Vísir - 30.10.1912, Side 1

437
5
Ostar
bestir og ódýrastir
i verslun
Einars Árnasonar.
Föí og Faíaefní s^ú?ír meS°tf
úrval. Föt saumuð og afgieidd á 12-14 tímum
Hvergi ódýrari en í ,DAGSElRÚ N‘. Sími 142.
Keniur venjul.út alla daga nema laugard, I 25 blöð frá 25. okt. kosta: Á skrifst.50a, Skrifstofa í Pósthússtræti 14A.
Afgr.í suðurenda á Hótel fsl. ll-3og4-6. Send út um !and 60 au. —Einst. blöð 3 a. lega opin kl. 2—4 og 6—8.
VenjU’
Langbesti augl.staður í bænum. Au^t
sje skilað fyrir kl.3 daginn fyiir birtingu
SVfiðvkud. 30. okt. 1912.
Háflóð kl. 7,57‘ árd. og kl.8,24£ síöd.
Háfjara hjer um bil 6 st. 12‘ síðar.
Aftnœli.
Ungfrú Þuríður Jóhannsdóttir.
Jón Þorsteinsson, kaupmaður.
Mattías Þórðarson, forogripav.
[Söguviðburðir: 1864: Friðurinn í
Wín: Chr. IX. afsalar sjer Sles-
vík-Holsten og Láenborg.— 1905.
Nikulás II. Rússakeisari tilkynnir,
að engin lög verði sett, nema
»ríkisdúman« samþykki þau. —
1910 dó svissneski mannvinurinn
Henry Dunant, stofnandi »Rauða
krossins«.]
Á morgun:
Póstar.
Botnía fer til útlanda.
Austri kemur úr strandferð.
Vestri kemur úr strandferð.
Veðrátta í dag.
Loftvog 1, in Vindhrað bJD c3 T 3 >o <D >
Vestm.e. 760,5 0,7 N 1 Heiðsk.
Rvík. 761,8 5,3 0 Heiðsk.
ísaf. 765,5 4,7 N 3 Heiðsk.
Akureyri 763,9 3,0 NV 1 Alsk.
Grímsst. 726,7 7,0 0 Skýað
Seyðisf. 763,2 1,8 ■ 0 Hríð
Þórshöfn 752,0 2,6|NNA 4 Skýað
Skýríngar.
N—norð-eða norðan, A—aust-eða
austan, S—suð- eða sunnan, V—vest-
eða vestan.
Vindhæö er talin í stigum þann-
ig: 0—logn.l—andvari,2— kul, 3—
gola, 4—kaldi, 5—stinningsgola, 6—
stinningskaldi,7—snarpur vindur,8—
hvassviðri,9—stormur,l 0—rok, 11 —
ofsaveður, 12—fárviðri.
Kuldi táknaður með skáletri.
viðurkendu, ódýru, fást
ávalt tilbúnar á Hverfis-
götu 6.—Sími 93.—HELQI og EINAR.
Líkkistur og líkklæði
er best að kaupa í verksm ðj inni
Laufásveg 2. hjá
EYVINDI ÁRNASYNI.
Teppi lánuð ókeypis I kirkjuna.
Samkomuhúsið ,Sílóam‘
við Grundarstíg. Biblíulestur
í kveld kl. 8 um þúsund-
áraríkið. D. ÖSTLUND.
Símskeyti.
Eldur í húsi.
Eftirprentun bönnuð.
Siglufirði, þriðjud,
í nótt kviknaði í húsi Frið-
bjarnar Nielssonar hjer í bæn-
u;n.
Eldurinn var brátt slökktur, en
þó skemdist húsið töluvert og
munir þó enn meiri.
Vörur og innanstokksmunir
voru vátrygð fyrir 5000 kr.
Líkkisturnar
Hjá
Árna Eiríkssynl
í Austurstræti 6.
*
eru allar vefnaðarvörur bestar og
ódýrastar.
Um það eru ekki lengur skiftar
skoðanir.
••"Hafið það hugfasf*1
I landi risa
og dverga.
Frh.
Fyrii 15 árum fór Oötzen greifi
fyrstur allra Norðurá!fu-búa um
Rúanda og bar fregnir af risaþjóð
nokkurri, sem^á fyrri tímum liefði
brotist þangað inn að norðan og
gerst höfðingjar ogeigendur Iands-
ins og húsbændur hins gamla Va-
áátó-þjóðflokks.
Skilrnálalaust og möglunarlaust
þræla nú hinir iðnu akuryrkjumenn
og hjarðmmenn fyrir hina dramb-
sömn og seinlátu Watússa, jafnvel
þótt hinir fyrnefndu sjeu þúsund-
sinnum fleiri að tölu. Og alveg
eins skilmálalaust hlýða Watússarn-
ir erfðasoldáninum í Rúanda, sem
hefur ótakmarkað eim'eldi yfir landi
og lýð, lífi og dauða - vaid, sem
annars er undir lok liðið í öðrum
ríkjum Afríku.
Þriðji þjóðflokkurinn býr líka í
landinu, sem viltir skógarmenn, það
eru dvergar af kynstofnifía/ira, voru
þeir hinir upphaflegu íbúar lands-
ins og urðu að víkja og láta rjett
sinn fyrir akuryrkjumönnunum, eins
og þeir síðar urðu að beygja sig
fyrir Watússum. Þessir dvergar
haldast nú samt við á vissum stöð-
um landsins, og lifa ómannblendnu
og afskektu lífi í skógunum. — í
Rúanda hefur þjóðhöfðinginn ver-
ið látinn halda rjetti sínum nærri
óskertum, því að sjálfsagt hefði hann
ekki gengist undir yfirráð Þjóðverja
fyr en eftir langt og blóðugt stríð
og þess utan hefði þurft að verja
miklum kostnaði til þess að koma
skipulagi á í landir.u. { stað þessa
hefur verið settur þar þýskur sendi-
herra, sem ber óskir nýlendustjórn-
arinnar fram fyrir soldán, án þess
áð blanda sjer hið minsta inn f
stjórn innfæddra manna.
í Rúanda »drýpur smjör af hverju
strái«, sem strax má sjá af því, hvað
skógarnir eru l'tlir og beitilöndin
mikil og gnægð fagurra hjarða.
Aftur er akuryrkja þar á lágu stígi.
Af öllum löndum Austur-Afríku mun
þettað sjálfsagt verða geðfeldast hvít-
um Iandnemum, þegar sá tími kem-
ur að farið verður að nema þar
Iand. Jarðvegurinn og hið ágæta
loftslag, sem líkist mjög loftslaginu
heima fyrir, mun gera þúsundum
manna mögulegt að flytja þangaö.
En ef á að komast hjá blóðugum
bardögum, þá verður að gera al-
varlega breytingu á hugsunarhætti
innfæddra manna þar, sem ennþá
álíta sighöfðingjaog eigendur lands-
ins.
Áhrif hvítra manna eru hjer ekki
neitt svipað því eins sýnileg og í
löndunum nær ströndinni. — Fljótt
urðu ferðamennirnir áþreifanlega
varir við annan aðal-atvinnuveg Wa-
tússanna, býflugnaræktina, er þeir
komu inn í Rúanda. Án þess að
eiga sjer á íllu von, skipaði farar-
stjóri að setja búðir undir háu,
skuggasælu trje, þar sem býflugna-
körfur hjengu á greinunum. Tjöld-
in voru ekki tilbúin og menn höfðu
varla sett sig niður á grasið í skugga
hins stóra trjes, er geysi-mikili bý-
flugnasægur kom og rjeðst á föru-
neytið með ótal stungum og rak
livern einasta mann á flótta við
mikla smán. Það ætlaði að gaiiga
ílla að ná frá þessum óðu kvikind-
um aftur tjöldum, klyfjum og
stultu máli öllum farangrinum, sem
hlaupiö hafði verið frá. Nú höfðu
menn reynt að búa um sig undir
býflugnatrje og gerðu það ekki
oftar.
Soldáninn í Msinga, sem hafði
verið búinn undir komu mikils
höfðingja með fjölmennu föruneyti,
sendi næsta morgun sendimenn á
fund hertogans og bauð honum
heim í aðsetursstað sinn. Þá sáust
fyrst Watússarnir risavöxnu, eins og
einhver opinberun frá annari ver-
öld; hinir minstu af þeim eru að
minsta kosti 1 meter og 80 cm.,
en hinir stærri allir 2 metrar og
sumir töluvert hærri. Þaö ermjög
eðlilegt að Vahútarnir innfæddu,
sem eru nægjusamir og kyrlátir ak-
uryrkjumenn, bæru fljótt takmarka-
lausa lotningu fyrir þessum köpp-
um og ljetu þegar í stað stjórnast
af þeim skilyrðislaust. Nú eru líka
Watússarnir höfðingjar í landinu og
láta hina undirokuðu ata sig en
iiggja sjálfir í iðjuleysi eða fást
Munið efílr uppboðinu
í Bárubúð. Byrjar kl. 4
í dag.
eitthvað við fjárrækt og giftast að-
eins innbyrðis.
Hinn ljósbrúni hörundslitur, lík-
amsstærðin og sköpulagið, sem meira
líkist Semítum en Negrum, gefur
þeim líka þegar í stað fullkomna
sjerstöðu frá Svertingjum í augum
allra þeirra, er heimsækja landið. —
Boðberarnir færðu gjafir frá sol-
dáninum og fylgdu komumönnum
til Niansa, þar sern soldán hefurað-
setur.
Því uær sem kom borginni, því
stærri varð flokkur Watússa sem
gekk á undan. Úr öllum þorpun-
um höfðu höfðingjar verið kvaddir
til þess að vera við móttökuna og
úr öllum áttum komu lestir með
vistir, sem soldán ætlaði að hafa
handa gestunum. Föruneytið, sem
annars var ekki svo fámennt, óx
mjög er við bættust hundruð göf-
ugra Watússa, sem gerðust nokk-
urs konar heiðursfylgd gestanna,
og höfðu með sjer þjóna, sem báru
nesti og ýms klæði í stórum körf-
um.jjEinstaka höfðingi hafði jafnvel
með sjer kú til þess að geta haft
mjólk daglega. Loksins fór nú lið
ið að nálgast höfuðborgina.1 Höf-
uðsmaðurinn v. Gravert, sendiherra
í Rúanda, sem hafði verið hjá sol-
dáni í nokkra daga, kom fyrst til
móts við gestina. Á öllum hæðum
og hólum í nágrenninu stóðu hinir
veslings nægjusömu íbúar landsins,
þúsundum saman á báða vegu til
að sjá hinn göfuga gest, sem sol-
dáninn tæki svo hátíðlega á móti.
Og loksins kom hátíðleg fylking
hinna tignustu manna landsins nið-
ur úr háborginni. Gengu þeir hægt,
tveir og tveir saman, og voru allir
skrautbúnir og risar að vexti. Burð-
arstóll konungs var borinn á und-
an. Msinga fór út úr burðarstóln-
um, þegar hann var kominn í nánd
við hertogann og heilsaði gesti sín-
um með nokkrum orðum á þýsku.
Frh.
----- Nl.
Jurta- og dýralíf.
Jurtalífið er hjer fáskrúðugt og
grasvöxtur Iítill á eynni. Aðalgrasið
er Dactylus caespitosa; það er af
grasættinni og mjög líkt melgrasi
og eru rætur þess ætar, og þykja
ljúffengar.
Enginn jarðarávöxtur er þar rækt-
aður.
Mikið er af fuglum, þó tegund-
irnar sjeu fáar. Hjer eru kríur, máfar,
albatrosar, þessi fallegi, stóri, hvíti
fugl af fýlunga kyni. Höfðadúfur eru
hjerítugum þúsunda og svo kráku-
tegund ein og mörgæs; Mörgæsin