Vísir - 02.07.1914, Blaðsíða 3

V 1 S I R
sönnun liggur fyrir um, þá er nú-
gildandi sambandsflagg Brefa
samansett af þessu merki (aðal-
lega) og skákrossunum St. Andrew
og St. Patricks saman.
Það yrði þá annaðhvort að taka
varatillögu nefndarinnar (hvíta fán-
ann með bláa krössinum) eða þá
að breyta bláhvíta fánanum í ein- !
hverja aðra átt en að setja rauðan
kross innan í hvíta krossinn. Mætti '
ekki taka eittvað af öllum þeim blá- •
hvítu tillögum sem nefndinni bár-
ust eða þá finna upp einhverja nýja? 1
Jeg býst vjð að flestir kjósi höfuð-
litinn (feldinn) heldur bláan en ;
hvítan, en þeir tveir litir eru nú
viðurkendir okkar þjóðlitir, ekki |
eingöngu hjá öllum fjölda íslend- j
inga heldur og í útlönduin þar ]
sem ísland þekkisl nokkuð. Ef kon- .
ungur hefur rnyndað sjer einhverja j
grýlu á móti fána, eitflivað svipuð- j
um bláhvíta fánanum, sem við höf-
um haft, vegna þess að hann ef til
vill álítur hann skilnaðarfána, upp-
reisnarfána eða eitthvað þesskonar,
þá verður hinn nýi ráðherra að
upprœta þann arga misskilning hans
hátignar.
Við megum ekki sleppa tækifær-
inu, að eignast einhvern fána nú,
fána, sem allir geta sameinast um
og sem við berjumst fyrir að fá sem
siglingafána — það hefur nefndinni
eða formanni hennar tekist vel aö
sýna fram á að við þörfnumst og
höfum rjett til — og jeg vona að
þinginu takist að velja þá gerð sem
allir geti oröið ánægðir með, enda
er sjálfsagt að við sameinumst allir
urn þann fánann sem þingið að lok-
utn aðhyllist og konnngur staðfest-
ir, en hann má hvorki vera flokks-
fáni nje merki tekið frá annari þjóð.
Hreinn fánavinar.
fiogi Brynjölfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður,
Hótel ísland.
Annari hæð. Herbergi JVs 26.
Venjulega heima kl. 12—1
og 4—6
Talsíml 250.
Nýtt.
komnir í
Kaupanp:.
1,40 kr. pundið.
Klæðayerksmiðjan
mm
kaupir fyrst um sinn allskonar
tuskur fyrir peninga út í hönd.
Agætt
maísmiöl
fæst í
Kaupangi
QtgeÆatfvússbvaguxVtm u^V.
1. Með sinu lagi
í árstraumum flýtur sá indæli lögur
frá Ölgerðarhúsinu á Norðurstíg 4. —
Hvítöl og maltdrykkir, óáfengt allt,
í öllu er þar hreinasta, f nasta malt.
þar er ekki verið með síróp að sulla
nje sykur — þar hafið þið trygginu fulla
að næringarefnið er ómengað, hreint
og ekki er þar farið með gerðina leynt,
2. Lag: heim er jeg kominn og halla undir flatt.
Ef stjórnarskrárfrumvarpið óljóst þjer er •
og úrskurður líkar þjer miður,
þú meltir það held jeg, ef hugkvæmist þjer
með hvítöli að renna því niður.
Ef íslenskur fáni’ er þjer áhyggja stór
og ertu um gerðina’ í vafa,
þá áttu að fá þjer einn Islendingsbjór
og ölflösku í veifunni hafa.
Hann Bakkus er innan skamms útlægur ger
og allur hans glóandi lögur,
en það sem jeg ábyrgist ósvikið þjer
er ölið á Norðurstíg 4.
ÍV éS fí fí 0
Gav \e\^v\.
Fyrsta ágúst eða fyrsta október eru 2—3 skrifstofuher-
bergi, á góðum stað í bænum, nálægt höfninni.
Afgr. þessa blaðs vísar á.
MÁLARAVÖRÍÍR
nýkomnar f versl.
»Von<
Laugaveg 55
Blýhvíta Æ 1 ágæt Kgr. 64 aura
9 » v » 60 »
Zinkhvíta „ 1 ágæt » 75 »
2 » » » 70 »
Litóphone, duft (hv. innanhúss) » 48 »
Ital., rautt » 28 »
IJmbra, græn og ýmsir aðrir duftlitir. » 36 »
Ennfremur: Fernisolía, Þurkefni, Terpentinolía Afsláttur ef mikið er keypf. og Kítti.
^a^svmv VLZ,
Eftir H. Rjder Haggard.
---- Frh.
XVII.
Meðan á þessu stóð gengu
þeir Hugi, Rikki og Davíð um
stræti borgarinnar og leituðu að
Akkúr fjandmanni sínum eða þá
vinum sínum frá Englandi. Leið
dagur að kvöldi svo að þeir
urðu einskis vísari. Leituðu þeir
aðallega fyrir sjer í gestgjafahús-
uni en enginn gat gefið þeim
neinar fregnir af þeim er þeir
vildu finna. Spurðu þeir einnig
borgara og presta er þeir hittu.
Prestarnir gengu margir fram
eins og hetjur, gengu þeir manna
milli, þeirra er deyjandi voru úr
drepsóttinni miklu, hugguðu,
hjúkruðu og þjónustuðu fólk og
vægðu sjer ekki. Einnig hittu
þeir nokkra lækna, en læknar
voru sjaldsjeðir á þeim dögum,
dóu þeir flestir í byrjun veikinnar.
Enginn þessara manna hafði orð-
ið var við Akkúr, svöruðu þeir
allir hæversklega spurningu Huga
nema einn er bað þá að fara
leið sína norður og niður og
kvað riddara þann er þeir væru
að leita áreiðanlega steindauðan
eða þá flúinn burt úr borginni.
Loks hittu þeir tollþjón einn,
er kvaðst hafa sjeð Akkúr koma
til borgarinnar og hefði flokkur
manna verið í fylgd með honum.
Ekkert mundi hann hvað langt
var síðan, kvað hann þau tíðindi
hafa skeð síðan að slíkir smá-
munir væru horfnir sjer úr minni.
Kvaddi hann svo þá fjelaga grát-
andi og kvað þá mundu heila
hittast á himnum innan skamms.
það var að byrja að rökkva.
þreyttir og mæddir gengu þeir
fjelagar á heimleiðinni fram hjá
klettinum þar sem páfahöllin
mikla gnæfði við himin. Brunnu
eldarnir þar í görðunum dag og
nótt og vopnaðir varðmenn gengu
fram og aftur eftir múrunum.
þangað inn var öllu óhreinu
bannað að koma. —
Til þess að stytta sjer leið
lögðu þeir leið sína um götu
nokkra, er þeir höfðu ekki áður
gengið og sem lá í áttina til dvalar-
staðar þeira. Gatan var nær því
mannlaus og húsin flest í eyði
sumstaðar sáu þeir þó pestar-
sjúklinga ligga á götunni og engj-
ast sundur og saman í dauða-
stríði. Einnig sáu þeir nokkra
þorpara skjótast i felur, voru það
ræningjar er notuðu sjer dauðan
og vandræðin og voru tímarnir
góðir fyrir þá. þeir heýrðu fóta-
tak á eftir sjer, og urðu þess
varir að þeim var veitt eftirför,
en sá er það gerði hjeit sig í
skugga svo þeir sáu hann ekki.
Veittu þeir því litla eftirtekt,
hugðu þeir að það mundi vera
vanalegur þorpari er ekki þyrði
að ráðast á þá, enda voru þeir
orðnir slíku ofvanir til að kippa
sjer upp við það. Vissu þeir
ekki að sá er þar fór var mála-
fræðslumaðurinn Basil frá Túrs
Hafði hann haft fataskifti og vildi
njósna um þá fjelaga fyrir Akk-
úr. Frh.