Vísir - 24.03.1911, Page 2

82
V í S I R
Yið bjóðum allskonar
ÁYEXTI
með lægsta verði í bæmum.
I
'Vivj

Þykir ekki þörf að fjölyrða í
nefndaráliti þessu um þann hag, sem
að þessu hlýtur að verða fyrir alt
ísland; hversu það verður aðalspor-
ið til að gera verslun landsins inn-
lenda, auk ýmislegs hagræðis, erað
því verður að öðru leyti. Þáþyrfti
landssjóður engu til millilandaferða
að kosta, en að eins styðja strand-
ferðir, sem þá yrðu tíðari og reglu-
bundnari en nú. Þá yrði kaup-
mönnum út um land, sem veltufje
hafa af skornum skamti, auðið að
birgja sig hjeðan af vörum smátt
og smátt, eftir því sem selst og
þörf kallar að.
Hins vegar vex nefndinni í aug-
um að landssjóður leggi fram helm-
ing alls kostnaðar, og þykir sann-
gjarnara að beint tillag landsjóðs
verði nokkru minna, en að hann
ábyrgist aftur fyrir bæinn þeim mun
hærri lántöku.
Lántöku-ábyrgðina teljum vjer
hættulausa landsjóði.en aðalástæðan til
hennar sú, að bærinn getur fengið
Iánið með betri kjörum ef landið
ábyrgist, heldur ef bærinn væri neydd-
ur til að taka það á sína ábyrgð.
Vér leggjum því tili
1. að í stað 1. málsliðs 1. gr. komi;
»Til hafnargerðar í Reykjavík veit-
ast úr landssjóði 600,000 kr. gegn
því að Reykjavíkurbær leggi fram
kostnaðinn að öðru leyti væntanlega
1,000,000 króna.«
2. að í 2. gr. komi »1,000,000« í
stað 800,000
Einn nefndarmanna hefir áskilið
sér óbundið atkvæði um breytingar-
tillögu, er fram kynni koma, um
tölu-upphæðir þessar.
Til orða kom í nefndinni, að
landssjóði væri áskilinn tiltölulegur
ágóði (við framlag sitt) af hreinum
tekjum bæarins af höfninni; en flest-
ir voru þó á því, að ekki bæri fram
á það að fara, nema tillagshæð frum-
varpsins héldist óbreytt.
Alþingi, 17. Marz 1911.
Björn Kristjánsson,
form.
Jón Ólatsson,
skrifari.
Magnús Blöndahl,
framsögum.
Björn Þorláksson,
með fyrirvara samkv. nefndarálitinu.
Jón Magnússon.
‘Jvát ÚtlÖYvduYYl.
Þorskveiðar við ísland
1907. 6. þ. m. hjelt dr. phil.
Joh. Scmidt fiskirannsóknamaður
fyrirlestur í Landfræðisfjelaginu í
Kaupmannahöfn. Oaf hann þar
meðalannars skýrsluum hve mik-
hefði aflast af þorski hjer við
land 1907, en það voru 127 þús.
smálesta, sem voru 22 miljón
króna virði. Af þessu veiddu
íslendingar 53 þúsund smálestir,
Englendingar 46 þús. smálestir,
Frakkar 10 þús. snálestir, Þjóð-
verjar 8 þús. smálestir, Færeying-
ar 3200 smál., Norðmenn 3200
smálestir og Danir — tuttugu
og fjórar smálestir.
Fólksialið f Danmörku.
1. Febrúar þ. á. var talið þar og
hafa íbúarnir reynst 2 756 873. í
Kaupmannahöfn 559502, Árósum,
sem er næst stærsta borgin 61 300,
þá eru 10 aðrir bæir með 12—42
þúsund íbúa.
Dýr málverk. »Maðurinn í
rauðu skikkjunni« heitir máiverk
eftir ítalska málarann Fizian (f.
1477 d. 1576). Málverk þetta
var selt um daginn fyrir 600
þúsundir króna. Annað málverk
er einnig nýselt. Það er »Myllan'-
eftir Rembrandt (t. 1606 d. 1669).
Söluverðið var — tvær miljónir
króna.
Hungirsneyðin f Kfna er
miki enn, og flýja menn úr
hinum aðþrengdu hjeruðum, þeir
sem komast burtu. Fara þeir
þá gjarnan með ránum og grip-
deildum. 1500 af þessum sult-
arlýð kom nýskeð í þorp, þar
sem þeir rupluðu og rændu.
Margar þúsundir manna gripu
þá til vopna móti þeim og flýði
aðalflokkurinn, um 500 manns,
inn í gamalt musteri. Þeir sem
flóttan eltu kveiktu í musterinu
og brendu flokkinn inni.
Svarti dauði kominn til
Vesturheims. í Bandafylkinu
Washington hefur orðið vart við
svarta dauða. Voru þarlömenn
sýktir er siðast frjettist.
Hjónabönd í Indiana.
Þingið í Indiana (fylki í Banda-
ríkjum N. Am.) hefur í þess
um mánuði samþykt lög um að
enginn maður fái í hjónaband
að ganga nema að hann geti
sýnt heilbrigðisvottorð undirritað
af tveim læknum.
MissMlningurinn.
Eftir
Rudyard Kippiing.
Frh.
Þessir menn komu og ljeku við
hann og heimtuðu ekki annað en að
hann hlustaði kurteislega á það sem
þeir segðu. Þeir spurðu hann einkis
og var alveg sama um hver eða
hvað hann var.
Hann kyntist einnig kvenfólkinu.
»AIdrei hefur nokkur maður kynst
Englandi eins og jeg, sagði Wiltonvið
sjálfan sig. Og hann roðnaöi milli
rekkvoðanna þegar hann minntist
sjálfs sin áður en hann endurfædd-
ist, þegar hann brunaði um Hudson-
flóann á gufustipi sínu ogstóð svo
aftan á sporvagni innanum írskar
þvottakerlingar þýska stjórnleysingja
og alskonar óþjóða Iýð og varð að
ríghalda sjer til þess að vera ekki
sparkað til hliðar. Ef nokkur af
gestum hans hefði sjeð hann þá
mundi sá hinn saini hafa sagt að
það væri algerlega amerískt og
það kærði Wilton sig ekkert um.