heimilið hvort sem
það er nú nýstofnað eða gamalt
og gróið.
Stóra glerkrukku eða bara tin
stamp má t. d. yfirdekkja með
bastfléttu og síðan nota sem
gólfvasa. Fléttuð er ca. 6 m.
löng bastflétta og um IV2 cm.
á breidd og síðan saumuð sam-
an sem snígill til að mynda
botn. Því næst er dósinni eða
krukkunni komið fyrir á sínum
stað og fléttan vafin um hana
jafnóðum og henni er tvllt með
saumum. Skemmtilegra væri að
hafa 2-—3 efstu vafningana með
öðrum lit.
Svo má líka setja nýjan
ramma á spegilinn með bast-
fléttu, ca. 4—5 cm. breiðri.
Til þess að fá góða og jafna
fléttu þarf að gæta sín nieðan
fléttað er, að bæta iafnóðum
! \ið endum og fléttuefnið þynn-
ist. því að vitanlega þarf flétt-
, an að vera alls staðar jafnþykk
' svo að áferð hennar verði fall-
eg. Þegar búið'er að flétta, þarf
j að klippa frá alla enda. er sting
I ast út úr og þressa síðan flétt-
j una vel með þungu. heitu strau-
! iárni. Þar sem endar fléttunnar
| mætast, sem helzt ætti að vera
yfir miðjum speglinurn, er fall-
egra að binda um slaufu, svo að janum livern Íangvír grindarinn
' minna beri á samskeytunum. lar og svc \ fir á þann næsta og
i Svo má líka gara grindina úr' áfram unz < nia er kominn nýr
lampaskerminum upp með því skermir. Litina má hafa einr
'að vefja basti á hana. Er þá marga og hver vill. Þegar endar
I basíþráðum vr.fið einn hring u.t Frarchald á 7. siðu.