Vísir - 14.01.1916, Blaðsíða 2

VÍSIR
VISi R
A f g r e í ð s 1 a blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrifstofa á sama stað, inng, frá
Aöalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá
Éd. 1—3.
Sími 400.— P. O. Box 367.
gufuhreinsað, lyktarlaust.
TilbúinngSængurfatnaður.
Lokaskrif Mercs
eru því miður þannig, að alt ber
vott um sama skilningleysið á máli
því sem haun ritar um, og þykir
mér það illa farið, þar sem ekkert
hefir verið til þess sparað, að troða
ofurlitlu viðskiftaviti inn í hðfuð
hr. »Mercj«.
Hann segir það bera vott um
skilningsleysi mitt, að eg hafi tekið
gangverð pósthúsanna á útl. mynt-
um til samanburðar við gangverðs-
áiagning banka vorra — sem að
undanförnu hefir verið svo afskap-
leg, aö talin myndi verða okur al-
staðar annars staðar en hér á lantíi.
Veit hr. »Merc« ekki, að pósthúsin
hér sem annars staðar selja ávísan-
ir á útl. mynt, og að starfræksla
pósthúsanna hvar sem er, hlýtur
eðlilega að vera mun seinvirkari
en viðunanleg bankastarfræksla. —
En af því leiöir það eðlilega, að
pósthúsin, annars staðar en hér hjá
oss, verða að reikna hærra gang-
verð útl. mynta en bankar. Saman-
burðurinn er því fyllilega réttmæt-
ur, sama hvað hr. »Merc« tautar.
Væru bankastjórar vorir jafn vel
starfi sínu vaxnir eins og póst-
meistari vor sínu starfi, þá myndu
mínar kenningar einnig áreiðanlega
vera búnar að sýna sig í verkinu
í starfrækslu bankanna.
»Merc« er enn að burðast við
að fóðra auragirnd banka vorra, að
því er gangverðsfargan þeirra á útl.
myntum snertir, með því, að af
þvf stofnanir þessar eitthvert sinn
kunni t.* d. að hafa keypt ensk pd.
sterl. hærra verði, en það sem þær
selja þau nú (1!) þá þurfi þeir, þ. e.
bankarnir, helst að selja pundin
sama verði nú eins og þegar þau
voru dýrust. Þessi meinloka í höfði
hr. »Merc« getur vart stafaö af
ööru en því, að hann veit ekki, að
ganggildi peninga er nikvæmlega
háð sama viðskiftalögmáli — að
undanskildum gullpeningunum, því
gullið*) er fasíari skorðum bundið
— eins og hver önnur vara, þ. e.
fer alt efíir því, hvort eftirspurnin
er mikil eða Iítil.
Þar sem hr. »Merc« leyfir sér að
segja, »að verðlag bankanna hér sé
nær ávalt lægra en pósthússins, þá
hefir hann þar vísvitandi hausaskifti
’ verði ávísananna og greiddu síðan
seljendunum væntanlegan afgang
þeirra eftir á, þegar bankarnir væru
búnir að innheimta ávfsanirnar hjá
! |
viðkomandi skuldunaut. Slík að- ■
ferð^ hygg eg að myndi hafa reynst j
notadiýgst fyrir allan almenning, en ;
sú sem viðhöfð hefir verið og hr |
»Merc« hefir gert sig að talsmanni |
fyrir, þ’ e. að menn hér seldu bönk- j
á réttu og röngu, því allur almenn-
ingur, veit, og getur gengið úr
skugga um það, að sú fullyrðing
er með öllu ósönn, og því furðu
djörf blekking til þess að reyna aö
villa lesendum sýn. 4. jan. síðastl.
reiknuöu bankar vorir þannig hvert
pd. sterl. 20 a. hærra en pósthúsið
Þá hneykslast hr. »Merc« á því,
að eg skuli hafa sagt, að bankarnir
eigi að sjá út hinn rétta tíma til
kaupa og sölu á útl. myntum og
beri skyldu til, að taka sem mest
tillit til þarfa viðskiftavinanna —
Þótt eg í fyrri ritgerðum mínum
hafi gert Ijósa grein fyrir því, hvern-
ig þessum kröfum verði best fyrir-
komið, og enda skýrt skoðun mína
með ljósum dæmum fyrir skilnings-
sljóva lesendur eins og »Merc«. Þá
skal eg þó hér reyna að gera þetta
nokkru betur, ef ske kynni, að það
að síðustu gæti gengið í höfuð hr.
»Merc«, sem eftir því sem mérskilst
af þessu síðasta og versta skriíi hans,
hefir fundið upp þá spánýju fjár-
málakenningu(H), að hagsmunum al-
mennitigs og þörfum viðskiftamanna
bankanna sé best borgið með því
að vera dregnir upp eftir nótum,
eins ög mér skilst að hafi átt sér
stað með t. d. gangverðsálagning
enskra pd sferlings að undanförnu.
»Merc« verður að virða mér það til
vorkunar, þótt eg geti ekki fallist á
þessa nýju fjármálavisku hans.
Ef bankar vorir í raun og veru
væru hræddir við töp á gangverðs-
verðlagi og hefði löngun til að efla
hagsmuni viðskiftamanna sinna og
firra sjálfa sig ímynduðu fjártjóni,
þá skilst mér það hefði legið hendi
næst fyrir bankana, að kaupa ekki t. d.
enskar tékkávísanir hér af viðskifta-
mönnum þeirra, t. d. með 60—75
a. aífalli á hverju pd. slerlings und-
ir útlendu gangverði, heldur að taka
þær íil innheimtu gegn fyrirframá-
kveðinni þoknun, þetfa hefðubank-
arnir væntanlega getað gert þannig,
í bili að svara seljendunum, ef þeir
færu fram á það, einhverri tiltekinni
upphæð út á nafnverð slíkra ávís-
ana, þannig, að þeir greiddu fyrir-
fram seljendum tiltekna krónu-upp-
hæð fyrir hvert pd. sterl. af nafn-
*) Gullgildi enskra gullpeninga,
er t. d. kr. 18,07 pr. pd. steriing,
það er sannvirði myntarinnar, að
bræða t. d. upp enskt gull í danska
peninga kostar 10 au. fyrir 20 kr.
gullpeninga og 20 au. fyrir 10 kr.
unum slíkar ávfsanir langt fyrir neð-
an sannvirði.
Þar sem hr. »Merc« í þessu síð- |
asta skrifi sínu í 9. tbl. »Vísis« 10 í
þ. m. vill láta þar »staðar numiö«,
þá er ekki eftir annaö en aö ausa
manninn moldu, slæ því hér með
botninn í skrif þessi og óska hr,
»Merc« góðrar og langrar hvíldar.
B. H. B.
Kinnhesturinn.
Smásaga
frá stjórnarbyltingunni.
Frh. ----
Greifafrúin, sem í framgöngu og
oröfæri var eins tíguleg og greifinn
á þessari stundu var það gagnstæða,
fann sig knúða til aö taka í taum-
ana. Hún tók blítt en ákveðiö í
handlegg greifans og dró hann með
sér upp tröppurnar. Rymjandi fylgdi
hann lienni eftir.
% '
Þjónarnir þyrpfust nu utan um
Jacque Huot og reyndu að leiöa
honum fyrir sjónir hve illa hann
stæði að vfgi. En hann heimtaöi
bætur fyrir frumhlaupið. Þó lét
hann smátt og smátt sannfærasl um
að þjónarnir hefðu rétt fyrir sér.
Hvers mátti fátækur ökumaður sín
á móti herranum á Charmilly? —
Hann klappaði hestunum sínum,
hljóp á bak öðrum þeirra og blés
í Iúðurinn sinn. Vagninn fór af
stað og hvarf.
Greifinn de la Borderie átti nú
einum fjandmanninum fleira.
* V * *
* *
*
* *
Kvöld eitt gengu maður og kona
eftir veginum á leið til bæjarins.
Það er áliðið. Maðurinn var í þjóns-
búningi, Hanri heldur á sofandi
barni í faðminum. Konan er klædd
eins og bóndakona og fylgir honum
eftir þreytulega. Hver þau eru?
Greifinn og greifafrúin de la Bor-
derieog yngsta barnið þeirra, Louise-
María. Þau eru á flótta. Tryggur
þjónn hefir gert þeim aðvart um
aö þau séu í hættu stödd. í veit-
ingahúsinu hafði verið sagt frá því
að menn frá Parísarborg væru á
Ieið þangað til að æsa bændurna til
uppreistar og til að taka að sér
stjórn yfir þeim.
T I L M 1 N N I S:
Baðhiísið opið v. d. 8-8, ld.kv. til 11
Borgarst.skrifjt. i brunastöð opín v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7 ;
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K. F. U. M. Alm. samk, sunnd. 8l/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl, 11-1.
Landsbankinn 10-3, Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
LanUssíminn opinn v. d. daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og4-7
Náttúrugripasafnið opið F/,-21/,, síðd.
Pósthúslð opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknart'mi 12-1
Þjóðmenjasafnið opiö sd. þd. fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Kirkjustræti 12:
Alm. lækningar á þriðjud. og föstud,
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud.
kl. 2—3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar í Lækjargötu 2 á mið-
vikud. kl. 2—3.
Eins og þjófar leiddust flótta-
mennirnir um göturnar í bænum,
uns þau komust á póststöðina. Póst-
afgreiðslumaðurinn Arrault átti þeim
gott upp að unna. — Hann myndi
ekki neita þeim um vagn. Póst-
afgreiðslumaðurinn sat einn í stóra
salnum og skrifaði viö Ijós af einu
kerti. Þegar flóttamennirnir xomu
inn og hann heyrði fótatakið, lagði
hann frá sér pennann og stóð á
fætur, hann hijóðaði upp yfir sig
þegar hann sá hverjir komnir voru.
En greifinn fók strax fram í fyrir
honum.
»Vinur minn . . . Það eru bara
maður og kona, sem standa hér
frammi fyrir yður — faðir og móð-
ir — tvær ólánssamar manneskjur
Ef þér hafið vilja til að bjarga lífi
okkar, þá verðið þér að útvega okk-
ur hest og vagn hið bráðasta, þeg-
ar dagur rís verður hafin leit eftir
okkur! —«
Frh.
Skyrog Rjómi
fæst í
ÍBtöUutjöttt 2.
Ráðningasofan
getur útvegað marga menn nú
þegar á Trawlara.
Sömuleiðis menn til landvinnu
ýmiskonar og enn fremur versl-
unnarmann með bestu meðmæl-
um —
Ráðningastofan.
Hótel ísland 23 — Sími 586
Opin 1-3 e. h. og 7-8 e. h v. d.