Vísir - 03.07.1914, Síða 1

Besta
verslunin í bænum hefur síma
Fosiud. 3. júSí 1914.
Háfi. kl. 1,8’ árd.ogkl. 1,44’síðd.
——m ■ —
Sameinað þing heldur fund í
dag kl. 11. Rannsökuð kjörbrjef
þingrnannanna fjögurra, sem síðast
komu.
Dagskrá
E.d. Alþingis í dag (kl. 1 síðd.).
1. Frv. t. I. um breyting á lögum
um skrásetning skipa frá 13. des.
1895 (stj.frv.); 1. umr.
2. Frv. t. I. um breytingar á ákvæð-
urn siglingalaganna 22. nóv. 1913
um árekslur skipa (stj.frv.); 1
umr.
3. Frv. 1.1. um sjóvátrygging(stj.frv.);
1. umr.
4. Frv. t. 1. um varnarþing í einka-
málum (stj.frv.); 1. umr.
Tiifaga
til þingsályktunar um íslenska fán-
ann.
Flutningsmenn; Skúli Tliorodd-
sen, Bjarni Jónsson frá Vogi, Bene-
dikt Sveinsson, Jón Jónsson, Björn
Kristjánsson, Sigurður Eggerz.
Neðri deild ályktar, að skipa sjö
rnanna nefnd til að íhuga fánamáiið
og koma fram með tillögur, er að
ag
því lúta.
Ol $ Ö R BÆHUM
Óhæfilegí atferli.
í gær bar svo við, við jarðar-
í'ör Finsens verslunarmanns er lík-
fylgdin fór um Vonarstræti fram
hjá bifreiðarskúrnum sem þar er,
að bifreið ein kom frá skúrnum
afturábak á líkfylgdina og stefndi
á líkvagninn, varð hún ekki
stöðvuð fyr en eftir hróp og
köll, og munaði ekki nema um
tveim álnum að ekki rækist bif-
reiðin á líkvagninn.
Hinir nánustu hins látna sem
mest urðu fyrir bifreiðinni urðu
felmtraðir og hrukku til hliðar
og vakti þetta hneyksli og gremju
hjá öllum sem við voru.
Er æskilegt bæði almennings
vegna og jafnvel vegna sjálfra
þeirra sem bifreiðarnar eiga að
hart sje tekið á athæfi sem þessu.
Númer ætti sem allra fyrst að
setja á bifreiðar svo síður sje
hætt við að bifreiðarstjórar skáki
í því skjóli að þeir þekkist ekki.
---------Viðstaddur.
„Flóra“ kom í gærmorgun norð-
an og vestan urn land. Meðal
farþega: Alþingismennirnir Jósep
Björnsson, Magnús Pjetursson,
Hákon Kristófersson og þorleif-
Reykjavíkur
byrjar í dag, föstudag 3. júlí, reglubundnar ferðir miili
Reykjavíkur og Hafnarfjarðar, þannig að bifreiðin fer fyrst
um sinn að forfallalausu annanhvorn klukkutíma:
frá Reykjavík kl. 8, 10, 12, 2, 4, 6 og 8, en
frá Hafnarfirði kl. 9, 11, 1, 3, 5, 7 og 9.
Farseðlar til Hafnarfjarðar eru seldir á skrifstofu fje-
lagsins í Vonarstræti, en farseðlar til Reykjavíkur hjá
Theodóru Sveinsdóttur í Hafnarfirði.
Reykjavík 3. júlí. 1914.
Stjórnin.
ur Jónsson. Ennfremur D. Thom-
sen konsúll, Bertelsen tóvinnu-
vjelastjóri, Kr. Skagfjörð agent,
Vilh. Knudsen, þ. Thorlacíus, sr.
Jón í Stafafelli, Magnús Blöndal
frá Stykkishólmi, Ólafur Jóhann-
esson kaupm. á Patreksfirði, Sig.
Sigurðsson læknir frá Búðardal,
jgfr. Elín Hallgrímsdóttir, Ingibjörg
Guðmundsdóttir og Lovísa Mark-
úsdóttir, frá ísaf., sr. Halldór
Bjarnason Presthólum, jgfr. Lára
Lárusdóttir. o. fl. o. fl.
Flóra fór í morgun. Meðal
farþega voru : Mattías Einarsson
læknir og frú, Mattías þórðarson
fornmenjavörður og frú, Páll Ein-
arsson borgarstjóri,Sigurður Hjör-
leifsson læknir, frú Ásta Her-
mannsson, ungfrú Ingibj. Brands,
ungfrú Soffia Jónatansdóttir, Chr>
Nielsen agent og Sig. Magnús-
son læknir á Patreksfirði.
Pálí Einarsyni frv. borgarstjóra
hjer var gefið í gær af bæarbúum.
gullúr ágætt og færði honum það
nefnd mauna. Fylgdi ávarpsskjal
með þökkum fyrir vel uunið starf.
isS'
m
’IFRÍ UTLÖNDUM |§§
Merkur lögmaður myriur
í Kristjaníu.
Morölnginn er stórkaupmaður.
það bar til tíðinda í Kristjaníu
17. júní kl. 2 '|2, að einn hinna
merkustu málfærslumanna þar í
borg, Oskar Ström lögmað-
ur, var skotinn þar þrem skamm-
byssuskotum til bana. Sá er
morðið framdi var A x e 1 Wi-
b o r g stórkaupmaður og ísút-
flutningastjóri.
Frá atburði þessurn, er slegið
hefur óhug miklum á alla Krist-
janíubúa, er svo sagt, að menn
sáu Wiborg stórkaupmann standa
við húshorn eitt á Karl Jóhanns-
götunni eins og ',hann væri að
bíða einhvers. Rjett á eftir kom
Ström út úr húsi þar hjá, sneri
á leið til járnbrautartorgsins og
hefur sennilega ætlað að fara eitt-
hvað með fjarðarbátunum. þá hóf
Wiborg marghleypu á loft og
hleypti af á Ström 3 skotum. Tvö
| hæfðu og hnje Ström niður. Menn
þyrptust að, tóku hann og fluttu
í sjúkrahúsið, en þar dó hann
þegar.
| Ungur lögregluþjónn rjeð á
móti morðingjanum, — miðaði
Wiborg fyrst á hann byssunni,
en hætti við, rjetti b.onum vopn-
ið og gafst upp. Var hann þeg-
ar fluttur á lögreglustöðvarnar.
Um orsakir til þessa háttalags
Wiborgs vita menn það eitt, að
þegar Wiborg skildi við konu
í sína fyrir nokkru, tókst Ström
að fá hann til að greiða henni
1500 kr. skaðabætur. Hófst út
af því fjandskapur milli Wiborgs
og Ström, er aldrei greri um heilt,
eru og veröa æfinlega drýgst
og best

— átti Wiborg í höggi við ýmsa
aðra málsmetandi menn, skrifaði
um þá níðrit og var all óvæginn.
Er jafnvel grunur á, að hann sje
ekki með öllum mjalla, af ýmsu
framferði hans að dæma. Wiborg
er hátt á fimtugsaldri, —- var áð-
ur glæsimenni kið mesta og stór-
auðugur, en farlð að ganga af
honum í seinni tíð.
Oskar Ström, sá er myrtur var,
erfæddur 1873, rúml. fertugur.—
Haíði ágætis lögfræðispróf og afar-
mikið orð á sjer sem einn hinna
snjöllustu lögmanna Norðmanna.
Kvæntur var hann og átti 4 börn
hið elsta 12 ára. Vinsæll var
hann og vel metinn í hvívetna, —
þykir því mikill harmur að frá-
falli hans.
Slys.
Eftir brjefi frá Húsavík 24. f. m.
það slys vildi til á Laxamýri
þann 16. þ. m. að Gunnar Jóns-
son Sæmundssonar, vinnumaður
þar druknaði í Laxá. þann dag
var verið að setja niður laxa-
kistur í fossana og voru menn
að fara heim um kvöldið, og voru
menn ferjaðir á prömmum úr
fosshólmunum ofan við fossana.
í seinasta prammanum voru 4
menn. Gunnar heitinn sat undir
árum, en rjett um leið og þeir
leggja frá landi, hrekkur ár-
in upp úr ræðinu en við þá
töf að koma árinni aftur í raeðið,
hafði straumurinn drifið þá svo
að ekki var hugsanlegt að ná
austuryfir, en til sama lands hefði
verið hægt að komast þó út í
kast-streng væri komið, því dá-
lítið lygnusvif kemur neðan við
hólmann, sem þeir fóru úr, ofan
við sjálfa fossbrúnina. En þegar
Gunnar heitinn sá að þeir voru
komnir í hættu, stökk hann út-
úr prammanum með aðra árina,
og sagði: „Við erum frá„ þá stökk
Karl Sigurðsson út með hina ár-
ina og gat einhvernveginn klórað
sig upp í hólmann, þá var eftir
Árni í Skógum við annan mann
í prammanum og rennir harin
sjer þá út, en sleppir ekki
af prammanum og buslar fótun-
um og annari hendi og náði með
naumindum að landi í hólmann,
sem er við sjálfa fossbrúnina, og
bjargaði sjer og manninum, sem
innanstokks var, en Gunnar
heitinn sást þrisvar koma upp,
seinast á fossbrúninni um leið
og hann fór framaf, og síðan
ekki, og er þó verið að leita,
en allt árangurslaust.