Vísir - 27.01.1916, Blaðsíða 4

VfSIR
Herra Böðvar
í Dagsbrún.
Bestu þökk fyrir langt og ræki-
legt bréf, dagsett 22. þ. m. — Eg
frétti til þess á förnum vegi, og
þóttist góöur aö ná f þaö, úr því
aö áritunin var svona ónákvæm.—
Eg hefi sem sé ekki séð nafnið mitt
á neinum fulltrúalistanum — »eo
est nunc pejus et minus« — fyrir-
gefið innskotiö, þaö er alveg mein-
laus skóladrengjaklausa.
Og af því svona er álitið, vildi
eg biðja yður, Böðvar minn, að
vera ekki að braska í að koma mér
á nýjan lista, þótt eg fengi að vera
neðstur. En hitt væri annað mál,
að eiga yður að aftur seinna með
að koma mér á horniö!
Mér þótti, svona okkar á milli
sagt, hálfvænt um að þér skylduð
gefa ritstjóra Vísis olnbogaskot, því
að hann var að finna að fyrri grein
minni, og eg vildi ekki koma mér
út úr húsi, eða blaði, hjá honum
með því að svara þvf kuldalega,—
eti nú hafið þér hefnt mfn vel og
drengilega með því að lesa yfir
honum öll ónotin, sem líklega hefðu
lent á mér, ef hann hefði látið mig
hlutlausan.
— — Ef hann verður slæmur
við mig aftur, treysti eg yður Böð-
wr minn, til að muna eflir honum
og láta hann fá út úr mínum reikn-
ing eitthvað áiíka og seinast.
Ennfremur bið eg yður að gæta
þess að mér kemur ekki í hug að
væna yður um, eins og hann Ieyfir
sér, að þér séuð barnakennari, því
eins og við báöir vitum eru barna-
kennarar varasamir menn á vorum
dögum. Þeir ganga með hvítt brjóst
eru á stígvélaskóm og telja sig með
mentuðum mönnum eða jafnvel
höfðingjum, — nenia þegar þeir
þurfa að fiska atkvæðafylgi »smæl-
ingjanna* við kosningar eða þess
háttar. — Korn hafa þeir sem sé
ekki aflögu eins og »höfðingjarnir
f Róm« (sbr. Dagsbrún 22. þ. m.),
— alþýðan sér um það, — svo
er fyrirþakkandi(?) — með því að
svelta þá eða telja eftir hvern eyrir,
sem bætt er við sultarlaun þeirra,
— En feymt geta þeir alþýðuna til
kosningatylgis með því að hella
sér yfir höfðingjana og börn
þeirra, — sem þeir vitanlega eru
góðir við þess utan, — á mann-
fundum þeim sem enginn »höfð-
ingi« er til andsvara,
En þegar kemur svo að aðal-
bréfsefninu verður mér fullerfitt til
rækilegra andsvara. Bæði er það
*ð mér er ekki fullljóst hvað eg á
sjálfur af aðfinningunum og hvað
ritstjórinn á, sem þér héiduö í heil-
agri einfeldni að hefði skrifað grein-
ina, og svo eruð þér hjólliðugur
og klókur, er þér t. d. viljið reyna
að koma mér til að verja allar á-
virðingar bæjarstjórnarinnar á liðn-
um árum, að það er ekki leikur að
leggja út í bréfaskriftir við yður.
Vona eg að þér takiö því liðlega
í það, þótt eg treystist ekki til að
eltast við alt sem þér segið.
Ánægjuefni er mér að þér kall-
ið mig í öðru orðinu alþýðuvin og
í hinu höfðingjavin og vildi eg
feginn reyna aö kafna ekki undir
svo góðum nöfnum. Minsta kosti
finst mér miklu brýnni nauðsyn á
að menn sýni báðum þeim flokk-
um sanngirni, en að skjalla annan
en skamma annan í blindni. Og
það var einmitt sú hvöt, sem knúði
mig til að grípa pennann og minn-
ast á þessa bæjarstjórnarkosningu,
En kannast má eg við það, að rétt-
ara hefði verið að fara fyr á stað,
svo að engir listamennirnir hefðu
getað ímyndað sér að eg væri sér-
\
staklega að »skensa sig« með að-
vörunarorðum rnínum.
Eg get ekki að því gert, Böðvar
minn, þótt þér virðist ekki trúa mér,
en satt er það samt, sem eg hefi
áður sagt, að eg ann alþýðustétf-
um þessa bæjar allra góðra hlunn-
inda og gæti, ef mig langaði til,
fært sannanir fyrir að eg hefi sýnt
fátæklingum þessa bæjar engu minni
umönnun í verki, en þeir sem nú
eru að æsa alþýðu með skrumi um
fyrirætlanir sínar og lasti um aðra.
Vér erum flest allir Reykvíkingar,
og aðrir íslendingar, alþýðumanna-
börn, lausir við allan meðfæddan
stéttaríg, sem þjáir sumar aðrar
þjóðir. Og eg tel það beinlínis
illa gert, aö vera nú að reyna að
kveikja stéttabatur, enda er það
ímyndun tóm, að »broddborgarar«
bæjarins hati verkamenn. Verka-
manna samtök eru sjálfsögð og geta
orðið til mikils góðs, ef hófs er
gott, eins og hver önnur samtök
þeirra er svipaða atvinnu stunda, en
varhuga verða þau að gjalda við
æsingamönnum, sem tala svo sem
allar siðaðar stéttir séu óvinir þeirra
og að ríkir menn eða mentaðir lifi
á fátæklingum!
Eg á erfitt með að skilja, að
nokkur góður meðlimur slíks fé-
lagsskapar, þurfi að reiðast almenn-
um og hógværum ráðum um gætni
og vandvirkni bæði í blaðagrein-
um, ræðuhöldum og fulltrúavali. —
Hitt er skiljanlegt, að slæmir með-
limir, eða þeir, sem hafa óhreint
eigingirninnar mjöl í sjálfs síns
poka, verði vondir við slík ráð, því
að sé ráðunum sinnt, verður þeim
óhægra um vik að ska>-a eld að
sjálfs síns köku.
Það er harla sanngjart að verka-
mennirnir komi fulltrúum sínum,
hæfilega mörgum í bæjarstjórn, en
jafnframt afar áríðandi þeimsjálfum
— og því öllum bænum — að þeir
velji vel, ekki síst í fyrsta sinn eða
því sem næst, sem þeir ætla að
fylkja liöi um fulltrúa sína.^ Það
má vel vera að þeim takist það nú,
framtíðin ein sker úr því, en eng-
in stóryrði á hvoruga hlið.
Loks vildi eg leyfa mér, einmitt
vegna fátæklinganna hérna í bæn-
um, að biðja Dagsbrún að flytja
ekki fleiri siíkar greinar, sem «Gjaf-
ir í Róroaborg* í síðasta tbl. Þær
kunna að «passa í kosningakram-
búð«, en eru stórhættulegar frjálsri
velgerðarstarfsemi í bænum. Því
þeir kunna því illa, að hljóta að-
dróttanir og getsakir fyrir hjálp-
semi sína.
Hjalti.
Skrítlur.
—:o:—
Sjáðu til, María — Ef pabbi
þinn vill það, og mamma þín sam-
þykkir það, að þú giftist mér, og
ef mamma mín setúr sig ekki á
móti því og þú vilt. það — þá
giftum við okkur.
— Þau höfðu verið trúlofuð í
3 mánuöi, og unnustinn hennar
var altaf jafnástfanginn, en einnin
jafn sparsamur. — Segðu mér, elskan
mín, sagöi hann kvöld eilt, er þau
sátu saman í tunglsljósinu og horfðu
út um gluggann, hvenær er tunglið
fallegast?
— Að mínu áliti, sagði hún, er
tunglið fallegast seint á kvöldin,
þegar maður er aö koma úr leik-
húsinu.
f heimilish'finu getur vitanlega
ekki verið að ræða um félasstjórn,
sagði piparsveinninn. í því verður
einhver einn að hafa yfirráöin.
Jáy auðvitað, en það er bara ekki
altaf sá sami, sem hefir stjórnina.
—Jæja, hvernig stendur á því?
— Jú — sjáið þér til, í byrjun
hjúskaparins ræður maðurinn öllu,
en smátt og smátt tekur konan, svo
lítið ber á, taumana í sínar hendur
— og maðurinn nær þeim aldrei
aftur.
— Nú, hún heidur þeim þaðan
í frá?
Nei, als ekki; barniö tekur þá
af henni.
2 d u g I e g i r drátthestar eru til
leigu til 1. maí, aktygi og vagn
geta fylgt með ef um semur, einn-
I ig hey og hesthús. A. v. á.
— VI N N A —
Unglingsstúlka, 15—17
ára, óskast í mjög létta vist frá 14.
maí næstk. A. v. á.
U n g u r maður óskar eftir at-
vinnu frá fyrsta maí næstkomandi.
A. v. á.
Grímubúningar fást saum-
aöir eftir pöntun og seljast eða
lánast á Grettissgötu 2 uppi.
Unglingsstúlka óskast f
vist 14. maí. Afgr. v. á.
H r a u s t og þrifin stúlka ósk-
ast í vist frá 1. marz í Túngötu 6.
Ásta Einarsson.
KAUPSKA
PU
R
Morgunkjólar smekkleg-
astir, vænstir og ódýrastir, sömul.
langsjöl og þríhyrnur eru
ávalt til sölu í Gaiðastræti 4 uppi
(Gengið upp frá Mjóstræti 4).
Morgunkjólar frá 5,50—
7,00 fást hvergi ódýrari né betri en
í Doktorshúsinu við Vesturgötu.
Verslunin Bókabúðín á Lauga-
vegi 22 selur brúkaðar bækur með
miklum afslætti.
Barnavagn fæst keytur á
Vesturgötu 20.
V í s i r frá byrjun, í ágætu standi,
er til sölu nú þegar. Upplýsingar
í prentsmiðjunni.
m
T i 1 s ö 1 u folald af góðu kyni.
Afgr. v. á.
Smokingföt og skautar til
sölu. A. v. a.
T i I s ö 1 u : boi ðstofuborð, kon-
solspegill, standlampi, portierar, gólf-
teppi, kommóða, skrifborð, stráborð,
boröstofuskápur, blómsturstatív, eld-
húsáhöld o. fl. A. v. á.
H ÚS N Æ D I
S t ó r stofa með forstofuinngangi „
til leigu frá 1. febrúar í austur-
bænum. A. v. á.
3—4 h e r b e r g i með eldhúsi
óskast til leigu. A. p. á.
L í t i ð herbergi óskast nú þeg-
ar ásamt húsgögnum. Fyrirfram
borgun ef óskað er. A. v. á.
2—4 herbergja íbúð óskast til
leigu 14 maí, helst neðst við Lauga-
veg eða hliðargötu viö hann, eða
Þingholtunum. Mánuðar, V, eða
1 árs fyrirfram borgun ef vill.
Tilboð merkt 422 sendist Vísir.
TAPAÐ — FUNDIÐ
P e n i n g a r fundnir í austur
bænum. Vitjist á Skólavörðustíg 10.
K v e n n ú r með festi tapaðist á
Ieiðinni frá Hafnarfirði að Vífilsstöð-
um. Finnandi er vinsamlega beð-
inn að gera svo vel og skila því
gegn góðum fundarlaunum á Bar-
ónsstíg 10.
Prentsmiðja P. Þ. Clemenfz.