Vísir - 25.10.1911, Blaðsíða 3

V í S I R
91
Hannyrða-kensla
I/
e\w$ aS uwö&wjönux, áte\fot\aw\Y aUs
^owav
Guðrúnu Jónsdóttur,
Þingholtsstræii nr. 33 (liús Þorst. Erlingssonar).
þessi meira traust á mjer en hann
hafði áður haft. Skuld mín við
hann var þá 300 Sterlingspund og
hún komst upp í 3000 pund áður
en hann fjekk hana borgaða. Tveim-
ur öðrum verslunarhúsum skuldaði
jeg líka upphæð.
Mig vantaði altaf rekstursfje og
sá jeg að hjer var eina ráðið að
gera verslun mína að hlutafjelagi.
Jeg fór til þessara þriggja, sem
jeg skuldaði mest og skýrði þeim
frá fyrirætlan minni. »Þarna er ný
hugmynd Tom« sögðu þeir, »þú
getur það sjálfsagt.« Jeg spurði þá
að hvort þeir vildu taka hluti. Allir
þrír sögðu »já.« Þeim virðist vera
það ánægja. Jeg var hreint ekki
hissa á því. Ef mjer gengi þetta
vel, þá fengju þeir peninga sína
borgaða. Jeg spurði þá að hvort
jeg mætti vísa til þeirra meðmæla.
Því játtu þeir. Jeg þurfti ekki meira
við. Mjer urðu engin vandræði úr
að selja hlutabrjefin. Hlutafjárupp-
hæðin var 16,000 Sterlingspund.
Innan 3 ára hafði jeg keypt öll
hlutabrjefin fyrir áritunarverð. Þau
3 ár borgaði jeg ekki út neinn ágóða
á brjefin, — en þremur fyrnefndum
lánardrotnum mínum, borgaði jeg
af sjálfsdáðum 5% af hlutahöfuð-
stöl þeirra, fyrir hvort eitt hinna 3
ára. Svo kendi móðir mín mjer
að hugsa. Frh.
G-istiMsið í
skóginuin.
---- Frh.
Hún starði um stund fram fyrir
s'g °g gekk svo rakleitt inn.
Hún lýsti í alla króka og kima
en henni til stórrar undrunar var
hólfið gjörsamlega tómt.
I hólfinu og ganginum fyrir
íraman var mo'dargóf.
Ekkert verkfæri og ekkert gamalt
rusl var hjer sýnilegt.
Sonja gekk nú út úr hólfinu
aftur, hálfdeyfð eftirgeðshræringu
þá, er hún hafði verið í. »Hvað
gat nú þetta þýtt ?«
Hún lokaði hólfinu og fór upp
í herbergi sitt.
Enginn hafði orðið var við
hana þegar hún fór nje þegar
hún kom aftur. En morguninn
eftir gat hún komið lyklakippunni
á sinn samastað, án þess eftir
því væri tekið.
Næstu nótt lenti enn í rifrildi
með Semen og föður hennar.
Hávaðinn var svo mikill að
auðheyrt var að þeir voru afar-
reiðir. Sonja var háttuð en klæddi
sig aftur og gekk ofan.
Hún staðnæmdist viðlitlaglugg-
an og horfði inn í stofuna.
Akim og Semen sátu við bcrð
og stóðu á því nokkrar brenni-
vínsflöskur hálffullar, en brotin
glös lágu allt í kring.
»Nú langar mig ekki til að
bíða lengur«, kallaði Semen. «Hún
skal giftast mjer tafarlaust, annars
skal jeg sjá um að þú verðir
hengdur, svo sannarlega seni jeg
heiti Semen.«
Sonja sá að Semen skalf af
bræði þegar hann sagði þetta.
Gamli maðurinn, sem sat and-
spænis honum, hafði sýnilega
drukkið í sig kjark.
Hann stökk upp úr sæti sínu
og hrópaði.
»Og þú skalt sjálfur verða mjer
samferða í gálgan Semen. Var
það kannske ekki einmitt þú, sem
lagðir ráðin á nóttina sælu?«
Sonja fann hversu hjartað barð-
ist i brjósti hennar.
»Heimska« öskraði Semen.
»Hvers vegna getum við ekki
látið okkur koma saman. Þú
hefurþó líklega ekki gleymt samn-
ingi okkar, að peningunum átti
að skifta og Sonja skyldi giftast
mjer. Bölvaða dutlungana íhenni
skal jeg sannarlega uppræta,
jafnvel hversu hugarhaldið sem
henni kann að vera um þennan
Pjetursborgar-spjátrung.«
Hann rak upp hæðnishlátur.
»Hún vill nú einu sinni ekki
sjá þig, því hún hatar þig og
hefir andstygð á þjer« hrópaði
gamli maðurinn. »Taktu helming-
inn af peningunum og Iáttu svo
mig og dóttur mína í friði. Pú
verður víst ekki í vandræðum
með að ná í aðra stúlku, sem
verður þægari.«
»Svo, þú heldur það« sagði
Semen. »En nú skal jeg sýna
þjer ofurlítið annað. Stúlkan skal
strax koma hingað ofan til okkar
Jeg vil hafa ákveðið svar einmitt
í nótt. Fari jeg þá til fjandans
ef jeg læt nú lengur draga mig
svona á eyrunum.«
Hann fleygi frá sjer stólnum
og lagði af stað fram gólfið.
En gamli maðurinn hjekk í
honum og kallaði:
»Sonja er háttuð, þú dirfist ekki
»Hún skal koma hingað ofan
þó jeg verði að draga hana á
hárinu«, öskraði Setnen.
Frh.
&
þær eiga að útbreiðast vel
þær eiga að útbreiðast fljótt
þær eiga að lesast almennt
Eggert Claessen
yfirrjettarmálaflutningsmaður
Pósthússtræti 17.
Venjulega heima kl. 10—11 og 4—5.
Talsími 16.
Magnús Sigurðsson
Yfirrjettarmálaflutningsmaður
Aðalstrœti 18
Venjulega heima kl. 10—11 árd.
kl. 5—6 síðd.
Talsími 124.
Útgefandi:
Einar Gunnarsson, cand. phil.
PRENTSMIÐJA D. ÖSTLUNDS