Vísir - 24.09.1911, Blaðsíða 1

133
2
Kemurvenjulegaút kl. 11 árdegissunnud.
þriðjud., miðvd., fiintud. og föstud.
25 blöðin frá 24, sept. kosta: Á skrifst. 50 a.
Send út um landðO au.— Einst.blöð 3 a.

Óskaö aö fá augl. sem tímanlegast.
Sunnud. 24. Sept. 1911.
Veðrátta í dag.
OJ3 O á VP 43 Ó CTJ t- b/) rj TH 3
i- .£ fO GJ
>
Revkiavík 732,4 r 2,5 N 3 Alsk.
lsafjörður 739,9 - 0,0 NA 9 Hríð
Blönduös 735,3 - 4,6 N 5 Regn
Akureyri 740,0 - - 8,2 N 7 Regn
Orímsst. 697,0 - - 4,5 N 1 Regn
Seyðisfj. 726,8 - - 7,6 NNA 4 Regn
Þorshöfn 742,5 4 -11,2 SSV 9 Skýað
Skýringar:
N = norð- eða norðan, A = aust- eða
austan, S = suð- eða sunnan, V = vest-
eða vestan.
Vindhæð er talin í stigum þannig:
0 = logn, 1 = andvari, 2 = kul, 3 =
gola, 4 = kaldi, 5 = stinningsgola, 6=
stinningskaldi, 7 = snarpur vindur, 8=
hvassviðri, 9 = stormur, 10= rok, 11 =
ofsaveður, 12 = fárviðri.
Raddir
aimeimiiigs.
Úr Dölum.
Hinn 12. júní þ. árs brann á
Skarðsstöð húsið ásamt fleiru til
kaldra kola eldsupptök ókunn eða
orsakir nema hvað verið var með
eld allann daginn sakir þvotta. Útaf
þessum bruna hefur nú gengið á
rannsóknum, sem vænta mátti. Nú
uppá síðkastið hefur sjerstaklega
einn maður verið yfirheyrður hvað
ofan í annað, mjer finnst þetta vott-
ur þess að hið íslenska stjórnarráð,
— frá því mun rannsókn þessi
stafa — vilji gjöra allt sem í þess
valdi stendur til að komast eftir
hinu sanna og rjetta, þetta álít jeg
einnig þess vert að getið sje, því
í hvert sinn er hinir íslensku vald-
hafar eru á verði eiga þeir sannar-
lega þakkir skilið. Síðari h'.uta
vetrar var mjer sem erfingja í dánar-
búi móöur minnar tilkynnt um
skiftafund f tjeðu búi af valdsmanni
ÚaíaSý'slu, ög iívti , var rflrt íagt á
um að jeg mætti, að konsúll Kristján
Porgrímsson var látinn taka kvittun
af mjer fyrir tillcynningunni. Jeg
tók mjer og ferð á henriur á skifta-
fundinn, sýslumaöurinn mætti, en
tilkynnti í byrjun fundariris að öll
skjöl hússins hefðu gleymst hjá
sjer suður á Sauðafelli, þarmeð var
þeim skiftafundi Iokið, og ákveðinn
skiftafundur næst að Sanðafeili í lok
júlimánaðareða byrjun ágúst. Hvað
skeður? Það fer að kvisast að kviknað
hafi í á skrifstofu valdsmannsins
eldsupptök ókunn og ýms sýsluskjöl
brunnið, og það í fjaiveru hans.
Er jeg svo grenslast eftir þessu
nánar þá er sök með brunan, skipta-
bokin brann og eftir þvl séin jeg
hefi komist næst öll dánarbússkjölin
m. m. mun ekki þessi skiftafundur
í júnímánuði hafi verði sá fyrsti og
síöasti. Þetta bú er nú ekki nema
eitthvað 10 ára gamalt og annað
bú er þetta styðst viö 14 ára gamalt
og þó munu vera ennþá eldri bú
óskift í sýslunni.
Heyrir þetta ekki undir Stjórnar- ;
ráðið?
Einar M. Jðnasson.
Hinar eftirspurðu
Taurullur og Þvottavindur
Nýkomnar í
Austurstræti 5.
Ásgeir G. Gunrtiaugsson.
Úr bænum,
Umsjónarmaður áfengiskaupa
í Reykjavík heitir ein ný sý«lan, sem
menn geta nú farið að sækja um
til stjórnarráðsins (til 31. n. m.) þar
eru árslaun 600 kr.
Aðstoðarskjalavarðar sýslan
við Landskjalasafnið er einnig laust.
Umsóknarfresturtil 1. nov. Árslaun
960 kr.
Á heilsuhælinu á Vífilstöðum er
nú 81 sjúklingur. Þó er þar enn
rúm.
Kænn dómari.
Efirfarandi smásaga lýsir vel skarp-
skygni ktnverskra dómara.
Blindur stafkarl er vann fyrirsjer
með fiðluspili, hafði þreifað sig
áfram að á einni, og vissi engin
ráð til þess hvernig hann fengi
yfir hana komist. Þá bar þar að
olínsala, kendi hann í brjóst um
blinda manninn og mælti:
»Jeg skal vaða með þig yíirána,
en þú verður að halda á fjársjóð
mínum og gæta hans, meðan jeg
gæti vaðsins.«
Þetta þóttu blinda manninum
góð boð, hann skreiddist á bak
olíusalans — og tók við sjóðnum
sem voru peningar þeir, sem olíu-
salinn þann dag hafði selt olíu
fyrir.
Þegar þeir vcru komnir yfir ána
þá heimtaði olíusalinn fjársjóð sinn.
Þá sagði blindi maðurinn að
fjársjóðurinn væri sín eign. Hann
æpti hátöfum og bað guð og góða
menn að vera vitni þeirra ranginda er
olíusalinn stóri og sterki vildi hafa
í frammi viðsjgaumiiigjannblindan
og veiklaðan.
Það stóð ekki lengi á því að
þyrptist kringum þá margt fólk, og
þó olíusalinn reyndi að verjast hinni
röngu ásökun, þá stóðaði það ekki,
allir drógu taum blinda mannsins
og svo fóru leikar að menn börðu
olíusalann.
Málið komst nú til dómarans
aðgeröa. Báðir aðilar fjellu til fóta
dómaranum og báðir sögðust eiga
fjársjóðinn.
Dómarinn hlustaði á framburð
beggja með athygli, mælti síðan:
»í þessu vandasama og myrka máli
verð jeg að leita frjetta vatnaguð-
anna«
Hann ljet færa sjer fatmeö vatni,
helti peningunum úr sjóðnum niður
í vatnið og velkti lengi pening-
unum í vatninu eins og hann væri
aö þvo þá. Að því búnu beygði
haitn síg og frorfði níeð á