Vísir - 26.01.1916, Side 3

[V IjS I R
SaYÚtas s\tton o$ ^ampa^sm S\m\
Bæjarstjórnar-
kosningar.
Eosningaskrifstofa verkalýðsfélaganna er í
G-amla Bíó (skrifstoía Hásetafélagsins) og er op-
in rá kl. 12 á hádegi til kl. 10 síðdegis.
Matthías Ólafsson,
erindreka Fiskifélags Islands
er að hitta á skrifstofu félagsins alla
virka daga, þegar hann ekki er í ferða-
lögum, kl. 12-2 e. hád.
Kjörskrá liggur þar frammi og allar upp-
lýsingar gefnar kosningunum viðkomandi.
Drekkið
Mörk
CARLSBERG
Heimsins bestu óáfengu
drykkir.
Fást alstaðar
Aðalumboð fyrir ísland
Nathan & Olsen

flORlC
Cigarettur
mest úrval í
IkYilgílkTATliyATAYATATATATATl
Epli, Vínber
og fleira gott, faest
enn á jólaverði
í Njálsbúð,
gögmenn
Oddur Gíslason
yfirréttarmálaflutningsmaður,
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5.
Sími 21
Bogi Brynjólfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Skrifstofa Aðalstræti 6 (uppi.)
Skrifstofutími frá kl. 12-1 og 4-6 e. h.
Talsími 250.
J Vátryggingar.
I Vátryggið tafalaust gegn eldl
vörur og húsmuni hjá The Brit-
j ish Dominion General Insu
ance Co. Ltd.
'
i Aðalumboðsm. G. Gíslason
í
i ___________________________
t
Sæ- og stríðsvátrygging
Det kgl. oktr. Söassurance Komp.
Miðstræti 6. Tals. 254.
A. V. TULINIUS.
Aðalumboðsmaður fyrir Island
Pétur Magnússon
yflrdómslögmaður,]
Orundarstíg 4. Sími 533
Heima kl. 5—6.
Allir þeir,
sem vit hafa á tóbaki, cigarett-
um og vindlum, vilja það helst
Det kgl. octr.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vörur
alskonar.
Skrifstofutími 8—12 og 2—8.
Austurstræti 1.
N. B. Nielsen.
frá tóbaks- og
sælgætisbúðinni

á Laugavegi 10.
aut^sa \ ^\s\.
Trygð og slægð
Eftir
Guy Boothby.
39 ----
Frh.
9. kapituli.
— Jæja, herra Browne, sagði frú
Bernstein og settist út við glugg-
ann. Við getum talað saman í næði
og þurfum ekki að ótfast, að nokk-
ur ónáði okkur. Það var mjög vel
gert af yður að koma og finna
mig, því að eg býst við, að þér
hafið orðið forviða yfir bréfinu,
sem eg skrifaði yður í gær. Eg
þori varla að hugsa til þess, hvað
yöur hefir dottið í hug þegar þér
lásuö það, en eg huggaði mig við
það, að eg skrifaði það vegna
annarar manneskju, Mér er annara
um velferð hennar en eg get gert
yður skiljanlegt. Svo eg segi yður
sannleikannn, þá er það mjög áríð-
andi efni sem mig langaði til að
minnast á við yöur. Eg vona, að
þér sjáið þaö þegar þér heyrið
hvaða mál það er, sem eg vildi
minnast á.
Browne hafði nú fengið aftur
dómgreind sína. Honum fanst að
konan hlyti á einhvern hátt að vera
að skara eld að sinni eigin köku,
þótt hún léti svo sem hún væri að
reyna til að hjálpa öðrum, sem
hann ekki vissi hver var.
Þegar hann sá, að hún bjóst við
að hann segði eitthvað þá sagði
hann: Fyrir alla muni, takið þér
ekkerf tillit til mín, Eins og eg
hefi þegar sagt yður, er það mín
mesta gleði að gela verið yður eitt-
hvað til þægðar. Ef til vill er það
eitthvað viðvíkjandi ungfrú Karínu,
sem þér vilduð tala við mig.
— Þér getið rétt tii, sagði frúin.
Það er einmitt hennar vegna, sem
eg gerði boð eftir yður. Vesalings
barnið er nú í miklum vanda stödd.
— Það hryggir mig innilega,
að heyra það, sagði Browne. Hann
varð nú alt í einu óttasleginn, en
vissi ekki sjálfur við hvað hann var
hræddur. Eg vona, að það sé ekki
neitt alvarlegt, sem ekki er hægt
að ráða bót á.
— Þaö er mögulegt að svo sé,
svaraði frúin, en eg býst við að
það verði að miklu leyti undir yður
komið.
— Hvernig stendur á því, að
það getur verið undir mér komið?
spurði Browne alveg steinhissa.
Eg gæti aldrei fyrirgefið sjálfum
mér ef eg yrði orsök í því, að
ungfrú Petrowitch yrði óhamingju-
söm.
Frú Bernstein lækkaði röddina
og talaöi nú í hálfum hljóðum.
Eg veit, að það er ekki beinlínis
yður að kenna, en samt eruð þér
ekki aigerlega saklaus, herra Browne,
sagði frú Bernstein. Áður en eg
segi meira, þá sé eg mig nauð-
beygöa til að minna yður á, að
eg er öldruö kona. Nú brosti^hún
kankvíslega, eins og til þess að láta
hann vita að hann mætti ekki skilja
orð sín of bókstaflega. Eg er eldri
kona, sagði hún, ef til vill nógu
gömul til þess að geta verið móð-
ir yðar, að minsta kosti nægilega
gömul til þess, að geta talað við
yður um þaö sem eg nú ætla að
tala um við yður, án þess að þér
þurfið nokkuð að fyrirverða yður.
Eins og þér vitið, þá er ungfrú
Katrín ung stúlka og hún er ekki
ólík öðrum ungum stúlkum á henn-
ar aldri að því, að hún hefir
ákveðnar vonir. Nú hafið þér kom-
ist inn í þessar vonir hennar. Og
hver er svo afleiðingin? Þér getið
víst lesið á milli línanna. Hefði
hún verið lægra sett í mannfélag-
inu en þér, þá hefði þetta ekki gert
neiít ti). Hún hafði enga hugmynd
um hver þér voruð um það leyti
sem þér björguðuð henni í þok-
unni á fjallinu við Merok. En síðar
þegar við kyntumst yður f London,
þá fréttum við alt um yður og
stöðu yðar. Þá breyttist hún þegar
í stað. Hún er ákaflega heiðarleg
stúlka. Hún óttaðist að það myndi
verða álitið að hún sæktist eftir
kunningsskap yðar efnanna vegna.
— Slíkt| hefir mér aldrei komið
til hugar, sagði Browne með þótta.
Þetta er það versta, sem auðnum
fylgir, frú Bernstein.