Vísir - 14.11.1911, Side 3

V I S I R
47
B£Vr-@K KWWji
:==«
Verð á olíu er í dag:
5 og 10 potta brúsar 16 aura pr. pott »Sólskær Standard White«.
5 — 10 — — 17 — — — »Pennsylvansk Standard White«.
5 — 10 — — '19 — — — »Pennsylvansk Water White.«
1 eyri ódýrari í 40 potta brúsum.
Grúsarnir Ijeðir skiftavinum ókeypis. .
Wlenn eru beðnir að gæta þess, að á brúsanum sje vörumerki vort bæði á hliðunum og á tappanum.
Ef þið viljið fá góða oliu, þá biðjið um þessi merki hjá kaupmönnum ykkar.
sjúkur eins og allir hinir bændurn-
ir samanlagt.
Hvert sinn er hann fórútáengj-
ar var hann aö bijóta heilanu um
hvernig liann ætti að . fá laxinn til
þess að gauga að norðanverðu.
Seiut á albjarlri sumarnóttu reri
hann út á ána með vjel nokkra í
bátnum.
Hrognaklettur var svo Iagaður
að hann var uppmjór. Neðan-
undir var hylur og þar festi hann
hjóli lárjett og reri svo norður yfir
smáhlæjandi, er hann náði innund-
ir fjallskuggann. Frh.
(jistilmsið í
skóginum.
---- Frh.
Þegar hann opnaði stofuliurð-
ina, sá hann Akim liggjandi í
legubekknum. Hann mælti ekki
orð þegar hann sá Semen, en
horfði óttasleginn á hann.
»Jeg ímynda mjer, að lögreglu-
spæarinn sjenú úr sögunni,« taut-
aði Semen. »En Sonja hefur
svikið okkur, og þess skal hún
grimmilega gjalda, hrópaði hann
æfur.
»En hvað hefurðu gjört við
gestinn?« stundi Akim upp.
»Jeg veit ekki fyrir víst, hvort
jeg hitti hann«, sagði Semen.
»Jeg skaut tvisvar á hann, og í
seinna skiftið slokknaði á Ijós-
kerinu hatis, en mjer var ómögu-
legt að finna hann. Jeg hugsa,
að hann hafi dottið ofan í eitt-
hvert jarðfallið, og þar má hann
gjarnan liggja til vorsins, þar til
snjórinn leysir af honum.—Þang-
að til mun jeghafaglöggar gætur
á öllu.«
»En ef hann nú samtsem áður
hefur komist undan og sækir
lögreglúþjónana«, sagði Akim
með grátstaf í kverkunum.
Semen hvessti augun á hann
og sagði:
»Jeg skal vera á varðbergi, og
áður en vika er liðin, vitum við
að minsta kosti, hverju við höf-
um að hagá okkur e.'tir. En þá
skal líka dóttir þín giftast mjej^
ef þú getur nú komist í skilning
um það. Þú verður sjálfur að
koma vitinu fyrir hana, því jeg
er hræddur um, að reiðin hlaupi
með mig í gönur, ef jeg færi aó
tala við liana. En um eitt getið
þið verið handviss, og þaðer, að
hjeðan af mun jeg vaka yfirhverju
hennar viðviki.«
Að svo mæltu gekk hann fram,
og skellti hurðinni hart á eftir
sjer.
Gamli maðurinn stóð nú upp
skjálfandi og nötrandi, og staul-
aðist yfir í eitt stofuhornið, en
þar var mynd af heilagri Maríu
mey og Iampi hjá.
Þetta litla húsaltari hafði verið
búið út þarna eftir fyrirmælum
Sonju, þvíhvorki faðir hennar nje
fjelagi hans virtu það nokkurn
tíma viðhts, nema þá ef það var
til að hæðast að því.
En í þetta sinn rak einhver I
óviðráðanlegur kvíði Akim gamla
til þessa altaris.
Fyrir sálarsjónum hans blasti
mynd af svörtum, þríhyrdum trön-
um — — gálgunum rússnesku.
Hann kraupá krjeframmi fyrir
myndinni, og leitaði árangurslaust
að orðum, til að biðjast fyrir. —
Hann gat að eins komið upp
einstöku ógreinilegum stunum.
* *
*
Belosoff drógst hægt og hægt
áfram eftir skóginum. — Fætur
hans voru fyrstþvínær máttvana
og hann hjelt að úti væri um sig.
Að eins hinn ósveigjanlegi vilja-
kraftur hans hjelt honum uppi.
Honum sýndist ljósbjarma bera
fyrir augu sjer, og að hann sæi
móður sína í birtunni veifa til
sfn hendinni íiughreystandi.
Hann neri augun, stundi þung-
an og sagði: »Skilningarvit mln
eru þegar farin að veiklast. Nái
jeg ekki bænum innan skams,
uppgefst jeg a!gjörlega«.
Hann staulaðist áfram í snjón-
um og kjarrrunnunum, þangað
til loks fóraðrofa til, og tunglið
skein í gegnum skýin.
Hríðinni var heldur að ljetta.
Frh.
Of mkill sparnaður er -
eyðslusemi.
Sá sem hefur af sjer 100 kr.
verslunarhagnað meðþví að spara
sjer að auglýsa í Vísi fyrir 5 kr.,
eyðir níutíu og fim krónum — í
óþarfa.
Meir en þúsund menn í höfuð-
staðnum kaupa Vísi daglega.
Allir lesa liann.—
^etvsla v \*\^sk\x
ensku og dönsku fæst hjá
cand. Halldóri Jónassynl
Kirkjustræti 8B11. Hittist helst kl.
2-3 og 7—8.