Vísir - 13.12.1911, Blaðsíða 3

V i S 1 R
33
í verslun Sigurþórs Sigurðssonar
Njálsg. 26
fást nú fyrir jólin flestallar tegundir af mat- og munaðarvörum.
Ennfremur: Ávextir — Kryddvörur allskonap— Nýlenduvörur— Jólatrjesskraut—
Spil — Kerti — mikið af ódýrum Jólakortum og margt, margt fleira.
Alt mjög ódýrt og vörurnar mjög góðar.
stjórn, mikla verslun og samgöng-
ur góöar; landið þar fyrir austan
nefnist Wadai, auðugt og voldugt
ríki, gekk undir Frakka þaö sama
ár. Öll þessi lönd lig ja kring um
Sahara, sem er 1,500,000 fermílur
að stærð, þó að þar sje ekki fjöl-
bygt á borð við víðáttu, þá kennir
þar hinnar sömu ötulu stjórnar og
röskleik í framkvæmdum, sem
annarsstaðar í nýlendum Frakka.
Austan við Afríku eiga þeir ey-
landið Madagaskar, sem er stærra
en Frakkland sjálft, og loks má
telja Somali land við Rauðahafið,
en þaðan má ráða skipaferðum
um liafiö. engu síður en frá hinu
fræga vígi Englendinga, Aden.
Þegar á alt er litið, fara ekki sög-
ur af, að nokkurt ríki hafi *náð
undir sig svo miklum löndum á
skömmum tíma, og er þetta því
tiltakanlegra, sem í Frakklandi var
héima fyrir óeirðir og flokkadrættir
innanlands, þungar álögur eftir
ófarir í ófriði í hinni skæðustu
styrjöld, og þar á ofan við við-
sjála, öfundsjuka og kappsama ná-
granna að etja.
Það er lmanna rómur, í Afrí-
ku að þegar Englendingar leggi
undir sig land, þá sje þeirra fyrsta
verk að byggja tollbúð, Þjóðverj-
ar reisi vígi fyrst af öllu, en Frakk-
ar leggi 'járnbrautir á undan öllu
öðru. Hvort sem þetta er að öllu
leyti satt, þá er það víst, að Frakk-
ar hafa unnið að samgöngubótum
í landnámum sínum, með aðdáan-
legu kappi. Þeirhafalagt 600 mílur
enskar af járnbrautum, 25000 míl-
ur af ritsímum pg 10000 mílur af
talsíinum, sumt í h'ttbygðum og lítt
kunnum löndum, jafrivel alla leið
inn í miðja Sshara. Frh.
Reinh. Andersson
klæöskcri
Horninu á Hótel ísland.
1. flokksvinna. Sanngjarnt verð.
Allur karlmannabúna urhinnbcsti.
SktWinifrei
Ensk skólasaga
eftir
F. W. Farrar.
----- Frh.
Þetta sáu allir að var satt, þó
Walter væri einu ári yngri, og
þótti flestum vel inælt. Traey
gramdist mjög, það er Walter
sagði.
»Vertu ekki hræddur Traey,«
sagði Jones. »Jeg skal hjálpa
þjer. Hitaðu honum dálítið«.
Nú var Traey bæði ertur til
reiði og hvattur, og sló hann
hnefanum framan í Walter. Hann
varð reiður og ætlaði fyrst að
berja höggið í sömu mynt, en
sá sig um hönd, hljóp undir
hann, hóf upp vesælan ættlerann,
og bar hann í stofuhorn, setti
hann þar niður og sagði:
•>Láttu eigi gera gabb að þjer.«
Að þessu hlógu allir. Nú var
farið að hitna í Walter, honum
fanst rjett að segja til þéss strax
að hann Ijeti ekki hæða sig.
Hann gekk að ofninum, horfði
hvast á Jones, og sagði:
»Þú kallaðir mig áðan gungu
þó jeg vilji ekki berjast að or-
sakalausu. Jeg er ekki hræddur
Chr Junchers
Klæöaverksmiðja
í Randers.
Sparnaðurinn er vegur til auðs
og hamingju, og því ættu allir
sem vilja fá gott og ódýrt fata-
efni (einnig færeyskt húfu klæði)
og láta ull sína og ullartuskur
verða að notum, að skrifa klæða-
verksmiðju Chr. Junchers í Rand-
ers og biðja um hið margbreitta
prufusafn hans.
við þig þó að þú kæmir þessum
dreng til að ráðast á mig.«
»Þú ert ekki hræddur við mig
ófyrirleitinn strákur. Taktu við
þessu« sagði Jones og rjetti honum
ósvikinn löðrung. »Og tak þú
við þessu< sagði Walter og
borgaði honum í sömu mynt.
Jones hnykti við því hann hafði
ekki búist við að Walter tæki
svona á móti sjer. Hann var
mikið eldri en Walter. »Nú hvað
er þettað* sagði Walter með
þjósti »á ekki að verða meria
úr því hjá þjer?«
Jones horfði órólegur á litla
fjandmann sinn og skifti litum.
Honum leist ekki á að halda
áfram. Það var hringt til te-
drykkju og tók Jones sjer það
til ástæðu og sagði vinum sín-
um að ef ekki hefði verið hringt
þá hefði hann lúbarið Walter,
einnig værl hálf leiðinlegt að
vera að berjast við nýsveina.
»Kallaðu mig þá ekki gungu«
sagði Walter og sneri þaðan.
»Það verð jeg að segja Evson
að þú ert mesti kappi« sngði
Kenrick og fylgdust þeir að til
stofunnar þar er tedrykkjan stóð.
Frh.