Alþýðublaðið - 30.04.1920, Blaðsíða 1

1920
Fóstudaginn 30. april
96 tölubl.
JBiíreiðarslys.
Maöur bíöur bana.
í fyrradae vildi það hörmulega
3lys til í Kt flivík, að maður að
aafni Einar Jónsson, fyrv. hrepp-
stjóri þar, varð undir bifreið og
beið bana af.
ó<unnugt er það, hvernig slys-
ið atvikaðist, en sagt er, að bif-
reiðarstjórinn, sem á heima f Kefla-
vík ogtalinn er einhver sllra gætn-
asti bifreiðarstjó'-i hér um slóðir,
hrfi venð nýbúinn að skila fólk
inu er hann kom með til Kefla-
víkur, og verið á leið heim til sín
er slysið vildi til. Er svo að sjá,
sem fat hafi komið á báða aðilja,
«g engum verði kent um slysið.
Annars vekur þetta slys þá spurn
ingu, hvort btfreiðarstjóraprófið sé
nógu strangt ? Hvort þess sé gætt
aógu grandgæfiiega, að þeir, sem
prófið taka, séu nógu taugasterkir
ag rólegir?
Skotar krefjast sjálfstæöis.
Khöfn 29 apríl.
Sfmað er frá London, að þing
skozkra verkamanna hafi samþykt
að krefjast sjálfstæðis Skotlands.
frá þjóðverjmn.
Khöfn 29. apríi.
Sfmað er frá Berlín, að þjóð-
pngínu verði slitið 21. maf.
MiiHer, Köster fjármáiaráðherra
og Wirth, vetða fulitrúar Þýzka-
iands á friðarfundinum í Spa 25.
maí, fundurinn verður ekki í B»yssel.
Ríkisvarðliðinu verður fækkað
aiður í þá töiu, sem tilskilið er í
fridarsamningunum.
Heimskautsför Amundsens.
Khöfn 28 aprfi.
Sfmað er fra Wishington, að
Amundsen sé hættur vtð för sfna
til Norðurpólsins.
frakkar hreyknir.
Khöfn 28. ayrfl.
Parfsarblöðin ifta á úrslit S»n
Remo fundarins sem sigur fyrir
Frakka.
Viðskijtareglngerlin.
II.
Það er óhætt að segja, að jafn-
vel þó viðskiftareglugerðin hefði
verið sómasamlega úr gasði gerð,
þá væri í rauninni alt undir þvf
komið, hvernig henni yrði beitt.
Það segir sig sjálft, að ómögu-
legt er að stöðva allar fjárgreiðsl-
ur til útlanda, og því þarf að hafa
umráð yfir töluverðu fjármagni
erlendis, til þess að greiða með
skuidbindingar ríkisins og einstak-
linga, er falla í gjalddaga á næst-
unni, svo og til nauðsynlegustu
vörukaupa. Þetta fjármaga getur
fengist með bráðabirgðalánum,
þaagað til inn kemur erlendis
söluandvirði íslenskra afurða, með
útjlutningi dönsku seðlanna eða
gulls, jafnhliða innjlutningstálm-
unum.
í slílcri hættu, sem landið er
nú, nægir ekki að gera innflutn•
ingstálmanir af handahófi. Það er
ekki nægilegt, eins og viðskifta-
nefndin kvað hingað til hafa gert,
að skera niður um helming aliar
innflutningsbeiðnir, þegar umsækj-
endur hafa haft þær helmingi
stærri, en þeir þurftu, með þenna
niðurskurð fyrir augunrt. Ó »já-
kvæmilegt verður að banna alhn
inrflutning á Öðru en brýnust*
Iffsnauð'íynjum, svo sem rúgmjölifc
haframjöli og sntjörlfki eða hrá-
vörum til framleiðslunnar, sena
ekki verður án verið, svo sem
kolum og salti. Þá fyrst er hægt
að hafa von um, að ástandið b tni
fyrir þjóðma, hve tilfinnaniegt
sem þetta getur orðtð kaupmönn-
um.
Með viðskiftareglugerðinni er
öllum bannað sð flytja úr landi
danska seðla, nema með leyfi
viðskiftanefndar. Nefndin vinnur
sér t|l óhelgis, ef hún sér ekki
um að þeir verði fluttir úr landh
Annars festi hún hér ókeypis
seðlaútgáfurétt fyrir Þjóðbankann
danska, léti ísland-banka skulda
að óþörfu minst 2 imlj. kr. er-
lendis, og væri þcss valdandi, ad
dýrtlð ykist í landinu, því að
seðlaumferðin og lánin innanlands
þurfa eðlilega að minka samfara
því, sem vöruskiftin minka, ef
verðlag á ekki að hækka. Þar
sem íslandsbanki heflr flutt dönsku
seðlana inn f landið, á hann lfka
að safna þeim saman aftur og
bera kostnaðinn af sendingu þeirra
út úr landinu.
Söluavdvirði afurðanna erlendis
verður að koma inn svo fljótt,
sem frekast er unt. Bankarnir geta
ekki lengur lánað fé til neins
gróðabralls með afurðirnar. Þvf
hefir áður verið lýst, hvernig þetta
gróðabrall og aðstoð bankanna
við braskarana er önnur aðalorsök
viðskiftakreppunnar. Sem viðbót
við kjöt- og sildarbrallið má geta
þess, að mælt er að Islandsbanki
hafi lánað einu einasta firma 9
miljónir króna til fiskkaupa, og
fiskurinn sé enn óseldurl
Þar sem söluandvirði afurðanna
getur ekki komið alt inn á næst-
unni, og mikiil hluti þess er ank
þess farinn að forgörðum vegna
gróðabralls, verður óhjákvæmilegt
að taka erlendis bráðabirgðalán.
Það Ieikur enginn vafi á þvf, aðf
\