Vísir - 29.12.1911, Blaðsíða 2

.98
V I S 1 R

b:«
er vandaðast í versl.
t&QYsVe\t\ssot\, 3^óVJsfo)QÍ\,
Par fæst:
Whisky Cognac, Romm (spánýar whiskyteg-
undir mjög Ijúífengar), Porívín, Madeira, Rauð-
vín,Hvítvín, Likörar, Champagne, Vermouth,
Absinthe, Arrac, Api-Api, Ákavíti, Brenni-
vín, Öl, áfengt og óáfengt.
Fjölmargar tegundir af öllu þessu.
6-U^alUátturáöUum vínui
Opið á morgun til kl. 12
miðnætti.
JUIV scm teimexux \mvja $^w
\ 0 • 0
daxvsve\Ra
Reinholt Andersson
*y.ovt\\x\u á 3^tat\d,
JíotSaufcaeudu*
(Kafli úr Bœndaförinni 1910.)
Frh.
Næst skoðuðum við Sláturhús
Suðurlands og Iðunni, einhver
stærstu starfsfyrirtæki Iandsins, sem
bæði hafa almenna þýðingu. Tals-
verður erlendur verksmiðjubragur
er víst á Iðunni. Ógna óvönum
lætin og skarkalinn. Allar vjelarn-
ar voru nú að vinna, svo hægt var
að sjá meðferð uilar í vérksmiðju,
frá upphafi til enda.
Greiðlegar gengur tóvinnan fyrir
gömlu Kola-Surtlu en tóskaparkerl-
ingunum í baðstofuhornunum heima.
Skemtilegra hefði þó verið að láta
bjarthærðu fjallasynina, fossana okk-
ar, stíga hjólin, en þessa útlendu
áthít. Þeir hafa líka lengi sýnt
það, að þeir kunna að »tæta hvíta
reifið* á sinn hátt.
Seinast var okkur sýnt Alþingis-
húsið og málverkin þar. Fanst okk-
ur mikið til um margt af þeim, þó
enginn okkar væri kunnugur lista-
verkum yfirleitt. Einkum voru
margir hrifnir af »Heklu& og fleiri
málverkum Ásgríms. Herbergi Jóns
sál. Sigurðssonar var lokað, svo
við gátum ekki skoðað það.
Að þessu búnu var fjelagsskapn-
um slitið, þennan daginn. Fór hver
sinna erinda um kveldið, og skoðaði
bæinn eftir eigin vilja.
»Borgin« á íslandi verður ekki
sjen á einum degi, fremur en Róni.
Við getum lítið um bæinn talað
sökum ókunnugleika okkar, enda
munu flestir lesendurnir jafnkunn-
ugir okkur í Reykjavík, eða kunn-
ugri. Það eitt getum við sagt, að
bærinn var, að ýmsu leyti, ólíkur
því, sem sumir höfðu gjört sjer
hugarlund, er ekki höfðu kom-
ið þac áður, og að mörgu lík-
ur.
Bæarstæðið er fallegt og hæfilega
mishæðótt. Útsýni mikið og fag-
urt. I fjarska sjest Snæfellsjökull og
svo öll meginfjöllin kringum Faxa-
flóa. Þó höfnin sje enn ekki góð,
er hún samt falleg, með sundam og
eyum fyrir framan. Tjörnin prýðir
bæinn og mætti þó enn betur vera.
Nokkuð er um ræktun blóma og
runna, en miklu er það ótíðara en
á Akureyri, kyrkingslegra og ekki
eins eftirlætislegt.
Reykjavík hefur verið bráðþroska
síðan hún komst úr kútnum. Hún
er nú víðlíka mannmörg og Kaup-
mannahöfn var á dögum Kristjáns
fjórða (um 1590). En henni fer
ekki ólíkt sumum unglingum í því
að búningurinn fer ekki sem best,
hann er ekki eins smekklegur og
hlýlegur og æskilgt væri. Það
virðist enda sá unglingsbragur á
bænum, að hann sje ekki aímenni-
lega búinn að átta sig á köllun
sinni og virðingareinkennum, þrótt
sínum og þýðingu.
Við höfðum, margir hverjir, búist
við meiri umferð og fjöri á götur-
um en á daginn kom. Nú var
þetta engu meira en í sumum öðr-
um kaupstöðum. Göturnar fundust
okkur ekki eins illar og af var látiö,
enda höfðu þurviðri gengið að
undanförnu. Niðurl.
Útgefandi:
Einar Gunnarsson, cand. phil.
Prentsrniðjá Östlunds