Vísir - 13.09.1911, Síða 1

Kemurvenjulegaút kl.11 árdegis sunuud. 25 blöðinfrá8.ágúst.kosta: Áskrifst.50a. Afgr. áhorninuáHotel Island 1-3 og 5-7.
þriðjud., niiðvd., fimtud. og föstud. Send út um landóO au.— Einst.blöð 3 a. Óskað að fá augl.senitímanlegast.
Miðvikud. 13. sept. 1911.
Sól í hádegisstað kl. 12,24*
Háflóð kl. 8,9‘ árd. og kl. 8,32‘ síðd.
Háfjara kl. 2,21 ‘ síðd.
Afmæll f dag.
Frú Björg Einarsdóttir.
Ouðm. Bjarnason, klæðskeri
Póstar í dag:
Ceres fer til útianda,
Sterling kemur frá útlöndúm.
Flóra kemurnorðan um land frá Noregi.
Hafnafjarðarpóstur kemur og fer.
Álftanespóstur kemur og fer.
Póstar á morrgun:
Ingólfur til og frá Borgarnesi.
f
Ur bænum.
Frakkneski prófessorinn kem-
ur. Ákveðið hefur verið að
þiggja sæmdarboði frakkneku
stjórnarinnar.
Sterling ókominn til Vestm.-
eya í morgun.
Perwie kom kl. 9.
Afhjúpunin fór fram svo sem
til stóð á sunnudaginn. Illt veður
var dagana fyrir og eftir, en gott
veður þann dag; um 7000 manns
voru viðstaddir. Bláum fánum var
raðað umhverfis minnismerkið, en
Dannebrog var þar ekki.
Einari Jónssyni myndhöggvara
var haldið mikið samsæti í Iðno
í gærkveldi.
Um Suðurmúiasýslu liafa sótt
sýslumennirnir: Björn Bjarnason,
Guðmundur Eggerzog Halldór Jtílí-
usson, ennEremur Ari Jónsson, al-
þingism., Guðm. Hannesson consul
og Magnús Guðm.son aðstoðarmað-
ur. Talið að G. Eggerz verði veitt
sýslan.
Rúðumálin munu nú á enda
kljáð. í 123. tbl. var þess getið
að frakkneski ræðismaðurinn væri
nú aftur farinn að rannsaka málið,
það var misprenturi, átti að standa
danski ræðismaðurinn (í Rúðu), frakk-
neski ræðismaðurinn (hjer) hefur
ekki haft nein afskifti af málinu.
Nú hefur danski ræðismaðurinn
í Rúðu orðið þess vísari að Skúli
hetur dvalið á hóteli því sem hann
tilnefndi og liefur stjórnarráðið birt
þau málalok.
Guðmundur Björnsson sýslu-
maður Barðstrendinga og Snœbjörn
hreppstjóri í Hergilsey eru nýkonm-
ir til borgarinnar. Voru þeir yfir-
heyrðir í Stykkishólmi í þessari ferð
útaf trollaramálonum frægu og ætl-
uðu til Englands að bera vitni í
sakamáli skipstjórans á Chiftain, en
nú er skipstjóri þessi sálaður —
og er þá sakamálið þar með fallið
niður en óvíst hvcrt skaðabótakrafa
verður gerð í dánarbúið.
Þeir verða ekki langlífir óróa-
seggirnir hjer við land og þykir
nú enskum skipstjórum ólánsmerki
að ybbast við íslensk yfirvöld.
Trollarar nokkrir voru nýlega
að landhelgisveiði fyrir utan Ólafs-
vík og var sent eftir sýslumanni.
Brá hann við og náði einum þeirra
inni á Grundarfirði og sektaði hann
um 100 pd. sterl., en afli og veið-
arfæri var upptækt. Trollari þessi
gat ekki gefið tryggingu fyrir sekt-
inni og var því sendur með gæslu-
mönnum (Ólafsvíkur hreppstjóra og
sjera Ólafi Stephensen í Grundar-
firði) til Patreksfjarðar að ná í á-
byrgð símleiðis og gekk það vel.
Brjef til Vísis
frá Plausor.
Frh.
Annars var það nú ekki um
Kollafjarðarrjett, Tröllafoss, Árna-
krók, Marardal nje Þingvallasveit-
ina, sem jeg ætlaði að, skrifa þjer,
Vísir sæll; heldur var það um
Akranes, sem mjer sýndist vera
einn sá allra fegursti blettur í
nágrenni Reykjavíkur, og þykir
mjer undarlegt ef allir geta ekki
orðið vjer samdóma um það. En
samdóma er ekki fólkið orðið nú
á dögum og fer því nú sem fer
í svo mörgu, að sitt sýnist liverj-
um. Jeg hefi svo margoft rekið
mig á, að þar sem mjer sýnist
fallegt, þykir öðrum Ijótt og það
sem mjer finst rjett, sýnist öðrum
rangt; jeg hefi ósköpin öU brot-
ið heilann í þessu og aldrei get-
að skiiið í því hvernig á því stend-
ur að ekki skuli öllum synast
það sama. Líklega er það af því
að sömu augun eru ekki'í öllum
höfðum; og þessvegna er nú
ólagið og ruglið á öllu. Ætli t.
a. m. það væri ekki dálítið skemti-
legra fyrir þjóðlífið okkar, ef öll-
um heimastjórnar burgeisunum
sýndist það sama og sjáifstæðis
herrunum, eða bannvini og bann-
fjendur væru samniála, eða þá ef
öllum sýndist eins og mjer, að
hvorutveggi fari bandvitlaust að
og taki rammskakkar skoðanir á
öllu og sje því best að fylgja
engum, en að hver eintrjánist út
af fyrir sig, fari eftir sinni eigin
skoðun og víki aldrei. »Bókvit-
ið og skólarnir gera alt hringl-
andi«, segja sveitakarlarnir, sem
ekki geta náð í neina vinnukind,
því þær taka allar til fótanna
þegar slátturinn *er úti og þjóta
ti! Reykjavíkur til að menta sig
til munns og handar, sem kallað
er. En mentunin er þó oft mesta
fólgin í þvi, að lifa í gjamnri og
gjálífi og hlaupa eftir ýmislegum
kenningajDyt í trúmálum og póli-