Vísir - 29.11.1911, Page 3
V í S !
95
(búar) mneð mikium afstætii í
VersSiin jóns Þórðarsonar.
vantar rsú þegar á gufubátinn Ingóli
Hangið kjöt og kæfa
frá mjög góðu sveitahejmilé fsest í
Vverslun Jóns ÍÞórðarsonar.
Laukur
S?“' Wa*ar
KaríöffSur
Pourrier
Piparróf
Sellsry
A!t selt meö afarlágu verði í
3 n ; 1
„ALDAN.“
Fundur á mörgun ávana’egum stað
og stundu. Umræðuefni:
Hafnarmáiið.
Síglingalöggjöfin.
Styrktarsjódur fjsl. (efling hans).
Stjórnin.
SktWinifred.
Er.sk skélasaga
eftir
F. W. Farrar.
Frli.
Hafiröu nokkurntíma hörfí af
hæöinni þaðan sem Waiter í síð-
asta sinn veifaði móður sinni
kveöju, þá hugsa jeg, að þú minn-
ist iansdsiagsins. Til hægri
hándar ber skógklædda fjalls-
hlíðina yfir litlu húsin, og dregur
brún af brún að' fjalisfindinum
sem oftast faidar skýja trah á
ýmsan veg.
Til vinstri milli þjóðvegarins og
skógklæddra ása, er djúpt gil og
rennur áin þar ýmist með livít-
fyssandi fossum eða lygnum hilj-
um, sem eru tærir og gegnsæir
sem gler. Á bökkum þeirra vaxa
fögur blöm og burknar, er teigja
sig út yfir vatnið, svo þeir geti
sjeð sig í því og hvað þeir eru
fallegir. Fyrir fótum þjer er bros-
j andi dalur og er í honum vatn,
sem nær nálega yfir allt undir-
j lendið. Handan vatnsins þyrpast
hvítu húsin um hæð er ber kyrkj-
una. Þar er lítið þorp. Á víð
og dreif við vatnið sjást hús
milli furutrjánna og gjöra þau
svip sveitarinnar tilbreytingameiri
og fýsilegri.
I emu þessara húsa, einmitt
þessu háa, sem er ekki hundrað
skref frá vatninu þar sem græni
báturinn er — þar átti hetja sögu
þessarar heima. Faðir hans Hr.
Evson var vel efnaður maður.
Þar eð hann hafði ekkert embæiti
á hendi, þá hafði hann kosið sjer
að búa þarna og var hugur hans
ekki bundin við annað en að haga
sjer sem hermanni sænidi og að
sjá um uppeldi barna sinna.
Waiter var elsta barnið. Hann
var' geðugur hraustlegur drengur
og frjás í framkomu. Til þessa
tíma — hann var nú 14 ára —
höfðu faðir hans og húskennari
sjeð um fræðsfu. hans. UppeÍdi
hans hafði því verið á nokkuð
annan veg en drengja þeirra, sem
frá unga aldri sækja skóla, og
bókfræðslu sem þeir hafði hann
ekki hlotið. En drengurinn hafði
opin augu fyrir öllu, sem var
gott og það er fyrsta og helsta
skylyrði þess að komast áfram.
Jeg ætla nú hjer að nema stað-
ar og skýra frá, hvernig látiaus
mentaður naður hafði sjeð um
uppeidi sona sinna. Jeg iæt ósagf
hvort aðferðin er góð eða ekki
og verður hver að segja sjer
það sjáifur er þessa sögu ies.
Synir Evsons höfðu ekki snemma
hlotið bóknám. Það er þeirvissu
j á 10—12 ára aldri höfðu þeir
j numið af sjáifu sjer fyrirhafnar-
EdvaSd ,F.. Mö£i«r cand..
phil. ken. ir aö tala og rita Dönsku
og Ensku. Býr á Laugaveg 27
(uppi).
lítið og án þess þeir hefðu gjört
sjer far urn það. Þeir voru úti
undir beru lofti mestailan daginn
og náttúran var þeim góður og
umiiyggjusamur kennari. Ferðum
þeirra var vanalega ætlað eitt-
hvert takmark. Ýmist voru það
vandfundnir staðir í skóglnum
þar sem mest var af viltum jarðar-
berjum, eða brjótast í gegnum
skóginn þar sem hann var þjett-
astur og leita uppi hvítar fjólur
og fágæt brönugrös. »
Stundum var áformað að finna
góðan stað til máltíðar undir
beru iofti, að kiifra upp bratta
gilbarma og finua stað nálægt
einhverjum fossinum, þar sem
væru mosavaxnirsteinar er hæfðu
sem stóiar og borð.
Þegar þeir urðu eldri hvatti
faðir þeirra þá til að ganga upp
á fjallstindinn, og til þeirra staða
sem hæst bar á; Þar bljes vindur-
inn frá sjónum í fangiðá þeim og
þaðan mátti stundum sjá að skúr-
aði niður í dalnum, þó himininn
væri heiður yfir höfðum þeirra. Við
sólsetur mátti sjá stórkostlegt eld-
haf, og skýin tóku á sig undar-
leg gervi, þegar þau bar í roðann.
Á ferðunr þessum kendu foreidr-
arnir þeim, án þess á því bæri
nöfn og eiginlegleika algengra
jurta, svo börnin fengu hug á
því, að safna sjer viliublómum
bæði til að gróðursetja þau heima
hjá sjer, og-safna þeim þurkuð-
um. Þegar þau á kveldin sátu
út í gargi eða voru á heimieið
í rökkri, þá voru þeini sýndar
stjörnurnar svo þau að lokum
fóru að álíta kuntiinja sína Mars
og Jupiter, Orion, Blástjörnuna
og Karlsvagninn Frh.
Chr Juncliers
Klæðaverksmiðja
í Randers.
Sparnaðurinn er vegur til auðs
og hamingju, og því ættu allir
sem vilja fá gott og ódýrt fata-
efni (einnig færeyskt húfu klæði)
og láta ull sína og ullartuskur
verða að notum, að skrifa klæða-
verksmiðiu Chr. Junchers í Rand-
ers og biðja um hið margbreitía
prufusafn har.s. Það er einnig
til sýnis á afgreiðslusíofu Vísis.