Vísir - 10.10.1911, Blaðsíða 3

V í S I R
47
V
>
Sterk er móður-
ástin.
Þessi saga stendur í þýsku tíma-
riti nýskeð.
Aðalsmaður einn er var á veið-
um skaut tóu banasári. Hún fjekk
þó skriðið inn í grenið. Hann
sendi nú veiðitík sína í grenið og
innan tíðar dró tíkin út úr gren-
inu tóunadauða, enstökksvoinn aft-
ur. Það sást á tóunni að yrðlingar
mundu vera í greninu, svo veiði-
maður bjóst við að tíkin mundi
þá og þegar koma með tóuhvolp-
ana, en það brást. Hvernig sem
kallað var og sigað, kom tíkin ekki
út úr greninu. Hjer urðu engin
önnur ráð, en að moka niður á
grenið. Þá fanst tíkin og lágu á
spenum hennar 4 tóuhvolpar en
mjólk var í tíkinni, þvi nýbúið var
að drepa undan henni. Yrðling-
arnir voru eins hændir að henni
og hún væri móðir þeirra, og ekki
varð þeim náð frá henni, því hún
sýndi sig líklega í því að bíta hvern
er hefði hönd á þeim.
Að lokum varð henni komið í
hús með ungviðinogliggja þau þar
í ofnkrók. Er hún þeim hin besta
móðir.
Gristihúsið í
skóginum.
--- Frh.
Þá opnuðust dyrnar og frú
Belosoff kom inn og leiddi Sonju.
»Þarna er hún« hrópaði Semen
oghvesti augun. »Við skulum
ekki dvelja hjer lengur en þörf
gerist. Við Ieggjum af stað úr
borginni nú fyrir kvöldið og verð-
um komin heim efir tvo daga.
Svo skal þess nú ekki verða langt
að bíða, að presturinn leggi bless-
un sína yfir okkur. Þangað til
það skeður, mun jeg reyna að
látaþjer ekki leiðast í gistihúsinu«.
Hann rak upp hrotta hlátur í
endir þessarar ræðu.
Ekki skeytti hann því neitt, að
Sonja skelfdist af augnaráði hans.
Alt í einu gekk Sonja fram og
fjell á knje frammi fyri föður sín-
um.
»Leyfðu mjerað vera hjer faðír
minn, jeg bið þig þess í nafni
móður minnar sálugu* sárbændi
hún. »Jeg get ekkigiftst Semen
— þú segiraðástæðurþínar hafi
batnað, og að þú ætlirað byggja
gistihúsið upp, og tilreiða okkur
þægilegt heimili. — En jeg krefst
einskis hlutar, ekki minstu hjálpar
ef jeg að eins fæ leyfi til að vera
kyr hjer í st. Pjetursborg.
Jeg skal vinna hvað sem fyrir
kemur, til þess að hafa ofan af
fyrir mjer á heiðarlegan hátt. —
Leyfðu mjer að vera hjer og
neyddu mig ekki til að fara heim.«
Gamli maðurinn muldraði eitt-
hvað sem ekki var skiljanlegt.
Hann stundi og leit í kringum
sig með örvæntingu. Belosoff
tók eftir því, að hann hvað eftir
annað gaut augum sínum til Sem-
ens.
Semen þreif um handlegg Sonju
og rykti henni harkalega upp af
gólfinu.
»Hættu þessu voli Sonja«, sagði
hann birstur. »Hvað hefur þú
að gerahjer í húsi ókunnugs
manns? Þú tilheyrir föður þín-
um og mjer. Þegar við komum
heim, skal jeg sannarlega venja
þig af þessum kenjum.*
Belosoff, sem orðinn var ná-
fölur af reiði, gekk nú til þeirra
og ætlaði að hrinda Semen til
hliðar.
En Semen reiddi upp höndina
og augnaráð hans var svo dýrs-
lega æðislegt og heiptþrungið,
að móðir Belosoff rak upp hátt
hljóð af ótta og hljóp í milli þeirra.
Sonja Litninoff horfði yfirkom-
in af sorg á þessa óhugðnæmu
sjón.
»Jeg skal fara með ykkur«,
sagði hún ákveðin en með grát-
staf í kverkunum.
Hún gekk hægt fram að dyr-
unum og faðir hennar flýtti sjer
á eftir henni. Honum leið auð-
sjáanlega illa í þessu húsi. Frh.
Karlmenn athugi
að vjer sendum hverjum sem
hafa vill 374 meter af 135 ctm.
breiðu fataefni svörtu, dökkbláu
eða grásprengdu, nýtýskuvefnað
úr fínni ull í fögur og haldgóð
föt fyrir aðeins kr. 14,50. Þetta
er sent burðargjaldsfrítt mót eft-
irkröfu og er tekið aftur, ef ekki
líkar.
f htjbo pöllers
Klcedevarefabrik,
Köbenhavn.
Magnús Sigúrðsson
Yfirrjettarmálaflutningsmaður
Aðalstrœti 18
Venjulega heima kl. 10—11 árd.
kl. 5—6 síðd.
Talsími 124.