Vísir - 25.09.1912, Síða 2

V I S I R

Karlmannafatnaður,
Regnkapur, Vetrarkápur o. fl.
nýkomið til
TH.THORSTEINSSON & CO,
FATAVERSLUN, HAFNARSTR. 4.
þessir »strámenn« væru, annars yrði
sú staðhæfing að álítast ómerk.
Kr. Ó. Þ. »Jeg stend ekki fyrir
neinum inspektions-rjetti hjer!«
Jón Jensson mótmælti að svæðið
yrði leigt, einkanl. til fiskverkunar,
sem hlyti að valda óþrifnaði og ó-
daun, þar sem engin holræsaleiðsla
væri þaðan, enda væri heimskulegt
að vera að tala um fiskverkunar-
pláss þarna, það mætti fá nóga
staði hentugri til þess að bagalausu.
sonar stafaði með því að auðsær
hagur væri að því, að legja blett-
inn en alls ekki neinn óhagur nje
óþrifnaður.
Jón Jensson ítrekaði mótmæli sín
og kvað ástæðulaust af Kl. J. að
bregða sjer um að hann ekki tæki
tillit til fátæklinganna, hjelt annað
mundi sitja betur á KI. J. en að
láta mikið yfir hvað hann bæri hag
fátæklinga fyrir brjósti, hann hefði
ekki hingað til sýnt að svo væri,
Samt þorði hann ekki að koma
við hann, heldur lagðist alveg út á
rómstokk. Sjerlil hugsvölunar hugs-
aði hann samt um hvað hinn væri
vitlaus, að kúra þarna heima á gisti-
húsinu í staðinn fyrir að drekka
og kyssa stúlkurnar, eins og hann
gerði sjálfur.
í þessu sá hann að hurðin opn-
aðist og stúlka á ljósleitum kjól
kom inn. Það flaug í gegn um
hann að nú væri notandi að vera
Vandaðar vörur. 1 Verslunin Björn Kristjánsson, Reykjavík.
SJÖLIN alkunnu um tíma með 20 5 afslætti. £e!ux oq V. B. K. örur eru viðurkendar þær bestu. j
Ó dý r a r vörur. V
Klemens Jónsson taldi ástæðulaust
að hamast á móti að blettur þessi
ýrði leigður, þar sem bæarstjórnin
gæti, er henni sýndist og þörf bæri
til, selt hann undir byggingar, enda
gæti orðið talsverður hagur aðfisk-
verkunarplássi á þessum stað fyrir
fátæklinga, sem byggju þar nálægt
og ekki gætu sótt vinnu langt en
notað hana fast við bústaði sína.
Kvaðst ekki skilja af hverju mein-
bægni þeirra Kr. Ó. Þ. og J. Jens
enda mundi mönnum þykja eítt-
hvað arinað trúlegra. Frh.
Söxvw sac^a
, frá
Ameríku.
Sögð af Eyði.
---- Nl.
v »Og döninn, hann liggur þá í
miðju rúminu og hugsar ekkert um,
að jeg þurfi líka pláss«.
einn, en í því kom inn karlmaður
og læsti vandlega á eftir sjer. »Hvað
skyldi nú koma«, hugsaði Carl, og
það var eins og rynni dáiítið af
honum. Hann lá kyr eins og mús,
en hjúin gengu að glugganum og
pilturiun lagði handlegginn utan um
stúlkuna.
»Æ, jeg'er eitthvað svo hrædd;«
sagði hún á íslensku.
«Hvað ætli þú sjert hrædd, þeg-
ar jeg er hjá þjer,« ansaði maður-
inn í hálfum hljóðum.
m r mm wm hh B HH 1
1 Skoðið ðorðana í glugganum tgá / TH.THORSTEINSSON L í INGÓLFSHVOLI. \ aj njttm vövum * \ mA Æjr \ /Ywg.-- n 1 i Tn'ií i i(Ti irí i' i mwi t T>ii Æil&vsAr-Jk !
S BSi BS MM-M m nn
Carl gat ekki sjeð hann vel, því
hann snjeri bakinu að rúminu, en
stúlkuna þekti hann, það var sú
sama, sem hann ætlaði að kyssa
daginn áður. »Jæja, hún er þá ís-
lensk, þó hún talaði við mig tóma
ensku,« hugsaði hann, en lá hreyf-
ingarlaus, Þau, sem hjá gluggan-
um voru hvísluðust eitthvað á, sem
hann ekki heyrði.
»Skyldu þau ekki ætla að kyssast,*
var næsta hugsunin, en ekki varð
neitt úr því, heldur endurtók stúlk-
an að hún væri hrædd, og honum
sýndist hún líta til rúmsins, þar
sem hann lá. »Hún heldur auðvit-
að að við sofum báðir, en það eru
bara dauðyfli, eins og íslendingar,
sem sofa þegarsvonaskemtileg fyrir-
brygði eru að gerast í kring um
mann«. En honum datt samt í
hug, að sjer hefði ef til vill orðið
sem hafa fengið margra
ára reynslu hjer og hlotið
mikið lof, fást í
VEFNAÐARVÖRUVERSL.
Th.Thorsteinsson,
INGÓLFSHVOLI.
Sai\ma\í\dav,
sem reynast mjög vel
hjer og eru frá heims-
frægri verksmiðju, koma nú
aftur í þessari viku til
ThThorsteinsson,
INOÓLFSHVOLI.
Gufuhreinsað
F I Ð U R
og
D Ú N N
best hjá
Th.Thorsteinsson,
INGÓLFSHVOLI.
bylt við, þegar þessi hjú komu fyrst
inn, ef hann hefði ekki haft vin
sinn fyrir ofan sig í rúminu.
»Máske jeg lofi honum líka að
skemta sjér,« og Carl gaf vini sín-
um olnbogaskot, en hinn hreyfði
sig hvergi.
»Mjer líður svo ílla hjerna « end-
urtók stúlkan, »jeg hefði aldrei
látið tilleiðast að fara hingað inn
um hánótt, ef að karlinn hann hús-
bóndi minn væri ekki svona hrædd-
ur urn mig. Já það dugar ekki
að þú sjert afbrýðissamur. Húsbónd-
anum líst vel á migv hann borgar
mjer hærra kaup en hinum stúlkun-
um, og okkur er nauðsynlegt að
eiga eitthvað, áður en við förum að
búa. Þú hefur verið svo óvarkár
að hann hefur fengið einhvern grun
um, að við munum þekkjast, og þess
vegna hefur hann passað svo vel