Vísir - 21.01.1916, Blaðsíða 3
•VÍSIR
JSheWl Sat\\tas svtxow o<$ k&mpavm S\m\ \%§
Stríðið.
Hvers vegna Þjóðverjar
hljóta að verða undir.
Hve lengi stendur stríðið?
Ræðu um þetta efni flytur
Jón Ölafsson, ritliöf.
í B á r u b ú ð næstk. laugardag
kl. 9 síðd.
Aðgöngumiðar á 50 aura fást
í Bókaverslun ísafoldar og Sigf.
Eymundssonar og við innganginn.
Kökur og Kex,
margar tegundir,
fá s t á va11 í
Nýhöfn.
Það var augnabliksmynd af henni
sjáifri, hún sat með ungbarh í
fanginu.
Hún mundi vel eftir hvenær
þetta hafði verið. í fyrra, í At-
fantic City, hafði hún haldið á
þessum litla krakka, meðan
úióðirin hljóp að gæta að
eldra barninu, sem komið var of
óálœgt flæðarmálinu. Hún mundi
hvernig móðurástin hafði allra
snöggvast gagntekið hug henn-
ar og kom sá svipur ágætlega
^am á myndinni. Daginn eftir
hafði hún svo farið burt með j
ú^óður sinni og héldu þær síðan
W Evrópu. Frh.
Munnl. kensla
bæði fyrir börn
Og fullorðna.
Kostar fyrir tvo saman 50 aura um
tfmann.
A. v. á.
Tómar
steinolíutunnur
kaupir hæsta verði
Jón Jónsson, beykir,
Laugavegi 1.
Gamla búöin
Hafnarstræti 20, inngangur um
horndyrnar, selur ódýrastan
Skófatnað
og hefir miklar birgðir úr að velja.
Oerið svo vel að kynna yður
verð og gæði, áður en þér festið
kaup annarsstaðar.
Stóra búðin
í húsi hr. Gunnars Þorbjarnar-
sonar í Hafnarstræti fæst á leigu nú
þegar.
Semja ber við
Pétur Þ, J. Gunnarsson.
Prentsmiðja Þ. Þ. Clementz.
% Bankabyggsmjöl ®
^ heimamalað J’’
fæst ávalt í
® NiálsbM.J?
Sími 521. gPj
ögmenn
Veggfóðurog borða
kaupa allir
í Grömlu búðinni {
Hafnarstræti 20, inngangur um j
horndyrnar.
Um 200 tegundir nýkomnar. ij
Qerið svo vel að líta á úrvalið. j
Cigarettur
mest úrval í
Lanistjörnnniii
Undirritaður óskar að fá
tii leigu þœgilegan og tiaustan
ferðahest
alt að 10 daga tíma.
Tilboð sendist í Ingólfshúsið
við Bergstaðastræti. — Sími 548.
Matthías Ólafsson.
Oddur Gíslason
yfirréttarmálaflutnlngsmaOur,
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5.
Sími 21
Bogi Brynjólfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Skrifstofa Aðalstræti 6 (uppi.)
Skrifstofutími frá kl. 12-1 og 4-6 e. h.
Talsími 250.
í'
Pétur Magnússon
yfirdómslögmaður,!
Grundarstíg 4. Sfmi 533
Heima kl. 5—6.
Vátryggi ngar.
Vátryggið tafalaust gegn eldl
vörur og húsmuni hjá The Brit-
ish Dominion General Insu
ance Co. Ltd.
Aðalumboðsni. G. Gíslason
Sæ- og stríðsvátrygglng
Det kgl. oktr. Söassurance Komp.
Miðstræti 6, Tals. 2S4.
A. V. TULINIUS.
Aöalumboðsmaöur fyrir fsland
J&esi a&
au^sa \ \ s \.
Trygð og slægð.
Eftir
Guy Boothby.
34 _____
Frh.
bessi maður, sem í hægindastóln-
sat, var enginn annar en forn-
^nningi okkar M a a s.
Mon cher ami! hrópaði hann
stökk á fætur og rétti honum
eildina. Þetta er óvænt gieði. Eg
af^' enga hugmynd um að þér
v*ruð hér í París.
~~ Eg kom hingað í kvöld,
Svaraði Browne. En eg get ann-
ars sa&t það sama um yður því að
hélt, að þér væruð nú sem
tendur í Petrograd.
^e'> atts saSð' Maas-
vera um þetta leyti árs í Petro-
s^ad» a ekki við heilsu mína. Sá
Ie^. ædar ser að vera um þetta
^ 1 bar, verður að vera slavnesk-
a® ætt °g uppruna, en eg hefi
1 Því að fagna að vera af þeim
kynstofni. En hvað er það annars,
sem kemur yður til þess, að leita
til hinnar glöðu borgar? Er það
yöur til skemtunar, eða eru það
alvarleg störf sem þér hafið með
höndum? En hvað er eg annars
að spyrja, eins og eg viti ekki að
þér Ieggið það ekki í vana yðar,
að fást við alvarleg málefni.
— Nú vaðið þér reyk, sagði
Browne og kveykti sér í vindli.
Eg er viss um, að eg hefi meira
að gera en flestir þeirra sem segj-
ast vera önnum kafnir.
— Meðal annara orða, hélt Maas
áfram, mér er sagt, að nú sé loks-
ins óhætt að fara að óska yður til
hamingju.
— Með hvað? spurði Browne.
Hvað hefi eg nú gert sem hægt
væri að óska mér til hamingju með?
— Eg á við, að þér ætlið að
kvongast mjög bráðlega, svaraði
Maas. Deauville var hér inni fyrir
nokkrum d,ögum, á leið til Cannes
og hann sagði okkur, aö það væri
nú fullyrt í blöðunum í Löndon,
að þér væruð í þann veginn að
kvongast. Eg sagði honum að
honum hlyti að skjátlast, því að
eg var viss um, að þér hefðuð Iáf-
ið mig vita ef svo var.
— Þetta er ekki satt, saði Browne
reiður. Deauville ætti að vita svo
mikið, að það er ekki hægt að
reiða sig á slíkar sögur.
— Það er sama sem eg sagði
honum, sagði Maas með sínum
venjulega sakleysissvip. Eg sagði,
að menn á hans aldri ættu að vera
orðnir svo skynsamir, að þeir ekki
Iegðu trúnað á hvern þann þvætt-
ing, sem þeir sjá á prenti. Og svo
sagði eg honum, að þér væruð
meira virði en margir kvongaðir
menn.
Maas hafði horft gaumgæfiiega
á Browne meðan hann talaði. Hann
hlýtur að hafa lesið í svip hans
það, sem fullnægði honum í svip-
inn, því hann brosti illgirnislega
og breytti undir eins um umtals-
efni, og spurði hvað Browne ætlaði
að gera af sér um kvöldið.
— Fara heim og sofa, sagði
Browne. Eg hefi ferðast langa leið
í dag og hefi mjög mikið að starfa
á morgun. Eg vona að þér af-
sakið mig, gamli kunningi, þótt eg
bjóði yður nú góða nótt.
-— Góða nólt, sagði Maas og
tók í hendina, sem honum varrétt.
Hvenær sjáumst við aftur? Mcðal
annara orða, eg vona að þér takið
mér það ekki illa upp þótt eg
bjóði yður herbergin mín til um-
ráða. — En hvaða heimska er
þetta annars í mér. Eg gleymdi
því að þér hafið náltúrlega yðar
eigið hús. Og það er að bera
í bakkafullan lækinn, að bjóða yður
herbergi.
— Þér talið um húsið mitt, eins
og yður hafi dottið í hug að eg
gisti þar, sagði Browne gremju-
lega. Þér ættuð þó ve) að vita, að
mér dettur aldrei í hug að koma
þar inn fyrir dyr. Eg bý eins og
venjulega á Vendorne veitingahús-
inu. Jæja, verið þér nú sælir.
— Góða nótt, sagði Maas og
Browne fór út úr herberginu. Dyrn-
ar Iokuðust á eftir honum. Maas
settist í stólinn og kveykti sér í
vindlingi.