Alþýðublaðið - 15.06.1956, Blaðsíða 4

Ai býðuhtaörö
Föstudagur 15. júní 1953.
Útgefandi: Alþj'ðuflokkurinn.
Ritstjóri: Helgi Sæmundsson.
Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson.
Blaðamenn: Björgvin Guðmundsson og
Loftur Guðmundsson.
Auglýsingastjóri: Emilía Samúelsdóttir.
Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902.'
Augiýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Áskriftargjald kr. 20.00 á mánuði.
Alþýðuprentsmiðjan, Hverfisgötu 8—10.
Þröskuldurinn frá 1938
ÞJÓÐVILJINN segir í
jær, að Alþýðuflokkurinn
hefði átt að vera, með í að
stofna og starfrækja Alþýðu
bandalagið, því að þá myndi
Framsóknarflokkurinn hafa
slegizt í hópinn og slíkt þýtt
nýja stjórnarstefnu í land-
inu. Með öðrum orðum:
Framsóknarflokkurinn væri
alandi og ferjandi, ef Alþýðu
Clokknum tækist að fá hann
lil samstarfs við kommún-
ista!
Þetta atriði málsins skal
að öðru leyti látið liggja í
láginni. Framsóknarflokkur-
inn verður að gera það upp
við sig sjálfur, hvort hann
telur kommúnista samstarfs-
hæfa, Alþýðuflokkurinn vill
enga milligöngu hafa í því
gfni, enda naumast hægt til
slíks að ætlast. Hitt er sjálf-
fagt að svara málefnalega
þeirri spurningu, hvers
vegna Alþýðuflokkurinn léði
ekki máls á að taka höndum
saman við kommúnista um
stofnun og starfrækslu Al-
þýðubandalagsins. Rök þeirr
ar afstöðu eru í aðalatriðum
þessi:
Söfnuður Brynjólfs
Bjarnasonar og Einars Ol-
geirssonar klauf sig út úr
Alþýðuflokknum 1930 til að
rækja hlutverk heimskom-
múnismans á Islandi. Arið
1938 var reynt að sameina
verkalýðsflokkana, en sú
tilraun strandaði á þeirri
kröfu kommúnista, að hinn
nýi flokkur skyldi fyrir-
fram taka í einu og öllu
skilyrðislausa afstöðu með
Rússlandi og valdhöfunum
þar austur frá. Héðinn
Valdimarsson freistaði sam
starfsins við kommúnista,
þrátt fyrir þetta, og öllum
mun kunnugt hvernig fór
fyrir honum. Alþýðuflokk-
urinn veit ekki til þess, að
ráðamenn Sósíalistaflokks-
ins, sem einnig drottna í
Alþýðubandalaginu, hafi
skipt um skoðun frá 1938.
Minnsta kosti liggur ekk-
ert fyrir, er sanni slíkt.
Þess vegna eru verkalýðs-
flokkarnir tveir hér eins og
hvarvetna á Vesturlöndum.
Island er engin undantekn-
ing í því efni.
Þjóðviljinn telur réttilega,
að enginn meginágreiningur
Gerlst iskrlfendur blaðslns.
ÁIþý@ybiað§
sé milli Alþýðuflokksins,
Framsóknarflokksins og Sós-
íalistaflokksins um stefnuyf-
irlýsingu Alþýðusambands ís
lands, enda hafa nefndir
flokkar og Þj óðvarnarflokk-
urinn í viðbót lýst yfir fylgi
sínu við aðalatriði hennar.
En stefnuyfirlýsing Alþýðu-
sambandsins gat ekki leitt til
vinstri samfylkingar. Ágrein
ingurinn er um önnur atriði,
og enn fremur liggur í aug-
um uppi, að mennirnir, sem
hafa klofið verkalýðshreyf-
inguna í aldarfjórðung, sæti
tortryggni frjálslyndra lýð-
ræðissinna. Til þess eru vítin
að varast þau.
Samstarf sósíalista og
jafnaðarmanna í framtíð-
inni er því aðeins hugsan-
Iegt, að með þeim takist
náið og öflugt samstarf á
stjórnmálasviðinu og í
verkalýðshreyfingunni, og
hvort tveggja verður að
gerast, ef árangur á að
nást. En þetta er óhugsandi
nema Sósíalistaflokkurinn
fallist á stefnu og úrræði
Alþýðuflokksins eða AI-
þýðuflokkurinn sætti sig
við sjónarmið og baráttu-
aðferðir Sósíalistaflokksins.
Alþýðuflokkurinn sér enga
ástæðu til slíkrar breyting-
ar af sinni hálfu. Hann hef
ur ávallt verið hinn sami í
fjörutíu ár og aldrei neyðst
til að breiða yfir nafn og
númer. Sósíalistaflokkur-
inn virðist heldur ekki ljá
máls á að breyta um stefnu
og baráttuaðferðir. Til þess
ætti þó að mega ætlast af
honum. En þröskuldurinn
frá 1938 virðist enn vera í
vegi, hvort sem mönnum
líkar betur eða verr.
Og þessi afstaða á ekki að-
eins við um Alþýðuflokkinn.
Hún ræður einnig úrslitum
þess, að Framsóknarflokkur-
inn og Þjóðvarnarflokkurinn
treysta sér ekki til samstarfs
við kommúnista, þó að lítill
eða enginn ágreiningur sé
um afgreiðslu einstakra
mála. Og þess vegna verður
vinstra samstarf á íslandi að
komast í kring án þátttöku
kommúnista, svo að þróun
málanna hafi vit fyrir ó-
breyttum fylgismönnum
þeirra. Og þess mun vonandi
skammt að bíða.
Laomybandalaé íbaldsnazlstanna og kommúnista —
ér um
aman mðinaar
EFTIR ÞVÍ sem kosningarnar nálgast meir,
verður það sífellt ljósara, hversu náin tengsl
eða öllu heldur samstarf er milli Sjálfstæðis-
flokksins og kommúnista. Hvaðanæva af land-
inu berast sömu fregnirnar af fundunum, að
þar blaki hvorugur við öðrum, og í blöðunum
er einungis málamyndaágreiningur milli þess-
ara aðila. Hins vegar sameinast báðir í ofsa-
legu hatri gínu á samtökum AÍþýðuflokksins og
Framsóknarflokksins. Enda gera þeir sér ljóst,
að sigur þeirra flokka er sigur lýðræðis og um-
bóta í landinu almenningi til heilla. En ekkert
er m'eira eitur í beinum forkólfa Sjálfstæðis-
flokksins og kommúnista.
Allar líkur benda til þess, að þessir flokkar
hafi þegar samið um stórfellda atkvæðaverzl-
un. Það er kunnugt, að frambjóðendur íhalds-
ins standa mjög höllum fæti á ísafirði, Siglu-
firði, Akureyri og í Hafnarfirði. Á þessum stöð-
um mun þegar hafa verið samið um, að kom-
múnistar láni íhaldinu atkvæði, til þess að
reyna að tryggja frambjóðendum þess þingsæt-
in. Launin, sem þeir eiga að fá að loknum kosn-
ingum, ef sigurvonir laumubandalags þ^ssa
rætast, er þátttaka í stjórn og ríkulegar veit-
ingar embætta og bitlinga. Má þegar sjá merki
þessa, þótt í smáu sé, á ýmsum þessara staða.
Lítill vafi er á því, að Þjóðviljinn og Morg-
unblaðið ásamt öllum þeirra fylgisneplum muni
rjúka upp til handa og fóta við frásögn þessa
og hrópa lygi, lygi. En ekki skpluð þér láta það
blekkja ykkur, kjósendur góðir. Blöð þessi hafa
nú um áratugi rekið svo stórfellda ósanninda-
iðju, að þá munar lítið um að bæta einum
ósannindunum við. Og sem betur fer eru menn
hættir að trúa þeim. Allur aðdragandi kosn-
inganna sýnir ótvírætt, að hér er farið með rétt
mál, þótt sönnunin liggi ekki fyrir fyrri en að
lokinni talningu á kjördegi.
Ef málið er skoðað ofan íkjölinn, þá er þetta
samband rökrétt afleiðing af starfi og stefnu
þessara flokka, bæði hér á landi og erlendis.
Eins og nú standa sakir örvæntir Sjálfstæðis-
flokkurinn um hag sinn, en þó einkum hag
Thorsarafjölskyldunnar. í hinni blindu eigin-
hagsmunabaráttu þessara manna telja þeir öll
brögð leyfileg. Kæran út af landslistunum og
umræðurnar um hana sýna, að flokkurinn er
gjörsamlega siðblindur. Hið eina lögmál og rétt-
ur, sem hann þekkir, er valdastreita foringj-
anna, til þess að halda þeim á toppinum er allt
leyfilegt að þeirra dómi. Sönnun fyrir þessu
má lesa í hverju einasta blaði Morgunblaðsins
tímunum saman. Kommúnistar eru sama sinn-
is. Siðlaus einræðisflokkur, sem hlýðir í blindni
erlendum fyrirskipunum. Ein þeirra fyrirskip-
ana er að vega sem harðast gegn öllum umbóta-
flokkum, og þó einkum jafnaðarmönnum. Þess
vegna er það í fullu samræmi við æðstu boð-
orð þeirra að taka höndum saman við Ólaf
Thors og flokk hans til þess að vinna umbóta-
öflunum tjón. Einkum þegar þess er gætt, að
flokkur Ólafs Thors er nægilega rúinn pólitísku
siðferði, og fullkomlega ábyrgðarlaus gagnvart
þjóðinni, til þess að vera hið ákjósanlegasta
sálufélag kommúnista. Fram að kosningum
halda þessir flokkar því frið að mestu. Ef ó-
hamingju íslands verður það að vopni að Veita
þeim meirihluta í þingi eftir kosningar, þá
hefst samvinnan. Þá munu verða feitletraðar
fyrirsagnir í Morgunblaðinu um þjóðhollustu
og drengskap kommúnista, og Þjóðviljinn fyll-
ir dálka sína með lofi um frjálslyndi og verka-
lýðsvináttu Ólafs Thors og bræðra hans.
Stjórnarfarið, sem þessir kumpánar mundu
síðan leiða yfir landið, yrði sambland af stjórn-
arháttum þeirra Stalins og Hitlers, enda var
þar margt líkt með skyldum. Þó mun því svipa
meira til Hitlers, því að nazismi hefur um lang
an aldur verið draumur Bjarna Benediktsson-
ar, og kommúnistar munu vissulega reiðubúnir
að hiálpa honum til að láta þann draum ræt-
ast, líkt og þeir beint og óbeint studdu að valda-
töku Hitlers í Þýzkalandi á sinni tíð. Kommún-
istarnir þýzku ruddu nasizmanum braut. Kom-
múnistarnir rússnesku gerðu Hitler fært að
hefja heimsstyrjöldina. Þannig hafa kommún-
istar verið mestu bölvaldar mannkynsins á
þessari öld. Og trúir stefnu sinni og yfirboður-
um ætia kommúnistapeðin íslenzku að gera
það, sem í þeirra valdi stendur, til þess að
koma á nazistísku stjórnarfari á íslandi.
Laumusamtök Sjálfstæðisflokksins og kom-
múnista er eitt lævíslegasta bragðið, sem unnið
hefur verið íslenzkum almenningi til tjóns.
Verið því vel á verði, kjósendur góðir, og hindr-
ið samtök þessi með atkvæði yðar við kosning-
arnar 24. júní.
Orvar-Oddur.
ur vann
ÞRIÐJI LEIKIJR íslandsmóts
ins fór fram s.l. þriðjudags-
kvöld, kepptu þá Akureyringar
og Valur. Leikar fóru svo, að
Valur sigraði með einu marki
gegn engu. Var nú allt annar
svipur yfir liði Akureyringa og
leik en áður, þó að þeim tækist
ekki að sigra. Þeir voru harðir
í horn að taka, og öll minni-
máttarkennd, sem einkenndi
leik þeirra við Fram á dögun-
um, var víðs fjarri.
Halldór Sigurðsson dæmdi
leikinn og gerði það vel. Áhorf-
endur voru fremur fáir. Veður
var sérlega gott.
Leikurinn hófst með sókn
Vals, sem ^.kureyrarvörnin
stöðvaði þó brátt. Skiptust síð-
an á um skeið sókn og gagnsókn.
Mörk beggja voru í hættu, þótt
ekki tækist að skora um sinn.
En þetta eina mark, sem gert
var, kom á 31. mínútu, skoraði
það Hilmar mi’I.erji Vals úr
stuttu færi eftir loftsendingu.
Akureyringar hertu sig eftir
að markið kom, en framherjum
þeirra tókst ekki að jafna, þrátt
fyrir allmikinn sóknarþunga
þeirra og tækifæri. Skotfimin er
ekki þeirra sterka hlið.
Þegar er síðari hálfleikur
hófst tóku Akureyringar for-
ystuna, og áttu tækifæri þegar
á 22. mínútu til að kvitta, er
miðherji þeirra skallaði snöggt
á markið, en markvörður Vals,
Björgvin, var vel á verði eins
og endranær og bjargaði örugg-
lega. Skömmu síðar bjargaði
Björgvin aftur hörkuskoti, og
enn slær hann yíir eftir fast
skot frá h. úth. Tækifæri Akur-
eyringa voru mun fleiri í þess-
um hálfleik, þó að ekki tækist
að kvitta, og sóknarhugur þeirra
meiri en mótherjanna. Má Val-
ur sannarlega vel við una að tak
ast að halda marki sínu hreinu
allan þennan hálfleik, og ljúka
leiknum með sigri, þótt knapp-
ur væri.
Eins og áður segir lék lið Ak-
ureyringa nú með allt öðrum
hætti en áður. Hratt og ákveðjð
var sótt fram og í einvígi var
ekki eftirgefið fyrr en í fulla
hnefana. Komst framlínan hvað
eftir annað í gott skotfæri við
mark mótherjanna, en þegar
hleypa átti af, „klikkaði" of oft.
Ef skotfimin hefði verið í sam-
ræmi við aðra getu þeirra í
leik þessum, hefðu úrslitin vissu
lega orðið með öðrum og .hag-
stæðari hætti en raun varð á.
Vörnin var betri hluti liðsins,
með Einar Helgason í marki,
sem bæði er eldsnöggur og ör-
uggur, og bætir sér upp stutt-
leikann með því að stökkva hæð
|sína í loft upp, þegar þess ger-
Jist þörf.
I Valslíðíð má segja að hafi
staðið og fallið með tveim mönn
um, markverðinum, Björgvin
Hermannssyni, sem sýndi frá-
bæran leik og varði hvað eftir
annað af snilld, og Einari
Halldórssyni, miðframverði, er
stöðvaði framherja Akureyr-
inga hvað eftir annað, er þeír
komu æðandi upp að marki.
Leikurinn í heild var spenn-
andi, þar sem segja má, að úr-
slitin fyrir Val hengju í blá-
þræði og spurningunni um jafn
tefli eða Akureyriskan sigur
yrði svarað jákvætt þá og þeg-
ar. En allharður var íeikurinn á
köflum og margir úr báðum lið-
um fengu ýmiss konar skrokk-
skjóður, en enginn þurfti samt
að yfirgefa leikvanginn vegna
meiðsla. Markvörður Vals hlaut
þó slæmt högg vegna ólöglegs
áhlaups og sparks, og leit út um
skeið, að varamaður hans yrði
að taka við, en svo varð ekki.
KR SIGRAÐI FRAM 2:0
LEIKURINN, sem fresta varð
í Rvíkurmótinu milli KR og
Fram frá 28. maí s.l., fór fram
á miðvikudaginn var. Áður en
leikurinn hófst, hafði Valur
hlotið 6 stig, en KR og Fram
sín 4 stigin hvort, Víkingur 2
stig, en Þróttur ekkert stig. —
Jafntefli milli KR og Fram
hefði því nægt Val til að bera
(Frh. á 7. síðu.)