Vísir - 08.07.1914, Blaðsíða 3

V í S I R
Líkkistur
<?r nú komin op ræst hiá hóksölunum í Reyk'>vík.
B ók ju'erslun Sigrúsar Eymundssonai.
og líkklæði.
Eyviadur Árnason,
DU&LEGA
HESTA
og ennfremur fylgdarmenn, ef ósk-
að er, útvegar
OUNNAR SIGURDSSON
FRÁ SELALÆK
í lengri eða skemri ferðir.
Til viðtals fyrst um sinn á Bók-
hlöðustíg 7 (uppi) kl. .3—4 e. m.
Fallegusí og best Karlmanns-
föt fást á Laugaveg I.
Jón Hallgrimsson.
Nýtt
komnir í
Kaapanp:
1,40 kr. pundið.
sjómenn
vantar á Austfirði. Gott kaup í boði.
Friðgeir Hallgrímsson
Hótel ísland, M 11.
%
Nokkrir þýsku- og ensku-mæiandi menn verða teknir til þess að fylgja
um bæinn og nágrennið ferðamönnum af þýsku lystiskipunum, sem lijer
Stúlka
vön verslunarstörfum óskast
búð á Austurlandi.
Afgr. v. á.
koma í sumar.
Lysthafendur gefi sig fram fyrir 9. þ. m. á skrifstofu
H. Th. A. Thomsen.

Jeg er nú í þann veginn að
leggja af stað norður á Langanes
í erindum fyrir Sálarrannsóknarfje-
lagið breska, aðallega til þess að
rannsaka draumagáfu Jdhannesar
Jónssonar, sem tíðast er nefndur
D r a u m a-J ó i og nú á heima á
Þórshöfn á Langanesi. Nú eru það
vinsamleg tilmæli mín til allra þeirra,
sem jeg enn ekki hef haft tal nje
spurnir af, en annaðhvort hafa þekkt
Drauma-Jóa persónulega eða haft
sannar sagnir af hónum, að þeir
geri svo vel að gera mjer viðvart
um þetta annaðhvort munnlega eða
skriílega. Sjeu menn þessir hjer í
Reykjavík, eru þeir beðnir um að
lofa mjer að hafa tal af sjer áður
en jeg legg af stað norður, sem
verður um miöja næstu viku. Aftur
á móti býst jeg við, að menn út
um land verði að skrifa mjer til
Reykjavíkur.
Þessi tilmæli mín eru önnur blöð
vinsamlega beðin um aö taka upp.
Reykjavík 4. júlí 1914.
Ágúsí Bjarnason.
Laufásvegi 34.
efcveiBav
verða háðar hjer eins og að undanförnu þegar þýsku lystiskipin koma
í sumar. Þeir, sem óska að taka þátt í þeim, gefi sig fram fyrir 9. þ.
m. á skrifstoíu.
H. Th. A. Thomsen.
Stii 1 ka
sem er áreiðanleg og vön verslun, getur fengið atvinnu við
vefnaðarvöruverslun mína í Vestmannaeyjum.
Góð meðmæli óskast.
Egill Ja.cobsen.
4-5 góða fiskimenn
vantar til Patreksfjarðar. Góð kjör í boði. Menn snúi sjer til
HÓTEL ÍSLAND, M 9, kl. 2—3 næstu 3 daga.
Tækfærissalan
heldur enn þá áfiam
aðeins nokkra daga, I
10-30 °|0 alsiáttur.
Vallarstræti.
Eftir H. Rider Haggard.
---- Frh.
jj Grái-Ríkki, sem gekk síðastur
f ætlaði einnig að segja eitthvað,
“ en hætti við það.
j „Jeg sá engan og hefur þar
s, því enginn verið“, sagði sjera
? Arnaldur byrstur; opnaði hann
hurð inst í ganginn og var þar
\ vel lýst herbergi, og inn af því
| annað.
„Bíð þú hjer Rikharður og
þú ungi maður*, sagði hann. þú
kemur með mjer Hugi, og mun-
um vjer brátt sjá hvort jeg hefi
treyst guði til einkis“.
Opnaði hann hljóðlega hurðina
inn í vinstra herbergið og gengu
þeir þar inn. Sjera Arnaldur
lokaði hurðinni á eftir þeim.
Gaf Huga þar á að líta. Rúm
var í hinum enda herbergisins og
stóð lítið borð við hliðina á því,
við höfðalagið. Brann dauft ljós
á borðinu. f rúminu var ung
kona, forkunnar fríð sínum, s«t
hún uppi og hrundi dökkt hárið,
mikið og fagurt, niður um hana.
Hún var rjóð í andliti af hita-
sóttinni, en veikin hafði alls
ekki skemt hana að útliti eins
og svo oft kom fyrir. Hún
starði beint framundan sjer og
voru augun mikil og fögur, og
ljek bros um rjóðar varir henn-
ar.
„Sjáðu", sagði sjera Andrje*,
„hún er rökknuð við úr dáinu.
Von mín hefur ræst, eins og jeg
vissi að mundi verða“.
Er hún heyrði rödd sj^ra And-
rjesarleit hún við. „Eruð það þjer,
faðir“? spurði hún. „Komið
hingað til mín, nú verð jeg að seg}*
yðar það sem fyrir mig hefur
borið“.
Sjera Andrjes gekk til hennar,
en Hugi beið i myrkinu frammi
við dyrnar.
„þegar jeg vaknaði sá jeg
mann standavið rúmstokk minn“
sagði Ragna.
„Já auðvitað*, svaraði Nikulás,
„það hefur verið læknirinn sem
jeg sótti til þín og er nýfarinn
út\
„Eru læknar í Avignon með
rauð-gular húfur og í dökkum
loðkápum? Og hafa þeir perlu-
festar um hálsinn? Mig furðar
stórlega ef svo er\ Hún brosti.
„Nei, nei, ef þetta, sem jeg sá,
var læknir, þá var það enginn
jarðneskur læknir. Jeg spurði
hann hver hann væri og kvaðst
| hann vera „hjálparinn", sá er
I gæfi þeim frið er friðar þörfn-
i uðust\