Vísir - 21.08.1911, Blaðsíða 2

30
V í S I R
.,Sabotage“. Símskcyti til
danska blaðsins »Politiken«*
París 28. júlí.
í grend við Croix Blanche eru
52 símþræðir skornir sundur og
á CroixBlanche brautarstöðinni hafa
'bendingaþræðir verið eyðilagðir-
f Havre eru allir 10 sæsímarnir,
er liggja milli Frakklands og Eng-
lands kubbaðir.
31. júlí.
í gær var kveikt í þremur raf-
magnsstöðvum í París og sægur af
rafleiðsluþráðum í grend við borg-
ina skornir sundur. Brautamerkjum
hefir verið breytt svo legið hefir
við árekstri járnbrautarlesta.
Til Jan Mayn fóru í sumar
nokkrir vísindamenn á skipinu Ma-
tador frá Stokkhólmi. Þeir eru
amerikanskir, enskir, þýskir og sænsk-
ir. Skipið kom við á Seyðisfirði
3. þ. m. Eyan verður rannsökuð
nákvæmlega Iandfræðislega og jarð-
fræðislega svo og dýra og grasa-
lífið þar.
Á Sikiley geysaði stórfenglegt
óveður sunnudaginn 30. f. m. Af-
spyrnu rok og rigning ineð þrumu-
veðri. Eldingar drápu marga menn
og kveiktu í húsum. Skip fórust
og menn druknuðu. Talið að öll
uppskera eyarinnar sje gjörsamlega
eyðilögð.
Eyan er fjórum sinnum ininni
en ísland, en íbúarnir hálf fjórða
miljón.
í Belgrad hafa verið hand-
teknir þrír Grikkir, sem eru fjelag-
ar í stóru þjófafjelagi, sem ferðast
um Norðurálfuna. Þeir hafa með-
gengið innbrot í ýmsum borgum.
Nýlega höfðu þeir brotist inn í
rússneskann banka og náð þaðan
300 þúsund frönkum og frá einni
dóttur Tyrkjasoldáns hafa þeir stolið
skrautgripum sem eru miljón franka
virði.
Hámark í sundi um 1 enska
mílu hefur nýlega náð Englending-
urinn H. Taylor. Hann kefti við
T. S. Battersby, sem áður hafði synt
þessa lengd á skemstum tíma (24’
l2/6”). Var Taylor nú 23’
en Battersby 23’ 452/6”.
Verkfali byrjaði snemma í þess-
um mánuði í Pjetursborg og tóku
þátt í því 12 þúsundir verkmanna
við skipa fermingu. 150 skip voru
teft á föstudaginn annan en var, af
verkfalli þessu. Verkamenn heimta
hærra kaup og skemri vinnutíma.
Verkföli stórfeld eru nú dag-
legir viðburðir. í Lundúnum gera
30 þúsund hafnarstarfsmenn verk-
fall í þessum mánuði og verða skip
hvorki fermd nje affremd. N kkur
kjötflutningaskip frá Eyálfunni liggja
þar meðal annars og gcta ekki af-
fermd. Þau hafa innanborðs 40
þúsundir kindakroppa og má búast
við að þeir eyðileggist þar.
gönguvísa.
Lag: Den Gang jeg drog af Sted.
ganga út um grund,
það gleður hal og sprund,
já, það gleð. r hal og sprund,
þá signuð sólin skín. —
Ef svalur vindur hvín,
og lífsins byrði lýir,
hún ljettist þá og dvín.
Þá er sem vonin vakni
og varpi dvalahjúp,
og taki vængi’ að teygja
of tímans kalda djúp.
Því er svo ljett vor lund
og lífsglöð þessa stund.
Hurra! Hurra! Hurra!
Vilmundur.
Karl XII
Var haim kyenmaður?
Sagnaritara*- hafa reynt: að sanna
að Elísabet drotning hafi verið karl-
maður, að komast eftir forlögum
sonar Luðvigs XVI. á Frakklandi,
að sanna hver maðurinn með járn-
grímuna væri og nú hvers kyns
Karl XII., einhver mesti hermaður
og hershöfðingi sögunnar, hafi verið.
Ernest Aurel fyr kennari við há-
skólann í Stokkhólmi en nú bú-
settur í New York, hefir rannsakað
mjög grandgæfilega líf þessa fræga
konungs og hefir fundið þær stað-
reyndir að hann telur þær nægar
til þess að fullyrða að Karl XII.
hafi verið kvenmaður.
Aurel byrjaði á þessari merkilegu
rannsókn fyrir nokkrum árum er
nefnd manna, sem hin sænska stjórn
hafði til nefnt, opnaði grafir Karls
XII. og Gustafs Adolfs. Menn hafa
þráttað um hversu dauða Karl XII.
hafi að borið. Sumir segja að hann
hafi verið myrtur en aðrir að hann
hafi fallið fyrir villiskoti. Fyrir fá-
um árum, er líkami hans var graf-
inn upp í þriðja sinni og nákvæm
skoðun gjerð, þá uppgötvaðist það,
eftir því sem Aurel segir, að líkam-
inn sem í kistunni var, var af kven-
manni. Tæplega er hægt að hugsa
sjer að líkami Karls XII. hefði ver-
ið tekinn úr kistunni og kvenlík-
ami settur í staðinn, þar sem kist-
an var lokuð, svo vandlegaað hún
var með öllu loftþjett. Auk þess
var nefndin ekki í vafa um, eftir
andlitsfallinu að dæma, að líkami
þessi væri af hinum unga sigurveg-
ara, sem vjet' þekkjum af sögunni
með nafninu Karl XII.
Meira.
Sabotag’e.
Hermdarverk frakkneskra
starfsmanna.
Jeg kom til Rúðu fyrir nokkru
ásamt grískum vörubjóð árla morg-
uns.
Báðir stóðum við mjög niður-
lútir á hinni þvínærauðu jámbraut-
arstöð, sem var skreytt hinu þrílita
frakkneska flaggi, ábreiðum og lár-
viðargreinum.
Vörubjóðurinn hafði farið frá
Lundúnum þar sem krýningarhátíð-
in hafði algjörlega haft af honum
alla verslun. Nú kom hann til ann-
arar borgar á hátíðardegi. Hinum
ötula verslunarmanni virtist öll jörð-
in full af skrautlýsingum fánum og
blómsveigum.
Vingjarnlegur burðarmaður heils-
aði okkurogsagði okkurmeð ánægju-
brosi á vörum að í dag væri von
á Fallieres, eða eins og hann komst
að orði svo einstaklega kompánlega:
vini vorum Armand.
Fjelagi minn stundi þungan. Mjer
þótti líka ílla áhorfast. Að nokkr-
urn tímuni liðnum átti jegað koma
til borgarstjórans í Rúðu ásamt ýms-
um merkum mönnum ættjarðarinnar1
og nú var mjer tilkynt að koforti
mínu væri haldið eftir af tollgæsl-
unni í Dieppe,2) þótt það hefði ver-
ið skrásett beina leið til Rúðu. Járn-
brautarmaður, lítill vexti, gekk þá
til mín og mælti: Það er Sabo-
tage herra minn, eintóm ertni. En
viljið þjer borga 20 franka (um 14
kr.) þá skal jeg í snatri ná í kofort-
ið. Jeg greiddi fjeð og hinn litli
járnbrautarmaður óktil Djeppe eftir
kofortinu.
Þetta var í fyrsta sinni að orðið
Sabotage hafði persónuleg áhrif á
mig. í kveld fór jeg frá Frakk-
landi og með allri járnbrautinni stóðu