Alþýðublaðið - 25.05.1956, Blaðsíða 4

AtþýSubtaSIP
Föstudagur 25. . maí 195®
ilv
Cf

Útgefandi: AlþýSuflokkurLaa.
Kttstjéri: Helgi Sæmundssom.
Fréttastjóri: Sigvaldí Hjálmarion.
Bktðamenn: Björgvin Guðmundssom og
Loftur Guðmundsson.
Auglýsingasíjóii: Emilía Samúelsdóttir.
Ritstjórnarsímar: 4901 og 1902.
í’ ’ Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Askriftargjald kr. 20.00 á mánuBl.
Alþýðuprentsmiðjan, Hverfisgötu 8 — 10.
Fararsnið hersins
ALLMIKLAR UMRÆÐ-
UR hafa orðið um það und-
anfarið í blöðum og manna
á meðal, að ameríska varn-
arliðið sýni á sér fararsnið.
íhaldsblöðin kenna um sam-
þykkt alþingis varðandi varn
armálin og segja, að efnaleg
aíkoma íslendinga sé í
hættu, Bandaríkjamenn séu
staðráðnir að fara, ef kjós-
endur biðji þá ekki að sitja
kyrra með því að efla völd
og áhrif Sjáifstæðisflokks-
íns. Þannig er reynt að gefa
í skyn, að stjómarherrarnir
vestur í Washington muni
sýna okkur í tvo heimana, ef
við séum ekki góðu börnin.
Hér er um að ræða stór-
ámælisverðar getsakir í
garð Bandaríkjamanna.
í»eir hafa á engan hátt sýnt
okkur ofriki varóandi tívöl
vamarliðsins £ Iandinu og
ekkert til þess reynt að
beita okkur fjármálalegri
þvingun. Þvert á móti hafa
Islendingar þegið stórfellda
• aðstoð Bandaríkjanna til
endurnýjunar atvinnutækj-
anna og annarra bráðnauð-
synlegra framkvæmda, sem
hefðu verið ckkur um megn
einum og hjálparlausum.
Sú skýring íhaldsins, að
Bandaríkin ætli að sýna
okkur í tvo heimana með
því að fjarlægja varnarlið-
ið, er móðgun við báða að-
ila. Til þess hefur aldrei
verið ætlazt, að varnarliðið
leysti efnahagsmál íslenzku
■ þjóðarinnar. Hitt er annað
mál, að gróðamennirnir í
Sjólfstæðisflokknum vilja
ekki missa þetta tækifæri
til fjóröflunar. Þeim væri
kærast, að herinn dveldi
hér um alla framtíð, og til-
finning þeirra stjórnar við-
brögðum íhaídsins eins og
fyrri daginn.
En fararsnið varnarliðsins
ér eigi að síður athyglisvert
ög ætti að verða íslending-
um fagnaðarefni. Það leiðir
í ljós, að áróður kommúnista
gegn Bandaríkjamönnum er
tilefnislaus og órökstuddur
og samþykkt alþingis um
varnarmálin eðlileg og sjálf-
sögð ráðstöfun. Sú niður-
staða byggist á eftirtöldum
atriðum:
Framkoma Bandaríkja-
manna eftir samþykkt al-
þingis er ótvíræð sönnun
þess, að valdhafamir í
Washington muni virða
sjólfsákvörðunarrétt ís-
lendinga og ekki láta sér til
hugar koma að beita okk-
ur neinni þvingun, en halda
gerða sanminga og auðsvna
okkur skilning og dreng-
skap. Ennfremur liggur í
augum uppi, að brottför
hersins nú hljóti að stafa
af því, að Bandaríkjamenn
viðurkenni breytt viðhorf
heimsstjórnmálanna og
bætta sambúð þeirra ríkja,
sem harðast hafa deilt und-
anfarin ár. Ummæli Eisen-
howers og DuIIesar um
samþykkt alþingis styðja og
þá ályktun. Bandaríkja-
menn færu ekki héðan með
styttri fyrirvara en samn-
ingar gera ráð fyrir, e£ þeir
teldu ábyrgðarleysi að
minnka hervarniraar. Og
þá blasir við sú ömurlega
staðreynd, að éini aðilinn,
sem vill áframhaldandi
dvöl varnarliðsins hér og
enn auknar framkvæntdir á
þess vegum, er íslenzki
stjórnmálaflokkurinn, sem
kennir sig við sjálfstæðis-
hugsjónina. En ekki nóg
með það: íhaldið vill vinna
kosningasigur til að geta
farið þess á leit við Banda-
ríkin, að varnarliðið sitji
hér um kyrrt, þó að stjórn-
arherramir í Washington
álíti sér og okkur óhætt, að
hermennirnir flytji heim.
Ólafur Thors og Bjarai
Benediktsson líta á það
sem virðulegusta hlutskipti
sitt að snúa við ameríska
hernum á vesturleið héðan.
Þvílíkir íslenzkir föður-
landsvinir, sem eru arrte-
rískari en Eisenhower pg
DuIIes!
Er Alfreð kona?

ÞJÓÐVIUINN flytur dag
lega rosafréttir um það, að
tilgreint Alþýðuflokksfólk
Hafi neitað að vera á lista
hræðslubandalagsins. í gær
er röðin komin að frú Soffíu
Ingvarsdóttur. Þar segir orð-
rétt: „Soffía Ingvarsdóttir,
sem verið hefur varaþing-
maður Alþýðuflokksins í
Rvík, þverneitaði að taka
sæti á listanum, eftir að.
íienni var stjakað burt úr
varamannssæti . . .“
Hér er blandað málum.
V araþingmaður A.lþýðu-
flokksins í Reykjavík síðasta
kjörtímabil var ekki frú
Soffía heldur Alfreð Gísla-
son læknir. iSpurningin er
því sú, hvort Þjóðvilý.nn sjái
frú Soffíu gegnum Alfreð
lækni eða viti ekki, hvað
hann er að segja. Um full-
trúaleysi kvenþjóðarinnar
þarf ekki að ræða. Tæknin
er raunar flughröð nú á tím-
um, en sjálfsagt er Alfreð
Gíslason samt ekki orðinn
kona.
Á ANNAN ÍHVÍTASUNN 0
fór flokkur frjálsíþróttamanna
úr ÍR til keppni á Selfossi. —
Veður var gott, suðvestan and-
vari og hlýtt, aftur á móti var
völlurinn ekki sem beztur, ó-
sléttur og laus í sér.
Mörg góð afrek voru unnin
á mótinu, m. a. 4,05 í stangar-
stökki hjá Valbirni, sem er
vallarmet á Selfossi. Torfi
stökk þar hæst 4,00 m. Val-
björn reyndi við 4,21 og var
nálægt því að fara yfir.
Skúli er orðinn alveg ör-
uggur 15 m. kastari, hann hlýt-
ur að nálgast mjög 16 m. á
næstu vikum. Ingólfur Bárð-
arson náði sínum bezta árangri
í hástökki, 1,76 m., hann er í
framför og hefur alla mögu-
Ieika til að stökkva 1,85 sírax
í sumar.
í spjótkastinu kom fram al-
veg nýr maður, Ólafur Gísla-
son. Hann átti lengsta kast
keppninnar tæpa 53 m„ en það
var því miður hárfínt ógílt.
Ólafur hefur alla möguleika
til að ná langt í spjótkastinu,
sérstaklega er athyglisvert,
hve hratt hann hleypur í at-
rennunni. HJaupahringurinn
er aðeins 227 m. og má því
telja tímann í 1500 allgóðan.
ÚRSLIT.
100 ni.
Daníel Halld., ÍR 11.2
Björgvin Hólm, ÍR, 11,7
Einar Frím., KR, 11,8
ÓI. Gíslason, ÍR, 12,4
1500 m.
Síg. Guðnason, ÍR, 4:21,8
Hafst. Sveinsson, KR, 4,26,8
Kristján Jóh., ÍR, 4:37.2
Kringlukast.
Skúli Thor., ÍR, _ 37,52
Björgvin Hólm, ÍR, 36,10
Sveinn Sveinss. UMFS. 35,98
Helgi Björnsson, ÍR 35,85
Kúluvarp.
Skúli Thor., ÍR, 15,10
Sigfús Sig. UMFS. 12,56
Helgi Björnsson, ÍR, 1.2,36
Sveinn Sveinss. UMFS. 11.27
Spjóitkast.
Björgvin Hólm, ÍR, 50,52
Ólafur Gíslason, ÍR, 49,92
Skúli Thor., ÍR, 40,98
Langstökk.
Daníel Halld., ÍR, 6.48
Helgi Björnsson, ÍR, 6,40
Ing. Bárðarson, UMFS. 6.09
Björgvin Hólm, ÍR, 6,04
Hástökk.
Ing. Bárðarson, UMFS, 1,75
Björgvin Hólm, ÍR, 1,73
Valbjörn Þorl., ÍR, 1,65
Heiðar Georgss., ÍR, 1,60
Stangarstökk.
Valbjörn ÞorL, ÍR., .4,05
Heiðar Georgss., ÍR., 2,60
T^ltir keppnina bauo Umf.
Selfoss ÍR-ingunum til kaffi-
drykkju. Þar þakkaði Kristján
Jóliannsson, form. frjálsí-
þóttadeildar ÍR, Selfyssitigum
fj'rir ágætar móttökur og
skemmtilega keppni. Kristján
Guðmundsson þakkaði ÍR-ing-
unum komuna og óskaði þeim
góðs gengis í hinni orfiðu
keppni, sem þeir eiga fram
undan, en það er keppnin við
‘ Bromma, sem mun vera sterk-
I asta frjálsíþróttafélag Sví-
iþjóðar í ár. Félagskeppni þæssi
tfer fram 27. og 28. júní næstk.
MacLeish
launin
ARCIHBALD Mc LEISH hef
ur unnið ljóðaverðlaun listahá-
tíðarinnar í Boston f.yrir árið
1956. Verðlaunin verða afhent
á Bostonlistahátíðinni, sent fer
fram dagana 9. til 24. júní í
sumar. Eins og venja er mun
verðlaunahafinn flytja nýtt
kvæði, ort í tilefni hátíðarinn-
ar, og lesa úr verkum sínum.
MacLeish hefur tvisvar hlotið
Pulitzerverðlaunin.
Stofnað var til þessara verð-
launa árið 1952, og eru þau
veitt árlega amerísku ljóðskáldi
„fyrir merkilegt framlag til
Ijóðlistarinnar um langt skeið“
eða fyzúr „nýútkomið, merki-
legt verk“. Meðal þeirra, er áð-
ur hafa hlotið þessi verðlaun,
eru þeir Robert Frost og Carl
Sandburg. Nýjasta bók Mae-
Leish, Collected Poems, Ljóða-
safn, hlaut þrenn verðlaun árið
1952, þ.e. Pulitzerverðlaunin,
Bollingenverðlaunin og Nation-
al Bood Award. Árið 1933 hlaut
hami í fyrsta skipti Pulitzer-
verðlaunin fyrir söguljóð sitt
,,Conquistador“.
Undanfarin ár hefur sá þátt-
(ur hátíðarinnar, sem helgaður
• er ljóðlistinni, verið einna vín-
i sælastur, en annars éru þar
I sýndar óperur, listdans, nútíma
jdans og leikrit, haldnir jazz-
jtónleikar, kórsöngur og sinfó-
I níuhljómleikar. Auk þessa eru
þar haldnar list- og handiðnað-
arsýningar, o.fl.
rr
Pylon" Faulkners
kvikmynduð.
KVIKMYNDAFÉLAGIÐ Uni
versal-International hefur
keypt rétt til að kvikmynda
skáldsöguna „Pylon“ eftir Nób-
elsverðlaunahöfundinn William
Faulkner. Skáldsaga þessi var
gefin út árið 1935, og segir hún
frá klaufalegum flugmanni,
konu hans og félaga, erfiðleik-
um þeirra og ástarraunum. Sag-
an gerist í Suðurríkjunum
kringum 1930.
Jerry Wald, sjálfstæður kvik
mvndaframleiðandi í Holly-
wood, keypti s.l. september rétt
til, að kvikmynda aðra skáld-
sögu Williams Faulkners, „Sold
ier’s Pay“.

Ritstjóri Torfhildur Steingrímsdóttir
ÞAÐ HEFUR verið töluvert
um rigningu undanfarið, svo
að vonandi hafið þið, sem keypt
hafið Poplinregnkápur haft full
not fyrir þær. Annars var ekki
meiningin að fara að ræða um
regnkápur í þessum þætti,
heldur hvað á að gera við hús-
bóndann, svo að hann sé hvergi
fyrir í íbúðinni.
Ágætt ráð er að láta hann fá
horn fyrir sig í stofunni, þar
sem um litla íbúð er að ræða.
Hann á a.m.k. í mörgum tilfeil-
um bókaskáp og skrifborð. Þá
má hafa bókaskápinn við ann-
an hornvegginn og borðið svo
fram á gólfinu fyrir framan
skápinn, þannig að hann snúi
bakinu í hann, er hann situr við
það. Ágætt getur verið að hafa
svo til dæmis armstól fyrir
framan borðið og standlampa
milli stólsins og borðsins. Þarna
fær þá húsbóndinn fyrirtaks
horn fyrir sig. Þegar hann er
að vinna við borðið sitt er
Ijósið á lampanum vinnuljós við
|það, en vilji hann svo hvíla sig
1 og lesa, þá setzt hann bara í stól
inn fvrir framan borðið og læt-
ur fara vel uin sig og er þá Ijós-
ið frá lampanum ágætis lesljós
fjTÍr hann.
Eins og ég hef áður niinnst
á í þáttum þessum, þá er það
rnikils virði að búa svo í hag-
inn fyrir eiginmanninn á heim-
ilinu, að honum finnist sér ekki
ofaukið og að hann sé alls stað-
ar fyrir. Hann þarf að finna, að
hann er velkominn heim á héím
ilíð og að honum sé fremur
skipaður heiðurssess þar en
annað.
Aðlaðandi er konan ánægð,
segir máltækið, en líði mannin-
um vel og fari vel um hann, er
hann ánægður, að ekki sé talað
um, ef hann á líka aðlaðandi
konu.
iSvo má ekki heldur gleyma
mataræðinu, en það hefur sitt
að segja gagnvart eiginmann-
] inum. Því miður hefur það orð-
I ið útundan liér í þáttunum und-
anfarið, en vonandi tekst mér
að ráða bót á því á næstunni.
Og vel væri þegið að þið send-
i uð sjálfar inn eitthvað ,af ykk-
ar eigin uppskriftum, t. , d.
því að er ekki sjálfsagt að gefa
sem flestum tækifæri á að gera
góðan mat handa manninum.
Segja má, að þáttur þessi hafi
ekki verið í of lífrænu sam-
bandi við lesendur sína. Þetta
þyrfti að breytast. Bréf frá ykk
ur með húsráðum eða húsrabbi,
eins og ég hef kallað það, væru
sannarlega kærkomin, þá mætt
uð þið gjarnan segja álit ykkar
á þáttunum, sem enn eru ungir
að aldri og gefa ykkar ráðlegg-
ingar um tilhögun þeirra. Þá er
eins og áður er á bent vel þegið
að fá frá ykkur frumlegar upp-
skriftir og yfirleitt hvers konar
efni.
Vona ég, að þið lesendur góð-
ir bregöizt vel við og sendið
línu til
Kvennalþáttarins, ■]
Alþýðublaðinu. ______