Vísir - 29.07.1911, Blaðsíða 1

103
22
Kemur venjulega út kl. 11 árdegis sunnud.
þrjðjud., miðvd., fimtud. og föstud.
25 blöðin frá 25. júní. kosta: Á skrifst. 50 a.
Send út unr IandóO au.— Einst.blöð 3 a.
Afgr. á horninu á Hotel Island 1-3 og 5-7.
Óskað að fá augl. semtímanlegast.
Laugard. 29. júlf 1911.
Sól í hádegisstaö kl. 12,33‘.
Háflóð kl. 7,53‘ árd. og kl. 8,12‘ síðd.
Háfjara kl. 2,5‘ síðd.
Afmæll.
Ingvar Pálsson, kaupmaður.
Póstar á morgun:
Austri sunnan um land úr hringferð.
Póstvagn frá Þingvöllunr.
Ur bænum.
CONCERT
Pjeturs Jónssonar
í kveld og annað kveld
í Bárukúð.
Iðnsýningin í Reykjavík 1911
heitir bók sem sýningarnefndin hefur
gefið út XIV + 72 bls. að stærð
í 8 bl. broti og kostar 50 aura.
Þar er kvæði G. Magnússonar
er sungið var við opnun sýningar-
innar og ræður þeirra Jóns Hall-
dórssonar og Klemens Jónssonar
og loks sýningarskrá. Sýningin er
í 22 sölum og er hjer tekinn upp
kaflin um 1—6 sal.
Sýningin
er núkomin áseinni hlutann. ívo
síðustu daga var börnum (8—14
ára )veittur ókeypis aðgangur að
henni svo er enn í dag í síðasta
sinn. KL 12-4.
Væntanlega nota börnin vel
þetta góða boð. í blaðinu í dag
er skýrsla yfir skóla deildirnar,
sem börnin hafa efalaust gaman
af að sjá. En þau mega ekki
gleyma að koma í dag kl. 12—4.
»
Sighvatur Arnason
andaðist 20. þ. m. og var jarðaður í
gær. Hann var fæddur 29. nóv.
1823 á Skála undir Eyjafjöllum og
var því 87x/2 árs gamall. Hann
var þingmaður Rangæinga 1865 —
’67 og 1875 —’99og 1902. Bóndi
var hann í Eyvindarholli 1843 —
1901, þá flutti hann til Reykjavík-
ur. í hjeraði hafði hann á hendi
öll þau störf, sem vant er að fela
bestu mönnum svo sem hreppstjórn,
sýslunefndarstörf, oddvitastörf, sætta-
mensku, og annað því um líkt. Fyrri
kona hans var Steinunn ísleifsdóttir,
eitt af börnum þeirra er Jórunn
kona Þorvalds yfirlögregluþjóns.
Björnssonar. Seinni kona hans lifir
enn, Anna Þorvarðsdóttur, prest í
Holti og Sigríðar Pálsdóttur, prófasts
í Hörgsdal. Börn Sighvats og Önnu
eru; Sigríður, kona Tómasar versl-
unarmanns Jónssonar í Reykjavík
cg Árni Sighvatsson verslunarstjóri
í Reykjavík.
Sighvatur var kominn af göml-
um Eyfellingaættum í öll kyn langt
framan úr öldum. Hann var stilt-
ur maður og hóglátur, en drjúgur
að hverju sem liann gekk, og gæt-
inn bæði fyrir sjálfan sig og aðra.
Á þingi fylgdi hann fyrst stjóni-
málastefnu Jóns Sigurðssonar og
síðan Benedikts Sveinssonar. Af því
sem eftir hann liggur frá þingstörf-
um hans niá sjerstaklega geta Ölfu-
usárbrúarinnar og Þjórsárbrúarinnar,
því fyrir þeim málum hafði Sig-
hvatur haft forgöngu um mörg ár
bæði á þingi og í hjeraði frá því
1872. Búmaður var Sighvatur góð-
ur og bjó þó aldrei stórbúi. Hann
var l einhver merkasti bóndinn í
Rangárþingi á síðari hluta 19. aldar.
X. (Ríki.)
að setja í Vísi
þær eiga að útbreiðast vel
þær eiga að útbreiðast fljótt
þær eiga að lesast almennt
Raddir
almennings
Dulnefni.
VI.
Hann er svo sem ekki af baki
dottinn þessi velnefndi herra
Guðmundur Þorláksson. Hann
sýnir það lítillæli í 101. tbl. »Vísis«
að svara grein þeirri, er jeg skrif-
aði um »dulnefni« um daginn,
og má nærri geta hvernig jeg
muni útleikinn eftir þá ráðningu
þessavandlætara. Auðvitaðöðlað-
ist hann jafnframt þá gleði að
sjá nafn sitt á prenti í annað
sinn, og það er honum mikils
virði. Mig minnir að þeir væru
þrír auk mín, sem skrifuðu um
þetta sama, og ætlar nú Guð-
mundur líklega að svara hverjum
fyrir sig, og fær þannig að sjá
nafnið sitt undir blaðagreinum
þrisvar sinnum enn, svo að það
eru sældardagar fyrir Gvend þessi
tíminn.
Annars nenni jeg ekki að vera
að munnhöggvast við mann þenn-
an oftar. Bæði jeg og hinir, sem
um dulnefnin skrifuðum, höfum
sýnt með rökum, að grein hans
var vitleysa, og þeim rökum hef-
ur hann ekki haggað ennþá. F.n
jeg álít óþarft að vera oft að
svara lokleysum og slagorðasam-
setningi, sem hver blekbullari