Vísir - 17.01.1916, Qupperneq 3

VfSIR
JSteMfcví sv^oxv fe|m$av\n $vm\
Drekkið
CARLSBERG
PILSNER í t
Heimsins bestu óáfengu
drykkir.
Fást alstaðar
Aðalumboð fyrir ísland:
Nathan & Olsen
Sauðatólg,
norðlensk,
*
1
versl. VON.
Matvörur,
Kafii og
Sykur,
Búkollu-
margarínið,
margþráða,
komíð aftur
versl, VO N.
^est a?
auji^sa \ ")} í s \.
í versl. VON.
Ostar:
— — Gouda
— — Eidamer
— — Kúmen
— — Schweitzer
— — Mysu
í versL VON.
N Ý K O M IÐ L
Stórt úrval af silkjum — Svuntur á börn og fullorðna (hvítar
og mislitar). — Lastíngur, margir litir. —
Lífstykki, fl. teg. — Vasaklútar — Stúfasirs
o. fl. o. fl.
Versl GULLFOSS.
Kökur og Kex,
margar tegundir,
f á s t á v a 11 í
Nýhöfn.
Oddur Gíslason
yfirréttarmálaflutnlngsmaður,
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5.
Simi 21
Bogi Brynjólfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Skrifstofa Aöalstræti 6 (uppi.) j
Skrifstofutími frá kl. 12-1 og 4-6 e. h.
Talsími 250.
Pétur Magnússon
yfirdómslögmaður,^
Grundarstíg 4. Sími 533
Heima kl. 5—6.
Cigarettur
mest úrval f
Vátryggið tafalaust gegn eldl
vörur og húsmuni hjá The Brit-
ish Dominion General Insu
ance Co. Ltd.
Aðalumboðsm. G. Gíslason
Sæ- og stríðsvátrygglng
Det kgl. oktr. Söassurance Komp.
Miðstræti 6, Tals. 254.
A. V. TULINIUS.
Aðalumboðsmaður fyrir fsland
ttmanlega.
s Prentsmiðja Þ. Þ. Clementz.
Trygð og slægð.
Eftir
Guy Boothby.
30 ----
Frh.
Nú datt Browne alt í einu ann-
að í hug, Ef til vill var það þvf
að kenna að hún hafði verið svo
döpur kvöldið áður, að hún hafði
vitað, að nú var að því komið að
þau skildu. Stúlkan sem hafði opn-
að fyrir honum og sem hafði sagt
honum þessar slæmu fréttir, var
e*n af þessum alþektu veitinga-
húsastúlkum í London. Hún átti
auðvelt með að sjá, að fréttin hafði
haft mikil áhrif á manninn, sem
stóð frammi fyrir henni.'
■— Getið þér sagt mér, hvenær
fóru? spurði Browne.
— Já, klukkan sló nfu þegar
stigu upp í vagninn.
'— Eruð þér vissar um þetta?
spurði hann.
~~ Já, alveg hárviss, herra minn,
svaraði hún. Eg man þetta svo vel,
því að eg var einmitt að byrja að
leggja á borð fyrir manninn sem
býr í stofunni, hann ætlar alveg
að ganga af göflunum ef það er
ekki gert stundvíslega. Það voru
nokkur bréf til frú Bernstein sem
komu með morgunpóstinum, en
unga stúlkan tók þau og fór með
þau inn í svefnherbergið þeirra,
Undir eíns og hún hafði Iesið
bréfin, þá gerði hún boð fyrir frú
Jimson og bað um reikninginn.
Eg fer til Parísar, frú Jimson, segir
hún stuttlega, — eg heyrði það
með mínum eigin eyrum, — þér
verðið áð skrifa reikninginn minn
og láta mig fá hann sem fljótast.
— Og virtist ekki ungfrú Petro-
witch vera hrygg yfir því, að verða
að fara frá London með svo stutt-
um fyrirvara? spurði Browne hálf-
titrandi.
— Það var einmitt það, sem eg
ætlaði að fara að segja yður, herra
minn, svaraði stúlkan og lækkaði
málróminn. Hún leit um öxl inn
í húsið, eins og hún væri hrædd
um að einhver stæði á hleri. Hún
virtist vera í þungu skapi, að minsta
kosti segja hinar stúlkurnar þaö.
Jana sagði mér, að hún væri alveg
sannfærð um, að ungfrú Petrowitch
hefði grátið því að hún var svo
rauðeygð.
— Eg býst ekki við að þær
hafi skilið eftir nein skilaboð til
mín? spurði Browne nú.
— Ekki það eg veit, herra minn,
svaraði stúlkan. En ef þér viljið
bíða augnablik, þá skal eg hlaupa
inn til frú Jimson og spyrja eftir
því. Hún veit áreiðanlega um það,
ef svo er.
Browne beið í fimm eða sex
mínútur og fanst þær vera heilf
klukkutími. Þá kom stúlkan aftur
og hristi höfuðið.
— Þær hafa alls ekki beðið fyrir
nein skilaboð, sagði hún, að minsta
kosti veit frú Jimson ekki neitt
til þess.
— Eg þakka yður fyrir, sagði
Browne og lagði um leið hálft
pund sterling í lófa stúlkunnar.
Það gerði það að verkum, að hún
hefði sagt honum alla skapaða hluti
sem hún vissi, og hefði hún þor-
að þá hefði hún látiö í ljós hlut-
tekningu í kjörum hans.
Browne var í þann veginn að
fara niöur tröppurnar þegar honum
datt nýtt í hug. Hann snéri sér
aftur að stúlkunni.
— Ekki vænti eg að þér vitið
hvar þær búa í Paris? spurði hann.
Eg hefi sérstaka ástæðu til að spyrja
að þessu.
— Ussl herra minn! hvíslaði
stúlkan. Eg býst við að eg geti
fengið að vita það ef þér þurfið
endilega að fá það. Frú Bernstein
skrifaði heimilið á blað og fékk
frú Jimson til þess að hún gæti
sent öll bréf sem kynnu að koma
til hennar Eg veit hvar frú Jim-
son geymir Sappann. Og ef þér
viljið bíða augnablik, þá skal eg
reyna að ná í hann og skrifa það
upp fyrir yður. Eg skal vera eins
hröð og eg get til þess að tefja
yður sem minst.
Browne fanst að hann væri að
beita óleyfilegum brögðum, en
leyfði henni þó að fara. Hún var
nokkuð lengur nú en í fyrra sinn-
ið, en þegar hún kom aftur, þá
hafði hún blað saman-brotið í
hendinni,