Vísir - 17.09.1911, Blaðsíða 3
V í S I R
83
VffivORUN.
Þasr eð jeg undirriiaður hefi heyrt, að menn hjer í bse
láii hina og aðra leggja gasæðar og áhöid inn í hús sín,
þá aðvarast menn um, að gassiöðin iekur ekki gild verk
annara en hinna löggiitu gasmeisiara, sem eru:
Þorkell Þ, Clementz,
Helgi Magnússon & Co. og
Gasstöðin.
Gasstöðin tekur þegar buriu mæla úr þeim húsum, þar
sem ólöggiltir innlagningarmenn hafa fjallað um innlagn-
inguna.
Reykjavík 15. sept. 1911.
gasstöðvarstjóri.
inmæðin þrautir vinnur allar.*
Svo vil jeg leyfa mjer að stinga
upp á því að Búi »bregði búi« á
íslandi og skreppi til Vesturheims
sjer til afþreyingar. Gæti þá svo
farið að hann kyntist málmnemum
þessa lands og fengi hjá þeim dá-
litla þekkingu á námum víðtækari
en hann nú hefur.
Arnór Árnason. ('Lögb.)
G-istiliúsið í
skóginum.
Rússnesk saga
eftir Gaston.
Þýdd úr Dönsku.
---- Frh.
»Jeg hefi lengi lifað í þeirri
von, að hann kæmi aftur*, sagði
Irina, »en nú er sú von þrotin.
F>að sem nú ríður á er að finna
morðingjann, og þessi herra
ætlar að hjálpa okkur til þess.
Líttu á hann, vinur minn! F>ú
mátt ekki segja nokkrum hjer frá
þvf, sem við nú ætlum að gjöra.
Ef herbergismærin skyldi spyrja
þig, hvernig standi á því, að
hún hafi sjeð ungan mann inni
í svefnherbergi mínu, þá skaltu
ógna henni með því, að hún verið
tafarlaust rekin úr vistinni, ef hún
minnist á það með einu orði.
Gakktu nú á undan okkur til starf-
stofu húsbónda þíns.«
Öldungurinn var nú staðinn
upp, og skjálfandi á beinunum
gaut hann augunum felmturslega
á leynilögregluþjóninn.
Hann vissi hvert voða vald hin
ægilega lögregla Rússlands hefir
íhöndum. Fyrst að lögreglustjór-
inn hafði tekið málið að sjer,
mátti eiga það víst, að það yrði
sókn upp á líf og dauða.
Hann hneigði höfuðið án þess
að mæla orð og gekk svo á und-
an þeim út úr herberginu, eins
og húsmóðirhans hafði fyrir lagt.
Alstaðar í húsinu var þægilega
heitt, þrátt fyrir það þó vetrar-
hríðin ólmaðist úti, og sendi við
og við ískaldar rokur inn um
reykháfana.
En Rússar hafa lag á að bæta
úr þessu með ýmsu móti, t. d.
með skjólveggjum, sem draga
mikið úr kuldanum.
Pjetur Belosoff var kominn í
loðkápunaog hafði sett upphúfu
sína. Frh.
Útgefandi:
Einar Gunnarsson, cand. phil.
er sjálfsagt að setja í Vísi
þær eiga að útbreiðast vel
þær eiga að útbreiða^t fljótt
þær eiga að lesast almennt