Alþýðublaðið - 10.04.1928, Blaðsíða 4

4
JtLÞÝÐUBBAÐIÐ
I skipum og ieiðbeining' við kaup,
á pieim, svo og vélum, teikna
M verksmiðjur og hafa eftdrlii með
I™ smíði peirra o. s. frv. Vanti menn
upplýsingar viðvíkjandi einhverju
^ slíku', pá er ekki annað en hitta
m þá félaga.
i
■a
Til Strandarkirkju
afhent Alþbl. gamalt og nýtt
áheit frá J. og G. kr. 7,00 og frá
Guðbirni Bergmann á Sandi kr.
10,00.
Færeyingar.
MiiJli 20 og 30 færeysfcar skútur
hafa komið hingað siðan á laug-
ardaginin. Hafa þær aflað mjög
vel. Lægstur afli er 10 púsund',
hæstur 20. d
Þýzkur togari
kom imn á páskadag til þess
að fá viðgerð. 1 gærkvelidi kom
„LoiHd Fisher“ frá Engliandi. Mun
hann stunda saltfiskaveiðai um
hrið og selja hér afla sinn. Skip-
stjóri og eigandi s'kipsins er Jón
Oddsson frá Isafirði, og verða
nokkrir íslendingar á skipinu.
Veðrið.
Hiti' frá 4—8 stig. Djúp lægð
við vesturströnd Irlands. Horfur:
Agstlæg átt. Allhvaiss á Suðvest-
urlandi.
Srá kr. 5,50.
* laíthildnr Bjðmsdðttir.
Laugavegi 23',
-----3BBI
Ný Ijósmyndastofa.
Þorl. Þorleifsson hefir opnað
nýja Ijósmyndastofu í Austur-
stræti 12 uppi. Er Þorleifur gam-
alkunnur ljósmyndari, og munu
gamlir kunningjar vitja hans nú,
er hann býður viðskifti sín.
Nýtí fyrirtæki.
Þeir félagar Þórður Runóifsson
pg Sig. Finnbogason hafa nýiéga
opnað verkfræðiiskrifstofu. Taka
þeiir að sér eftiirlit með öllu
mögulegu, svo sem umsjón með
Jafnaðarmannafélag Ísíands
heldur fund í kvöld kl. 814 í
Hótel Skjaldhreið. Ýms merk mál
verða til umræðu. Guðmunldur
Gíslaison Hagalin flytur erindi.
Féiagar ættu að fjölmenna á
þennan fund.
St. ípaka nr. 194
heildur kvöldskemtun í kvöld
kl. 8V2 í Góðtemplarahúsinu. Til
skemtunar verður söngur, upp-
lestur, danz o. fl. Ágæt músík.
hverfisffðtn 8,
f tekur að sér alls konar tækifærísprent-
Í un, svo sem erfiljóð, aðgöngumiða, bréf,
| reikninga, kvittanir o. s. frv., og af-*
J greiðir vinnuna fljótt og við réttu verði.
Hjónaefni.
Ungfrú Soiffía Jónasdóttir frá
Hpjii í Landeyjum og Helgi Thor-
arensen frá Hróarsholti hafia opin-
berað trúlofun sína.
Holgafa.
Glæný andaregg fást í Kaup-
félaginu. Vesturgötu 17.
Litlir stofudívanar á 25 kr
Vinnustofunni Laugavegi 31.
Laghentur piltur getur fengið
létta atvinnu. A. v. á.
„Hrisi vex
og háu grasi
vegr, es vætki treður."
Ég ætlfa að ganga til Golgata,
því guð hefár boðið mér,
að segja 'öllum sannleikann,
hve sárbeizkur sem hann er,
og bergja þenna bikar
í botn tLl dýrðar sér.
V
Og gakk þú með tii Golgata,
þótt gatan sé mjó',
hafir þú kjark til að koma þar,
sem Kristur d'ó.
Á hreysti mína ég trúi trauðla,
en treysti mér þó.
Maður, sem er reglusamur og
áreíðanlegur, getur fengið fæði
og þjónustu á Nönnugötu 10 a
með góðum kjörum.
Unglingsstúlka 16 — 17 ára
óskast strax allan daginn Mjóstræti
3 uppi.
@erið svo vel og athragið
vörurnar og verðið. finðm.
B. Vikar, Laugavcgi 21, sfmi
658.
SoSs&ssp— Sokkar— Sokkap
fré prjónastofnnni Malin era ís-
ienzkir, endingarbeztir, hlýjastir.
Þeir ganga nú fáir tii GoJgata
og gugna á miðri leið
og -blandast í blauða hópinn,
er að böðulsins fótum skreið.
Það var sem hyrfi hugrekkið,
er háðið á baki sveið.
Er göngum vér nú til Golgatai,
þeir glotta’ að osis álengdar.
Þó kunna þei.r söguna um
krosisinn,
er Kristur á herðum sér bar.
En þegar vér hverfum, — já,
þá er það víst,
að þeir þvo sér um hendurnar.
Gudjón Benediktsson.
Notuð peiðhjól tekin til sölu
og seld. Vopusalinn Klappar-
stíg 27.
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstræti
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kranzaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
Mjólk fæst allan daginn í Al-
þýðubrauðgerðinni.
Ritstjóri og ábyrgðarmaðui
Haraldur Guðmundsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
x
William le Queux: Njósnarirm mikli.
sónulega,” sagði hans hátign með miklum
fjálgieik. „Það var fyrir þremur árum, ef
óg man rétt. Þá var ég að eins réttuþ og
sléttur erfðaprinz, en nú er ég konungur.
Ég býð yður velkominn! Ég bað vin minn,
hans hágöfgi, brezka sendiherrann hénna, að
koma með yður hingað, því að mig langaði
til þess aö tala um mjög áríðandi málefni
viö yður-“
Hann bað mig nú að koma með sér irrn
I sérstaka stofu, þar sem launungarmáliQ!
étti að ræðast.
Nálægt borðinu var hægindastóll. 1 hon-
um var heklugarn og hálfhekluð blúnda,
er sýndi, að hin unga drottning var stöð-
ugt á hælum manns isíms, hvar sem han;n
var og hvert sem hann fór. Það hafði kvis-
ast, aö þau fáu iiiáð, sem hann gaf hf
nokkru viti, væru frá henoá komin.
Hann var mjög þægilegur í allri fram-
komu, ærið skemtinn í tal'i og alls ekki
neinn sérlegur hrokagikkur við eiim eða
annan að því, er már virtist í þetta sinn.
En hamn varð fljótt allæstur, er hann rar
búinn að hefja samtal um ástand landsine
sins og afstöðu þess ga,gnvart Englanái.i
Claucare lávarður, sem var með okkur, hlust-
aðí hugfanginn á.
„Ég hefi oft átt tal við hans hágöfgi Clau-
care lávarð,“ sagði konungur meðal annars.
„Að 'eins fyrir fáum dögum gat hann þes's,
að þér væruð staddur hér í borginni um
þessar mundir í þeim tilgangi að fá upp-
lýsingar um skilmála þá, sem Frakkar bjóða
ítalíu í samningi þeim, sem er á döfinni
milli þessara landa. Þér eigið að komast
eftir því, hvað nú er að gerast milli Viziar-
delli, utanrikisráðgjafa míns, og Quai d’Ox-
say, og með því að þér eruð hér að til-
hlutun hans hágöfgi Clintons iávarðar, sem
er ágætismaður að mínu áliti og ég virði
meira en orð fá lýst, og eigið að gefa hoo-
um skýrslu upr árangurinn af starfi yðar,
j)á er það vilji minn, að þér fáið að vita
hið sanna um afstöðu mína af mínum eigiin
vörum. Tilgangs vors vegna má ekkert kvis-
ast um stefnúmái vort hér. Ég treysti því,
að þér að sjálfsögðu haldið þessu leyndu.”
„Yðar hátign má treysta þögn minni. Ég
legg hér við drengskap minn. Ég vona —
enda er ég fullkomlega saanfærður í þvi
efni —, að tilgangur starfs míns hér verði
bæði Englandi o.g italin til mikillar bless-
wnar og stjóiMarvaldslegs hagnBðar," örar-
aði ég.
„Já; þetta er nú einmitt mín meinijig.1
Álit mitt kemur heim við áliti yðar,“ hróp-
aði harin og snéri efrivararskegg sitt í á-
kafa. „Eins og ég hefi margsagt Claucare
lávarði og eins og hans hágöfgi veit eins vel
og ég sjálfur, þá er öll samhygð mín með
Englandi. Þetta er leyndarmálið, sem ég nú
trúi ýður fyrir, herra Jardine foringi! Ráð-
herrar mínir eru auðsæilega á annari skoð-
un. Þeir eru um það bil að bíta á öngulinn
hjá sínum hrekkjóttu, frakknesku vinum.
Frakkland er nú að veiða oss í gildrú. En
því fylgja styrjaldir og ófriður, óhentugur
fyrir land þetta nú. Auðvitað þurfum ver.
ófrið, stríð, — stríð til þesjs að efla veldi
vort út á við og ínn á við. En swoleiðils
blessunarríkan ófrið fáum 'við helzt með því
að halda oss að Englandi. Þið, ens^liu stjóm-
málamennirnir, kunnið að efna til ófriðar,
sem matur er í. Strið, sem verður tii sigurs
og mikils ávinnings fyrir oss, dreymir mig;
um að verði undir ægishjálmi hins brezfca,
flota. Að ítalskir og brezkir heranenn berjist
hlið við hlið, — það eis heitaste ósk miii!
Nú vitið þéa vilja rainn,“ sagði hann og
brosti yndistega. „ó! Aðstoðið mig, elsfcm