Vísir - 09.01.1916, Blaðsíða 3
VffSIR
iSkSzZ rgggW::
ÖSRSX.'- ■'
C •-' ’?■•;.
\ ■■■ '••
5)vclili\í SamtAs t\ujjew^a sfoon o$ ^ampavm
Svm\ \$fc
16—20 ára piltur duglegur og vanur verslunarstörfum, get-
ur fengið sérstæða stöðu^við verslun í Reykjavík nú þegar með
góðum iaunum.
Umsóknir og upplýsingar auðk. »Lipur p i 11 u r« sendist
afgr. Vísis fyrir sunnudagskvöld.
sem kaupa fyrir
- f á —
Drekkið
CARLSBERG
PILSNER
Heimsins bestu óáfengu
drykkir.
Fási alstaðar
Aðalumboð fyrir fsland:
Nathan & Olsen
gefins veggalmanak.
Verslun Guðmundar Egilssonar
Sísni 152 - Laugavegi 42 -- Sími 152
Prjóna-
tuskur
kaupir hæsta verði gegn
peningum út í hönd
56wssow?
Sími 286. Frakkastíg 7.
Piltur
ungur og reglusamur óskar eftir
atvinnu við búðar eða pakkhús-
stðrf, sem fyrst. Tilboð merkt
23, skilist á afgr. Vísisfyrir 12.þ. m.
Ágætar
Kartöflur
fást stöðugt hjá
Jes Zimsen,
Kökur og Kex,
margar tegundir,
f á s t á v a i t í
Nýhöfn.
Herbergi
þau, sem A n d r é s klæðskeri
Andrésson hefir haft fyrir
verslun og vinnustofu, eru til
Ieigu.
Upplýsingar í
verslun Jóns Þórðarsonar.
|f! Vátryggingar,
Vátryggið tafalaust gegn eldi
vörur og húsmuni hjá The Brit-
ish Dominion General Insu
ance Co. Ltd.
Aðalumboðsm. G. Gíslason
Sæ- og stríðsvátrygging
Det kgl. oktr. Söassurance Komp.
Miðstræti 6. Tals. 254.
A. V. TULINIUS.
P f; 'in l cfcsrcEður íyrir fslar.d
Igögmenn
Oddur Gíslason
yfirréttarmálaflutníngsmaður,
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5.
Sími 21
Bogi Brynjólfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Skrifstofa Aðalstræti ð (uppi.)
Skrifstofutími frá kl. 12-1 og 4-6 e. h.
Talsími 250.
Pétur Magnusson
yfirtíómslögmaður,
Grundarstíg 4. Sími 538
Heima kl. 5—6.
$en&\3 au$l$s\Y\$at
ttmawtega.
Trygð og slægð.
Eftir
Guy Bootby.
22 ---------------
Frh.
— Mig varðar fjandan ekkert um
kostnaðinn, svaraði Browne, munið
það bara, að gera þetta eins og
þér best getið, ef þér geriö það
ekki, skuluð þér hitta sjálfan yður
fyrir.
— Eg skal aldrei láta mér detta
í hug, að álíta mig heiðarlegan
mann, ef eg geri yður ekki ánægð-
an, herra minn. Ef til vill er það
eitthvert konungborið fólk, sem þér
ætlið að hafa í boði yðar.
— O, sei sei nei, sagði Browne.
Það eru bara tvær óbreyttar stúlk-
ur og einn katlmaður,
Andlitið á Alphonse lengdist urn
helming af undrun, hann skildi
auðsjáanlega ekkert í þessu öllu
saman.
Þegar Browne hafði ákveðið
tímann og gert aðrar minni háttar
ráðstafagir, ók hann út í borgina
til að leita að Jimmy. Það leið
nokkur tími áður en hann fann
hann. Jimmy var þá í Welter-
klúbbnum við knattleik með tveimur
eða þremur félögum sínum. Hann
hafði sýnilega nóg að gera að tína
upp hálfkrónu-peninga og borga
þá út aftur.
— Haiió, Browne! sagði blái
Berlingham, þegar knötturinn haföi
farið vitlausa leið, og leikstjórinn
hló að honum. Ætlið þér að spila
við okkur?
— Nei, sagði Browne og hristi
höfuðið, ef nokkuð er að marka
spenninginn, sem mér sýnist lýsa
sér í augunum á Jimmy, þá held
eg, að ykkur væri best að hætta.
Þegar leikurinn var úti, hætti
Jimmy, tók í handlegginn á vini
sínum og leiddi hann inn í reyki
ingaherbergife á bak við.
— Eg vona, að það sé runnið
af þér, gamli, sagði Jimmy þegar
þeir settust niður rétt við ofninn.
Hvernig stendur á því, að þú hefir
farið að leita mig uppi í kvöld?
— Eg er að hugsa um, að
biðja þig að gera dálítið fyrir mig,
sagði Browne fremur dræmt, því
að hann var óviss um hvernig
Jimmy myndi taka í máiið, er hann
vissi það alt eins og það var.
— Eg skal gera hvað sem vera
skal fyrir þig. Þú þarft ekki annað
en segja mér hvað það er. Eg
vona, að það sé ekkert ljótt.
— Alls ekki, svaraði Browne,
fremur hitt, ímynda eg mér. Sann-
leikurinn er sá, að eg hefi boöið
tveímur stúlkum að borða mið-
degisverð með mér bjá Lallemand,
á morgun. Svo ætlum við að fara
í sönghöllina á eftir. Eg æt!a að
biðja þig að koma með okkur.
— Og ungfrúin er sú, sem
málaði þessa Ijómandi mynd frá
Noregi, sagði Jimmy með mesta
alvörusvip, og hin er leiðsögukona
hennar.
— Hvernig í dauðanum stendur
á því, að þú veist þetta, gagði
Browne og roðnaði eins og skóla-
drengur, sem heldur að komið sé
upp um hann að hann hafi gert
eitthvert strákapar.
— Það er svo sem auðsjáanlegt
að þú vissir ekki hvað eg er
göldróttur, sagði félagi hans hlægj-
andi. Þú, þinnþriótur! Legðu bara
saman tvo og tvo — það er að
segja, ef þú átt eftir svo mikið af
viti í kollinum að þú getir það —
og þá skilur þú alt saman. í fyrsta
lagi hiftir þú mig í gær og bíður
mér að koma með þér í ferð til
Miðjarðarhafsins. Þú sagðir, að þú
værir orðinn leiður á Englandi og
mér skildist á þér, að þú ætlaðir
að telja tímana þangað til þú kæm-
ist af stað. Við gengum út saman
og þegar við lögðum leið okkar
yfir Waterlootorgið, þá vildi svo
til að mér datt í hug að sýna þér
mynd. Þú vertfúr undir eins ná-
fölur, og þýtur inn í búðina og
biður mig að bíða fyrir utan. Þegar
þú svo loksins kemur aftur þá
hegðaðir þú þér eins og allra
skemtilegasti vitleysingur, segist til
dæmis elska meira þoku heldur en
sólskin. Og þegar eg svo segi þér
að þú sért á leiðinni í eitthvert vit-
firringahælið, þá segist þú ætla í
Oerman Park götuna.