Vísir - 24.10.1911, Qupperneq 1
22
VlSIK
Kemur venjulegaút kl.2 síödegis sunnud-
þriðjud, iniðvd., fimtud. og föstud.
Þriðjud.24. október 1911.
Sól í hádegisstað kl. 12.12“
Háflóð kl. 6,19“ árd. og 6,36“ síðd.
Háfjara kl. 12,31“ síðd.
Afmæll í dag.
Magnúí Stephensen frá Viðey.
Póstar á morgun:
Botnia fer til Vesturlands.
Ingólfur kemur frá Borgarnesi.
Hafnarfjarðarpóstur kemur og fer.
Álftanespóstur kemur og fer.
25 blöðin frá 24. sept. kosta: Á skrifst. 50 a.
Send út um landóO au.— Einst.blöð 3 a.
Afgr. í suðurenda á Hotel Island 1 -3 og 5-7
Óskað að fá augl. sem tímanlegast.
Þegar vaktarinn sástjörnuna kallaði
hann lítið eitt til vinstri. Stjarnan
hefur skærleik sem 2. floksstjarna og
halinn sást nær 20° upp frá henni,
beinn en breikkar lítið eitt upp.
Venus »karlinn« skein mjög fögur
í austri og var halastjarnan 16° norð-
ar og Vs0 neðar. Mælingarnar eru
ekki hinar allra fullkomnustu, þar
sem nútíðarveikfæri vantaði. Jegfann
ekkert á mjer sem jeg gat mælt með
annað en eldspítnastokk.
Stjarnan er þá austast í Jómfrúnni
þegar sólin er að fara vestur úr
henni.
Jeg reif blað úr vasabók minni
og punktaði niður á þaðallar helstu
stjörnur er voru í nágrenni við mína
kæru halastjörnu og hjelt heim, því
nú var jeg aftur farinn að skjálfa.
Þetta gat jeg þó átt til minningar
um vökunóttina sælu. En er heim
kom og jeg leit á blaðið í ljósinu
sá jeg að það hafði verið alskrifað
áður og fult af punktum og komm-
um (eða stjörnum og halastjörnum.)
Sigurjon.
lýtt í'sland.sferðaskip.
»A/S den norske íslandsrute« er
nýbúið að kaupa nýtt skip sem á
að ganga hingað í stað Courier. Það
var keypt í Hamborg og heitir
»Poul Podens«, en verður eflaust
skýrt upp. Það byrjar ferðirnar
hingað með vorinu.
Ný halastjarna.
Alþýðlegt og smá-vísindalegt.
í gærmorgun er jeg var á morg-
ungöngu minni, hitti einn vaktar
anna mig og var svo hugulsamur
að benda mjer á að halastjörnu
eina mikla hefði verið að sjá yfir
Esjunni niorguninn áður. En nú
var ekki heiðskýrt.
Mjer þótti mjög vænt um þessa
frjett og blessaði vaktarann fyrir.
Jeg vissi að menn gátu orðiðfræg-
ir einmitt fyrir halastjörnu rannsókn-
ir. Jeg hljóp heim í sprettinum til
þess að fietta upp í stjörnufræðis-
bókum mínum, en er jeg leit á
skápinn, mundi jeg að þær voru
Iöngu seldar.
Jeg varð þá að bíða til hádegis
til þess að ná einhverjum fróðleik
á landsbókasafninu.
En jeg kom heldur seint á safn-
ið. Vaktarinn hafði sagt fleirum
frá halastjörnunni og það fyrsta
sem jeg sá, er jeg kom inn úr
dyrunum, var háskóiarektor Ólsen,
með stjörnurit safnsins fyrir fram-
an sig.
Nú var öll frægðarvon farin og
jeg labbaði álútur heim. Almanak
átti jeg þó og fór aö leita í því,
en það átti ekki von á neinni hala-
stjörnu og jeg fór til minna verka
í þungu skapi. Hafði eytt hálfum
deginum í frægðarþanka.
í nótt kl. 3 hrökk jeg upp af
fasta svefni við að Dómkirkjuklukk-
an slær. Kl. 3 sagði vaktarinn að
stjarnan myndi koma upp. Jegleit
Nýkomið í „Liverpool”
Hvííkál, Fr^li
Rauðkál, ■-P11)
SeIlery’ Pprnr
Pourier, ■ ,
PSPkaaH6o‘«er, Víllber,
LaKartöfflur, MelÓllUr.
Alt selt með afar lágu verði. Komið og verslið í
sími 43 „Liverpool.”
út um gluggann og sá alstirndan
himininn. Forsjónin ætlar þá að
bendla mjer eitthvað við halastjörnuna.
Jeg fór í eitthvað af fötum, það
allra minsta sem komist varð af
með og þaut niður á steinbryggju.
Dauf norðurljós voru yfir Esjunni.
Stjörnuhröp blikuðu í austri en
engin halastjarna sást. Veðrið var
hið fegursta, hægur andvari úr austri
og 2° frost á Guðjón. Höfnin var
yndiíleg yfirlitum, en jeg fór að
skjálfa og skundaði heim. Vinnu-
konan,sem hafði vaknað jafnsnemma
mjer, varð að gera svo vel að hita
ofan í mig súkkulaði og svo fór
hrollurinn úr nijer.
Kl. 4 lagði jeg út aftur, en þá
fór jeg upp á Árnarhól. Hjer í
höfuðstaðnum hefur það verið siður
að stjörnuskoðarar hefðu flokk
manna með sjer, en jeg fór einn.
— Peary fór einn (hvítra manna) á
skautið.
Af Lækjargötunni sá jeg halann
blika á lofli. »Hevreka«, hrópaði
jeg í ofboðinu og hef eflaust vak-
ið einhverja.
Þegar jeg hafði komið mjer fyrir
á þeim stað sem Ingólfslíkneskið
átti að standa, fór jeg að virða fyrir
mjer hina tígulegu sjón. Þetta er
önnur halastjarnan, sem jeg hef sjeð
á himninum, og hún verður víst
aldrei kend við mig fremuren þær
sem reika mitt á meðal vor.
Hún virtist vera komin upp fyrir
hálftíma. Halinn Iá nær beint upp
af henn: en hallaði lítið til hægri.