Vísir - 02.06.1911, Blaðsíða 3

V í S I R
35
J 1 ?ersl. Edinborg jj
& \% auxa puwd\S.
svo langt enn. En af því að þú
hefur aukið nafn mitt þá vil jeg
gera þjer hinn sama greiða. Jeg
vil bæta við þig einu r-i og ætli
það ætti ekki að vera upphafs r.
Vertu svo í friði Halldórr R.
Viðar hinti vísi.
Vorið ilmandi.
Saga frá Kóreu
eftir óþektan höfund.
Frh.
I-Toreng varð frá sjer numinn af
ánægju og gengu þau öll saman
upp á Couang-hoa-Iou. Á meðan
leit hinn ungi maður grandgæfilega
til hinnar ungu stúlku og hugsaði
um hve lagleg hún væri. Hún var
líka að hugsa um hve fjeiagskona
sín væri lagleg. »Mikill er munurinn
á stúlkum af göfugum ættum og
almúgastúlkum.*
Þau töluðust við nokkrar mínútur
meðan þau voru að virða fyrir sjer
landslagið og benda hvert öðru á
hina fallegustu staði.
»Æ!«,sagði I-Toreng, »mjer þykir
leitt að við höfum ekki kynst fyr.
Við hefðum oft getað gengið sam-
an eins og í dag.*
Á meðan þau töluðust við færði
gamla konan sig smám saman fjær
og ljet þau vera ein saman. Þá
sagði I-Toreng við Tchoun-Hyang.
»Jeg ætla að liafa yfir fyrir yður
kvæði, sem jeg hef ort, og þegar
hann sá að Tchoun-Hyang tók eftir
byrjaði hann:
»Lífið rennur áfram sem lækur.
Þess vegna verð jeg þunglyndur
er jeg sje vatnið, en kveðja súl-
trjánna, sem vindurinn beygir, hugg-
ar mig.«
Tchoun-Hyang varð angurvær er
hún heyrði kvæðið og svaraði:
»Heimurinn er eins og vordraum-
ur og við getum ekki verið ung
nema einu sir.ni. Það er lítilfjör-
Iegt Iíf að skemta sjer aldrei og
ganga aldrei út og fyrst við getum
ekki verið ung nema einu sinni
verðum við að njóta æskufjörsins.«
Svo kallaði hún á gömlu konuna
og spurði hana því hú hefðin
ekki verið kyr hjá sjer. »Farðu ekki
svona langt burt.«
Gamla konan svaraði: »Jeg er
gömul og gamalt fólk er gagns-
lítið.«
»Því segið þjer þettac, spurði
Tchoun-Hyang.
»Jeg veit hvernig það gengur til
á yðar aldri«, sagði gamla konan
og stundi við, »mjer finst jeg vera
gömul og ónýt í leikjum ykkar og
samtölum og því fór jeg dálítið frá.«
I-Toreng og Tchoun-Hyang ját-
uðu að þetta væri rjett hjá henni,
en þau hugguðu hana þó eftir
föngum.
Hún fullvissaði þau um að hún
skemti sjer vel og að hún hefði
ekki verið að barma sjer yfir elli
sinni.
»Það er af tilviljun að við höfum
kynst í dag sagði I-Toreng við
Tchoun-Hyang. Guð hefur viljað
vináttu okkar. Hann hefir gert
sál annarar handa hinni.«
Það er satt«, svaraði Tchoun-
Hyang, »við höfum hittst af til-
viljun.« En hún varð hugsi, þar
eð henni fanst I-Toreng ekki tala
eins og kona og að látbragð hans
væri ekki þannig, og fór hana að
gruna margt.
»LifaforeIdraryðarennþá?« spurði
I-Toreng.
»Nei faðir minn er dáinn, jeg er
hjá móður minni. En þjer?«
»Jeg á bæði föður og móður«,
sagði I-Toreng.
»Þjer eruð þá gæfusamari en jeg,
en ef þjer komið of seint heim,
fáið þjer þá ekki átölur hjá for-
eldrum yðar?«
»Jú, ef það kæmi oft fyrir, en í
eitt skifti gerir það ekki tií.« Frh.
*^3\SU fæst frá upp^\a$\.
stórt úrval af
hvítum og mislitum
Man sch ets ky rtu m
í Hvítu búðina hjá
5W\x&. Jludevsetv.
Hvltasunimvörur
nýkomnar í stóru úrvali til
!&$\. íif\otste\t\ssot\ & £0.
Hafnarstræti.
Svo sem . ,
Manchettskyrtur mislitar, mjög smekklegar. Mis-
lit brjóst með manchettum og stök slifsi (bindi)
breið og mjó, ótal tegundir, frá 0,35—2,50. Slaufur
og slifsi (tilbúin) hvít, svört og mislit. Vasaklútar
í ýmsuin litum, nýjasta gerð.
Hátíðahattar, harðir og linir.
Nærföt: þunn og þykk, úr bómuil, mako og uíl, hvít,
bleik og mislit af ýmsu verði og stærðum. Áreið-
anlega stærst og best úrval af öllu,er að karlmanna-
klæðnaði lýtur, er í verslun
ÍSfo. í&footste\t\ssot\ & C»o.
Hafnarstræti.