Vísir - 12.01.1916, Blaðsíða 3

y;|s i r
s\hot\ og S\m\
Drekkið
CARLSBERG
PILSNER
Heimsins bestu óáfengu
drykkir.
Fást alstaðar
Aðalumboð fyrlr ísland:
Nathan & Olsen
Mótorbátur.
Af sérslökum ásfæðum er ágætur mótorbátur til söiu.
Allar upplýsingar ásamt mynd at bátnum eru hjá
M. Sveinssyni, Laugavegi 59.
NÝKOM8Ð:
Stórt úrval af siikjum — Svuntur á börn og fullorðna (hvítar
og mislitar). — Lastingur, margir litir. —
LífstykkL fl, teg. — Vasaklútar — Stúfasirs
o. fl. o. fl.
Versl. GULLFOSS.
Kökur og Kex,
margar tegundi'j
f á s t á v a 11 í
Nýhöfn.
Drengur
óskast ífsendiferðir á stærri
skrifstofu hér í bænum.
Tilboð merkt
100
' *^3\s\.

i 3|ögmenn §
sendist afgreiðslu þessa blaðs.
SetvdiB au^s\t\^at
Oddur Gíslason
yfirréttarmálaflutningsmaður,
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5.
Simi 21
Bogi Brynjólfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Skrifstofa Aöalstræti ö (uppi.)
Skrifstofuíími frá kl. 12-1 og 4-6 e. h.
j|! Vótryggingar.
Vátryggið tafalaust gegn eldi
vörur og húsmuni hjá The Brit-
ish Dominioti General Insu
ance Co. Ltd.
Aðalumboðsm. G. Gíslason|
Talsími 250.
Pétur Magnússon
yfirdómslðgmaður,
Grundarstíg 4. Sími 533
Heima kl. 5—6.
Sæ- og stríðsvátrygging
Det kgl. oktr. Söassurance Komp.
Miðstræti 6. Tals. 254.
A. V. TULINIUS.
Aðalumboðsmaður fyrir ísland
Trygð og slægð.
Eftir
Guy Boothby.
25 ____
Frh.
Undir eins og dyrnar lokuðust
ehir drengnum, reif Browne upp
éfið og dró út blað sem skrifað
r á. Málið var mjög ó-enskulegt,
I einmitt það gerði bréfið í aug-
II hans enn yndislegra. Þar stóð,
1 hú Bernstein og sú sem skrif-
' hlökkuðu mikið til að borða
eö honum um kvöldið. Hann las
e*'Ö aftur og aftur og þótti það
a skemtilegra sem hann las það
ar- Það var einhver ilmur af
efinu sem líktist ilmnum af Lot-
klómi.
^ hfefði ungfrú Verney, sem oft
efn^' honum um lítilsverð
'j vitað að hann tók þennan
^ePil fram yfir alla pistlana henn-
) þá er eg viss um að henni
hefði orðið gramt í geði. En það
er áreiöanlegt, að Browne lagði
bréfið frá sér á öruggan stað, og
ef eg þekki nokkuð mannlega nátt-
úru, þá geymir hann það enn
þann dag í dag.
•f? ’
6. kapituli.
Það er ómögulegt annað að
segja en að miðdagsverðurinn hjá
Lallemand var ágætur. Browne
mættí fyrstur allra og var þaö ekki
svo undarlegt þegar þess er gætt,
að hann hafði beðið með óþreyju
allan daginn eftir þessu augna-
bliki. Veitingamaöurinn tók sjálfur
á móti honum.
— Jæja, Lallemand, sagði Browne
næstum því hlægilega áhyggjufull-
ur, — hvernig gengur það? Er
alt tilbúið?
— Vissulega, herra minn, svar-
aði Lallemand og krosslagði hend-
urnar eins og hann var vanur.
Alt er tilbúið, Felix hefir sjálfur
séð um matreiðsluna, eg hefi séð
um vínin og eigin garðyrkjumaður
yðar hefir komið fyrir blómunum,
bestu veitingaþjónarnir í London
bíða eftir að fá að þjóna yður.
Eg hefi náð í handa yður fjórar
tegundir af ávöxtum sem aldrei
hafa áöur sést í London. Og nú
skal eg ábyrgjast yður að í allri
borginni er ekki mögulegt að fá
miðdagsverð.
— Það- þykir mér vænt um að
heyra. Eg er yður ákaflega þakk-
látur fyrir alla fyrirhöfnina, sagði
Browne.
— Fyrir alla muni, minnist þér
ekki á fyrirhöfnina, sagði Lalle-
mand. Það er eina ánægjan mín í
lífinu, að geta verið yður til geðs.
Hann hafði varla slept orðinu
fyr en vagnskrölt heyrðist úti fyrir
og Jimmy Foote kom inn, klædd-
Ur í mjög smekklegan kvöldbún-
ing. Hann beilsaði Browne, og var
hálf-sauðarlegur á svipinn eins og
hann skammaðist sfn fyrir eitthvað,
en vissi ekki almennilega sjálfur
hvað það væri.
— Jæja, gamli, sagði hann, eg
vona að eg hafi komið nógu
snemma. Komið þér sælir, Lalle-
mand.
Lallemand hneigði sig djúpt fyrir
Jimmy og sagöist vona, að hon-
um liði bærilega.
— Mér líður beiur nú, en eg
hugsa að — að verði, þegar eg hefi
boröað miðdegisverðinn yöar, svar-
aði Jimmy hlægjandi. Mannleg
náttúra er veik fyrir og nú er þá
loks ákveðið að eg falli úr sög-
unni.
Browne fór að gerast óþolin-
móður. Hann horfði hvað eftir
annað á úrið sitt, og þegar klukk-
an var orðin sjö, þá hélt hann að
hver vagn sem um götuna ók væri
sá sem hann vonaðist eftir. Þegar
þær loks komu þá flýtti hann sér
til dyranna til að taka á móti
þeim. Frú Bernsteín varð fyrri til
að komast inn úr dyrunum og
rétt á hæla henni kom ungfrú
Petrowiích Hún rétti Browne hend-
ina og þegar hann lók í hana, þá
fór skjálfli um hann allan og það
var hreinasta guðs mildi, að ekki
varð meira af.
Þegar hann hafði fylgt þeim
þangað sem þær áttu að klæða sig
úr ytri fötunum, þá fór Browne
að leita að Jimmy og hitti hann
í borðstofunni.